6,421 matches
-
metodistă, și-n direcția opusă era școala. Un drum Înclinat cobora dealul printre păduri, până-n golf. Din spatele casei lui Smith se vedau pădurile care se-ntindeau până jos, la lac, și peste golf. Primăvara și vara era foarte frumos, cu golful albastru și strălucitor și cu valurile Înspumate de pe lac, care treceau de promontoriu, aduse de briza care bătea dinspre Charlevoix și Lake Michigan. Stând În ușa din spate, Liz se uita În larg la barjele care duceau minereu spre Boyne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
ieșiră. Jim Își ținea brațu-n jurul ei și se opreau la fiecare doi pași, se lipeau unul de celălalt și Jim o săruta. Nu se vedea luna și umblau prin praful până la glezne, printre copaci, spre doc, spre depozitul din golf. Apa clipocea printre piloni și promontoriul se-ntindea Întunecat peste golf. Era frig, dar Liz era Înfierbântată pentru că era cu Jim. Se așezară la adăpost, În depozit, și Jim o trase pe Liz mai aproape. Era Înspăimântată. Se trezi cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
fiecare doi pași, se lipeau unul de celălalt și Jim o săruta. Nu se vedea luna și umblau prin praful până la glezne, printre copaci, spre doc, spre depozitul din golf. Apa clipocea printre piloni și promontoriul se-ntindea Întunecat peste golf. Era frig, dar Liz era Înfierbântată pentru că era cu Jim. Se așezară la adăpost, În depozit, și Jim o trase pe Liz mai aproape. Era Înspăimântată. Se trezi cu una din mâinile lui Jim pe sub rochie, mângâindu-i sânul, În timp ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
Liz se aplecă și-l sărută pe obraz. Nu se trezi. Îi ridică ușor capul și-l scutură. El Își schimbă poziția capului și Înghiți. Liz Începu să plângă. Se duse până la marginea pontonului și se uită la apă. Din golf se ridica ceața. Îi era frig, se simțea Îngrozitor și totul Îi părea dus. Se-ntoarse la Jim și-l mai scutură o dată ca să fie sigură. Plângea. — Jim, Îi spuse. Jim. Jim, te rog. Jim tresări și se Încovrigă. Liz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
și se Încovrigă. Liz Își scoase haina, se aplecă și-l acoperi cu ea. Îl Înveli cu grijă. Apoi plecă pe doc și pe urmă, pe drumul Înclinat și prăfuit, spre patul ei. O ceață rece venea prin pădure dinspre golf. Pe chei la Smyrna Cel mai ciudat, Îmi zise, era să-i auzi cum urlă-n fiecare noapte la miezul nopții. Nu știu ce-i apuca atunci. Eram În port și ei se adunau toți pe chei și Începeau să urle la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
Indianul care Îi ducea pe ei trăgea din greu, dar cealaltă barcă era mereu Înaintea lor, pierdută-n ceață. — Unde mergem, tată? — În rezervație, la indieni. E o femeie acolo care-i foarte bolnavă. — Aha. Ajunși În cealaltă parte a golfului, găsiră barca cealaltă trasă la mal. Unchiul George fuma un trabuc În Întuneric. Indianul tânăr trase barca la mal. Unchiul George le dădu câte-un trabuc. Depărtându-se de mal, trecură printr-o pajiște Înecată-n rouă și continuară să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
a fost pe vremuri un oraș forestier. Nu scăpa nimeni de zgomotul fierăstraielor mari de la fabrica de cherestea de pe malul lacului. Și deodată, buștenii din care se făcea cheresteaua se terminară. Goeletele care transportau cheresteaua intrară Într-o zi În golf și Încărcară tot bracul adunat grămadă În curtea fabricii. Stivele de cherestea fură ridicate. Din clădirea mare a fabricii fură scoase toate mașinile care puteau fi mutate, și foștii angajați le transportară la bordul uneia dintre ambarcațiuni. Goeleta o porni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
el tot ce făcuse din fabrica aia o fabrică și din Hortons Bay un oraș. Barăcile cu etaj, cantina, magazinul companiei, birourile și fabrica Însăși rămaseră părăsite În mijlocul a zeci de pogoane de rumeguș care acoperea câmpia mlăștinoasă de pe malul golfului. Zece ani mai târziu, nu mai rămăsese nimic din fabrică, În afară de fundația albă, arătându-se, printre mlaștinile care o cotropiseră, lui Nick și lui Marjorie, care vâsleau de-a lungul malului. Pescuiau pe marginea canalului, acolo unde albia cobora brusc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
zise el. — Îți mai amintești când era fabrica aici? — Abia-mi aduc aminte. Seamănă mai mult cu un castel, spuse Marjorie. Nick nu-i răspunse. Continuară să vâslească de-a lungul malului până pierdură ruinele din vedere. Apoi Nick tăie golful de-a curmezișul. — Nu mușcă, zise Nick. Nu, răspunse Marjorie. Era atentă tot timpul la undiță, chiar și atunci când discutau. Îi plăcea foarte mult să pescuiască. Îi plăcea să pescuiască cu Nick. Un păstrăv mare țâșni la suprafață aproape de barcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
fumul spre dig, așa că Întinse pătura Între foc și lac. Marjorie se așeză pe pătură cu spatele la foc și-l așteptă pe Nick. El veni și se așeză lângă ea. În spatele lor erau pâlcurile de copaci tineri, și-n față aveau golful și gura râului Hortons. Încă nu se-ntunecase de tot. Lumina focului se Împrăștia până la malul apei. Cele două undițe Înclinate deasupra apei Întunecate se vedeau limpede. Flăcările sclipeau pe oțelul mulinetelor. Marjorie desfăcu coșulețul cu mâncare. — Nu prea mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
desfăcu coșulețul cu mâncare. — Nu prea mi-e foame, spuse Nick. — Hai, Nick, vino și mănâncă. — Bine. Mâncară În tăcere, privind cele două undițe și sclipirile flăcărilor În apă. — O să fie lună plină diseară, spuse Nick. Se uită peste apa golfului la munții care Începeau să se profileze pe cer. Știa că dincolo de munți, luna urca. — Știu c-o să fie, spuse Marjorie veselă. — Tu știi totul. — O, Nick, termină, te rog! Nu fi așa, te rog, te rog! N-am ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
cred că n-o să se mai vadă. — Ba o s-o mai vedem un timp. Se vede Încă până la capul Portofino. În cele din urmă, nu mai văzurăm Genova. Am privit În urmă când am ieșit pe platou, dar jos, Înspre golf, nu se mai zărea decât marea și plaja cu bărcile de pescuit, iar sus, pe coasta dealului, alt oraș și capurile de pe coastă-n depărtare. — Nu se mai vede, Îi spusei lui Guy. — Nu se mai vedea de ceva vreme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
Garner. Continuară să meargă. Drumul o coti către dealuri. Caii trăgeau tot mai greu, așa că băieții coborâră și o luară pe jos. Drumul era nisipos. Ajunși În vârful dealului, Nick se uită-n spate. Văzu luminile din Petoskey și, dincolo de golful Little Traverse, luminile din Harbour Springs. Se urcară Înapoi În căruță. — Ar trebui să presare și ei niște pietriș pe drumu’ ăsta, spuse Joe Garner. Căruța merse mai departe, prin pădure. Joe și cu doamna Garner stăteau pe bancheta din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
era chiar lângă portul din Havana când a Început uraganul și n-au putut acosta sau n-au primit permisiunea. Căpitanu’ ar fi Încercat să-l bage În port. Așa că am mers mai departe și noaptea, când Încercau să străbată golful dintre Rebecca și Tortugas, s-au Împotmolit În nispurile mișcătoare. Poate că li se rupsese cârma. Sau poate că nici n-au Încercat să se ferească. Oricum, n-aveau de unde să știe că au dat peste nispuri mișcătoare, așa că probabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
câte o sută cinci zeci de kilograme. Mai mergem câteodată acolo să pescuim. De unde e Îngropat pachebotul se poate vedea acum farul din Rebecca. Au pus și o geamandură deasupra vasului. Stă chiar unde se sfârșesc nisipurile mișcătoare și Începe golful. Dacă mai făcea vreo sută de metri scăpa. Dar pe Întuneric, În mijlocul furtunii, l-au ratat pur și simplu. N-aveau cum să vadă farul pe ploaia aia. Și-n plus, nici nu-s obișnuiți cu chestii de genu’ ăsta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
și cică pun un fel de compas și nava se pilotează aproape singură. Probabil că nu știau unde sunt când s-au izbit, dar mai aveau puțin și scăpau. Poate că și-au pierdut cârma totuși. Oricum, dacă ajungeau În golf nu mai aveau de ce să se lovească până-n Mexic. Da’ tre’ să se fi Întâmplat ceva când s-au Împotmolit pe vântu’ și ploaia aia și căpitanul le-a ordonat să golească rezervoarele. Nimeni n-ar fi putut să stea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
Uite-o pe sor-ta, Dorothy, spunea taică-su. Ea l-a ridicat și acum se duce spre docuri. Nick privea peste lac și vedea pădurea Întinsă de la mal, copacii mai Înalți din spatele ei, chioșcul În care se făcea paza golfului, ferma de pe dealurile golașe, căsuța lor albă printre copaci, plaja albă și malul ondulat, dar nu vedea nici un steag și nici un stâlp și nici un doc. — Vezi oile alea de pe deal? — Da. Se vedeau ca o pată alburie pe verdele-gri al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
când Antonius ajunse în micul oraș Pietas Iulia, situat în punctul extrem al Peninsulei Histria și mărginit la miazănoapte de marea a cărei coastă, spre deosebire de cea care se vedea în față, de partea cealaltă a Adriaticii, era dantelată, cu multe golfuri mici cu apă cristalină, pline de pești. Gymnasium-ul lui Proculus se ridica în vârful unui promontoriu, printre măslini, vii și stupi. Acolo se stabilise marele maestru după ce se retrăsese din arenă. Antonius străbătu drumul îngust și-și opri calul la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
țara. Iubim revista, pe directorul ei și pe redactorul ei șef. Doamna Florica Mitroi rămîne prima femeie bătută din istoria culturii. (...) Pe dumneavoastră, vor să vă stoarcă de bani prin tribunale... Și-aveți cîini, aveți copii... Ține, Doamne, războiul din Golf, că nu vrem să moară Iliescu, doar nu ne-a făcut nimic rău, decît că ne-a dat totul. Noi l-am ales, nu el pe noi... Dacă ne iubiți, apărați-ne președintele așa cum apărați țara, adevărul, pe noi, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
tocmai cînd era să mă apuce o emoție convulsivă, descopăr În același ziar că izmenele lui Bush s-au vîndut la licitație cu 325 de dolari. Prețul exagerat de mic ar putea fi explicat, sînt izmenele purtate În timpul războiului din Golf, pline de petrol. Îi sugerez domnului Iliescu o experiență similară, deoarece indispensabilii săi, ca piesă istorică și decorată c-un trandafir În față, ofilit dar irezistibil, pe spate scriind cu litere de foc teroriștii n-au existat, i-ar putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
o lămuresc. A fost o noapte de legănări între vis șî amintire, cu parfumul iasomiei ispitindu-mi gura Maitreyiei, o noapte în care mi s-a părut că aud întîia oară cocorii Bengalului, strigătele lor deasupra câmpiilor inundate de la marginea golfului Am văzut atunci, pe acea poartă de fericire deschisă spre lume, o viață de legendă, pe un tărâm cu șerpi și tam-tam, în care eu pășeam alături de Maitreyi, doi amanți ai drumurilor. *** A doua zi am avut mult de lucru
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
face somn. — Avem nevoie de el, i-am spus. Trecuserăm deja de vasele mici ancorate În față la Cabañas și de schifurile care pescuiau mihalți În adînc pe lîngă Morro, și am Îndreptat vasul spre marginea Îngustă și Întunecată a golfului. Eddy a scos două muște, iar negrul prinsese deja momeli În trei undițe. Curentul era din ce În ce mai repede și, cum ne apropiam de margine, Îl puteam vedea curgînd roșiatic, punctat de vîltori. Dinspre est adia o briză ușoară și am văzut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
vreme acolo sus, pe copertină, și m-am uitat În jur, da’ n-am văzut pești, În afară de Ăia mici și maronii care apar În jurul algelor. Frățioare, să nu-l crezi pe Ăla care ți-o spune că nu-i mare golful dintre Havana și Key West. Eu abia eram la Început. După un timp am coborît Înapoi În carlingă și - de cine dau acolo? Eddy! — Ce s-a-ntîmplat? Ce-are motoru’? — S-a oprit. — Și de ce n-ai ridicat trapa? — Mai du
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
la el două sticle de un sfert. Intrase În prima cîrciumă care-i ieșise-n cale, Își luase sticlele și urcase pe vas. Se trezise cînd am pornit vasul și apoi se culcase la loc. CÎnd m-am oprit În golf și vasul a-nceput să se legene puțin pe valuri s-a trezit din nou. — Știam eu c-o să mă iei cu tine, Harry. — Te iau pe dracu’. Nici măcar nu ești trecut pe lista echipajului. Chiar că-mi vine să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
era să plec după ce se lăsa Întunericul, să fug, să evit lumina și să acostez lîngă Cojimar. Puțin Înainte de unșpe am văzut cele două lumini strălucind pe promontoriu. Am mai așteptat puțin și apoi am pornit Încet. Bacuranao e un golf mic unde exista un doc de pe care se Încărca nisip. Acolo se varsă un rîu, cînd ploile surpă bancul de nisip. Iarna veneau cei din nord și ÎngrămĂdeau nisipul ca să Închidă spărtura. Într-un timp, cînd acolo se afla un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]