7,756 matches
-
am străbătut tunelul obstetric, schimbând, ca un amfibian, mediul lichid cu cel terestru și rămînîndu-mi de trăit, ca intensitate, doar o zecime din viață. Dacă în uter visam practic neîntrerupt, lumina de la-nceput s-a depărtat tot mai mult, ca să piară aproape cu totul când în loc de el - el, Ișa - am început să-mi spun eu și când am despărțit prima dată imaginile primite de la organele mele interne de cele primite de la căni de ceai, lingurițe, mama, perne, zăpada căzând la geam
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
lipsea! Merseră cu toții pe la casele lor, împrăștiindu-se în scările blocului. Mircea ajunse acasă tocmai la timp ca să prindă artificiile. Fugea între dormitor și balcon, căci jerbele de lumină fluorescentă, picurând steluțe purpurii, azurii, aurii se înălțau, se desfăceau și piereau și în fața blocului, peste Bucureștiul întins până la hotarul privirii, și în spate, între moară și muchia blocului lor, pe fundalul cerului întunecat, punctat doar de steluța roșie din vârful Casei Scânteii. Florile sclipitoare se desfăceau, mânjind orașul cu lumina lor
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
înfășură craniul, așa încît doar marii lui ochi căprui mai erau vii pe o față pietrificată. Foarte puține lucruri se știu despre ultimii lor ani. După 1644 nu mai există nici o urmă a lor, ca și când nu doar că ar fi pierit brusc de pe fața pământului, ci li s-ar fi șters și amintirea, și numele din memoria oamenilor. Să se fi-ntîmplat cu ei o catastrofă atât de-ngrozitoare, să fi-nfăptuit ceva atât de monstruos încît să fi fost supuși unei damnatio
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
bomboane de pe-atunci, numite "cerceluși", și care-și purta basca frez ca pe o ambiguă aureolă, a dispărut într-o zi, puțin înainte ca Maria, Costel și fiul lor să se mute din Silistra, în primăvara lui '59, a pierit de parc-ar fi înghițit-o pământul și nu i s-a mai dat niciodată de urmă. Curios cum nici măcar Mana n-a bănuit niciodată că între cele două dispariții, a lui Victoraș, petrecută cu aproape doi ani în urmă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
i s-a mai dat niciodată de urmă. Curios cum nici măcar Mana n-a bănuit niciodată că între cele două dispariții, a lui Victoraș, petrecută cu aproape doi ani în urmă, și a prostituatei ar fi vreo legătură, deși să piară cu desăvârșire două persoane din aceeași curte, în atât de scurtă vreme, putea da naștere la zvonuri și superstiții. Ca și-n cazul lui Victoraș, miliția (doi plutonieri cu tradiționale figuri porcine) venise, întrebase pe toată lumea, o dăduse pe Coca
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
crisalida goală în urmă, vom ieși din ea umezi, zbârciți, cu câțiva lobi înghesuiți unu-n altul, dar încet ne zbicim și începem pomparea. Un lichid nou, oniric, începe să umfle aripile zgârcite, și emisferele se desfac, se întind, circumvoluțiunile pier, corpul calos se îndreaptă și-și întinde-nainte pedunculii olfactivi ca două antene cu măciulii fațetate. Aripile se întind, mozaicate, multicolore, până ajung țepene ca niște lame baroce, și ființa psihică poate acum să-și ia zborul. Nu e deloc
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
nu se vor deosebi defel unul de altul și nu vor servi Lucrării Domnului. Amestecați-vă sângele și numai așa îl veți afla pe Mesia, speranța de mântuire a Domnului Dumnezeul nostru! Iar cel ce va nesocoti învățătura mea să piară de sabia celorlalți!" Stin nu înțelesese de la început această predică și fusese nevoie de toată răbdarea și priceperea Mariei ca să îi pătrundă adevăratele sensuri. Femeia îi explicase că, în nețărmurita Lui înțelepciune, Dumnezeu zămislise deja în cetatea Lui cerească toți
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
să îi anunțe că, pe străzile din nord, se ridicaseră deja baricade pentru ca nu cumva containerul cu cea mai prețioasă substanță din Univers să iasă din oraș. ― O să-i alunge armata imperială... ― Cum așa? dori să știe Alarik, căruia îi pierise toata paloarea de pe față. ― Doar nu crezi că am australul de pe vreun asteroid pe care l-am moștenit de la tata... De fapt, tata mi-a lăsat toți nenorociții de asteroizi ai Universului. ― Atunci pot să știu și eu de unde...? ― L-
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
împărtășise aceste secrete. Și totuși... Dacă interpretase greșit semnele? Dacă trufia lui de a crede că trăiește în miezul unor timpuri interesante îl orbise? Dacă se înșela, cei din fața lui, poate ființele la care ținea cel mai mult, aveau să piară în chinuri groaznice... ― Vreți să știți care este provocarea cea de pe urmă a unui Abate? întrebă Radoslav într-un târziu. ― Nu prea, dar dacă tot ai început... bombăni Aloim. ― Știm cu toții care este menirea noastră. Să-l salvăm pe Dumnezeu
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
de oră în finalul căreia fuseseră nevoiți să folosească proiectile căutătoare. Insistaseră apoi să cerceteze cadavrele și se opuseseră cu destulă lipsă de respect atunci când Kasser sugerase că ar fi bine să-și continue călătoria. Reflexele soldățești nu aveau să piară niciodată din ființa lor. Nu găsiseră nimic care să le indice că inamicii lor ar fi putut fi spioni imperiali și abia după ce se convinseseră de acest lucru plecaseră mai departe. Mai departe e un fel de a zice pentru că
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
luptăm pentru porțiunea noastră din câmpul chu al planetei... - Și de ce să nu dorim să-l acaparăm pe tot? De ce să nu visăm că vom putea, peste câteva generații, să ne creștem copiii tară frica de a-i vedea cum pier în timpul consacrării, numai pentru că nu se pot apăra? întrebă Jorlee. - E o lege a firii! strigă Preotul. Cine nu atrage asupra lui atâta energie chu încît să se poată apăra împotriva oricărei viețuitoare de pe Kyrall nu face decât să invite
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
nu îl convinsese pe deplin pe Radoslav să-și abandoneze planeta. Argumentul decisiv fusese însă existența ascunzătorii de pe Kyrall. Kasser o menționase abia când epuizase toate celelalte argumente. Odată ajunși pe Kyrall, constrângerile deveniseră însă imense și oamenii începuseră să piară. Își aducea perfect de bine aminte de ziua în care Mos și Mas nu se mai întorseseră dintr-o expediție, la doar câteva săptămâni de la venirea lor pe Kyrall. - Rade, Rade, nu te lăsa! Luptă cu nenorocitele astea de bestii
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Dumnezeu i se va arăta în vis și îl va învăța ce să facă. Augustin este un om foarte religios. Asta ar putea fi desigur de mirare pentru oricine își aduce aminte că grupul celor O Mie de Voluntari a pierit în Mediterană, pulverizat de o explozie atomică, tocmai când încerca să transforme locurile sfinte ale celor trei religii fundamentale într-un crater fumegând, ca expresie ultimă a ateismului la care aderau membrii săi. Pustnicul nostru nu vede însă o contradicție
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
mult mai ușor decât ne-ar fi nouă de pilda, pentru că, în ciuda scepticismului meu și a celor cel puțin douăzeci de feluri diferite în care am pus întrebarea, arătarea aia m-a asigurat că ei nu mor niciodată decât dacă pier într-un accident sau își încetează viața în mod voluntar. Sunt înclinat să cred că ei privesc aventura asta ca pe o ocazie de a se înmulți, de a deveni mai puternici, dar nu în sensul concurențial în care am
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
reintră pe orbita Tengysului. Și, în plus, cine știe când vor decide zeții și soldații noștri să se întoarcă. Ah, numai dacă am fi avut un singur operator! Exclamația lui Bella conținea un reproș voalat. În atacul asupra palatului imperial pieriseră și cei doi operatori care reușiseră să reia contactul cu Alaana, în încercarea de a reface o rețea minimală de comunicații. Bella strigase de câteva ori la quinții săi, certîndu-i fiindcă nu reușiseră să împiedice moartea operatorilor. Nici Leka Hinnedi
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Sire, nu mai avem de ce să rămânem aici. Cel puțin deocamdată. Au supraviețuit cu puțin peste o mie de oameni. Sentința, dată cu detașarea specifică quinților, cufundă întreaga punte într-o liniște cu nuanțe tragice. Știau cu toții că În Klemplant pieriseră nu numai un miliard de oameni ci și cele mai însemnate realizări a două milenii de umanitate. - Și ce credeți că ar fi indicat să facem acum? întrebă Bella încercînd zadarnic să-și ascundă lipsa de idei. - Singura opțiune valabilă
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Gai Loon, iar aceștia sunt elevii mei, Leka Hinnedi și Attan Vilerte, quinți imperiali, strigă cu voce pătrunzătoare Maestrul. Am venit să ne predăm administrației de pe Kyrall. - Cine zici că ești? Ăla care a aterizat acum câteva zile? N-ai pierit în explozie? reluă vocea din aeroglisor spre marea surprindere a lui Kasser, care sperase pentru o clipă că vorbele Maestrului aveau să fie rostite prea încet pentru a putea fi percepute din aer și să se câștige ceva timp în
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Rusia. Generalul Zaharov propunea, nici mai mult, nici mai puțin, regiunea Don Harkov, ceea ce, bineînțeles, era inadmisibil, fiindcă în starea în care se afla armata noastră, dacă ar fi trebuit acuma, în mijlocul iernii, să se retragă până la Harkov, ar fi pierit toată pe drum. Dar erau și puternice considerațiuni politice care se împotriveau unei atari concepții”. Șeful de Stat Major al Misiunii militare franceze, în România, la jumătatea lunii ianuarie 1917, nota: ,,Generalul Zaharov a făcut un demers pe lângă rege ca să
Mareșalul Constantin Prezan mereu la datorie by Lucica Vargan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1654_a_3109]
-
Știut știu să iubesc, rănit să fiu iubită. CĂTRE NICĂIERI Mi-am așezat pe umeri nefiresc Argint găsit în suflet de copil Șoptită rugăciunea retrăiesc Gonită din iubire Ăîn exil. Am regăsit în valuri amintirea Sirenelor ce încă n-au pierit Și din adâncuri moare nemurirea De glasul lor eu te-am ferit. Și peste clipa ce-a rămas amprentă Voi ști să not în valuri mai atentă Și dacă doare rostul meu în mare Voi ști cândva , să chemăchemare! ȘI
JURNAL ABSENT by CATI GAVRIL () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1688_a_2950]
-
te-am ferit. Și peste clipa ce-a rămas amprentă Voi ști să not în valuri mai atentă Și dacă doare rostul meu în mare Voi ști cândva , să chemăchemare! ȘI DACĂĂ Mă ispitește luna care plânge Și stelele ce pier în nopțile-mpietrite Când lațul greu de gât mi se tot strânge Taie-mi în somn coșmaruri retrăite. Și dacă toate fi-vor întâmplare Sau dacă am un nume nerostit Cântă-mi o doină oarecare Pe clape de pian, trist
JURNAL ABSENT by CATI GAVRIL () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1688_a_2950]
-
și societate sunt raporturi juridice asemănătoare celor dintre vânzător și cumpărător. Cu privire la transferul dreptului de proprietate asupra bunului, art. 65 din Legea nr. 31/1990 prevede că bunul devine proprietatea societății „din momentul înmatriculării ei la registrul comerțului”. Dacă bunul piere înainte de înmatricularea societății, riscul este suportat de către asociat; el va fi obligat să aducă în societate un alt bun ori un aport în numerar. Bunul care face obiectul aportului în natură trebuie evaluat în bani, pentru a putea stabili valoarea
REGIMUL JURIDIC AL INVESTIȚIILOR STRĂINE by VASILE DUMBRAVĂ () [Corola-publishinghouse/Administrative/91680_a_92855]
-
schiloade. Vacile de rasă elvețiană pe care în 1922 și 1923 le au adus cu ei din Bucovina, au degenerat complet și au fost înlocuite cu vaci de rasă locală, moldovenească, iar oile de rasă țurcană, aduse de la munte, au pierit de mult și în locul lor cresc oi țigăi și sârbe (cu lână roșcată) din regiunea stepică a ținutului Fălciu. Sărăcia de apă i-a obligat să renunțe la creșterea cârdurilor de gâște și a porcilor de rasă. Aceiași sărăcie de
In memoriam : Ion Gugiuman by Costin Clit, Constantin Vasluianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1203_a_2104]
-
ulterior la București și stabilit în cele din urmă la New York. Bunicii îi plăcea mult Moscopol, în speță, acea piesă cu care se identifica o națiune întreagă, dar care ulterior fusese interzisă de guvernul comunist, „Tot ce-i românesc nu piere”: I. Graiul dulce ce ne înfrățește Niciodată nu va fi uitat Căci în el se-ascunde și trăiește Tot ce-i mai frumos și mai curat Pe câmpie și în munți răsună Glasul vitejesc clocotitor Care toate inimile adună Pentru
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
frumos și mai curat Pe câmpie și în munți răsună Glasul vitejesc clocotitor Care toate inimile adună Pentru un destin nemuritor El este goarna ce n-o auziți Și spune tuturor ce-i despărțiți Refren: Tot ce e românesc nu piere Și nici nu va pieri Oricât vom îndura jurăm să fie așa Căci tot ce-i românesc nu piere Și nici nu va pieri Românul știe să înfrunte ceasul greu El crede în dreptatea lui și-n Dumnezeu Când țara
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
câmpie și în munți răsună Glasul vitejesc clocotitor Care toate inimile adună Pentru un destin nemuritor El este goarna ce n-o auziți Și spune tuturor ce-i despărțiți Refren: Tot ce e românesc nu piere Și nici nu va pieri Oricât vom îndura jurăm să fie așa Căci tot ce-i românesc nu piere Și nici nu va pieri Românul știe să înfrunte ceasul greu El crede în dreptatea lui și-n Dumnezeu Când țara viața ne va cere Noi
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]