59,587 matches
-
reformelor înscrise în Constituția modificată în 1917. În Basarabia, curentul care cerea unirea era de nestăvilit, tot mai multe organizații, comitete, adunări pronunțându-se în acest sens. Prin Nota din 16/29 martie 1918, Sfatul Țării și guvernul Republicii Moldovenești respingeau cu hotărâre, încă o dată, pretențiile ucrainene, combătând orice tentativă de încălcare a indivizibilității Republicii așezate între Nistru, Prut, Marea Neagră, orice pretenții teritoriale, inclusiv cele asupra ținuturilor Hotin și Cetatea Albă, precum și pretențiile Ucrainei de a participa la tratativele de pace
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
unire - „s-a confirmat din nou votul din 24 ianuarie, de despărțire de Rusia, de data aceasta sub forma votului de protest contra Ucrainei”. Într-o convorbire avută la Iași cu un corespondent de presă, Pantelimon Halippa, vicepreședintele Sfatului Țării, respingea pretențiile teritoriale ale Radei, referindu-se totodată la dorința românilor de peste Nistru, care și-au manifestat la Congresul de la Tiraspol, dorința „de a fi una cu frații lor din Basarabia”. Halippa îi informa pe cititori în ce privește schimbarea atitudinii Radei ucrainene
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
exprimat adeziunea la hotărârea de unire cu România, alții și-au anunțat abținerea de la vot, motivând că nu au împuternicirea necesară, că trebuie așteptată hotărârea viitoarei constituante a Republicii Moldovenești sau rezultatul unui referendum. Cu o mare majoritate, s-a respins calea votului secret pentru adoptarea sau nu a actului de unire, trecându-se la votul nominal deschis. Declarația Sfatului Țării a fost supusă votării, fiind adoptată cu 86 de voturi pentru, 3 contra și 36 de abțineri. Declarația conținea în
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
Guvernul român - de data aceasta - a fost confruntat în continuare cu protestele Radei și ale guvernului ucrainean, care nu recunoșteau hotărârea de unire din 27 martie /9 aprilie 1918. În aprilie-iunie 1918, în cadrul unui schimb de note, guvernul român a respins pretențiile Ucrainei asupra nordului și sudului Basarabiei, prin răspunsuri argumentate din punct de vedere geografic, etnic și istoric. Prin amplul Răspuns din 19 iunie 1918, guvernul român preciza: „Din punct de vedere geografic, etnografic și istoric, așa-zisa provincie a
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
în procesul de constituire a noilor state; „chiar Rada ucraineană, al cărei rol a fost preponderent la începutul republicii, s-a constituit și funcționează la Kiev într-o manieră aproape identică cu aceea a «Sfatul Țării» de la Kișinău”. Guvernul român respingea pretențiile Ucrainei de a încorpora Basarabia și declara din nou „că n-a avut niciodată intenția de a cuceri, de a anexa sau de a încorpora Basarabia, dar n-ar putea să renunțe la drepturile istorice ale României asupra unui
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
dificilă pentru statul român, supus unor grele încercări prin preliminariile de la Buftea și pacea de la București și a întărit încrederea în înfăptuirea idealului național, în întregul său. În același timp, este de precizat că Puterile Centrale, Germania în special, au respins pretențiile ucrainene asupra Basarabiei sau a unor părți din aceasta, fiind, într-o formă implicită, de acord cu soluția românescă a problemei. Unirea Basarabiei cu România a răspuns unei necesități istorice, izvorâte din principiul naționalităților, comandament major în epocă, și
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
exploatarea burghezo-moșierimii române”. Propaganda comunistă nu a reușit să-și atingă scopul și ca urmare a operei reformatoare, pe plan intern, în România întregită; critica, în Parlament și în presă, uneori vehementă, la adresa abuzurilor, urmărea îndreptarea lucrurilor în spirit democratic, respingându-se categoric alternativa regimului bolșevic, instaurat dincolo de Nistru. România, alături de Polonia, a constituit un zid de stăvilire a bolșevismului în această parte a Europei. În cadrul unui revizionism mai larg, manifestat după semnarea tratatelor de pace din 1919-1920, atacuri la adresa statului
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
explicită, se recunoștea Nistrul drept frontieră între U.R.S.S. și România. Intenția încheierii unui asemenea pact a stârnit reacția statelor revizioniste: Germania, Italia, Ungaria; din alte motive, Polonia era categoric împotriva pactului româno-sovietic. În interior, anumite organizații și oameni politici respingeau această idee, îngrijorați de posibilitatea prezenței trupelor sovietice pe teritoriul României. În 1935-1936, situația internațională înregistra noi semne de îngrijorare; politica de securitate colectivă primea lovituri puternice prin atacarea Abisiniei de către Italia, prin ocuparea zonei renane, izbucnirea războiului civil din
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
tipărit recent în 4.000 de exemplare, aparținând lui Serghei Nazaria, se referă la al doilea război mondial, cu prilejul împlinirii a „65 de ani de la Marea Victorie asupra fascismului”. Așa cum am menționat, fără a întreprinde o analiză serioasă autorul respinge o amplă istoriografie, de ieri și de azi, de pe ambele maluri ale Prutului, acuzată de naționalism și chiar de tendințe imperialiste. De pe o asemenea poziție, Istoria fără mituri a lui S. Nazaria este, de fapt, o istorie plină de falsuri
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
de acaparare și de cuceriri a țarismului. Nu este de prisos să-și reamintească că numitul guvern nu ridica atunci nici o pretenție cu privire la Basarabia și că avusese grijă să declare că Nistrul forma una din frontierele Republicii Ucrainiene. Guvernul Regal respinge în maniera cea mai categorică acuzațiile conținute în alineatul următor din nota menționată și regretă în mod viu că guvernul Republicii a acordat atenție unor bârfeli tendențioase și unor afirmații lipsite de orice bază. Guvernul Regal afirmă că tot ce
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
adevăr are o origine divină. Artele liberale sunt utile cu condiția să se dezică de erorile morale, prejudecățile filosofice și, mai mult, să primească o semnificație pedagogică pozitivă inspirată de idealul creștin. Puternic marcat de cultura antică, Augustin nu putea respinge cu desăvârșire studiile clasice. El recunoaște valoarea formativă, la fel ca și alți părinți bisericești, dar pentru a le face apte pentru o autentică formare a creștinului le punea înainte adevărul relativ. Adevărul este absolut și nu relativ, consideră Fericitul
Clasa de elevi : mediul educaţional moral-religios by ELENA HEREŞ () [Corola-publishinghouse/Science/639_a_975]
-
de norme constituie o caracteristică importantă a oricărui grup social, deci și a grupului-clasă. Normele servesc drept criterii de evaluare a comportamentelor individuale și de grup. Comportamentele dezirabile din punct de vedere social sunt promovate, în timp ce comportamentele indezirabile, deviante, sunt respinse și sancționate. Grupul exercită presiuni asupra membrilor, pentru respectarea normelor. În felul acesta se ajunge la o standardizare și uniformizare a comportamentelor. Normele au rolul de reglator al grupului, determinând unitatea și coeziunea acestuia. 5. Grupul școlar se definește și
Clasa de elevi : mediul educaţional moral-religios by ELENA HEREŞ () [Corola-publishinghouse/Science/639_a_975]
-
fapte empirice. Cel mai adesea, ele sunt însă mai puțin decât ipotezele cu care ne-au obișnuit științele dezvoltate, fiind formulări încă primitive, compuse din abstracții confuze. Problema lor nu este aceea de a fi testate - admise ca legi sau respinse ca erori -, ci de a fi precizate, dezvoltate din formulări aproximative, vagi, puțin diferențiate, în formulări tot mai elaborate mai precise, mai nuanțate. Ideea acesta a fost sugerată de Ion Aluaș într-o discuție foarte interesantă pe marginea acestei cărți
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
structurală - nu includ conștiința ca unul dintre factorii lor explicativi. Ca știință a faptelor sociale, sociologia a trebuit să opteze, lucru valabil pentru cele mai multe dintre abordările pe care le găsim în cadrul ei, chiar dacă nu întotdeauna explicit, pentru o poziție materialistă, respingând idealismul ce explică fenomenele sociale ca fiind determinate de conștiința actorilor. Capitolele de până acum au acumulat o datorie. Ele au dezvoltat o sociologie fără subiect. În explicațiile fenomenelor sociale trecute în revistă, subiectul uman (conștiința) a fost pus între
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
soluționat sunt prost formulate, atunci specialistul nu poate fi de mare ajutor în formularea mijloacelor de acțiune. Dacă sistemul este rigid, neconținând mecanisme care să-i asigure schimbarea, atunci feedbackul oferit în legătură cu eficiența activității sale are toate șansele să fie respins, ignorat sau chiar suprimat. În plus, intervenția secvențială poate să vicieze procesul social natural. Presupunând o intervenție reușită a sociologului într-una din secvențele activității unui sistem, aceasta poate avea drept rezultat ultim nu perfecționarea sistemului, ci blocarea ei, distorsionând
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
elimine. Orientarea utopică rezidă și în formularea de soluții de perfecționare a activităților reale care sunt în mod real impracticabile, deși la nivelul conștiinței comune ele par realizabile. Rezistențe de structură. Cunoștințele furnizate de sociolog pot fi neasimilate sau chiar respinse în condițiile în care acestea fie sunt nerelevante pentru funcționarea respectivului sistem, fie contravin mecanismelor de funcționare și „iluziilor necesare” ale acestuia, după cum afirma Marx. Alvin Gouldner (1961a) remarcă, în spirit marxist, că ignoranța sistemelor nu trebuie considerată doar o
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
teorie universală a evoluției. Evoluția biologică ce a avut loc pe Pământ a fost realizarea uneia dintre multiplele posibilități alternative. În același sens, istoria umană este una dintre căile posibile. După părerea mea, o asemenea alternativă nu trebuie să fie respinsă ab initio. Ea pune o problemă de răscruce pentru științele evoluției. În această din urmă variantă, științele evoluției sunt de tipul științelor cu obiect individual, sarcina lor fiind doar aceea a unor generalizări empirice. Dat fiind un proces evolutiv particular
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
petrecut tocmai în punctul amintit mai sus: raportul dintre constant/variabil, general/individual în fenomenele social-umane. Caracteristic întregii filosofii sociale postmarxiste germane este accentul pus pe diversitate și unicitate. Varietatea este acceptată ca singura caracteristică a realității umane. Generalul este respins ca neavând temei aici. Nu putem deduce formele vieții sociale dintr-o natură umană abstractă, universală și nici din rațiunea umană. Sub influența romantismului este adus pe primul-plan inconștientul, cu capacitățile sale creative, generatoare de o varietate infinită. În locul unității
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
de Schmoller, formulează o serie de principii cu mare influență atât asupra practicii istoriei, cât și asupra reflecției filosofice din acea perioadă. Este formulată o teză esențială pentru dezvoltarea noii gândiri epistemologice: în numele varietății concrete infinite a manifestărilor istorice este respinsă așa-numita dimensiune metafizică a istoriei. Istoricul nu trebuie să caute forme generale în scurgerea timpului, pentru că acestea nu există. Eltrebuie să se dedice analizei unor teme precise, ca, de exemplu, economia domestică antică, artizanatul din Evul Mediu etc. Elaborarea
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
XX de figura lui Boas. Principiul metodologic fundamental al acestei orientări era un inductivism dus până la descriptivismul pur. Tentativele anterioare de generalizare și, în mod special, cele care au produs scheme evoluționiste au fost supuse unei severe critici empirice și respinse pe temeiul unei imense mase de cazuri negative. Primul comandament al științei este cunoașterea cât mai amănunțită a diferitelor societăți. Antropologia și-a rafinat rapid mijloacele de descriere a societăților „așa cum erau ele”. Ipotezele asupra istoriei lor, cât și asupra
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
cazuri negative. Primul comandament al științei este cunoașterea cât mai amănunțită a diferitelor societăți. Antropologia și-a rafinat rapid mijloacele de descriere a societăților „așa cum erau ele”. Ipotezele asupra istoriei lor, cât și asupra unor presupuse stadii comune au fost respinse ca pură speculație. Antropologul s-a abținut în mod auster de la orice tentație de a face paralele, comparații, de a stabili tipuri generale. Orientarea strcturalist-funcționalistă a fost opusă evoluționismului. Structuralism-funcționalismul pornea de la ideea că orice cultură reprezintă un sistem în
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
1957). Observația fundamentală de la care pornește Simon este că sistemele reale dețin un set de criterii deacceptabilitate relativ laxe care nu presupun neapărat optimalitatea. Ele indică doar dacă o soluție este satisfăcătoare. Prin aplicarea acestor criterii pot fi mai degrabă respinse soluțiile insatisfăcătoare decât să se stabilească gradul de adecvare și, pe această bază, să se ierarhizeze soluțiile satisfăcătoare. Peste limita satisfăcătorului (și ea vag, incert definită), o soluție devine acceptabilă. Procesul decizional nu este aici orientat spre căutarea unei soluții
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
necesare la nivelul administrației publice locale. Analizele monetariștilor au condus la aprecierea că nu se poate asigura stabilitatea economiei prin politici expansioniste bazate pe creșterea cheltuielilor publice, optându-se pentru politica impozitelor reduse și diminuarea unor cheltuieli de transfer. Concomitent, respingând impactul exercitat de mărimea ratei dobânzii și volumul investițiilor asupra venitului național, monetariștii susțin că „schimbările În oferta de monedă reprezintă singurul și cel mai important factor care determină nivelul producției, angajării forței de muncă și al prețurilor”56. Minimizarea
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
și fiscalității, dar acestuia din urmă i se atașează și o componență psihologică (a presiunii fiscale)121, care vizează pragul de toleranță al contribuabilului față de nivelul obligațiilor fiscale suportate. Sub acest ultim aspect, este de admis că ceea ce tolerează sau respinge un contribuabil nu este rata globală a fiscalității 122, ci raportul individual Între totalul prelevărilor fiscale pe care le suportă contribuabilul și suma veniturilor brute obținute de acesta. Din perspectiva contribuabilului, rata presiunii fiscale exprimă și măsura În care producătorul
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
La rândul lor, creditorii, În general, și băncile, În special, Întrucât acordă credite, Își asumă anumite riscuri și, prin urmare, sunt profund interesați să cunoască situația economico-financiară a viitorului debitor, pentru a decide dacă acceptă cererea de credit sau o resping. În acest context, structura financiară a Întreprinderii prezintă un interes mai larg și pentru partenerii din mediul de afaceri, iar deciziile ce se iau asupra surselor de finanțare, cu particularități și În plan fiscal, pot avea implicații majore În activitatea
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]