59,062 matches
-
Montpellier un învățământ medical în limba ebraică și până în secolul XIV, aici au fost mai mulți profesori evrei care se găsesc evocați și în Memoriile medicului profesor Jean Astruc (1715). De asemenea medicii evrei sunt întâlniți și-n alte orașe franceze ca și la curțile regale, uneori. În secolele VIII - XIII, în Spania și Portugalia funcționează medici evrei. Unii din ei traduc opere medicale utilizate curent sau folosite la cursuri. Prin natura profesiei, medicii circulă chemați sau în căutare de pacienți
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
pe bază de ulei de terebentină, vin roșu și miere de albine. Se face vestit și prin crearea de proteze mecanice de brațe și picioare. Ca obstetrician introduce versiunea podalică în caz de distocia fătului. își publică lucrările în limba franceză, ajunge rapid cunoscut. Regii Franței îl solicită ca specialist în traumatisme, plăgi, medicina juridică, patologia nașterii. Chirurg de reputație el va recunoaște că la Hôtel Dieu disecția pe cadavre i-a asigurat cunoașterea exactă a organismului uman. Ambroise Paré combate
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
Sfinților Părinți bizantini și cele ale filosofilor Platon, Aristotel, Pitagora ș.a. în același spațiu se întâlneau cu româna limbile: greacă, latină, germană. în Transilvania, la Igriș exista o bibliotecă în aceste limbi, încă din anul 1200, înființată de 12 călugări francezi. Școala românească din șcheii Brașovului și cea de pe lângă Biserica Sf.Gheorghe-Vechi din București sunt din sec. XV - XVI. în sec. XVI apare tiparul în țara Românească, Transilvania, Moldova. Coresi desfășoară o intensă activitate de tipărire. în 1502 este semnalat un medic
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
țara Soarelui Răsare sunt navigatorii și medicii creștini olandezi. După jumătatea secolului vor veni și cu programe de sănătate. Tot la 1600, englezii, printre ei având și medici, înființează Compania Indiilor Occidentale. Mai târziu, francezii vor crea și ei Compania Franceză a Indiilor (1664). Două medicini din extremități geografice se întâlnesc. Misionarii creștini, cu vindecători și biblioteci, ajung pe toate continentele. La 1600 iezuiții guvernează Paraguaiul. în America de Nord, Noul Amsterdam, fondat în 1626, devine New- York. Evanghelizatorii înfruntă riscuri, dar unde
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
diferite științe ca și Mercure françois (1672). Ideile, rezultatele, sugestiile astfel se întâlnesc și se confruntă, dinamizând medicina. Secolul vrea să devină al luminilor. și va deveni. Dar atunci se va numi al XVIII-lea al Luminilor și al Revoluției franceze. UNII MEDICI VIN DIN RENAȘTERE CU AVÂNT Sec. al XVII-lea este de tranziție spre Secolul Luminilor. Unii medici s-au format chiar în Renaștere. Alții, au început să se afirme tot pe atunci. Câteva exemple: Fabrizio de Acquapendente (1533
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
dezvolta în L’Homme Machine (1748), om golit de sufletul, în care raționalistul exclusivist nu credea. Această concepție plurifuncționalistă, se reflectă și-n structura Spitalelor Generale organizate prin decizia Regelui Soare (Ludovic al XIV-lea) și apărute în toate orașele franceze. Medicalul este amestecat cu socialul căci în aceste așezăminte se găsesc: handicapați motori, handicapații psihici, bolnavi infecțioși, rahitici, bolnavi loviți de boli cronice. În aceste secții se întâlnesc chirurgi, farmaciști, clinicieni terapeuți, chimiști și fizicieni. Unii publică articole în Journal
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
că declasații societății sunt furnizați de familiile destrămate, cu copii abandonați sau nedoriți, urma să refacă educația familială, să consolideze familia, să reducă morbiditatea și mortalitatea infantilă și să sporească grija medicilor și a societății privind viitorul uman al poporului francez și al popoarelor, căci semnalul său de alarmă are ecou continental și internațional. Rousseau crede sincer că resursele cerebrale pot salva lumea de boli, injustiție și îmbătrânire, prin culturalizare și educație individualizată. în „Discours sur l’origine et les fondements
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
subvenționat de secta Quaquerilor (Tremurătorilor), protestanți care, în 1652, înființaseră „Societatea prietenilor“, cu proliferare ulterioară în Statele Unite ale Americii. și alți psihiatri se remarcă, între care Joseph Daquin, dar celebru rămâne Philippe Pinel (1745 - 1826), medic psihiatru, filosof și economist francez care creează o metodă modernă de observare a bolnavilor mentali și care prin practica psihiatrică științifică, se poate spune că-i eliberează pe acești bolnavi de tratamentul inuman ce li s-a aplicat până atunci. Cu lucrările acestui medic, Psihiatria
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
tratat privind percuția toracelui, ca metodă de investigare clinică. Inovația sa metodologică o verifică prin autopsiere după decesul bolnavului, relevând leziunea pulmonară sau cardiacă existentă. Percuția intră în practica curentă, însă după ce Jean Nicolas Corvisart (1755 - 1821) traduce în limba franceză (1808), cartea : Inventum novum ex percusione thoracis humani, deci după o jumătate de secol. Ulterior volumul e tradus și în Italia (Veneția). Detaliile tehnice de folosire a percuției i-a asigurat acesteia folosirea de durată, cu bune rezultate. Cu percuția
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
intelectual și social. În 1890 Kant publică a doua sa operă fundamentală, Critica rațiunii practice, făcând din experiența practică suportul științei. în 1807, Hegel scoate Fenomenologia spiritului dezvăluind resursele inepuizabile ale acestei nesecate zestre umane. Practic, mutațiile provocate de Revoluția franceză, reformele napoleoniene, noile condiții ale vieții intelectuale, cererea socială alertă, orientează medicina, mai mult ca oricând, spre propria ei motivație și finalitate: vindecarea bolnavilor, protejarea și prelungirea vieții, asigurarea progresului medical. Marile întreprinderi industriale sunt probe ale dezvoltării economice. O
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
ieșit de pe scena istoriei, alta burghezia își joacă foarte activ rolul. Orașele se extind cu tot mai multe cartiere specifice producției industriale și al migrării populației rurale spre alte locuri de muncă. Apar noi probleme de ordin sanitar. După Revoluția franceză a început reforma spitalelor, redarea rolului lor social și medical, scoțându-le de sub tutela clericilor. Spiritul reformelor se extinde și în învățământul medical. Astfel, sunt desființate facultățile de medicină franceze, tributare spiritului de sistem și se creează accesul necondiționat la
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
de muncă. Apar noi probleme de ordin sanitar. După Revoluția franceză a început reforma spitalelor, redarea rolului lor social și medical, scoțându-le de sub tutela clericilor. Spiritul reformelor se extinde și în învățământul medical. Astfel, sunt desființate facultățile de medicină franceze, tributare spiritului de sistem și se creează accesul necondiționat la însușirea artei de a vindeca. între managerii acestor reforme se disting medici și chimiști: Antoine de Fourcroy, Jean Chaptal și medicul filosof Cabanis. Sunt numiți noi profesori la facultățile de
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
anatomo-clinică, edificată pe observația directă și pe experiment. În această integrare a învățământului medical cu cercetarea și terapia, medicina face progrese considerabile, Franța devenind centru de polarizare, formare și afirmare a atâtor mari medici europeni și de pe alte continente. Cultura franceză migrează, iar limba franceză devine limbă internațională în care se poate învăța și exprima orice teorie, fără aviz clerical, amprenta spiritului creștin existând în însuși umanismul acestui complex progres al culturii și științelor. Elitele medicale, eficiența muncii lor, strălucirea operelor
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
directă și pe experiment. În această integrare a învățământului medical cu cercetarea și terapia, medicina face progrese considerabile, Franța devenind centru de polarizare, formare și afirmare a atâtor mari medici europeni și de pe alte continente. Cultura franceză migrează, iar limba franceză devine limbă internațională în care se poate învăța și exprima orice teorie, fără aviz clerical, amprenta spiritului creștin existând în însuși umanismul acestui complex progres al culturii și științelor. Elitele medicale, eficiența muncii lor, strălucirea operelor scrise, măresc prestigiul medicinei
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
pharmacie și frecventează numeroase spitale, urmărește cazuri, notează și verifică observații, satisface cu prisosință sarcinile și funcțiile ce i se încredințează, este iubit de bolnavi și devine un exemplu pentru studenții de la Collège de France unde ajunge profesor. Numeroșii clinicieni francezi ți străini ajunși în Paris polarizează în jurul său pentru a deprinde metodologia didactică și anatomo clinică, pentru a practica ascultația cu ajutorul stetoscopului realizat de el. Cunoaște în detaliu percuția lui Auenbrügger ca și limitele ei. Cunoaște tot ce s-a
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
înscriu și reușitele remarcabile ale școlilor medicale din Viena, Anglia, Dublin (Irlanda), Italia, Germania, Moscova și ceva mai târziu, Statele Unite ale Americii, unde, în 1847, ia ființă Asociația Medicală Americană, iar Philadelphia va deveni centru medical înfloritor. Noua orientare medicală franceză este resimțită în întreaga lume medicală. în Franța, unde încă din 1802 funcționa Internat des hôpitaux de Paris, apare Fondation de l’Académie Nationale de Médecine (1820). La numai 2 ani distanță englezii creează British Medical Association Fondation în Londra
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
subzistență cresc în progresie aritmetică. În 1854, Gustave Thuret descrie mecanismul fecundației în lumea plantelor și în 1877, Hermann Fol la animale. Tot în acest an, John Tyndall definitivează metoda sterilizării fracționate care îi poartă numele. în disputa de la Academia Franceză de științe, dintre Pouchet și Pasteur (1860 - 1865), învingătoare a ieșit teoria generației spontanee. Tot în sec. XIX, paralel cu lamarckismul și darwinismul, își face loc embriologia experimentală și comparată, cu Prévost, Damas și Geoffroy Saint-Hillaire în al treilea deceniu
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
1855), toate ilustrând preocupările sale tematice. Prin unele din lucrările sale, face loc biochimiei moderne și endocrinologiei. Cl. Bernard este creatorul metodei științifice de cercetare în biologie probându-i cu prisosință rezultatele care-i asigură un loc în Forul Academiei Franceze de științe. În tratatele: Introduction à l’étude de la médecine expérimentale (1865) și Principes de médecine expérimentale (postum), savantul se întâlnește cu medicul și filosoful. Pozitivismul său este obiectivismul observației și experimentului, ale investigației riguroase. Sensibilitatea literară îi face stilul
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
bază a vieții, de starea ei depinzând starea organismului. El asigură prestigiul școlii germane de medicină care îi dă pe Recklinghausen, Julius Cohnheim, Paul Ehrlich. Virchow prezintă în numeroase ocazii științifice structuri celulare afectate. Anatomopatologia modifică și concepția clinică. Dermatologul francez Ernest Besnier (1831 - 1909) face și el prelevări de celule bolnave și lansează biopsia ca practică opusă necropsiei. Fiziopatologia microscopică va lua o amploare nebănuită în sec. XX. Ca politician Virchow recomandă medicilor să se implice în viața politică a
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
de la Nancy. El intră cu 30 de ani în sec. XX și a rămas în psihiatrie și medicină ca autorul psihanalizei. În această a doua jumătate a sec. XIX Franța a dat personalități în toate ramurile medicinei. Pe lângă școala medicală franceză s-au format marii medici români care au excelat în toate domeniile medicale. Cei mai mulți dintre aceștia își continuă activitatea în sec. XX, creând învățământul medical și consolidând asistența medicală în România. Amintim că în 1864 Convenția de la Geneva atestă rolul
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
întinderea așezămintelor sanitare și îmbunătățirea serviciului medical“ poate fi luată ca dată care împarte Istoria Medicinei românești din sec. XIX în două perioade. Ea demonstrează încă odată capacitatea românilor de a comprima timpul, întrucât este aproape sincronă cu prima lege franceză privind manageriatul spitalelor. Preocupările pentru organizarea sănătății, formarea de cadre medicale, educația sanitară în școli, instituții, se dezvoltă și se intercondiționează cu efortul de luminare a poporului, de schimbare a mentalității privind igiena personală, domestică și publică. Mai ales în
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
Panama și Brazilia (1904). În primul deceniu al noului veac, Schaudin detectează treponema sifilisului (1906); Landsteiner și Popper descopăr virusul poliomielitei (1908); Ricketts descoperă agentul patogen al tifosului exantematic (1910); Einhorn realizează sonda gastrointestinală (1908). în 1906, iau ființă Asociația Franceză contra cancerului și în 1908, Oficiul Internațional de igienă publică, din Paris. Henri Poincaré publică La valeur de la science (1906) iar Alexis Carrel, publică La culture des tissus (1910). Sec. XX vine cu noi codificări, legiferări speciale, pentru salubrizarea piețelor
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
numeroșilor cercetători este și cea care presupune rolul epifizei în dezvoltarea somatică și genitală. Fiindcă nu s-a reușit extragerea hormonului epifizar, ipotezele rămân stimulative cercetării. Despre timus endocrinologii spun că e și mai învăluit în secret. Fiziologul și pediatrul francez Jean Comsa (n.1907) a crezut, în 1950 că a descoperit și extras hormonul timic, dar Selye a observat că după timectomie și injecție cu extract timic nu se înregistrează nici o schimbare, timusul păstrându-și taina. în fața științelor medicale, respectiv
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
ca astăzi. Pe baza lor a dobândit o dezvoltare excepțională crenoterapia (tratarea prin surse hidrominerale, termen propus de Louis Landouzy în 1908) care cuprinde toate tratamentele hidrominerale din stațiuni termale și fizioterapia ajunsă științifică, modernă, începând cu fiziologul și antropologul francez William Frederich Edwards (1977 - 1842), promotor al modernizării fizioterapiei (1824). Astăzi aceste domenii medicale au devenit discipline medicale, nemaifiind tratate drept capitole ale medicinei generale. Urbanizarea, industrializarea, dezechilibrul ecologic, drogurile, alcoolismul, criza educației, nesiguranța locului de muncă, complicarea sferei relațiilor
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
elevul neuropatologului Duchenne de Boulogne și cel care aprofundează localizările medulare, scleroza în plăci, afecțiunile cortexului, ale trunchiului cerebral, nervilor, mușchilor periferici, isteriei dar și crizele hepatice, reumatismele cronice (poliartrite, artroze degenerative etc.) devenind una din personalitățile complexe ale medicinei franceze și creierul școlii de la Salpétrière; Pierre Janet (1859 - 1947), fondator al psihologiei clinice care, înainte de Sigmund Freud (1856 - 1939) încearcă să explice tulburările psihice prin mecanisme psihologice. Tematica preocupărilor sale e reflectată analitic în cărțile: Névroses et idées fixes - 1898
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]