7,104 matches
-
ar fi fost pline cu apă. Drew a venit lângă ea. E un urcuș cam de cinci kilometri, a zis el. Terenul e destul de accidentat. Până la cabana lui Pearl. Tu l-ai văzut ? Eu ? Sigur. Tipul scoate lemnele din râu. Păzește cărările de navigatori. Chiar ieri m-a avertizat în legătură cu incendiile. E înalt și puternic ca un elan. Și tăcut. El și Pearl ... Sunt un cuplu potrivit. Un cuplu de colț uitat de lume. Jina a tresărit. Ce înseamnă asta ? Drew
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
din buzunar și-a luat o foaie mototolită de hârtie de pe fundul bărcii. Se simțea plină de compasiune, dar și nemiloasă, în același timp. Era ca un pirat. Scriitorii, și-a spus ea amețită, sunt niște mincinoși și niște hoți. Păziți-vă de ei. 15 SEX, MINCIUNI ȘI UN PISTOL FUMEGÂND Jina mergea de o oră, când a realizat că pierduse cărarea. Se făcuse deja noapte. În lumina lanternei nu se vedeau decât ace de pin, tufișuri și o întindere extrem de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
îl mințise ? Am vrut să te caut în continuare, a spus ea, dar mi-am dat seama că singura cale era să urc înspre munte. Mi-am rupt piciorul pe o morenă. Elvis - îl ții minte pe Elvis - m-a păzit. Ellis și tatăl tău m-au găsit. El a murit acum doi ani. Sau poate că știai deja. Jina crezuse că ochii nu se pot schimba, dar ochii lui Zach se schimbaseră. În locul acelui albastru deschis al cerului din Idaho
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
prima întrebare a fost rostită, Irene a ridicat o mână. Sună mai bine când totul e spus ca o poveste, zis ea. Apoi și-a dres glasul și le-a oferit unul din zâmbetele ei de Hollywood. Dumnezeu să-i păzească ! Acolo de unde vine Naji, există o legendă despre jinn-i. Bergowitz l-a luat pe Mike de-o parte. Va trebui să ne arăți drumul în susul râului. Unde e cabana ? A cui e ? Jina s-a strecurat lângă ei și l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
acum de ide-ea că va avea mereu de-a face cu el. Un nou canon se isca în biata lui viață. Dar nu avu timp să-și mestece amărăciunea. Răul lui acum nu mai era acolo unde-1 putea urmări și păzi. Tot trupul îi era amorțit: o anestezie anume pe care o cunoștea, de altfel. Numai fruntea îl durea ca o bubă. Știa ce urmează: durerea cea mare, cea ca junghiul unui furuncul copt, subt coastă, în stânga, la bazinul vieții, care
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
și glasul bunei Lina, dar silueta proiectată pe umbra perdelelor, după plecarea babei, nu fusese a ei. Buna Lina rezemată într-un baston se căina din prag. O durea mereu piciorul și ațipise puțin. Dar necazul cela de babă, ce păzea! Baba ieșise și ea în ușa din dos cu un cap holbat. Bine zicea Lina că nu mai era în firea ei. Lina pofti pe Mini în odaia de culcare. Când intrară în vestibul ieși din biroul lui însuși doctorul
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
ignorate în actuala situație. Cel puțin așa socotea Grosvenor. Sub titlul "Recomandări generale", scrise: "Orice soluție adoptată va trebui să prevadă și o supapă de siguranță." Apoi, luând patru copii ale graficului, porni spre secția matematicienilor. Intrarea în secție era păzită de câțiva oameni - măsura de precauție neobișnuită, dictată de pericolul unui atac din partea monstrului. Când paznicii refuzară să-l lase să intre în biroul lui Morton, Grosvenor ceru să vorbească măcar cu unul dintre secretarii directorului. În cele din urmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
Toate aceste operațiuni îi luară treizeci și șapte de minute. După aceea, avu o discuție scurtă, dar destul de aprinsă, cu arheologul japonez, care ar fi vrut să-l însoțească. În cele din urmă, Korita consimți să rămână locului, pentru a păzi baza de operațiuni. Grosvenor porni cu transportorul spre puntea de comandă, având grijă să nu zdruncine encefalostatul. Viteza redusă îl enerva, dar îi îngăduia în schimb să observe schimbările ce se petrecuseră între timp. Nevăzând decât foarte puțini oameni căzuți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
în secția dumitale? întrebă McCann, foindu-se neliniștit pe scaun. - Exista, dar e bine păzită. - Dar sus și jos? mai întrebă geologul, arătând spre tavan și spre podea. - Sus, e o magazie, iar jos o sală de cinematograf. Ambele sunt păzite. Tăcură un timp. Apoi, când oamenii de pe coridor se opriră, McCann spuse: - Mă surprinde prezența lui von Grossen printre ei. Credeam că-i un admirator al dumitale. - L-am cam usturat calificându-l drept "amator", ca și pe ceilalți. Acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
sau cuțite pe fundul gropii. Îmi mai amintesc de o casă impunătoare din streșinile căreia curgeau flori mari, aurii și purpurii, iar doi bărbați cafenii, Înarmați cu niște pari groși care aveau cîte un bostan plin de țepi În vîrf, păzeau o ușă mare deschisă. Am mai văzut și un copil (aici culorile dispă reau, lăsînd locul nuanțelor de argintiu și cenușiu), culcat la pămînt, cu fața În sus și cu o cruce Înfiptă În pîntecele umflat. Poze am Întîlnit și
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
Într-un sfîrșit, să izbutească să-l Înhațe. L-au adus Înapoi la Havas Mezö unde, alături de alți evadați capturați și alți răzvrătiți, a fost atîrnat de stîlp, cu mîinile legate la spate, preț de două ceasuri. Fiecare stîlp era păzit de cîte un soldat pentru ca nu cumva pedepsitul să recurgă la vreo Înșelăciune spre a-și ușura chinul. Toți deportații trebuiau să asiste ca să ia aminte. Cei mai mulți condamnați nu rezistau pînă la capăt, leșinau, dar erau aduși În simțiri cu
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
În toată colonia s-a produs o mare tulburare. Șefii de orice fel, militari ori civili, Îi Înju rau pe români că, la București, au trădat cauza războiului, s-au dat cu rușii, iar acum vin peste Ardeal. Frontiera era păzită de regimente de grăniceri În rîndurile cărora mulți erau români. Soldații au Început să dezerteze pe capete. S-a pornit o debandadă de bătălie pierdută pe care n-o mai putea stăpîni nimeni. Unii se bucurau că vine sfîrșitul războiului
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
Floarei, rămasă În lipsa lor fără nici o legătură cu pămîntul... O furtună pornită În plină zi, Înghițind soa rele și prelungindu-se toată noaptea, vaporul clătinîndu-se a rupere, Întunericul furtunii, lipsa apei de băut, sfaturile ma trozilor ca oamenii să-și păzească Înainte de toate rezer vele de apă, apoi potolirea stihiei și Întîlnirea cu un vapor alb, cu totul și cu totul de porțelan, al cărui căpitan i-a stri gat peste valuri camaradului său să-i treacă lui oamenii că-i
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
familiei lui: „Vineri, 15 august [1975] Cei de la Vorniceni nu ne vin la hram. Sora Maria e la spital la Iași. Bădica Vasile s-a dus la ea, s-o felicite de ziua ei. Mitruță, ginerele, e cu vitele. Marița păzește casa părinților. Mitruță, nepotul, a fost pe la cei din deal, dar a plecat repede acasă.“ De ce i-ar pasiona pe cititori ideea că un Mitruță îi este autorului ginere, iar alt Mitruță - nepot? VervA IndrAcitA Citind romanul Atacul feromonilor de
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
Proiecte de trecut) de către Ana Blandiana, în 1982. Optimismul unei edituri „Nici o parte din acest volum nu poate fi copiată fără permisiunea scrisă a Editurii Emia. Drepturile de distribuție în străinătate aparțin în exclusivitate editurii.“ Dar cine este autorul volumului păzit cu atâta strășnicie? A apărut cumva un Milan Kundera român pe care toată lumea vrea să-l citească? Nu, nu este vorba de un Milan Kundera. Nici de un Umberto Eco. Nici de un Alexandru Soljenițîn. Autorul pe care editura Emia
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
Autoarea folosește cuvintele mari cu o superficialitate voioasă. Ea îl atrage și pe iubit în jocul ei frivol cu luna și cu stelele: „și luna e un rug / ne cere / cu împrumut, iubirea. // desfă-mi, lanțurile! / ai pus să mă păzească stele.“ „când greșeală, când destin / eram simplu femeia făcătorului de plută / cu geniu îmi smulgi ființa / descântând, într-una, luna.“ Să sperăm că Dumnezeu nu va citi cartea Rafilei Radu. Faptul că autoarea și-l imaginează fiert sau că îl
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
c-ar trebui să facem? — Să-l arestați. — Mai Întâi trebuie să-l prindem. Ar trebui să puneți pe cineva pe autobuz. — N-avem om să punem pe autobuz. Autobuze sunt multe, Art, și nu-s destui oameni. Avem de păzit o mulțime de convenții, banchete și așa mai departe, Art. VIP-uri și oficialități. Sunt destule doamne care fac cumpărături la Lord and Taylor, Bonwit și Saks care-și lasă gențile pe scaune cînd se duc să pipăie marfa. — Înțeleg
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
simț a ceea ce este normal pentru viața umană. Îndatoririle se duc la bun sfârșit. Atașamentele se mențin. E de muncă. Oamenii se prezintă la slujbe. Este extraordinar. Vin cu autobuzul la fabrică. Deschid magazinul, mătură, Împachetează, spală, dreg, grijesc, numără, păzesc computerele. Zi și noapte. Și oricât de rebeli ar fi În inima lor, oricât de cuprinși de disperare, Îngroziți sau tociți de tot, vin la ce au de făcut. În sus și-n jos În lift, stând la birou, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
fiica. Sunt absolut sigur. În siguranță Într-o cutie de oțel rezistentă la foc. De fapt, mă bucur că nu a venit cu cartea pe tren. Putea s-o piardă - s-o uite pe scaun. Grand Central e bine luminată, păzită de poliție și chiar dacă ar fi ca hoții să deschidă unul din dulăpioare, ar rămâne celălalt. Nu vă mai faceți griji În plus. Îmi dau seama că sunteți tensionat. Puteți să considerați Încheiată această Întâmplare neplăcută. Manuscrisul se află În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
pun lemne în godin (la început nu am avut soba enormă de teracotă)... Godinul, încins, devenea fosforescent... Le deslușeam ca pe niște mormane acoperite de cuvertura mițoasă... Suflau rar, adânc, ațâțător. Aristița se așeza întotdeauna la margine, ca și cum ar fi păzit-o pe aia mai mică. Seara beam vin acru, de Probota, fiert și îndulcit, și urmăream orice, în neștire, la televizor. O vreme doar un conductor de locomotivă (mai târziu a fost șofer pe salvarea spitalului) și cu mine aveam
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]
-
un om important. — Jonas, vino aici, repetă fermierul și luă pușca de calibru 33 pe care o ținuse până atunci rezemată de scaun. În anotimpul ploios, Jonas își petrecea zilele dormind în coliba lui, iar nopțile, până la ivirea zorilor reci, păzea câmpurile de porcii și bărbătușii care atacau plantele tinere. Într-o singură noapte, o turmă de porci putea devasta întinderi întregi de pământ. Jonas luă pușca, o salută, cântărindu-i pe braț greutatea devenită familiară. Și totuși, parcă nu-l
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
Oană. Va trebui să-mi explici de ce ai pornit la drum tocmai acum, când granițele Moldovei se Închid În fața unei primejdii uriașe. - Să nu-mi spui că granițele au rămas deschise pentru mine... - Nu ești departe de adevăr. - M-ai păzit În tot timpul ăsta... Mi-au trebuit ani de zile ca să-mi dau seama. - E o poveste lungă. - Avem numai povești lungi. - Una din ele abia Începe. - Zidul? - Da. Sunt convins că fratele tău trăiește și că se apropie de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
sigur că trupele lui ajung În dispozitivul de atac. - A trimis unități de recunoaștere spre Bacău și Neamț, ca să afle starea cetăților, spuse spătarul al doilea, Filip Pop. Le-am spulberat În această după-amiază. Drumurile sunt libere. Dar cetățile sunt păzite de puțini oșteni. - Nu putem fi peste tot, spătare... spuse voievodul. Toată suflarea Moldovei e aici, la Vaslui. - Patruzeci de mii de oameni, spuse spătarul Albu. - Patruzeci de mii de moldoveni și cinci mii de secui, completă Pop. Niciodată Moldova
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
mai dispune Uzun Hassan, mișcările Hanatului Crimeii și ale Hoardei de Aur. Trebuie să aflăm cu cine putem Încheia alianțe care să deschidă un front de luptă Împotriva turcilor dinspre Răsărit. Drumul va trece dincolo de Caucaz, va intra pe teritoriile păzite de luptătorii Alani, va intra În târgurile de la Buhara și Samarkand și va continua prin sudul Mongoliei. Vei fi liber, de acolo, să continui călătoria spre China. Imediat ce ajungem la cetate, Îmi arăți hărțile. Vom organiza totul cât putem de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
cei doi cai dintre care unul Încărcat un un sac destul de greu. Nimeni nu-i văzuse. - Ar fi putut, oare, să părăsească Drumul Mătăsii? Întrebă unul din luptători. -Da, răspunse Moussa, dar am fi aflat imediat de la oamenii noștri care păzesc toate celelalte drumuri pe teritoriul Ak Koynlu. Nimeni n-a semnalat nimic. Doar goana mongolilor spre Samarkand. - Nici un negustor nu avea semnalmentele celui căutat, spuse alt luptător. Nici măcar pe aproape. Nimeni cu acea Îmbrăcăminte chineză, nimeni cu ochi albaștri, nimeni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]