7,087 matches
-
limburi ("limbes"), aceste "aurore ce-ncarcă pădurile acestea" ("aurores ă qui î chargent ces forêts"), aceste "flori de apă drept pahare" ("fleurs d'eau pour verres"), decât la extinderea realului până la ceva mai semnificativ, prin absorbirea stărilor sau a ființelor imaginare? În neîmplinirea caracteristică a acestor existențe chiar, se cuvine să vedem rezultatul unei uimitoare metode savante. La fel, geometrul, în cursul investigărilor lui, se-ndreaptă instinctiv către punctele singulare ale curbelor particulare pentru a deduce din ele adevăruri care-l
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
o magnifică unitate cosmică a vieții și a eternității. ă...î "Ainsi je travaille a me rendre voyant," ar fi încheiat Rimbaud. La fel Ion Barbu îmbracă ca un veșnic Lohengrin armurele și vestmintele unui mire, pentru a se uni imaginar ca într-un "cuprins /al/ întregului dintîi", dispărând prin iubire și în marea iubire. Poezia l-a adus, ca pe amfitrionul său din tinerețe, Al. Macedon-ski, să contemple durata ca pe un traect al conștiinței poetice. Încă o dată se dovedea
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
avea obiceiul să înghită tot ce-i cădea în mână, chirurgii au descoperit 300 de monezi și 200 diferite obiecte metalice. 7. Poate că nu înșir decât erori, dar trebuie să spun că în asemenea momente monștrii imaginației, nu totdeauna imaginari, încep să mișune în jurul tău. Indiferenți sau nu, ei caută să tulbure și mai mult nesigura antinomie dintre bine și rău, în afara căreia izbutești câteodată să te situezi. Astfel, spulberându-ți bietele soluții comportamentale, inversează efectele imediate ale oricărui demers
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
o sumedenie de amănunte. Astfel, am aflat că sinucigașa avea șaisprezece ani, că era infirmă de ambele picioare și că locuia cu tatăl ei, domnul avocat Persu, în apartamentul aflat cu două etaje sub coridorul nostru. Un fir cu plumb, imaginar, pornit de sus, din camera pustie a Nathaliei, ar fi ajuns exact în dormitorul ei. Martorii se întrebau îndeosebi cum de reușise tânăra infirmă, așa, fără picioare și fără căruciorul rulant, rămas lângă pat, să ajungă până la fereastra luminatorului. „S-
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
ba chiar ar fi vrut ca această zi să fie ștearsă din calendar, cel puțin cu ocazia zilei ei de naștere. Voia să treacă neobservată prin lume, întodeauna îi plăcuse singurătatea, era cam autistă, își crea o lume a ei imaginară, se arunca cu voluptate în acel spațiu, ar fi putut trăi acolo mult și bine fără să sufere câtuși de puțin. Oamenii dădeau peste ea, o agresau cu tot felul de întrebări tâmpite de felul: "ce mai faci, cum o
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
să vină amiaza, la amiază este nerăbdătoare să cineze, mereu este în panică, seamănă foarte tare cu un pompier, numai că Silvia este un pompier care este în stare de șoc în permanență, trăiește cu focul în spate, un foc imaginar, de care nu va putea scăpa niciodată. Cu atâta risipă de energie ar fi putut clădi o societate perfectă. Nici Dumnezeu, nici guvernele nu-și aleg bine oamenii care îi reprezintă. Comunismul a cultivat două specii de oameni, călăii și
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
îl contemplă de departe este doar un fragment de lume, unul exterior. Ea trăiește de cele mai multe ori în celelalte lumi, prin care se plimbă ca pe aleile unui parc. Deschide o ușă, pătrunde pe o alee, pătrunde într-o lume imaginară. O face în timp ce cântă la pian, în timp ce se plimbă prin pădure în căutarea hranei sau în timp ce experimentează zborul planat prin pădure al Mariei. De când l-a văzut pe băiatul din Clădirea Albastră se simte atât de straniu... Era fericită fără
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
doar problema mea, devenea și problema celorlalți, e ca și cum ai duce un sac în spate, ar fi prea greu pentru puterile tale, ai transfera din povara ta și celor care te însoțesc, iar povestea este întotdeauna și o călătorie, una imaginară, dar pentru cei care găsesc răspunsuri în poveste este o călătorie inițiatică, mă întorc în lumea în care am intrat, în hărmălaia fără sens, îl caut pe Alex prin mulțime, vorbește cu cineva, pare absorbit de conversație, a uitat de
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
lui Nicanor, se dovedi o neîndemânatică și inadecvată compătimire. Când el zise: cumnate, lasă! Știm cu toții cât ai suferit, de foame, de sete, de trudă, de rană, de bombă..., Iuga explodă de turbare. Auzind înșirarea, lipsită de profunzime, a unei imaginare înțelegeri, Friț înnebuni, de-a binelea. Începu să urle, printre bocete: Măi, tănăilor! zbieră el ridicându-se cu șopronul de stuf în cap. Eu am suferit? Da, am suferit! Am mâncat și mazărea nemților, am crăpat și de arpacașul lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
de minge, a cărui crustă uscată în interior tempera hodorogitul strident. Erau numai cinci jucători în teren doi, într-o echipă, și trei, în cealaltă și n-aveau portar, care să apere o spărtură aleasă drept poartă, pentru buturile sale imaginare, dintr-un perete acoperit cu un subțire, fin și bine păstrat tapet de mătase, cu flori mărunte și aurii, odinioară. Nu am voie să trec prin terenul de joc! gândi disciplinat Mircea, care o și luă, depărtându-se, prin căscătura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
mov și ciorapi de mătase, printr-o nostimadă, zicându-i: Vorbeam singur, doamnă, fiindcă semăn cu bunicul meu, care a avut șapte neveste și tot așa în săptămâna din urmă a vieții lui îi plictisea pe toți cu dialogurile lui imaginare... Nu angajă conversația mai departe, aducându-și aminte că, la aeroport, fata cu grad și uniformă de subofițer de la poarta de scanare a bagajelor, când privea pe ecranul cenușiu, la conținutul maletei-diplomat, îl întrebase: Ce armă aveți în bagajul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
aceeași voce profesională: Doamnelor și domnilor, program de voie, please! Vă rog să poftiți! Ca explicație suplimentară pentru oprirea neprogramată în acel loc de pe imensa autostradă, afișându-și, printr-un un surâs larg, dantura sa orbitor de albă, indică obstacolul imaginar, imposibil de trecut cu vederea, al masivului păduros, ce-și unduia penajul verde de pasăre uriașă, până departe, pe creasta zimțată fumuriu a Munților Violeți. Un individ blond, cu căpățâna cioplită parcă în unghiuri dificile, precum la statuile de piatră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
adus atunci din magazie o ladă goală și câteva foi albe, apoi m-am retras în sala de așteptare. După o vreme, mi-am făcut de-acolo o intrare marțială. M-am oprit pe peron, măturând cu privirile o sală imaginară și, când am ajuns cu privirea la ea, m-am încruntat. ― A venit curtea, fetițo, scoală-te în picioare. Vorbeam atât de serios, încît fără voie m-a ascultat. După câteva clipe i-am făcut un semn condescendent. ― Poți să
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
Robespierre. Un Cromwell. Orice om, în numele dreptății, este capabil de o crimă. Nu există un copil care să nu-și fi ucis, măcar o dată, părintele dominator sau profesorul, adversarul de la jocul cu bile. Puberul cel pur străpunge, într-un duel imaginar, pe curtezanul unei iubite inexistente. Fetele își otrăvesc amorezii necredincioși. Sau se sinucid. Într-un colț neștiut al creierului se află un comandament al morții. Neiertător când se ivește prilejul: Cain a dovedit-o. Orașul acesta de rândași poate să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
să impună lumii un grai nou. Unic; impropriu unei culturi umanistice. Telegrafic; arid; cazon. Cineva încearcă, acum, să construiască pe textura textelor tale un fel de CRONICĂ INFAMĂ pe dos. Acolo, Romancierul produce evenimente, restul e consemnare; acum, o istorie imaginară se întoarce împotriva ta. Saludos! Ești împins într-un joc neînțeles, care poate să sfârșească prost. Încerci, mental, să readuci acțiunea la timpul zero. Un fel de retroefect Doppler. „Întâmplător, pentru că astfel nu se poate” - zice bătrânul - „ați pătruns, periferic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
urmăresc permanent. Romancierul își scrie, deja, romanul său. Hotărăște lucruri peste intențiile tale. Același GLAS vă vorbește diferit. Vrei să scapi, încerci manevre inutile; te străduiești, din personaj în personaj, să abați Mesajul. Nutrești, demonic, ideea că zămislești, fie și imaginar, un spațiu care scapă Regulilor; Poruncilor. SĂ NU FURI: ai făcut din locuitorii Stațiunii niște hoțomani. SĂ NU UCIZI: aproape toată suflarea târgului nu se gândește decât cum să-l strângă de gât pe Magistrat sau cum să-l spânzure
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
scrise peste zi. Vroia să se regăsească într-o propoziție. S-a bucurat când te-ai referit la ea. I-ai spus că era vorba despre o alta, dar că nu trebuie să se teamă, pentru că povesteai despre o femeie imaginară, conviețuiai cu ea de multă vreme: ultima oară, în alt roman, s-a numit Irene; te urmează în toate cărțile, luându-și, pentru siguranță, nume noi, chiar și înfățișări diferite; acum se numește Caravella și ai făcut-o femeia tuturor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
schimb de flori, petalele tale sunt și ale mele, ale mele sunt și ale tale. Bine, ia-mi tot copacul, cu frunze, cu tulpină, cu rădăcină cu tot! Genia zâmbea, se alinta, radia de fericire. Genia țopăia peste un șotron imaginar. Tu ești vânt răcoros, eu sunt frunza ta. Tu ești pământ afânat, eu sunt copacul tău. Tu ești cântare de fluier, eu sunt pădurea ta. Tu ești cuib de pasăre, eu sunt zborul tău. Tu ești izvor călător, eu sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
face de trei ori: în poarta casei, la biserică, pe marginea gropii. Privește-o cum trage cu ochii la prohabul dascălului, ăsteia nu-i scoți pula din cap nici în mormânt. Copile, moarte și viață se pișă peste adevărul tău imaginar, în timp ce tu faci tumbe într-o oglindă țăndări. Dar cine, dracu, să-ți spargă orbitele, să te trezească? Dormi cu fantoma de mână. Văd. Ce dracu este cu tine?! Iubirea trebuie să aibă trup, carne, inimă. Iubirea trebuie să pulseze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
Între un trup de trestie și o floare, sufletul alege scara. Iluzia zborului sfidează infinitul; între două intenții, aparența de a fi implică eșecul de a nu încape. Nu are importanță de umerii cui îți sprijini obsesiile. Între două puncte imaginare este loc destul să-ți hrănești paranoia. Hai, curaj, mai ai un fuscel și ai ajuns tocmi la tâmpla furnicii, mâine te vei cățăra până sub talpa greierului, cu un asemenea aplomb vertical, sigur, vei reuși să-l gâdili pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
de ou fiert, se desprinde o amprentă de suflet, o intenție, două aripi, și... iată-te într-o clipită imposibil cuib deasupra norilor cu pădure cu tot. În mănăstire se mima fericirea; în mănăstire fiecare sugea fericirea de la o țâță imaginară: țâța nostalgică țâță stearpă, țâța triumfală țâță prolifică, țâța zadarnică țâță seacă, țâța iluzorie țâță sterilă, țâța visătoare țâță prolifică, țâța meditativă țâță fertilă, fiecare sugea de când a tresărit gând în pântece de împrumut; în mănăstire, deasupra lumânărarului pentru morți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
veacuri așa cum au fost: răi și buni, umiliți și răsculați, ignoranți și înțelepți, oprimați și trecători prin toate vicisitudinile istoriei prăvălite peste capul românului răbdător ca stânca, cu greu găurită de picătura de apă a vremurilor. - Și acum, la încheierea imaginarului meu interviu? - Viața ne-a fost dată să extragem din ea tot ce are bun iar grăunțele de adevăr și de manifestări nobile descoperite sub falia ontică să le punem la vedere. Poate folosesc cuiva... Publicată în: Ion N.Oprea
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93048]
-
sector, deși Îi lipsea confirmarea unei cunoașteri validate de analiză și de experiență. Ele făceau deja mult prin faptul că mențineau credința Într-o moarte generală care până astăzi Încă nu dăduse nici cel mai mic indiciu al puterii sale imaginare. Noi, cele de sector, gândi moartea, suntem cele care realmente muncim serios, curățind terenul de excrescențe, și, de fapt, dacă cosmosul o să dispară, nu m-ar surprinde deloc dacă asta nu o să se Întâmple ca urmare a unei proclamații solemne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
decât amărăciune și supărare. Nici nu cred că o încercare de a descrie această stare de spirit ar merita o metaforă, de pildă arsura sfâșietoare a unei săgeți ce-mi pătrunde în carnea șoldului; nu pot recurge la o senzație imaginară pentru a reda o senzație cunoscută, căci, deși nimeni nu știe ce simți când ești lovit de o săgeată, toți ne închipuim că e ușor de imaginat: senzația de a fi neapărați, fără adăpost în fața a ceva venind spre noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
scrie... Aș dori să vă pot observa în timp ce scrieți, pentru a verifica dacă e chiar așa... Simt un junghi dureros. Pentru femeia asta nu sunt altceva decât o energie grafică impersonală, gata să transporte din inexprimat în scriitură o lume imaginară, care există independent de mine. Doamne ferește să afle că nu-mi mai rămâne nimic din ce crede ea: nici energia expresivă, nici ceva de exprimat. — Ce crezi că poți vedea? Nu pot să scriu dacă cineva se uită la mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]