7,399 matches
-
polimer/ mol de proteină . Masa moleculară medie este de aproximativ 31300 daltoni din care jumătatea proteică reprezintă aproximativ 19300 daltoni . Interferon alfa- 2b Studii in vitro și in vivo sugerează că activitatea biologică a PegIntron este determinată de componenta sa interferon alfa- 2b . 209 Interferonii își exercită activitatea celulară prin legare de receptori membranari specifici de pe suprafața celulei . Studii cu alți interferoni au demonstrat o specificitate de specie . Cu toate acestea , anumite specii de maimuțe , de exemplu maimuțele Rhesus , sunt susceptibile
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
Masa moleculară medie este de aproximativ 31300 daltoni din care jumătatea proteică reprezintă aproximativ 19300 daltoni . Interferon alfa- 2b Studii in vitro și in vivo sugerează că activitatea biologică a PegIntron este determinată de componenta sa interferon alfa- 2b . 209 Interferonii își exercită activitatea celulară prin legare de receptori membranari specifici de pe suprafața celulei . Studii cu alți interferoni au demonstrat o specificitate de specie . Cu toate acestea , anumite specii de maimuțe , de exemplu maimuțele Rhesus , sunt susceptibile la stimulare farmacodinamică prin
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
alfa- 2b Studii in vitro și in vivo sugerează că activitatea biologică a PegIntron este determinată de componenta sa interferon alfa- 2b . 209 Interferonii își exercită activitatea celulară prin legare de receptori membranari specifici de pe suprafața celulei . Studii cu alți interferoni au demonstrat o specificitate de specie . Cu toate acestea , anumite specii de maimuțe , de exemplu maimuțele Rhesus , sunt susceptibile la stimulare farmacodinamică prin expunere la interferoni umani de tip 1 . Odată legat de membrana celulară , interferonul inițiază o secvență complexă
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
activitatea celulară prin legare de receptori membranari specifici de pe suprafața celulei . Studii cu alți interferoni au demonstrat o specificitate de specie . Cu toate acestea , anumite specii de maimuțe , de exemplu maimuțele Rhesus , sunt susceptibile la stimulare farmacodinamică prin expunere la interferoni umani de tip 1 . Odată legat de membrana celulară , interferonul inițiază o secvență complexă de evenimente intracelulare , care includ inducția anumitor enzime . Se crede că acest proces este responsabil , cel puțin parțial , de diferite răspunsuri celulare la interferon , incluzând : inhibarea
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
celulei . Studii cu alți interferoni au demonstrat o specificitate de specie . Cu toate acestea , anumite specii de maimuțe , de exemplu maimuțele Rhesus , sunt susceptibile la stimulare farmacodinamică prin expunere la interferoni umani de tip 1 . Odată legat de membrana celulară , interferonul inițiază o secvență complexă de evenimente intracelulare , care includ inducția anumitor enzime . Se crede că acest proces este responsabil , cel puțin parțial , de diferite răspunsuri celulare la interferon , incluzând : inhibarea replicării virale în celulele infectate de virus , supresia proliferării celulare
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
expunere la interferoni umani de tip 1 . Odată legat de membrana celulară , interferonul inițiază o secvență complexă de evenimente intracelulare , care includ inducția anumitor enzime . Se crede că acest proces este responsabil , cel puțin parțial , de diferite răspunsuri celulare la interferon , incluzând : inhibarea replicării virale în celulele infectate de virus , supresia proliferării celulare și unele activități imunomodulatoare , cum ar fi : creșterea activității fagocitare a macrofagelor și mărirea citotoxicității specifice a limfocitelor pentru celulele țintă . Oricare sau toate aceste activități pot contribui
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
în celulele infectate de virus , supresia proliferării celulare și unele activități imunomodulatoare , cum ar fi : creșterea activității fagocitare a macrofagelor și mărirea citotoxicității specifice a limfocitelor pentru celulele țintă . Oricare sau toate aceste activități pot contribui la efectele terapeutice ale interferonului . Interferonul alfa- 2b recombinant inhibă , de asemenea , replicarea virală in vitro și in vivo . Deși nu se cunoaște modul exact de acțiune antivirală a interferonului alfa- 2b recombinant , acesta pare să modifice metabolismul celulei gazdă . Această acțiune inhibă replicarea virală
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
celulele infectate de virus , supresia proliferării celulare și unele activități imunomodulatoare , cum ar fi : creșterea activității fagocitare a macrofagelor și mărirea citotoxicității specifice a limfocitelor pentru celulele țintă . Oricare sau toate aceste activități pot contribui la efectele terapeutice ale interferonului . Interferonul alfa- 2b recombinant inhibă , de asemenea , replicarea virală in vitro și in vivo . Deși nu se cunoaște modul exact de acțiune antivirală a interferonului alfa- 2b recombinant , acesta pare să modifice metabolismul celulei gazdă . Această acțiune inhibă replicarea virală , iar
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
limfocitelor pentru celulele țintă . Oricare sau toate aceste activități pot contribui la efectele terapeutice ale interferonului . Interferonul alfa- 2b recombinant inhibă , de asemenea , replicarea virală in vitro și in vivo . Deși nu se cunoaște modul exact de acțiune antivirală a interferonului alfa- 2b recombinant , acesta pare să modifice metabolismul celulei gazdă . Această acțiune inhibă replicarea virală , iar dacă replicarea apare , virionii rezultați nu sunt capabili să părăsească celula . PegIntron Farmacodinamia PegIntron a fost evaluată la subiecți sănătoși , în cadrul unui studiu folosind
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
timp de un an ( 0, 5 , 1, 0 sau 1, 5 micrograme/ kg și săptămână ) , după care a urmat de o perioadă de urmărire de șase luni . În plus , unui număr de 303 pacienți i s- a administrat , pentru comparație , interferon alfa- 2b ( 3 milioane Unități Internaționale [ MIU ] , de trei ori pe săptămână ) . Acest studiu a arătat că PegIntron este superior interferonului alfa- 2b ( Tabelul 5 ) . În acest studiu , asocierea PegIntron ( 1, 5 micrograme/ kg și săptămână ) și ribavirină este semnificativ
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
perioadă de urmărire de șase luni . În plus , unui număr de 303 pacienți i s- a administrat , pentru comparație , interferon alfa- 2b ( 3 milioane Unități Internaționale [ MIU ] , de trei ori pe săptămână ) . Acest studiu a arătat că PegIntron este superior interferonului alfa- 2b ( Tabelul 5 ) . În acest studiu , asocierea PegIntron ( 1, 5 micrograme/ kg și săptămână ) și ribavirină este semnificativ superioară asocierii interferon alfa- 2b și ribavirină ( Tabelul 5 ) , în special la pacienții infectați cu Genotipul 1 ( Tabelul 6 ) . Răspunsul susținut
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
3 milioane Unități Internaționale [ MIU ] , de trei ori pe săptămână ) . Acest studiu a arătat că PegIntron este superior interferonului alfa- 2b ( Tabelul 5 ) . În acest studiu , asocierea PegIntron ( 1, 5 micrograme/ kg și săptămână ) și ribavirină este semnificativ superioară asocierii interferon alfa- 2b și ribavirină ( Tabelul 5 ) , în special la pacienții infectați cu Genotipul 1 ( Tabelul 6 ) . Răspunsul susținut a fost evaluat prin rata de răspuns la șase luni după întreruperea tratamentului . Genotipul VHC și încărcătura virală inițială reprezintă factori prognostici
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
șase luni după întreruperea tratamentului . Genotipul VHC și încărcătura virală inițială reprezintă factori prognostici care afectează rata de răspuns . Totuși , în acest studiu , ratele de răspuns au fost dependente și de doza de ribavirină administrată în asociere cu PegIntron sau interferon alfa- 2b . La pacienții la care s- au 210 administrat > 10, 6 mg/ kg ribavirină ( doză de 800 mg pentru un pacient de 75 kg ) , rata de răspuns a fost semnificativ mai mare decât la pacienții la care s-
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
514 Răspuns la sfârșitul tratamentului 49 % 33 % 65 % 56 % 54 % 23 % * 12 % 54 % ** 47 % 47 % P 1, 5 PegIntron 1, 5 micrograme/ kg P 1, 0 PegIntron 1, 0 microgram/ kg P 0, 5 PegIntron 0, 5 micrograme/ kg I Interferon alfa- 2b 3 milioane UI P 1, 5/ R P 0, 5/ R I/ R * ** PegIntron ( 1, 5 micrograme/ kg ) + ribavirină ( 800 mg ) PegIntron ( 1, 5 până la 0, 5 micrograme/ kg ) + ribavirină ( 1000/ 1200 mg ) Interferon alfa- 2b ( 3 milioane
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
5 micrograme/ kg I Interferon alfa- 2b 3 milioane UI P 1, 5/ R P 0, 5/ R I/ R * ** PegIntron ( 1, 5 micrograme/ kg ) + ribavirină ( 800 mg ) PegIntron ( 1, 5 până la 0, 5 micrograme/ kg ) + ribavirină ( 1000/ 1200 mg ) Interferon alfa- 2b ( 3 milioane UI ) + ribavirină ( 1000/ 1200 mg ) p < 0, 001 P 1, 5 vs . I p = 0, 0143 P 1, 5/ R vs . Rata de răspuns susținut la tratament PegIntron + ribavirină ( doza de ribavirină , genotip și încărcătură
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
17 % 29 % Genotip 2/ 3 Toate ≤ 10, 6 > 10, 6 82 % 79 % 88 % 80 % 73 % 80 % 79 % 50 % 80 % PegIntron ( 1, 5 micrograme/ kg ) + ribavirină ( 800 mg ) PegIntron ( 1, 5 până la 0, 5 micrograme/ kg ) + ribavirină ( 1000/ 1200 mg ) Interferon alfa- 2b ( 3 milioane UI ) + ribavirină ( 1000/ 1200 mg ) Într- un studiu clinic separat , 224 pacienți cu genotip 2 sau 3 au primit PegIntron 1, 5 micrograme/ kg subcutanat , o dată pe săptămână , în asociere cu ribavirina 800 mg - 1400 mg
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
înscris 412 pacienți adulți , netratați anterior , cu hepatită cronică C , care aveau infecție concomitentă cu HIV . Pacienții au fost împărțiți aleator , unii fiind tratați cu PegIntron ( 1, 5 μg/ kg și săptămână ) plus ribavirină ( 800 mg/ zi ) , iar ceilalți cu interferon alfa- 2b ( 3 milioane UI de trei ori pe săptămână ) plus ribavirină ( 800 mg/ zi ) timp de 48 săptămâni , cu o perioadă de urmărire post- terapie de 6 luni . Studiul 2 ( P02080 ) a fost un studiu randomizat , monocentric , în care
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
netratați anterior , cu hepatită cronică C , care aveau infecție concomitentă cu HIV . Pacienții au fost împărțiți aleator , unii fiind tratați cu PegIntron ( 100 sau 150 μg/ săptămână în funcție de greutate ) plus ribavirină ( 800- 1200 mg/ zi în funcție de greutate ) , iar ceilalți cu interferon alfa- 2b ( 3 milioane UI de trei ori pe săptămână ) plus ribavirină ( 800- 1200 mg/ zi în funcție de greutate ) . Valoar ea p Toate Genotip 1 , 4 0, 017 0, 007 Genotip 2 , 3 44 % ( 35/ 80 ) 43 % ( 33/ 76 ) 0, 88
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
s- a observat o ameliorare a fibrozei în acest studiu . 214 Retratamentul cu PegIntron/ ribavirină în cazul eșecurilor terapeutice anterioare Într- un studiu non- comparativ , 2293 pacienți cu fibroză moderată până la severă , care nu au răspuns la tratamentul anterior cu interferon alfa în asociere cu ribavirină , au fost retratați cu PegIntron , 1, 5 micrograme/ kg subcutanat , o dată pe săptămână , în asociere cu ribavirină în doză ajustată în funcție de greutatea corporală . Eșecul la terapia anterioară a fost definit ca recădere sau lipsa răspunsului
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
ARN- VHC nedetectabil la 24 săptămâni post- tratament ( Tabelul 10 ) . Tabelul 10 Ratele de răspuns la reluarea tratamentului în cazul eșecului tratamentului anterior Pacienți cu ARN- VHC nedetectabil la săptămâna 12 de tratament și RVS , în cazul reluării tratamentului Populația interferon alfa/ ribavirină peginterferon alfa/ ribavirină globală * Răspunsul la săptămâna 12 % ( n/ N ) RVS % ( n/ N ) IÎ 99 % Răspunsul la RVS % ( n/ N ) săptămâna 12 IÎ 99 % % ( n/ N ) RVS % ( n/ N ) IÎ 99 % Raspuns global Răspuns anterior 38, 6 ( 549
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
test bazat pe cercetare ( limita de detecție fiind de 125 UI/ ml ) . În cadrul acestui subgrup , a existat o rată de răspuns virusologic susținut de aproximativ 56 % ( 463/ 823 ) . În cazul pacienților care au suferit un eșec anterior al terapiei cu interferon non- pegilat sau cu interferon pegilat și care au prezentat ARN- VHC negativ în săptămâna 12 , ratele de răspuns susținut au fost de 59 % , respectiv de 50 % . Dintre cei 480 de pacienți cu reducerea încărcăturii virale > 2 log , dar
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
de detecție fiind de 125 UI/ ml ) . În cadrul acestui subgrup , a existat o rată de răspuns virusologic susținut de aproximativ 56 % ( 463/ 823 ) . În cazul pacienților care au suferit un eșec anterior al terapiei cu interferon non- pegilat sau cu interferon pegilat și care au prezentat ARN- VHC negativ în săptămâna 12 , ratele de răspuns susținut au fost de 59 % , respectiv de 50 % . Dintre cei 480 de pacienți cu reducerea încărcăturii virale > 2 log , dar cu virus detectabil în săptămâna
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
480 de pacienți cu reducerea încărcăturii virale > 2 log , dar cu virus detectabil în săptămâna 12 , 188 de pacienți au continuat tratamentul . La acești pacienți , RVS a fost 12 % . Pacienții care nu au răspuns la un tratament anterior cu interferon pegilat alfa/ ribavirină , au avut șanse mai mici de a obține un răspuns la săptămâna 12 la reluarea tratamentului , comparativ cu cei care nu au răspuns la tratamentul cu interferon non- pegilat alfa/ ribavirină ( 12, 4 % comparativ cu 28, 6
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
Pacienții care nu au răspuns la un tratament anterior cu interferon pegilat alfa/ ribavirină , au avut șanse mai mici de a obține un răspuns la săptămâna 12 la reluarea tratamentului , comparativ cu cei care nu au răspuns la tratamentul cu interferon non- pegilat alfa/ ribavirină ( 12, 4 % comparativ cu 28, 6 % ) . Totuși , dacă s- a obținut un răspuns la săptămâna 12 , a existat o diferență mică în ceea ce priveste RVS indiferent de tratamentul anterior sau răspunsul anterior la tratament . Date referitoare
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]
-
o rezoluție a infecției hepatice și “ vindecare ” clinică față de infecția VHC cronică . Cu toate acestea , acest fapt nu împiedică apariția evenimentelor la nivel hepatic în cazul pacienților cu ciroză ( inclusiv hepatocarcinom ) . 5. 2 Proprietăți farmacocinetice PegIntron este un derivat de interferon alfa- 2b polietilenglicat- modificat ( “ pegilat ” ) , bine caracterizat , compus predominant din specii monopegilate . Timpul de înjumătățire plasmatică al PegIntron este mai mare , în comparație cu cel al interferonului alfa- 2b non- pegilat . PegIntron are capacitatea de a se depegila , eliberând interferon alfa- 2b
Ro_783 () [Corola-website/Science/291542_a_292871]