9,812 matches
-
Îi făcu semn să se apropie. Uimit, Tony Pavone stătu În expectativă. Taximetrul se afla la o mică distanță. Se răsgândi totuși...! De cine putea să aibă teamă când el se afla sub protecția Colonelului de Securitate Gerard de care tremura de frică și cele mai zeloase slugi a Dictatorului Suprem...? Dădu mâna cu ofițerul, care-l invită Înăuntru, făcând precizarea. „Tovarășul colonel Gerard, vă așteaptă. Urmați-mă...!” „Nu știu ce să cred...”. Aveam Întâlnire cu tovarășul colonel, aici, la poarta de intrare
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
de materie radioactivă, nu am găsit cuvintele necesare pentru a putea descrie groaznica mea intoxicare. Creerul mic devenise din profunzime emițător de “Unde elecro-magnetice” În care timp de 48 de ore eram paralizat cu trepidații violente ce până și limba tremura agresiv, În timp ce viața se străduia să mă părăsească, alternativ În fiecare lună timp de doi ani de zile. Numai construcția mea robustă și extraordinară voință de a trăi m-a salvat dela un dezastru Înainte de termenul stabilit la naștere, mulțumind
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
a mirat de arătarea aceasta; și pe cînd se apropia să vadă ce este, a auzit glasul Domnului, 32. care i-a zis: "Eu sunt Dumnezeul părinților tăi, Dumnezeul lui Avraam, Dumnezeul lui Isaac, și Dumnezeul lui Iacov." și Moise, tremurînd, n-a îndrăznit să se uite. 33. Domnul i-a zis: "Scoate-ți încălțămintea din picioare, căci locul pe care stai, este un pămînt sfînt. 34. Am văzut suferința poporului Meu, care este în Egipt, le-am auzit gemetele, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85087_a_85874]
-
-i zicea: "Saule, Saule, pentru ce Mă prigonești?" 5. "Cine ești Tu, Doamne?" a răspuns el. și Domnul a zis: "Eu sunt Isus pe care-L prigonești. Ți-ar fi greu să arunci înapoi cu piciorul într-un țepuș." 6. Tremurînd și plin de frică, el a zis: "Doamne, ce vrei să fac? "Scoală-te", i-a zis Domnul, "intră în cetate, și ți se va spune ce trebuie să faci." 7. Oamenii care-l însoțeau, au rămas încremeniți: auzeau în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85087_a_85874]
-
era să se omoare, căci credea că cei închiși au fugit. 28. Dar Pavel a strigat cu glas tare: "Să nu-ți faci nici un rău, căci toți suntem aici." 29. Atunci temnicerul a cerut o lumină, a sărit înăuntru, și, tremurînd de frică, s-a aruncat la picioarele lui Pavel și ale lui Sila, 30. i-a scos afară, și le-a zis: "Domnilor, ce trebuie să fac ca să fiu mîntuit?" 31. Pavel și Sila i-au răspuns: Crede în Domnul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85087_a_85874]
-
strada Cornhill. Înnebunită de spaimă, reușișe, doar ea știa cum, să se strecoare În capătul cel mai Îndepărtat al unei fante foarte Înguste dintre un cilindru imens de metal și peretele din beton al pivniței, și se făcuse ghem acolo, tremurînd de frică și de frig. Auzea de sus, de pe stradă, strigătele și rîsetele ce veneau dinspre piață. Fuseseră cît p-aci s-o prindă de data asta - cinci bărbați În uniforme de marinari, care băteau din picioare și trăgeau șuturi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
s-a concentrat În schimb asupra căldurii Îmbătătoare a pivniței, ce i se ridica Încet În trup, ca marea În timpul fluxului. Chestia de metal era delicios de caldă. Suprafața perfect emailată era plăcută la atingere, și și-a lipit trupul tremurînd de ea. Poate că a și dormit. Da, sînt sută la sută sigur, a dormit și s-a trezit cu forțele refăcute. Și atunci, timidă și șovăitoare, probabil că s-a strecurat afară din bîrlog și a pășit În Încăpere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
mese), cum mă apucam de burta umflată grotesc și cum gemeam de durere. Și vai, ce durere ! - crampe lungi, tot mai intense, ce forau și mi se Încolăceau În stomac, În timp ce-și croiau drum către mațele mele, ce tremurau spasmodic. Încă mă mai uimește faptul că această agonie repetată nu m-a scîrbit definitiv de patima pentru masticat hîrtie. Însă firește că n-a făcut-o. Nu trebuia decît să aștept să-mi treacă durerea Înainte să o iau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
duminicile, dat fiind că nu Îndrăzneam să mă aventurez În subsolul imens, cu lumină pîlpîitoare, la orele cînd era lume În prăvălie. Din ascunzișul nostru din subsolul slab luminat, auzeam murmurul vocilor și scîrțîitul pașilor pe tavan. Le auzeam și tremuram. Uneori, pașii părăseau tavanul și coborau pe treptele de lemn În pivniță. De obicei, această acțiune era urmată de o perioadă de tăcere, Însă uneori putea fi succedată și de icnete și gemete și chiar și de explozii inexplicabile, ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
aici și după ora Închiderii, pradă reveriilor, În timp ce amurgul galben umplea Încet magazinul cu un soi de aer trist. Iubeam umbrele tot mai adînci și tristețea ce mă Învăluia. Însă, În seara cu pricina, am văzut imediat că În timp ce eu, tremurînd de teamă și speranță, stătusem băgat la cutie Între grinzi, Norman Îmi făcuse o vizită clandestină acasă. Fotolașul fusese dat Într-o parte și aproape distrus, iar lîngă el se afla o moviliță de mîncare ciudată. O grămăjoară de grăunțe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
mai întrebi: Cine s-a atins de Mine?" 46. Dar Isus a răspuns: "S-a atins cineva de Mine, căci am simțit că a ieșit din Mine o putere." 47. Femeia, cînd s-a văzut dată de gol, a venit tremurînd, s-a aruncat jos înaintea Lui, și a spus în fața întregului norod, din ce pricină se atinsese de El, și cum fusese vindecată numaidecît. 48. Isus i-a zis: "Îndrăznește, fiică; credința ta te-a mîntuit, du-te în pace
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85112_a_85899]
-
la spuza de stele risipite pe cerul negru. Țârâitul mărunt și tremurat al unui greieraș, cricrL.cri-cri, părea că răspunde tremurului stelelor. Cassiopeea sclipea strălucind sus pe vârful bolții cerești, sub Steaua Polară, lângă ea, Andromeda trona strălucitoare în mijlocul cerului. Dedesubt tremurau sclipind steluțele Ursei Mici, iar dedesubtul ei, Ursa Mare stătea sprijinită pe pădurea Trestiana. ”- Uite, vezi... zise el uitându-se pe cer, Cassiopeea e tot acolo, ca și Andromeda și Perseu... și vor fi mereu tot acolo... ca și Orion
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
pe care el o vedea pentru prima dată aprinzându-se... Șampania fierbea mărunt în pahare. Iorgu îl ridică pe al lui, cu o emoție gravă. ”- În sănătatea ta... frumoasă Fata !” toastă el si asteaptă. Băgă de seama că vocea îi tremură si, îi fu rusine. Ea îi răspunse cu o degajare si o naturalețe încântătoare. ”- Pentru aniversarea ta... Pentru cei... de ani pe care îi împlinești !” El o privi emoționat, era de-a dreptul fermecătoare. După o clipă continuă glumind. - Pentru
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
îi era secătuit... Nu mai găsea calea pe care să se cațere spre lumină. Își alungă din minte aceste gânduri bolnăvicioase, care pândesc sufletele slăbite. Se sculă din pat si încearcă să meargă prin cameră, dar picioarele nu-l țineau... Tremura de febră. Se sculă din nou. Și, totuși nu se lasă pradă bolii. Luptă cu boala nu vroia să se lase doborât... Până la urmă pleoapele îi căzură grele și alunecă într-un somn adânc si linistit. ... A doua zi de
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
Peste o clipă, întreaga lui ființă se prefăcu într-un strigăt pe care-l sfărâmă între dinți, încercând să-l înnăbușe cu pumnii în piept. - Fata... Fata!... izbucni el, în sfârșit, întrun hohot de plâns nestăpânit. Inima începu să-i tremure în piept... Simți cum deznădejdea îl doboară. -... Mi-e dor de tine, Fata... mi-e tare dor!... Bat cu fruntea țărâna și plâng... mă simt un tâlhar. Nu-mi trebuie nemurirea, vreau iertarea ta. Sunt un bătrân nebun, netot și
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
ș.a. adevărate comori spirituale. Și, gândul îl purtă la Agapia unde a fost odată, cândva, pentru închinare și rugăciune. Își aminti, cum a intrat umil și smerit în biserica mănăstirii... înăuntru era aproape întuneric, abia distingea, cu ochii mijiți, icoanele tremurând la licărirea lumânărilor. În tăcerea și liniștea tainică din jur, două măicuțe, în strană citeau din cărți sfinte, cu voci moi, șoptite, slabe și dulci. În neclintirea lui, nu deslușea nimic, poate fiindcă în acea penumbră plutea ca o adiere
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
întrepătrunderea până la unitate a energiilor individuale și transcendente... Rugăciunea înlesnește adâncirea în lumea spiritului... Până în fundul bulboanelor tăcerii. Și, aceasta Iorgu o simți în toată ființa lui. Un mare fior îl străbătu, din creier până la măduvă, până în vârful tuturor mădularelor. Tremura prins ca de un ger năpraznic. Dinții îi clănțăneau ca o meliță. Îl întoarse, oare, frigurile copilăriei?!... Apoi, zgâlțâielile încetară. Se potoliră... Îi era bine. Simțea că trecea printr-o adâncă prefacere. Acum, înțelegea deplin că viața nu este nici
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
o clipită pricepu rostul vieții și al suferințelor sale. Era înaintea primei Duminici a Postului Mare. După mai multe zile de boală, se ridică din pat ca o umbră. Părul îi albise aproape tot. Slăbise... Slabănogite mâinile și picioarele, îi tremurau ca varga. Vocea lui își pierduse din vigoare, devenise o voce chinuită. Se schimbase de nerecunoscut... Ochii i se adânciseră în cap... avea fața unui om pe jumătate mort. Când privea înlăuntrul dezamăgirilor lui, în adâncul acestei prăpăstii în care
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
tău”, nu se poate fără a-ți ieși din minți...!”. Prin somn îsi strânse ochii până la durere. Setea de neștiutul tainei, pieri... se stinse în solul rațiunii... alfricii. Conturul uman de pâclă alburie, de la capătul patului, rămas nemiscat, începu să tremure vălurit, si-i întinse o mână. O femeie, cu trup de silfidă, într-un giulgiu alb, pluti o clipă lângă el. Nu-i vedea fața... și-o ținea întoarsă. O clipă, doar, îl privi. Si, încet-încet luă chipul schivnicului din
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
îl duse la Vasilica... Vroia șă-și ceară iertare... să-i cerșească iertarea, să-i ceară ajutor. - Dumnezeu trebuie să-mi fie aproape! Își zise el. Și, un mare fior îl străbătu din creier, prin măduvă, până în vârful mădularelor. Începu să tremure, prins ca de un ger năpraznic. Dinții abia îi stăpânea să nu-i clănțăne. Parcă îl întoarseră frigurile copilăriei. Tremurăturile încetară și simți că începu să ardă... Arsura lăuntrică era dulce și bună, ca o mângâiere de sobă caldă când
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
neuitat, a zilei de Sf. Maria... când s-a prăbușit în beznă... - Ce să fac, Doamne... învată-mă?!... și o durere fără margini îi curpinse toată fiinta. Gândurile îi bântuiau sufletul ca furtuna o casă pustie... Deodată, se trezi din gânduri tremurând de frig și frică. Minutarele ceasului din perete, arătau orele 12.12 minute. Era miezul nopții... Pulbere ești și în pulbere te vei întoarce... De ce ai păcătuit, Adame, de ce?!... își zise Iorgu în gând. Nu mai știa de când stătea, așa
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
fi striviți... Si, o înșfăcă de mână, refugiindu-se în fugă pe câteva trepte, sus, într-un foișor de scândură. De furia cârdului erau salvați, dar frica mare, acum, era de urs, să nu vină peste ei... S-a trezit tremurând cu tot cu pat, de teamă pentru Vasilica, să nu pățească ceva. Era între somn și trezire... se lupta cu somnul. Până la urmă, alunecă într-un nou somn, cu alt vis... ...Se făcea că erau în casa din Tătărași. Deodată, ușa de la
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
necazuri...” Incet... tot mai încet, murmura cântecelul de jale al mamei sale până adormea... "Prietenul” le întreținea serile, pe vremea aceea, și la Iași ca și la Bârlad. In seara aceea, transmitea: ”Te-așteaptă un om... Glasul lui Dan Spătaru tremura cu un fel de disperare, care cerea ajutor. Vasilica își ascunse fața în palme, cu ochii plini de lacrimi. Deodată, ca un clocot, blestemul mamei, atunci la despărțire pe peronul gării din Bârlad, îi năpădi mintea. Și plânse amar. ”-Eu
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
ieșit buba colcăitoare. Ochii tăi în oglindă, Victor, sânt frumoși, puternici, cinstiți, de cavaler fără pată și prihană. Te-am privit până când aerul din sala de baie s-a întunecat într-un cafeniu foarte închis iar eu am început să tremur în pijamaua prea mare pentru mine... Am intrat în cămăruța de culcare hiper-încălzită, unde doar lampa de pe masă tăia un cerc de lumină peste hârtiile și cărțile mele, restul rămânând în penumbre groase, am deschis ușița înroșită a sobei și
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
o vreme privind florile, apoi ne-am așezat pe iarba-ncîlcită. Corolele tindeau să se-nchidă deasupra capetelor noastre. Ne-am lungit unul lângă altul și am stat acolo, schimbând din când în când cîte-o vorbă, toată dimineața. Pe obrazul ei tremurau umbrele colorate ale petalelor atinse de soare. Un gândac cu carcasa metalică, verde-sclipitor, se cățăra pe o tulpină. O pânză de păianjen se umfla de vânt între două crenguțe. Priveam cerul care se lumina și se-ntuneca după cum curgeau norii
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]