8,218 matches
-
dân ogeacu meu legal, am hotărât să suport totu până când s-o calma ambianța. După niște zile, am obținut cu Împrumut telefonu lu domnu care să ocupă cu pronosportu ș-am luat legătura cu confesoru meu juridic, doctoru Baralt. Ăsta, prefăcându-și glasu cumva să nu se compromită, mi-a zis: — Să știi că io am fost totimpu dă partea ta, da de data asta ai sărit calu, Domecq. Io-mi apăr clentu, da bunu nume dă-l poartă birou meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
care a redactat-o la cererea mea domnul Baralt (nota lui H.B.D.). Sancho Panza. În original, de cuyo nombre no quiero acordarme, „de al cărui nume nu vreau să-mi amintesc“, reluare a celebrei expresii a lui Cervantes, care se preface că nu știe numele sătucului din La Mancha unde locuia Don Quijote. * Într-un impromptu care ni-l revelează de sus până jos, Paladión a ales, după câte se pare, traducerea lui Scio de San Miguel (n.a.). În spaniola argentiniană, oriental
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
nu i-a făcut nici o plăcere. L-a auzit în spate pe jurnalist chițcăind, probabil știa ce-l așteaptă și de aceea l-a poftit în față, a rîs și el, ce putea face, și pe chestia asta s-au prefăcut a fi prieteni vreo trei zile, timp în care au făcut destule prostii împreună, încît, pînă la urmă, să afle cam tot ce era de aflat în legătură cu ,,banda lui Cocoș". Se putea duce chiar ă doua zi la slujbă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
îngrădituri. Alene trecea cineva ridicînd pulberea, ferindu-se. De undeva se auzea un țipăt ascuțit, prelung, "sacagiul" i-a explicat Ali Mehmet intuindu~i nedumerirea. "Chiar și pe Cocoș poți să-l aduci?" Ali Mehmet se încruntă ori numai se prefăcu. Pentru prima dată s-a întors cu spatele la el, privind pe fereastră. Nu era nimic de văzut acolo. De aceea renunță destul de repede și se întoarse bolborosind, umflîndu-și obrajii, "aha, deci și dumneata ești din ăia, jurnaliști!" Nu putea ști dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
pentru că între timp George Stan își putea face de cap cu pușcociul pe care îl purta în buzunarul interior al hainei, zi și noapte, a clipit cu prefăcută uimire, "încotro, șefule? Voiam să te scot la un schwartz!" S-a prefăcut nemulțumit. ,,Ei, fir-ar să fie, iar mă cheamă Mihail, cine știe ce-o fi visat astă-noapte și acum îi zbîrnîie creierașul, treci Bîlbîie de-l mulțumește." Și a trecut pe lîngă el fără să mai fie curios de-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
fie, iar mă cheamă Mihail, cine știe ce-o fi visat astă-noapte și acum îi zbîrnîie creierașul, treci Bîlbîie de-l mulțumește." Și a trecut pe lîngă el fără să mai fie curios de-a vedea cum se transformă mirarea prefăcută într-una adevărată. Să fii chemat de Mihail însemna un eveniment care de obicei se sărbătorea la " Pui de urs", în Rahovei, unde cînta, din cînd în cînd, doar atunci cînd era vorba de un chiolhan serios, pînă în ziuă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
și a privit în sală. Mai toți se descheiaseră la gît, erau roșcovani în obraz, se trecuse la șampanie, din cînd în cînd răsuna cîte un dop însoțit de exclamații formale, nu se știe de ce șampania te obligă să te prefaci încîntat de fiecare dată cînd iese înspumată în lume, avea dreptate Cantacuzino, mai toți erau bărbați tineri, în putere, arătau entuziasmați, înflăcărați, excitați chiar. Balbo se plimba însoțit de Corvino și de un alt ofițer, cu însemnele aviației, a aflat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
Nici un semn nu se arătase pînă atunci. Nu fusese niciodată preocupat de cît trăiește un om, fiind mult prea interesant de cum, în ce fel se trece viața. În fapt, ideea sfârșitului nu existase pentru el. Nu doar o ocolise, se prefăcuse că n-o observă, ci pur și simplu nu intra între acelea care îți ocupă mintea. Dacă n-ar fi fost așa, n-ar fi reușit să iasă teafăr sau aproape teafăr din destul de multele capcane și întâmplări nefaste pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
se străduise să fie cît se poate de cald și în același timp ceremonios. Era calea sa de a se face ascultat cu sfințenie și întocmai, pentru că nici unul dintre subordonații săi nu-și putea închipui că Mihai Mihail nu se preface, că de fapt este foarte furios și de aceea se străduie să se stăpînească, să nu-și dea în petic. În cîteva minute Leonard Bîlbîie a bătut ușurel cu degetul în ușă, a intrat, roșu la față, ori alergase, ori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
schimbă, se schimbă radical!" Șeful Serviciului îl privi de parcă atunci l-ar fi văzut prima dată. Puțin mirat, plictisit, poate enervat. "Puteai să dai și o altă interpretare decît aceasta pe care ai notat-o în raport?" Leonard Bîlbîie se prefăcea destul de bine că se gîndește, că pune în cumpănă ceea ce s-a întîmplat și după cîteva momente de tăcere ridică privirea. Mihai Mihail era foarte concentrat, foarte atent la expresia lui, ochii galbeni se făcuseră ca două lentile strălucitoare în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
îndeplinească menirea. Cum ar fi putut Isus să urce pe cruce și de acolo la tatăl său dacă nu ar fi fost vîndut, trădat de Iuda? Toate au un rost și o iertare. "Deci ai fost și la Șosea?" întrebă prefăcut mirat ori sincer mirat, cine să știe ce simte și ce gîndește cu adevărat directorul Serviciului? Pangratty reluă grăbit "și în Cișmigiu am fost, și la Șosea. Se adună cam pe la nouă și jumătate, trebuie să se întunece cît de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
lor era să determin mărturisirile de recunoaștere ale altora. În satul meu natal s-a întîmplat același lucru, mulți continuă să creadă și acum că cel adevărat era blegu-ăla pe care îl știau ei de-acasă și oricât m-aș preface n-o să-i păcălesc eu pe ei, deși recunoșteau că alții se lăsau păcăliți. Da, o fi, dar... și aici acești detractori pe care aveam să-i descopăr curând și în orașul lumină, tăceau așa un semn cu degetele desfăcute
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
Ce, zise, nu se poartă bine cu voi? - Nu știe să răspundă la întrebări, zisei, nu se poate fără întrebări... - Da? zise. Ce fel de întrebări? Întrebări aveam multe, pe care nu i le pusesem niciodată pedagogului verde, dar mă prefăcui frământat. Mi-am frământat chiar mâinile pe genunchi și am tăcut posomorât. -Ei, ia zi-i! - Să presupunem, am spus eu atunci, că în țara noastră n-ar fi fost nici un picior de evreu. S-ar mai fi născut mișcarea
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
Se cânta acest cântec și pe la noi prin pădure, unde cuibul de legionari din sat își ținea ședințele și făceau și instrucție... - Niciodată, zic, omul nu va înceta să pună întrebări. - Nu mai spune! Ce fel de întrebări? Întrebări se prefac că ne pun și dușmanii. În realitate vor să răspândească îndoiala, dubiul. Legionarul care are îndoieli n-are ce căuta printre noi. Spiritele dubitative nu vor ajunge niciodată pe culmile credinței, continuă el, fii atent să nu ajungi în această
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
Mi-era foame, întrebarea mi-a trecut pe lângă ureche fără s-o înțeleg bine. - A, zic, da, la sediu... Ce credeai c-o să fac?... - Da, zice, nu e de tine, vezi-ți de școală... Ce era cu Gheorghe? M-am prefăcut neatent, dar mi-era frică să nu tacă. - Mai luăm cîte-o halbă? l-am întrebat și el a făcut semn cu mâna. La a doua halbă, după vinul pe care îl băuse mai înainte, Gheorghe a început să-mi șoptească
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
James Joyce, cum să nu, câtuși de puțin, noi ăștelanții nu citim James Joyce, eu am tras de el inutil, imposibil de înghițit, el vrea să ne facă să-l credem că e pasionant, îl citește în tramvai." Untaru se prefăcea că râde, dar se vedea că suportă greu aceste ironii. Și acum aflam că toți, afară de Tretinescu, erau angajați la Timpul. Sîrbulescu, aplecat asupra unei mese, scria. Ce pot să-și spună niște tineri care nu se cunosc? Nu-și
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
de Fier din Nürnberg. Fran o o strânse și mai drăgăstos, izbită deodată de o idee inovatoare. Crezi că trebuie să am un bărbat? Vreau să spun, în zilele noastreă — Normal că trebuie să ai un bărbat, o întrerupse Henrietta, prefăcându-se dinadins că nu o înțelege. Vezi tu, bărbații au o chestie pe care o vâră în tine și ă — Vrea să spună că trebuie să faci sex, o lămurește Lottie pe un ton compătimitor, profitând de diversiune și de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
abordate în numărul din acea săptămână și o alta în care se discuta pe ce pagină va apărea fiecare articol și unde ar trebui așezate fotografiile pentru fiecare. Mike Wooley, reporterul cel mai recent angajat și cel mai îndrăzneț, se prefăcu că era prins într-o conversație de viață și de moarte. Keith Wilson, redactorul sportiv, își luă cu el termosul cu ceai. Dezaproba cu tărie faptul că Fran introdusese în redacție cafea veritabilă și nu scăpa niciodată ocazia să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
simți iubit? Și totuși Camilla părea să-l iubească, ba chiar prea mult. Se agita în jurul lui, fără să observe că fiecare mângâiere, fiecare cuvânt măgulitor, păreau doar să-l stânjenească. Fran își dori ca el să se fi putut preface măcar că răspunde la dragostea ei, dar Camilla nici nu părea să observe. Prânzul e gata. Felurile tale preferate. Friptură de vită în sânge, pâinici de Yorkshire, cartofi copți și hrean. Părea că-și depune ofrandele dinaintea unui suveran. — Ai adus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
nu ne ascundem după deget. Dacă nu erai îndrăgostită de Jack, de ce naiba a trebuit să te culci cu el? În jurul lor, cei câțiva colegi ziariști se îndreptară în scaune și își dreseră glasurile, uitându-se drept în față și prefăcându-se, deloc convingător, că n-auziseră nimic. După ce se încheie anunțul, Fran și Stevie se întoarseră cu mașina la redacție, fără să mai schimbe vreo vorbă. De obicei, zumzetul activității intense și agitația tensionată din redacției de știri ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
tare, încât câteva rămăseseră prinse într-o îmbrățișare de metal. Adevărul era că Fran se simțea incapabilă să ia o hotărâre. Habar n-avea ce să facă în continuare și soluția pe care o adoptase era aceea de a se preface că lucra la ceva - cum ar fi scrierea acestui editorial despre argumentele pro și contra în privința instalării unor denivelări pentru reducerea vitezei pe High Street, ceva care nu putea să-i tulbure echilibrul emoțional precar - și de a o face
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
imediat ce se întoarse la redacție. — Știi cum e tata. Fran se temea atât de tare că ar putea să clacheze, încât nu se simțea în stare să înfrunte privirea femeii mai în vârstă. — Încearcă să-și vadă de viață. Se preface mai preocupat de rezultatele la curse decât de diagnosticul lui. — Și care a fost diagnosticul? Fran se întoarse spre a-și face curaj. — Alzheimer. Sau cel puțin, probabilitatea să fie Alzheimer. — Alzheimer? Vocea lui Stevie era mai mult o șoaptă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
i se păruse o văgăună plictisitoare și uitată de lume, în care nu prea aveai ce dracu’ să faci seara. Publicul râse nervos, mai ales când apăru o asistentă cu un ac uriaș și îl conduse pe Nico, care se prefăcu speriat, la un cort ce purta însemnele Crucii Roșii. Se formară șiruri ordonate în jurul pieții pentru a-i urma exemplul. Jack le observă imediat se îndreptă spre ele. — Ați venit să spionați concurența, așa e? Ce părere ai de ziar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
seara lor ca între băieți, nici unul din ei nu trebuia să strângă înainte de sfârșitul filmului. — Tată, întrebă Ben, atât de îngrijorat, încât puse chiar pauză la film, tată, te simți bine? Jack continuă să strângă. — Pământul către tata! insistă Ben, prefăcându-se că telecomanda era stația de emisie a unei nave spațiale de mare impact care traversa galaxia. În cele din urmă trebui să arunce în el cu una din pernele mari și moi pe care era imprimat chipul lui Marilyn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
-se iar nevăzută înainte să apuce s-o vadă. Și apoi mai era și Ben. Cum putea o mamă să renunțe la copilul ei fără să pară câtuși de puțin afectată? Era ca și cum îl pedepsea pentru că îl alesese pe Jack prefăcându-se că nici măcar nu există. Carrie, de obicei incapabilă să citească emoțiile celorlalți, intui ceva din ceea ce simțea el. — Îmi pare rău, Jack. Cred că trebuie s-o fi luat razna o vreme. N-am putut să-mi înfrunt propria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]