9,442 matches
-
Amândoi dușmani de moarte, - înțeleși, fără să se înțeleagă, de fapt. N-am intervenit. Am așteptat. Romanul apare la "Cartea Românească", iar mai târziu aflu că Paul Niculescu-Mizil, mai-mare la partid, spusese despre roman: în definitiv, nu este decât o ficțiune, - dați-i drumul!... Am tot scris despre asta; am dat și interviuri, după revoluție. Se știe. Plus Memoriile, apărute... Azi, în 2008, în ianuarie, ziua 9, într-unul din caietele mele de însemnări, dau de pagina următoare din 1960, pe
Cele trei fraze memorabile ale prozatorului Paul Georgescu by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/8815_a_10140]
-
secundar care să le interpreteze. Oricum, literatura se dovedește a fi unul dintre sediile privilegiate ale morții. Irina Petraș indică rădăcina comună între literatură și moarte ca fiind procesul de ficționalizare. În fața morții implacabile, se declanșează necesitatea de intrare în ficțiune - opoziție activă la mortalitatea umană - și, pe de altă parte, literatura este aproape suprapozabilă ficțiunii sau cel puțin include ficțiunea. Iată cum sună, în acest sens, un fragment care dizolvă ideea cum că ar exista un discurs asupra morții superior
Beneficiile culturale ale morții by Adriana Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/3581_a_4906]
-
ale morții. Irina Petraș indică rădăcina comună între literatură și moarte ca fiind procesul de ficționalizare. În fața morții implacabile, se declanșează necesitatea de intrare în ficțiune - opoziție activă la mortalitatea umană - și, pe de altă parte, literatura este aproape suprapozabilă ficțiunii sau cel puțin include ficțiunea. Iată cum sună, în acest sens, un fragment care dizolvă ideea cum că ar exista un discurs asupra morții superior altora: „Am intersectat cărțile serioase despre moarte cu literatura ficțională, fiindcă față în față cu
Beneficiile culturale ale morții by Adriana Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/3581_a_4906]
-
rădăcina comună între literatură și moarte ca fiind procesul de ficționalizare. În fața morții implacabile, se declanșează necesitatea de intrare în ficțiune - opoziție activă la mortalitatea umană - și, pe de altă parte, literatura este aproape suprapozabilă ficțiunii sau cel puțin include ficțiunea. Iată cum sună, în acest sens, un fragment care dizolvă ideea cum că ar exista un discurs asupra morții superior altora: „Am intersectat cărțile serioase despre moarte cu literatura ficțională, fiindcă față în față cu moartea textele omului sunt ficțiuni
Beneficiile culturale ale morții by Adriana Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/3581_a_4906]
-
ficțiunea. Iată cum sună, în acest sens, un fragment care dizolvă ideea cum că ar exista un discurs asupra morții superior altora: „Am intersectat cărțile serioase despre moarte cu literatura ficțională, fiindcă față în față cu moartea textele omului sunt ficțiuni, indiferent că pornesc de la datele furnizate, dibuind, de știință ori de la cele extrase din trăirea pură și simplă secondată de talentul scriitoricesc”. Al treilea palier este al literaturii ca atare și este unul plural, format din tot atâtea straturi câte
Beneficiile culturale ale morții by Adriana Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/3581_a_4906]
-
sănătate psihică a agentului Teddy al cărui trecut ascunde o traumă. Doctorul Naehring explică ex catedra etimologia cuvântului în limba greacă (rană) și sensul său suplimentar în germană, acela de vis (Traum). Explicația conectează două lumi, una fantasmatică a unei ficțiuni compensatorii care încearcă să camufleze un eveniment traumatic petrecut în realitate, faptul că soția lui Teddy, un caz patologic neidentificat la timp, i-a ucis copiii, și a sfârșit prin a fi împușcată de el și Istoria cu majusculă, istoria
Mind Games by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6472_a_7797]
-
Teddy nu ar fi în toate mințile, o anumită siguranță prezidează toate deciziile lui, iar replicile lui dovedesc un simț de observație care nu frizează derapajul mental, ci capacitatea de a face conexiuni specifice unui bun profesionist. Există însă în ficțiunea lui Teddy un element care, oricum ar fi, aparține istoriei recente și care caracterizează trauma nu la nivelul unui singur individ, ci al unei generații, generația războiului, și anume holocaustul. Ofițerul Teddy l-a descoperit la Dachau și l-a
Mind Games by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6472_a_7797]
-
individ, ci al unei generații, generația războiului, și anume holocaustul. Ofițerul Teddy l-a descoperit la Dachau și l-a dus cu sine ca pe un virus pentru că evenimentul traumatic este proiectat pe acest fundal teribil al traumei genocidului. În ficțiunea sa, soția a murit în urma unui accident provocat de un piroman și una dintre scenele halucinatorii înfățișează cuplul strâns îmbrățișat în mijlocul unei camere în care ninge cu funingine, iar corpul iubitei se transformă în cenușă și dispare. Pe de altă
Mind Games by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6472_a_7797]
-
secolului, sugerează Scorsese, începe cu holocaustul și crimele de război pe care în scenariul său paranoid, Teddy le transportă pe teritoriu american. Cine este artizanul unui proiect dement în care ființele umane sunt degradate fiind folosite ca material experimental? Jocul ficțiunii la marginea realității îi conferă un alibi solid, acela al unei istorii traumatice în care se varsă micul afluent al traumei unui soldat american demobilizat trăind departe de ororile care au loc de cealaltă parte a Cortinei de Fier. De la
Mind Games by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6472_a_7797]
-
expresionismului german acolo unde el transpare stă însă și altceva, plăcerea de a întrebuința manierist o serie de modele, ca și cum ți-ai lua o mașină veche, atașându-i un motor (post)modern. Ceea ce se pierde este relevanța traumei, proiectată în ficțiune, patologiile secolului riscă să devină butaforie pentru o minte rătăcită, monștrii tind să apară ca simple iluzii, ori știm foarte bine că lucrurile nu stau tocmai așa. Aici cred că Scorsese pierde din vedere că principiul realității nu poate fi
Mind Games by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6472_a_7797]
-
știm foarte bine că lucrurile nu stau tocmai așa. Aici cred că Scorsese pierde din vedere că principiul realității nu poate fi dizolvat în mod definitiv fără a plonja în haosul catatonicilor, ori noi avem de-a face cu o ficțiune elaborată. Astfel că devin legitime o serie de întrebări. Cine este cel mai bun regizor, echipa de medici psihiatri sau pacientul lor? Care dintre cele două tipuri de medicină prevalează, aceea care apelează la bisturiu în mod barbar sau cea
Mind Games by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6472_a_7797]
-
lor? Care dintre cele două tipuri de medicină prevalează, aceea care apelează la bisturiu în mod barbar sau cea care apelează la metode „moderne"? Relevarea umanității medicilor asimilați medicilor naziști de la Dachau, Auschwitz, Buchenwald etc. pare tot atât de iluzorie ca și ficțiunea monstruoasă construită în jurul lor. Clădit pe nisip, întregul eșafodaj se surpă luând cu el totul. Shutter Island „it is in your head" cum cântă obsesiv cei de la Cranberries, un spectru care bântuie destul de bine supravegheat platourile de filmare.
Mind Games by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6472_a_7797]
-
Nicolae Breban și publicase ea însăși un prim roman, Soare sec. Trecerea de cealaltă parte a, pe atunci, Cortinei de Fier, faptul se petrecea în 1972, a fost însoțită de o neașteptată iluminare a destinului. Fără să abandoneze literatura de ficțiune, scriitoarea avea să publice în țara de adopție traducerea romanului apărut inițial la București (Soleil aride ) și un deceniu mai târziu Discours sentimental, ea avea să descopere, poate doar să-și conștientizeze, obiceiurile țăranilor în mijlocul cărora se născuse. Urmează la
Studii de antropologie by Constantin Eretescu () [Corola-journal/Journalistic/6934_a_8259]
-
mai târziu, în preajma Crăciunului: mi-a trimis fără nici un comentariu volumul publicat pe foiță de biblie de Editura Mondatori, Eugenio Montale, Tutte le poesie. L-am regăsit atunci, prin acest gest, pe înțeleptul, bunul Fulvio Tomizza, așa cum paginile sale de ficțiune mi-l dezvăluiseră. Și mi-am amintit de răspunsul lui la întrebarea expresă, cum de poate fi atât de înțelegător cu toți, indiferent de conjuctură: în fața foii albe, cînd te apuci să scrii, te jenezi să fii altfel. Între puținele
Dar de Crăciun by Doina Condrea Derer () [Corola-journal/Journalistic/2947_a_4272]
-
reglajelor și angajamentelor ideologice, a instrumentării propagandistice a artei cinematografice de care se ocupă, din punctul de vedere al tehnicilor de manipulare și propagandă, Cristian Tudor Popescu în Filmul surd în România mută:Politica și propaganda în filmul românesc de ficțiune (1912-1989) (Polirom, 2011), din perspectiva istoriei cinematografice, Valerian Sava în Istoria critică a filmului românesc contemporan (Meridiane, 1999) continuată cu o serie de volume remarcabile, sau din perspectiva unei analize de sistem, a mecanismelor instituționale, Cristian Vasile în Literatura și
Cinematografiștii români, o poveste pe litere by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/2737_a_4062]
-
Adameșteanu stă în raporturile, mereu schimbătoare la nivelul textului, dintre memorie și imaginație. Când memoria și imaginația se subminează reciproc, rezultatul este perspectiva distanțată, relativistă, când ele se substituie una alteia, efectul este intimitatea auctorială, fie în biografism, fie în ficțiune, după cazul substituirii" - scrie criticul, care conchide că operatorii narativi ai romanului Gabrielei Adameș-teanu sunt "memoria contra imaginației și invers și memoria ca imaginație sau invers". Cu siguranță, observația criticului este corectă, chit că ea s-ar putea aplica, în
Arta supraviețuirii by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8074_a_9399]
-
au situat pe Mircea Horia Simionescu în afara oricărui tipar cultural sau literar, dar și a presiunilor conjuncturii politic-ideologice. Tetralogia este redescoperită în anii postdecembriști, după ce, în timpul comunismului, a fost menținută într-o zonă literară marginală și "minoră". Cărțile sale de ficțiune sunt prizate astăzi, în timp ce autorul empiric poate să stea cu fruntea sus în vremea derulării procesului comunismului, când compromisurile făcute de alți scriitori în regimul dictatorial atârnă greu în balanța "salvării" cărților scrise de aceștia. Având exemplul lui Mircea Horia
Strategii literare by Lucia Simona Dinescu () [Corola-journal/Journalistic/9703_a_11028]
-
volumului. O parte din învinuirile aduse pot fi considerate însă punctele "tari" care permit sustragerea autorului de la retorica doctrinei politice și care evidențiază noutatea estetică a primelor două volume din Ingeniosul bine temperat. Autorul însuși vorbește despre volumele sale de ficțiune astfel: o "literatură tragică a neînțelesurilor posibile între formă și conținut", o "tragedie a omului modern care trăiește în permanență aceste neînțelesuri", o "dereglare a lumii", inclusiv în laturile limbajului și ale comunicării (în interviul din "Convorbiri literare", 10/1981
Strategii literare by Lucia Simona Dinescu () [Corola-journal/Journalistic/9703_a_11028]
-
haz în ce povesteau și asta îi ajuta, puțin, să treacă peste aberațiile financiare, peste obstacole. Intervalul, scurt, în care am stat puțin, a fost ca un tampon între realitatea plină de devieri și de absurd din care sosisem și ficțiunea spectacolului ce urma. Un interval-tampon în care și ritmul meu s-a modificat, în care mi-am amintit de ce am venit, în care stomacul s-a așezat la locul lui, și mintea, la fel. În care am simțit bucuria celorlalți
Apropo de violoncel by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/6082_a_7407]
-
mai purtat vreodată: Tamina. Mi-o imaginez înaltă și frumoasă, are 33 de ani și s-a născut la Praga." Cu binecunoscutul său apetit pentru paradoxuri, Kundera dezvăluie, în cîteva propoziții, dublul statut al personajului literar: acesta există doar ca ficțiune creată de un autor, dar odată plăsmuit, lansat în lumea largă întocmai ca un vapor definitiv desprins de țărm, personajul are consistența aproape materială a unei făpturi reale. Poartă un nume, are trăsături distinctive, o istorie personală, și ne trezește
O lume încăpătoare by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/16653_a_17978]
-
are trăsături distinctive, o istorie personală, și ne trezește sentimente la fel de vii ca și oamenii pe care îi întîlnim în carne și oase. Teza lui Amie Thomasson, autoarea unui studiu interesant consacrat relației dintre ficțional și metafizic, este că în calitate de ficțiuni, personajele literare aparțin unei clase generice, cea a artefactelor. Ceea ce o preocupă pe Thomasson este să afle un răspuns la paradoxul semnalat de Kundera, reformulîndu-l din perspectiva filozofului: care este statutul ontologic al personajelor ficționale? Reprezintă ficționalitatea un caz particular
O lume încăpătoare by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/16653_a_17978]
-
dialogul cu publicul în cursul căruia, cu o foarte bine mimată ingenuitate, autoarea nu a ezitat să dea răspuns și unor întrebări mai delicate... Cea mai naivă și poate cea mai stînjenitoare a fost însă următoarea: cît adevăr și cîtă ficțiune conține romanul De ce copilul fierbe în mămăligă? Deruta cititorului este provocată mai întîi de titlul cărții. În pofida desemnării explicite, încă de pe copertă, a scrierii drept roman - cartea Anglajei Veteranyi este un poem în proză, în patru secțiuni, un pseudo-"Bildungsroman
Aglaja Veteranyi - Salt mortal de la circ la literatură by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/16884_a_18209]
-
este foarte greu. Dacă vrei să știi adevărul și ai atîtea variante, nu este bine. Pentru literatură însă, este foarte bine! R.B.: În această seară vi s-a pus aici, din public și întrebarea unde este limita dintre realitate și ficțiune în cartea dumneavoastră. Credeți că această limită este importantă? A.V.: Pentru mine nu este importantă. Eu nu vreau să scriu adevărul, nu scriu o carte de istorie, ci vreau doar să "erzählen"... R.B.: Să povestesc. A.V.: ...Să povestesc
Aglaja Veteranyi - Salt mortal de la circ la literatură by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/16884_a_18209]
-
despre mase și rolul lor în istorie (p. 262). Către sfârșitul cărții, naratorul și prietenul său sunt actori într-o parodia ludens, film eroicomic amintind de scenariile truculente ale lui Brecht: o colecție orgiastică de travestiuri sângeroase, grand guignol al ficțiunii, satiră a militarismului funest și patriotard, înfierare a violenței troglodiților, dar și a sacrificiilor inutile pe altarul unei patrii și istorii care nu se iau în seamă decât pe ele însele. Evocarea anilor de formare și educație sentimentală, deși făcută
Măști și farse by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/10354_a_11679]
-
analiza (vezi femeia de 30 de ani lovită mortal de un camion, șoferul ucigaș, familia de hangii și balaoacheșele lor cliente-cocote de sub Podul Băneasa). Trecându-și pe curat și comentându-și fișele de lectură și idiosincraziile, prozatorul nu uită de ficțiune, și în special de comedie, drept care ne-o prezintă caricatural spre grotesc pe secretara Hlorisja, o zgripțuroaică a birocrației, zisă și blânda supraponderală; excedată de muncă și de ingratitudinea beneficiarilor muncii ei, deși nu mișcă un deget, ea este o
Măști și farse by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/10354_a_11679]