6,948 matches
-
mă încerca nostalgia unui paradis posibil. Îl regăseam în două ipostaze, pierdute amândouă în cețurile nu prea depărtate ale copilăriei. (Vorbesc despre o stare, și nu despre peisaje sau fapte existențiale...) În prima, mă aflam la moară, pe Teleajen, la nenea Vitu, un văr de-al tatei. La el mă trimisese mama, într-o vară, pe când aveam vreo patru ani, ca să mai ușurez bugetul și așa destul de anemic al familiei. Acolo apele veneau adesea mari și înecau toată întinderea de prunduri
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
vară, pe când aveam vreo patru ani, ca să mai ușurez bugetul și așa destul de anemic al familiei. Acolo apele veneau adesea mari și înecau toată întinderea de prunduri. Atunci, stăteam în moară ca într-o arcă mirosind a făină. Câteodată, noaptea, nenea Vitu pescuia cu un trident, în iaz, la lumina făcliei. Când apele se retrăgeau, soseau căruțele la măcinat. În urma lor se furișau iepurii, ciuguleau boabele căzute din saci. Poate mi se părea, dar eu, care știam să opresc ploile când
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
fi foarte bolnavă. Mulți îl văzuseră foarte supărat a doua zi dimineața. -Sărmanul de el, spune Ramona care acum devenise palidă. -Ramona tu nu-l cunoșteai de loc până în seara cu pricina? -Absolut de loc, dacă nu ar fi venit nenea Vasile cu căruța, care m-a ajutat să-l pun în mașină, nu știu ce aș fi făcut singură. Tot el mi-a spus atunci că este un inginer venit de puțină vreme la I.A.S. -L-ai mai văzut de
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
mai repede săptămâna care urma să înceapă, ca la sfârșitul ei să se ducă acasă la părinții lui. Luni, în jurul amiezii ajunse acasă în Comuna B., unde stătea cu chirie în casa a doi oameni în vârstă, tanti Ana și nenea Dumitru, și unde se simțea foarte bine, casa fiind foarte aproape de sediul fermei unde avea serviciul. în ogradă, nenea Dumitru, care tăia lemne, văzându-l intrând pe poartă, se bucură de venirea lui acasă, spunând: -Dumnezeu te-a scăpat copilul
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
în jurul amiezii ajunse acasă în Comuna B., unde stătea cu chirie în casa a doi oameni în vârstă, tanti Ana și nenea Dumitru, și unde se simțea foarte bine, casa fiind foarte aproape de sediul fermei unde avea serviciul. în ogradă, nenea Dumitru, care tăia lemne, văzându-l intrând pe poartă, se bucură de venirea lui acasă, spunând: -Dumnezeu te-a scăpat copilul meu, ți-am făcut foc în cameră iar baba mea ți-a pregătit o supă caldă. -Mulțumesc moșule, îi
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
freamăt al prigoanei am petrecut și tot același hang al speranței am ținut Deci, în ajunul sărbătorii de Sân-Dumitru, am mers la lucru, eu cu Cornel Braiu și s-a asociat și Ali Străilaș, de buna lui plăcere, zicând că: nea Ștefan, luam pe mine cu voi Iar prin galerie, am ajuns la camera de sondă și eu, Ștefan Sturz, ca sondor-șef am făcut instructajul de protecția muncii, apucându-ne pe urmă de lucru Și băgând garnitură de foraj, jos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
să tacă și să mă ierte, deoarece am avut vedenie înșelătoare și să nu-mi bănuiască atâta de mult pentru această greșeală Iar el, sugrumându-și lacrimile și oftatul, s-a aplecat către mine să-mi șoptească la ureche Zicând: nea Ștefan, cât lespede de marmură neagră, asta estem grijă pe suflet la mine Ci eu, căinându-l în sinea mea și părându-mi tare rău de ce făcusem, fără de a mea știință, l-am luat cu blândețe, spunând că: pentru ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
Manuil Fragă și i-am văzut cum ochii i se depărtează între ei și se fac mai mari și întinzându-și gâtul în sus, se arătă înspăimântat, ca de Moarte Zicând cu un strigăt mare: nea Duran, ce faci acolo, nea Duran? Bagă de seamă, că o pățești, nea Duran!... Atunci, din partea unde se afla Pamfil Duran, a dat răcnet și Cornel Braiu și Daniel Mărăcinescu Iar eu, lăsându-l pe Manuil Fragă și găleata lui spartă, am abătut lumina în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
lepădat trei foi asemenea, tot așa de crude, de nedefinit aromitoare, de albăstrii și de vii la culoare. Pe urmă, a scuturat din pletele lui negre și inelate și împingându-și înainte buza de jos a botișorului, se milogi: Gata, nene socrule! Cinstit și lăutărește: mașina asta năzdrăvană ți-o lăsăm domniei-tale, până iese pașaportul pentru Caterina. Fără să aștepte încuviințare, l-a ridicat pe Vartolomei la pieptul vestonului său nemaivăzut și îl sărută puternic, cu un pocnet răsunător, de ventuză
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
-i umble la pantaloni, căutându-i nasturii. Nimerind în zona caldă și jilavă dintre picioarele lui, care arăta că nicidecum nu avea să clintească, Mesalina se opri o clipă, pentru a slobozi, peltic, îndemnu-i jenat și plin de jinduri: Hai nene, hai, nene! Uluită de dezinteresul celui ce nici nu știa cum și când se trântise lângă trupul ei, Mesalina încasă vexațiunea, îmbrâncindu-l îmbufnată într-o parte. Pe urmă, se răzgândi, strângându-se mai tare lângă anonimul ăsta prea puțin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
la pantaloni, căutându-i nasturii. Nimerind în zona caldă și jilavă dintre picioarele lui, care arăta că nicidecum nu avea să clintească, Mesalina se opri o clipă, pentru a slobozi, peltic, îndemnu-i jenat și plin de jinduri: Hai nene, hai, nene! Uluită de dezinteresul celui ce nici nu știa cum și când se trântise lângă trupul ei, Mesalina încasă vexațiunea, îmbrâncindu-l îmbufnată într-o parte. Pe urmă, se răzgândi, strângându-se mai tare lângă anonimul ăsta prea puțin prielnic, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
mare ca mine, a zis: „Domn’e, tu l-ai bătut pe cutare - culcat, ca în armată“. Dar cum? - eu nu știu, arată-mi tu, dacă-mi place, fac, dacă nu, nu. „Bă, tu faci mișto de mine?“ „Nu, mă nene, arată-mi.“ Și a vrut să dea cu ranga, m-am ferit, am fugit și am aruncat în el cu ciocanul, norocul lui că s-a ferit, și am alergat după el cu un bolțar, să i-l dau în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
venit și s-a-ntâmplat ce s-antâmplat. „Da, dom’le, am fost singur.“ N-aveau probe. Și, aicea, pot să zic că l-am omorât pe el tot eu. A venit la mine la vizită, pe penitenciarul Jilava și: „Măi, nene, te-am lăsat afară. Ce faci? Du-te și tu pe la mine, mai vezi ce face nevastă-mea, ce face fii-mea, mai adu-mi și mie un pachet aicea, că mi-e foame și mie. Vreau și eu să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
avut curaj. Așa, puteam să-nvăț să fur din buzunare sau să sparg locuințe. Dar n-a fost. Am simțit că nu e pentru mine chestia asta și n-avea rost să încerc, nici măcar. Nici eu n-am fost curajos. „Nea Gică“ - N. Am auzit de N. pe Rahova. Nu mai trăiește. A murit de inimă pe Craiova. E pomenit în amintirile cele mai proaspete ale unora dintre meseviști. Ce-l făcea de temut? De ce discuțiile din camera comandanților îl ridicau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
niciodată că n-am uitat cum m-a privit și m-a respins, deoarece am văzut în decursul anilor că o iubea și nu-și bătea joc de ea. Dar în schimb am găsit repede refugiu în persoana unchiului meu Nea Gică, fratele mamei de care și la tata îi era teamă și eu eram tare bucuros când îl certa pe tata pentru mine. El mă iubea mult în felul lui dar singurul lucru care nu îi plăcea era faptul că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
mă bătea pe mine, iar pe el unchiul Gică și el a fost cel care a cedat primul. La grădinița săptămânală unde m-au dat părinții am luat prima mea bătaie de la alt băiat mai mare, când m-a văzut nea Gică a turbat, m-a bătut cum nu mai fusesem bătut niciodată, mi-a pus cuțitul în mână și mi-a zis, vorba lui preferată, „Bisericuța măti“ te duci și îi bei sângele, altfel eu te omor cu mâna mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
îi bei sângele, altfel eu te omor cu mâna mea muiere ce ești. Și așa am făcut, m-am dus la cel ce mă bătuse și i-am spus că vreau să dăm mâna să ne împăcăm, așa cum îmi spusese nea Gică și el când a întins mâna la mine, eu l-am lovit cu cuțitul în gât după care am fugit, aveam 5 ani atunci, am fost internat la spitalul de boli nervoase la Păclișe de unde am fugit după câteva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
nervoase la Păclișe de unde am fugit după câteva luni. Cu greu am ajuns din nou în Lupeni deoarece nu știam ce trenuri să iau spre orașul meu, dar ajungând în oraș mi-a spus un prieten al unchiului meu că nea Gică este închis la Livezeni pentru ultraj, neavând unde să mă duc am luat-o cu marfarele, unde mă duceau. De atunci și până la primul contact serios cu poliția viața de hoinar m-a transformat în hoț, fiind arestat la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
atunci și până la primul contact serios cu poliția viața de hoinar m-a transformat în hoț, fiind arestat la Brașov pentru mici furtișaguri și închis la centru de minori din Săcele, de unde am fost scos pe bază de angajament de nea Gică, care se eliberase și venise după mine, auzise de la părinții mei ce ajunsesem și câte poliții din țară mă căutase pe acasă. Eu acum devenisem sursa lui de bani, el și prietenii lui îmi dădeau ponturi iar eu le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
numai chefuri, mă învățase la femei și pentru astfel de lucruri trebuiau bani, bani pe care eu îi procuram. Așa am ajuns să fiu arestat și închis la Găiești, o școală de reeducare, de spus nu l-am spus pe nea Gică, putea să mă omoare poliția, nea Gică era mai de temut ca toată poliția la un loc. Venind la mine la Găiești la vizită, mi-a zis că este loc s-o rad de acolo ce mai aștept, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
pentru astfel de lucruri trebuiau bani, bani pe care eu îi procuram. Așa am ajuns să fiu arestat și închis la Găiești, o școală de reeducare, de spus nu l-am spus pe nea Gică, putea să mă omoare poliția, nea Gică era mai de temut ca toată poliția la un loc. Venind la mine la Găiești la vizită, mi-a zis că este loc s-o rad de acolo ce mai aștept, și am ras-o am stat fugit până când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
să am răspunderi și nu mai puteam să mă comport ca până atunci trebuia să mă schimb dar am văzut că nu mai puteam primul scandal cu tăierea cumnatului meu mi l-a adus din nou în viața mea pe nea Gică. Am fost internat la spitalul de boli nervoase din Sighetu Marmației, după un an de spitalizare, m-a scos familia dar am și divorțat deoarece îmi dădeam seama că nu mă voi schimba și voi face mai mult rău
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
stând singur, sunt liniștit că nu poate să mai lovească în nimeni. Singura lui țintă aș putea fi eu dar puțin mă interesează sunt pregătit să lupt cu neprevăzutul, asta am făcut toată viața. Dar dacă l-aș avea pe nea Gică adversar atunci știu sigur cine va învinge. Vom vedea. Revenind la cine sunt eu, pot continua că în momentul de față nu-mi pot da seama sigur, dar bănuiesc că sunt mult mai atras de rău decât de bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
Și aceasta, din ziua în care ați auzit și ați cunoscut harul lui Dumnezeu, în adevăr, 7. cum ați învățat de la Epafras, prea iubitul nostru tovarăș de slujbă. El este un credincios slujitor al lui Hristos pentru voi, 8. și nea vorbit despre dragostea voastră în Duhul. 9. De aceea și noi, din ziua cînd am auzit aceste lucruri, nu încetăm să ne rugăm pentru voi, și să cerem să vă umpleți de cunoștința voiei Lui, în orice fel de înțelepciune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85075_a_85862]
-
de mine, le-am terciut în saci curați, face bine, nu mai puneți totul la inimă, că te ia vătămătura de nu mai știi ce-i cu tine, numa’ o-nghițitură... Am fi fumat o țigară în ghereta lui, iar nea Grigore mi-ar fi povestit a nu știu câta oară cum l-a repezit el și pe rector, să-i fie de bine, dacă se bagă unde nu-i fierbe oala. Ultima dată m-a învățat cum să scap de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]