59,062 matches
-
unii) și că studenților mei le-a făcut plăcere să o citească. Pe Albert Camus l-am prețuit mult, ca și tine, dar am dorit să cred vreo 30 de ani că s-a sinucis, el, cel mai tânăr laureat francez (algerian) al Premiului Nobel pentru literatură. În cele din urmă, a trebuit să aflu că, de fapt, Gallimard era la volanul mașinii care l-a scos, la 47 de ani, pe Albert Camus din lumea noastră. Liviu Antonesei: Ce să
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
pe care nu doresc să-l evit, tocmai pentru că în multe urechi sau ochi mai are prestigiu/semnificație). Totuși, Cristian Tudor Popescu, deși nu mi-e foarte simpatic, are forța unui gazetar autentic, așa cum mi-i imaginez pe marii gazetari francezi din istorie. Am citit articole impecabile stilistic și logic produse de peana sa. Multe. De cele mai multe ori nu se înșeală, e chiar profetic. De aici și teama ta, în privința lui. Dar dacă, de cele mai multe ori, Emil joacă un rol care
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
ciudați care ne guvernează și s-ar limita doar la tranziție, ar putea umple un raft cu volumele necesare! Dorin Popa: Care ar fi, la noi, acești bolnavi care ne guvernează? Liviu Antonesei: Nu e așa simplu de răspuns! Autorii francezi pe care i-am evocat au lucrat cu "muncă politică mondială moartă". Tu îmi ceri să mă ocup de "muncă poli-tică românească vie"! Deci, în acea primă carte, ei se ocupau de politicieni decedați și de bolile lor organice cronice
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
SLUȘANSCHI, Barbu (13.III.1908, Vinița, Ucraina - 13.I.1993, București), poet, publicist și traducător. Este fiul Corneliei Slușanschi (n. Berariu), pedagog, și al lui Emilian Slușanschi, avocat. Student la Universitatea din Cluj (1926-1930), în 1931 devine bursier al Statului francez la Universitatea din Strasbourg, apoi bursier al Școlii Române de la Fontenay-aux-Roses (1932-1933). Întors în țară, va funcționa ca profesor la liceul evreiesc din Cernăuți, iar în perioada 1940-1960 la mai multe școli din București, între care liceele „Gh. Șincai” și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289728_a_291057]
-
de la Institutul de Cercetări Agronomice. Colaborează cu poezii și articole la „Făt-Frumos”, „Iconar”, „Junimea literară”, „Cuvântul”, „Însemnări sociologice” ș.a., semnând și cu pseudonimul Barbu Pruteanu. Ș. publică la Paris, în 1933, un studiu monografic despre diplomatul și poetul de origine franceză Édouard Grenier, bun prieten cu Vasile Alecsandri, care între 1855 și 1856 a locuit în Moldova, ca secretar al principelui Grigore Ghica. Din cauza condițiilor istorice nefavorabile, poemele și prozele scurte ale lui S., apărute în presa anilor 1930-1938, nu au
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289728_a_291057]
-
de Editura Cartea Românească. Poezia lui C. a fost introdusă în circuitul receptării postume de Tudor Vianu. În 1937, acesta edita, sub îngrijirea și cu prezentarea sa, culegerea Vestiri; în același an, îi apăreau și traducerile, reunite în Antologia poeziei franceze. Cartea de versuri e alcătuită din patru cicluri (Vestiri, Plâns înecat, Semne pe nisip, Variațiuni), așezate în ordinea inversă cronologiei firești. Primul ciclu cuprinde exclusiv poeme pe tema morții, începând cu cel liminar, Ante mortem, scris cu câteva zile înainte de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286268_a_287597]
-
o personalitate complexă și novatoare. SCRIERI: Povești în versuri, București, [1925]; Prichindel. Chipuri și priveliști. Întâmplări și istorisiri, București [1925]; Vestiri, îngr. și prezentare Tudor Vianu, pref. Al. A. Philippide, București, 1937; Chipuri de altădată, București, 1974; Vestiri. Antologia poeziei franceze, pref. Al. A. Philippide, prezentare Tudor Vianu, București, 1980. Traduceri: Jean Racine, Estera, București, 1923; Antologia poeziei franceze, București, 1937. Repere bibliografice: Romulus Dianu, „Povești în versuri” de Ioan Ciorănescu, RP, 1925, 2164; G. M. Zamfirescu, „Povești în versuri”, „Gândul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286268_a_287597]
-
București [1925]; Vestiri, îngr. și prezentare Tudor Vianu, pref. Al. A. Philippide, București, 1937; Chipuri de altădată, București, 1974; Vestiri. Antologia poeziei franceze, pref. Al. A. Philippide, prezentare Tudor Vianu, București, 1980. Traduceri: Jean Racine, Estera, București, 1923; Antologia poeziei franceze, București, 1937. Repere bibliografice: Romulus Dianu, „Povești în versuri” de Ioan Ciorănescu, RP, 1925, 2164; G. M. Zamfirescu, „Povești în versuri”, „Gândul nostru”, 1925, 1-2; G. M. Zamfirescu, [Ioan I. Ciorănescu], „Gândul nostru”, 1926, 10-11; Moartea poetului Ioan Ciorănescu, U
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286268_a_287597]
-
de P.-B. este alcătuită, într-o primă ipostază, de proza scurtă, urmată de marea creație romanescă și însoțită pe parcurs de câteva încercări dramatice, ca și de o seamă de poezii din perioada începuturilor ei literare, redactate în limba franceză. Aspirând către un ideal de puritate umană, pe care nu l-a descoperit în jurul ei, scriitoarea pare că s-a răzbunat pe lumea sa, întorcându-se împotriva sensului întunecat și, în definitiv, dramatic al unei societăți aflate în declin, nu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288667_a_289996]
-
organul ascultării (urechea) și cel al pipăitului a dus la credința că degetul cel mic devine un important vehicul al informației, un fel de confident al urechii. La anglo-saxoni, el se numește ear-finger (degetul urechii). De aici derivă și zicala franceză despre omul care a obținut niște informații dintr-o sursă necunoscută că son petit doigt le lui dit/a aflat de la degetul lui mic, ca și zicala asemănătoare englezească my little finger told me that, susținute probabil și de credința
CETIRE ÎN PALMĂ by Noemi BOMHER () [Corola-publishinghouse/Science/100963_a_102255]
-
producție, atît consumațiunile de valori propriu zise, cât și consumațiunile adiționale formează cheltuielile de producție. Deci, costurile pot fi definite ca expresia monetară a consumațiunilor de valori determinate de un produs, o comandă sau o lucrare executată. în literatura economică franceză, unii autori definesc costul (coût) ca “un ansamblu de cheltuieli alocate unui produs (sau unui serviciu dat), unei funcții (sau unui centru) a întreprinderii la un moment și la un nivel, altul decât stadiul final. În opinia autorului, conceptul de
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
competitivitate în raport cu concurenții din branșă. Într-un alt context, “un cost nu este decât rezultatul măsurării de către un observator a consecințelor (trecute sau viitoare, dar foarte probabile) a unei acțiuni specifice în contextul altor decizii bine precizate”. Planul Contabil General Francez definește un cost ca fiind “suma algebrică a cheltuielilor corespunzătoare unui element definit în cadrul unei rețele contabile”. Acest element poate fi un produs, o operațiune sau o funcție. Opțiunea în legătură cu tipul de cost calculat se face în funcție de activitățile întreprinderii, de
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
în cadrul unei rețele contabile”. Acest element poate fi un produs, o operațiune sau o funcție. Opțiunea în legătură cu tipul de cost calculat se face în funcție de activitățile întreprinderii, de structura sa tehnică, precum și de imperativele sale de gestiune. Conform Planului Contabil General Francez, costul se definește prin trei caracteristici independente una de alta (schematic, cele trei dimensiuni ale costului sunt redate în figura 13). *Câmpul de aplicare; *Momentul calculului; *Conținut. Legislația actuală din țara noastră aduce îmbunătățiri substanțiale sistemului contabil prin alinierea acestuia
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
Comunității Căilor Ferate Europene sunt: *Căile Ferate Federale Germane (DB); *Societatea Națională a Căilor Ferate Belgiene (SNCB / NMBS); Căile Ferate Britanice (BR); Căile Ferate de Stat Daneze (DSB); *Rețeaua Națională a căilor Ferate Spaniole (RENFE); *Societatea Națională a Căilor Ferate Franceze (SNCF); *Căile Ferate Elene (CH); *Compania de Transporturi Irlandeze (CIE); *Căile Ferate Italiene de Stat (FS); *Societatea Națională a Căilor Ferate Luxemburgheze (CFL); Calculul costurilor este subordonat, într-o anumită măsură, controlului de gestiune și deci ocupă un loc important
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
luarea măsurilor corective necesare și stabilirea responsabilităților. O importanță deosebită se acordă determinării și, în special, descompunerii abaterilor. Descompunerea abaterilor se poate realiza, potrivit unor lucrări de specialitate, prin mai multe metode: *Metoda tradițională; *Metoda prevăzută în Planul Contabil General francez din 1982; *Metoda “controlorilor de gestiune”; * Metoda aplicată în cadrul gestiunii producției într-o firmă X. în cadrul etapei de identificare a cauzelor abaterilor se urmărește semnificația, cauzele care le-au generat, precum și efectele produse pe centre de responsabilitate. Recalcularea nivelului unei
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
calitatea restituțiilor și anchetei presei catolice de la nivelul capitolului al II-lea. La acest fond al abordării subiectului se adaugă o bună Introducere în subiect și în temă, în ansamblu, Concluziile lucrării, Bibliografia și rezumatul lucrării în limbile engleză și franceză. Autorul realizează, prin urmare, un demers analitic, cu un sistem de referințe funcțional și corect. O lucrare pe deplin validă academic, importantă prin reconstituirea pe care o realizează și care respectă toate rigorile științifice impuse unui cercetător în domeniul istoriei
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
care dispunea de autoritate în interior și independență în exterior și le putea asigura pe ambele prin propriile instrumente juridice și autoritare. Noțiunea de suveranitate (consacrată de monarhiile absolutiste) și-a conservat caracterul și în statele născute în urma suflului Revoluției franceze. Statul și-a impus independența și față de religie, conceptul de suveranitate punând bazele Bisericii de stat. Elementele acestui proces au fost preluate și de către Biserică; la rândul ei (prin definirea sa ca societas perfecta 4, care i se atribuise timp
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
viziunii și politicii promovate de Vatican, lucru demonstrat de numeroasele documente oficiale referitoare la mijloacele de comunicare în masă. I.1.1. Influența mediilor intelectuale catolice din occident asupra Bisericii și a mijloacelor de informare în viața publică Filozofia Revoluției franceze respingea existența unei instanțe imuabile superioare statului liberal. Acesta era un organism construit pe forțe proprii, prin voința populară, care avea tendința de a renunța la percepția transcendentă asupra omului. Suveranitatea poporului era sursa puterii și instanța supremă 60. Din
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
la determinarea instanței supreme. În Occident, unii intelectuali catolici au încercat să sprijine Biserica Catolică, adoptând o atitudine moderată și organizându-se în jurul unor instituții (în special ziare) care doreau să îmbine ideile și filosofia statului liberal și ale Revoluției franceze cu concepția religioasă. Această atitudine a fost sancționată însă de cler și de ierarhia locală, măsură susținută și de Papă. În Franța a existat o încercare semnificativă de a adapta principiile tradiționaliste la noua situație numită mișcarea catolico-liberală care era
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
din Franța să-și revendice autonomia în fața agonizantei monarhii de Bourbon și libertatea de a se reforma intern, mai ales în privința instrucției clerului. În articolul "La vita religiosa e i rapporti fra stato e chiesa"62, Sykes afirma că episcopatul francez era reticent la reformele propuse de Lamennais; totuși, acesta a creat L'Agence générale pour la défense de la liberté religieuse, contrar dorințelor ierarhiei ecleziastice locale. În același timp, câteva instituții religioase încercau să pătrundă în sistemul francez (este vorba de
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
afirma că episcopatul francez era reticent la reformele propuse de Lamennais; totuși, acesta a creat L'Agence générale pour la défense de la liberté religieuse, contrar dorințelor ierarhiei ecleziastice locale. În același timp, câteva instituții religioase încercau să pătrundă în sistemul francez (este vorba de ordine religioase); astfel, capucinii din Aix au folosit dreptul de a crea comunități religioase. Ulterior s-a înființat o "école libre", care sfida deschis sistemul centralizat al l'Université. Episcopii francezi nu erau de acord cu ideile
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
religioase încercau să pătrundă în sistemul francez (este vorba de ordine religioase); astfel, capucinii din Aix au folosit dreptul de a crea comunități religioase. Ulterior s-a înființat o "école libre", care sfida deschis sistemul centralizat al l'Université. Episcopii francezi nu erau de acord cu ideile răspândite de L'Avenir. Din cauza presiunilor, în noiembrie 1831, Lamennais a cerut ajutorul Romei. A fost primit de însuși Papa Grigore XVI, în luna martie a anului următor. La 15 august 1832, Papa a
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
enciclica Singulari vos64 a pus sub semnul îndoielii chiar teza cărții sale Parole d'un croyant, deoarece contesta doctrina catolică apărată în Mirari vos și datoria de fidelitate față de principi 65. În opoziție cu L'Avenir, exista o altă publicație franceză L'Universe, a lui Louis Veuillot care, îngrijorat de scăderea interesului pentru religie și creșterea imoralității, indica libertățile proaspăt obținute ca fiind principala cauză; el încuraja întoarcerea la vechile valori, judecând aspru noua societate modernă. Ziarul îi ataca vehement pe
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
1927) a lui Jiménez Caballero, La Pluma a lui Manuel Azaña și Cruz y Raya a lui José Bergamín205. Săptămânalele Estampa și Crónica și-au disputat cititorii în anii '30, imitând modelul informativ al unor reviste din străinătate (din lumea franceză și anglosaxonă); ambele au atins tiraje de peste 200.000 de exemplare. Diferite ziare, între care El Debate, distribuiau circa 100.000 de exemplare înainte de război; tensiunea politică premergătoare conflictului s-a reflectat însă și asupra presei, cauzând numeroase desființări din cauza
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
asta spre deosebire de periodicile din România, care aveau un tiraj de cel mult cateva zeci de mii242. Diferențele dintre publicațiile religioase din Occident și cele din România au fost majore însă nu numai din perspectiva difuzării lor. În această perioadă, presa franceză s-a dezvoltat masiv; proporțional cu numărul de locuitori, a atins valori mai mari decât cele din Spania sau Italia. Ziarele din Paris distribuiau, împreună, 1 milion de exemplare în 1870, și peste 5 milioane în 1914. Tirajele din provincii
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]