7,696 matches
-
el nu cutezase să-l Întrebe. Mi-e cu neputință să-ți descriu acele prime zile de război la Barcelona, Daniel. Văzduhul părea otrăvit de frică și de ură. Privirile erau suspicioase, iar străzile miroseau aidoma unei tăceri ce se resimțea și În stomac. În fiecare zi, În fiecare ceas, circulau noi zvonuri și șoapte. Îmi amintesc de o noapte cînd, Întorcîndu-ne spre casă, Miquel și cu mine coboram pe Ramblas. Era pustiu, nu umbla nici țipenie. Miquel privea fațadele, chipurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
Lebedev, nu erau foarte lămuriți în ce privește dimensiunile și limitele puterii lor, întrebându-se dacă într-adevăr totul le era permis acum sau nu. În anumite momente, Lebedev era gata să jure că le e permis totul, însă, în alte momente, resimțea necesitatea alarmantă de a repeta în gând, pentru orice eventualitate, câteva articole, preponderent încurajatoare și liniștitoare, din Codul Penal. Asupra lui Rogojin, salonul Nastasiei Filippovna produsese o impresie exact inversă celei pe care o încercaseră însoțitorii săi. De cum se ridicase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
să-i studieze cu mare curiozitate pe trecători; dar cel mai adesea nu-i remarca nici pe trecători, nici nu-și dădea seama unde anume se duce. Era într-o stare chinuitoare de încordare și neliniște și în același timp resimțea o neobișnuită nevoie de izolare. Voia să fie singur și să se lase cu totul în voia acestei încordări dureroase la modul absolut pasiv, fără să caute nici cea mai mică portiță de scăpare. Dezgustat, nu voia să-și răspundă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
plăcere să-și viziteze vechiul amic. De astă dată, generalul Ivan Feodorovici nu era acasă. Nici Evgheni Pavlovici nu sosise încă. De la Epancini până la Lebedev nu erau mai mult de trei sute de pași. Prima impresie neplăcută acasă la prinț o resimți Lizaveta Prokofievna când îl văzu înconjurat de mai mulți musafiri, ca să nu mai vorbim de faptul că printre aceștia erau două-trei persoane pe care nu le putea suferi absolut deloc; a doua impresie fu cea de mirare, văzându-l pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
o agitație generală și chiar se iscă o rumoare, deși toți cei prezenți evitau să se amestece pe față în această chestiune, cu excepția lui Lebedev, care părea apucat de frisoane. (Ciudat lucru: Lebedev, care era probabil de partea prințului, parcă resimțea acum o anumită satisfacție de familie pentru discursul nepotului său; în orice caz, îi învălui pe toți spectatorii cu o privire care-i trăda mulțumirea.) — După părerea mea, începu prințul cu vocea destul de scăzută, după părerea mea, dumneavoastră, domnule Doktorenko
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
s-a repezit în cameră și s-a oprit în fața reptilei, ca și cum ar fi prins rădăcini în pământ. S-a oprit și lighioana, dar tot se mai unduia și mai lovea ușor dușumeaua cu labele și coada. Animalele nu pot resimți frica mistică, dacă nu mă înșel cumva; dar în acest moment mi s-a părut că în spaima Normei exista ceva foarte neobișnuit, parcă aproape mistic, și că ea, prin urmare, presimte, ca și mine, că această lighioană are în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
de-abia coborât de pe cruce, adică unul care mai păstrează în el multe urme ale vieții, multă căldură; nimic n-a apucat încă să înțepenească, așa că pe fața celui mort se mai vede suferința pe care parcă încă o mai resimte și acum (artistul a surprins-o foarte bine); în schimb, chipul nu e cruțat câtuși de puțin; aici nu mai e decât natura și într-adevăr așa trebuie să arate cadavrul unui om, oricine ar fi el, după asemenea chinuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
-mi duc mai departe această viață care ia asemenea forme ciudate, jignitoare pentru mine. Această vedenie m-a înjosit. N-am puterea necesară ca să mă supun unei forțe terifiante ce ia forma unei tarantule. Și numai după ce, în amurg, am resimțit, în sfârșit, momentul definitiv de hotărâre deplină, m-am simțit mai ușurat. Acesta n-a fost decât primul moment; pentru celălalt moment am plecat la Pavlovsk, dar despre asta am dat deja explicații destule». VIItc "VII" « Aveam un mic pistol
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
credea cu sinceritate că ea încă mai poate reînvia. Nu mințise deloc când îi spusese lui Evgheni Pavlovici că o iubește sincer și întru totul, și dragostea lui pentru ea includea într-adevăr ceva ca o atracție pe care o resimți față de un biet copil bolnav, pe care este greu și chiar imposibil să-l lași de capul lui. Nu-și explica sentimentele în fața nimănui și chiar nu-i plăcea să vorbească de asta în cazurile când discuția nu putea fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
voluminoase, ale aceluiași autor: Manual de istorie rusă, Curs de istorie nouă etc. 42. Scriitorul are în vedere tabloul pictorului și desenatorului german Hans Holbein cel Tânăr (1497-1543) Hristos în mormânt, pe care l-a văzut în 1867 la Basel, resimțind o puternică impresie; A.G. Dostoievskaia citează cuvintele soțului ei: „din pricina unui asemenea tablou îți poți pierde credința“; tabloul va fi descris de Ippolit în partea a treia a romanului. 43. Versuri dintr-o poezie fără titlu a lui Pușkin, inclusă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
studii în domeniu relevă că, de fapt, și impactul migrației asupra nivelului salarial din țările de destinație este destul de marginal (Friedberg și Hunt, 1995, Brucker, 2002, ILO, 2004 ș.a.). În fapt, creșterea disponibilului de forță de muncă din imigrație se resimte mai ales în domeniul ratei șomajului (populațiilor autohtone) din țările în care nivelul salariilor este relativ inflexibil. Totuși, și în acest domeniu studiile relevă că, prin creșterea consumului de bunuri și servicii, ca urmare a prezenței unui număr mare de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
confundat instituțiile naționale cu cele străine corespunzătoare; până și limbajul folosit de aceste clase în desemnarea unor asemenea instituții s-a impregnat de noțiuni străine, rezultatul fiind că în domeniul vieții și al afacerilor, precum și în cel al științelor, se resimte adeseori lipsa unor termeni care să explice raporturile naționale. Aceasta este una dintre cele mai dificile probleme ale științei ruse, de a reda termenilor care desemnează instituțiile naționale semnificația lor primitivă și naturală, eliminând toate interpretările ce derivă din noțiuni
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
constă în faptul că populațiile slave au înaintat încontinuu spre nord și spre răsărit, agricultura itinerantă desfășurându-se pe un teren ce își schimba în permanență configurația: „Încă și astăzi mai poate fi remarcat slabul atașament pe care rușii îl resimt față de țara pe care o locuiesc și față de pământul pe care îl cultivă temporar. Veritabila lor existență constă în a călători fără oprire și în toate direcțiile; ei au obiceiul de a călători cu un lung șir de căruțe și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
bagajul și sunt mereu dispuși să pornească spre cele mai îndepărtate provincii pentru a fonda colonii, cu condiția ca întreaga obște să ia parte la emigrare și să rămână în societatea părinților și vecinilor lor. Singurul regret pe care îl resimt în asemenea situații este acela de a nu mai avea clopotul satului lor și mormintele strămoșilor”(Haxthausen, 1853, vol. III, 148-149). La români hotarele sătești nu se schimbau, cele mai vechi documente scrise considerându-le ca datând din vremuri imemoriale
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
umane. Căci amețeala este simptomul specific al depășirii unei condiții firești și al imposibilității de a mai împărtăși poziția fizică legată de ea. Rupîndu-se legăturile lăuntrice cu omul, semnele lor exterioare urmează procesul de disoluție. Tulburări analoage trebuie să fi resimțit animalul când a început să se ridice în două labe. Și nu sânt introspecții regresive care ne coboară până la acele îndepărtate neliniști, și amintiri indefinibile care ne apropie de amețelile începutului uman? Tot ce nu este inert trebuie, în grade
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
orice dragoste, împlinită sau neîmplinită, câștigă în adâncime și ciudățenie cu cât prezența femeii se subtilizează într-o perfecțiune pe cât de carnală, pe atât de nedefinibilă. Dragostea nu e infinită decât negativ, convertind plinătatea în suferință. Nevoia nefericirii n-o resimți decât pentru a împrumuta fiorurilor erotice o expresie supremă. Sexualitatea fără ideea morții e înfiorătoare și degradantă. În brațele femeii descind sicrie din azur. Echivocul eroticii este chiar această sugestie mortală de plinătate, de exces dezastruos, de înflorire crepusculară. Cui
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
mistică negativă și la o filozofie nocturnă? Crezi fără să crezi și trăiești fără să trăiești... Paradoxul îl rezolvi într-o duioșie însîngerată, întărit de amurguri și cernit de aurore. Vrăjit de surmenajul cunoașterii, doar într-un târziu ajungi să resimți imensa oboseală ce urmează insomniei spiritului. Și atunci începi să te trezești din cunoaștere și să oftezi după farmecele orbirii. Cum gândul răsare în paguba cărnii, cum orice gând este un viciu pozitiv, prisosul spiritului ne îndeamnă spre antipodul lui
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
mai îngăduie crunta siluire a lucidității, și timpul se răzbună pentru a-l fi scos din făgașul său. Doamne! pe când un nou potop? Cât despre corăbii, poți trimite câte vrei, eu nu voi fi un strănepot al lașităților lui Noe! Resimt intens dorința de-a muri ființele surmenate de propria lor prezență. Plasîndu-te în centrul obsesiei tale, sațietatea de eu creează nevoia de a te scăpa de el. Astfel, avânturile coborâtoare ale muririi dizolvă alcătuirile individualității. Nenorocirea oamenilor este că nu
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
care sacrifică pentru Augustus încă de pe vremea când se numea doar Octavianus, ia cuvântul: — Ficatul are o parte bună și alta rea. La toate animalele sa cri ficate, prima a fost mai dezvoltată, ceea ce este un semn favorabil. Tiberius Nero resimte, aproape ca pe o realitate palpabilă, suspinul de ușurare ce se ridică din miile de piepturi adunate pe Câmpul lui Marte. Toți s-au temut. Nimeni nu știe de ce anume, dar le-a fost frică. Și pe el l-a
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
două dintre ele. În primul caz, deși aranjamentul instituțional presupunea abundența, aceasta nu a putut fi asigurată pe termen lung la nivelul economiei ca întreg. Astfel, penuria s-a instalat; penurie nu doar de bunuri de consum (pe care o resimțea atât de acut populația), ci și de materii prime, de mijloace de muncă, precum și de forță de muncă . Situația este analogă suprautilizării pășunii lui Hardin: deteriorarea resurselor se instituie implacabil. Pe de o parte, la nivelul statului penuria a devenit
Acţiune colectivă şi bunuri comune în societatea românească by Adrian Miroiu () [Corola-publishinghouse/Administrative/793_a_1759]
-
de pe ringul de dans, din toaletele barurilor de noapte sau din colțurile întunecate ale grădinilor, cu ocazia petrecerilor, chiar și ele reacționează neplăcut la reculul izbitor în umăr, la greutatea patului fierbinte al armelor în palmele lor. Însă nimeni nu resimte momentul mai puternic decât maiorul, de vreme ce această descărcare le substituie pe toate celelalte, este singura sa ușurare în fața urgențelor pe care aproape că le vede țâșnind puternic și problematic în interiorul său. Zilele de la începutul căsătoriei au fost cele mai fericite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
trăsături puternice. Figuri saxone. — Fascinant, zice doctorul Noble. Doriți ceai? — Ceai? Cum puteți să-mi oferiți așa ceva? După tot ce i-a făcut ceaiul tatălui lui... O tragedie. De la ceai i s-a tras... —Indiscutabil! Îmi cer scuze. Doctorul Noble resimte vizita mătușii la fel de greu ca și Jonathan. În afară de mirosul greoi, mai sunt acele vocale indisciplinate care alunecă pe palatinul ei aproape nestăvilite, ca și obiceiul ciudat de a-și foșni fustele aspre și de a le face să troznească sub
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
se izbească violent de bordură chiar în dreptul grupului de adolescenți temerari. Asta îi făcu pe cei patru puști să ia atitudine și să se împrăștie care încotro. Sachs fu nevoită la rândul ei să se ferească și ateriză în genunchi resimțind o durere surdă, dublată de artrita care își făcea simțită prezența. Automobilul se oprise la câțiva pași de ea cu spatele, după ce lovise năprasnic și un container de gunoi. Mayda execută o întoarcere la dreaptă și porni în trombă spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
Charles Grady. Omul al cărui apartament era acesta. Omul pentru care Malerick primise 100.000 de dolari pentru a-l ucide. Amelia Sachs stătea pe iarba din fața cortului Cirque Fantastique, tresărind din când în când din cauza durerii pe care o resimțea la rinichiul drept. Ajutase zeci de oameni să iasă din învălmășeală și găsise într-un final acest loc pentru a-și trage sufletul. Arlecchino se holba în continuare la ea de pe steagul în alb și negru de deasupra ei, pocnind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
sunt optimiste... A.B.: Optimismul lor provine din încrederea mea oarbă în nenorocita asta de viață! Și de nație. München, decembrie 1989 Post-scriptumtc "Post‑scriptum" Iată, au trecut 15 ani. Ani mulți și repezi. Dar n-am uitat nimic, ba resimt cu acuitate chiar și temperatura momentului din seara acestui interviu pe care mi-aș fi dorit ca buna mea prietenă, Crisula Ștefănescu, să-l mai fi rătăcit tot pentru atâția ani printre hârtiile și cărțile sale. Nu mi-am expus
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]