59,587 matches
-
-se unui ciclu de socializare normal. Copiii empatici, mai ales fetele, profită de comportamentul pozitiv al semenilor. Reputația proastă a copiilor agresivi nu trebuie totuși să ne facă să credem că acești copii sunt singuri și fără prieteni. Un copil respins de către un grup poate fi ușor acceptat de către un altul, mai ales dacă acesta din urmă este compus din membri la fel ca el. Copiii agresivi se pot integra în diferite grupuri sociale la fel precum ceilalți copii (Cairns, Cairns
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
Ca și în cazul celor cu un număr mai mare de cromozomi Y, aceștia suferă mai degrabă de o anumită deficiență mentală, fapt ce explică numărul lor mare în instituțiile specializate. Se pare că, cel puțin pentru ființele umane, putem respinge eventualitatea unei corelații între anomaliile cromozomiale sexuale și agresivitate. Asocierea acestor elemente scoate mai degrabă în evidență rolul deficiențelor mentale în încarcerarea mai frecventă a indivizilor marcați de anomalii genetice. Hormonii și comportamentul agresiv Pare la fel de simplistă și încercarea de
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
se află în fața unui mascul mai puternic și să o manifeste din plin dacă este amenințat. Maimuțele crescute izolat sau având contact doar cu semenii fără prezența adulților nu-și dezvoltă capacitatea de manifestare a agresivității. În consecință, ele sunt respinse din punct de vedere social și incapabile să se integreze unei rețele sociale pentru a obține un rang social satisfăcător în sistemul de ierarhii al grupului. De aceeași respingere s-a observat că au parte și copii agresivi sau victime
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
copii. Tendințele antisociale manifestate în mediul școlar împiedică formarea abilităților sociale, fapt ce se soldează cu consecințe grave în dezvoltarea copilului: respingerea de către colegi, scăderea performanței școlare (Dishion, Patterson, Stoolmiller și Skinner, 1991 citat de Dishion et al., 1994). Copiii respinși de către colegi se vor asocia cu cei care le seamănă (copiii antisociali și respinși). Iar această asociere duce la formarea delicvenței. Fiecare copil deviant devine model pentru ceilalți și, interacționând, ei se susțin reciproc. Comportamentele antisociale devin și mai elaborate
Comportamentul agresiv by Farzaneh Pahlavan [Corola-publishinghouse/Science/919_a_2427]
-
lui Iov vor insista întotdeauna că suferința este o marcă a dizgrației sau pedepsei divine. Dar teologia creștină dezbate îndelung acest subiect. De la nivelul drumului vieții, suferința pare a fi o veste fără îndoială rea. Pare a arăta că suntem respinși din preajma lui Dumnezeu. Dar, situația se prezintă altfel. Suferința este văzută în creștinism ca o pecete potențială a bunăvoinței, a dragostei Și a prezenței lui Dumnezeu. Suferința este aceeași experiență, dar este văzută în lumini diferite Și rezultate la fel de diferite
Mitropolia Olteniei by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/175_a_169]
-
mai emoționantă declarație a acestei credințe poate fi regăsită în Epistola I-a a Sfântului Apostol Petru. Creștinii sunt acei care au fost chemați din întuneric în lumina minunată a lui Dumnezeu (I Pt. 2, 9). Și totuși, lumea le respinge prezența Și chemarea Și îi supune la suferințe. „Preaiubiților, nu vă mirați de încercarea de foc din mijlocul vostru, care a venit peste voi ca să vă încerce, ca Și cum vi s-ar întâmpla ceva străin; dimpotrivă, bucurațivă, întrucât sunteți părtași la
Mitropolia Olteniei by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/175_a_169]
-
delta Niprului. Este posibil ca în cursul acestui război să fi avut de suferit și bastarnii, aliații de atunci ai grecilor, puterea germanofonilor diminuându-se considerabil după acest episod. Astfel, în anul 29 î.Hr., proconsulul Macedoniei, Marcus Licinius Crassus a respins o invazie a bastarnilor aflați sub conducerea lui Deldon, care, în alianță cu regele dac Cotyso, încercau să slăbească principala bază a stăpânirii romane în Balcani, provincia Macedonia. Prelungirea războiului și în anii următori, cu represalii romane inclusiv la nord
PREZENŢE SARMATICE ȘI ALANICE TIMPURII ÎN INTERFLUVIUL PRUTO-NISTRIAN by Cezar Furtună () [Corola-publishinghouse/Science/91551_a_107351]
-
cu dificultate de trupele comandate de Tiberius. Finalmente, romanii ar fi restabilit situația, un detașament comandat de un oarecare Lucius Carus (probabil este vorba de L. Tarius Rufus, consul în 16 î. Hr.) ajutând armata regelui-client Rhoemetalces al odrisilor să-i respingă pe sarmați peste Dunăre. Activitatea militară se întensifică în perioada următoare, determinând schimbări importante la Dunărea de Jos, unde geții, presați de sciți, bastarni și iagyzi sunt nevoiți să se regrupeze “de pe o parte pe alta a Nistrului “, așa cum afirmă
PREZENŢE SARMATICE ȘI ALANICE TIMPURII ÎN INTERFLUVIUL PRUTO-NISTRIAN by Cezar Furtună () [Corola-publishinghouse/Science/91551_a_107351]
-
unei mișcări puse în lucru. Negativiști, când ei subliniază mai cu seamă latura nedemnă, neștiințifică, neomenoasă a mișcării. De aici provine situația tragică și aproape futilă a cugetătorului voitor de bine în lume.” Afirmând imperativul etic al rostirii adevărului, eseul respinge deopotrivă, ca arme ale impunerii lui, agresivitatea, dogmatismul și „zeflemeaua negativă de care întreaga lume s-a săturat”. De la dimensiuni și aspect grafic la organizarea conținutului, C. întreține mereu jocul de mesaje, stimulând o receptare ageră. Construită complex, chiar sofisticat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286515_a_287844]
-
numere, conține cronici notabile ale lui I.I. Cantacuzino la De două mii de ani, romanul lui Mihail Sebastian despre drama insolubilă a unui evreu român, și la Nu, eseul contestatar de celebrități literare al lui Eugen Ionescu. În primul caz e respins ca inadmisibil abuzul prin care comentariile ideologice asupra iudaismului, suscitate de prefața antisemită a profesorului Nae Ionescu, sunt date drept cronică literară, în al doilea se relevă condiția de „confesiune tragică” a lui Nu, citit, insolit, ca un document al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286515_a_287844]
-
aproape tot ceea ce este oferit gratuit nu este necesar și creează premizele unor complicații stresante. Astfel de motivații sunt prezente indiferent de statusul economico-social și sunt adesea regăsite în mass-media, alături de alte argumente etice, etnice, culturale sau religioase greu de respins. Trebuie reținut că nu totdeauna un subiect informat se comportă și responsabil, iar educația ex catedra este adesea compromisă de rezultatele practice. 12. METODE PENTRU DIAGNOSTICUL INFECȚIEI HPV ȘI EFICIENȚEI VACCINĂRII Criteriul final secundar de evaluare a eficienței vaccinării este
Vaccinarea în cancerul de col uterin by Costin Cernescu () [Corola-publishinghouse/Science/92273_a_92768]
-
aproape tot ceea ce este oferit gratuit nu este necesar și creează premizele unor complicații stresante. Astfel de motivații sunt prezente indiferent de statusul economico-social și sunt adesea regăsite în mass-media, alături de alte argumente etice, etnice, culturale sau religioase greu de respins. Trebuie reținut că nu totdeauna un subiect informat se comportă și responsabil, iar educația ex catedra este adesea compromisă de rezultatele practice. 12. METODE PENTRU DIAGNOSTICUL INFECȚIEI HPV ȘI EFICIENȚEI VACCINĂRII Criteriul final secundar de evaluare a eficienței vaccinării este
Vaccinarea în cancerul de col uterin by Costin Cernescu () [Corola-publishinghouse/Science/92273_a_92768]
-
1973, aceea a "distrugătorului istoriei" mai mult un șoc pentru mediul intelectual occidental, decât o realitate a gândirii autorului francez. Cinci ani mai târziu, în admirabilul eseu academic Foucault's Discourse: The Historiography of Anti-Humanism, Hayden White afirma că Foucault "respinge autoritatea logicii și a narațiunii convenționale"2. Evident că Foucault respinge autoritatea logicii lingvistice și formele tradiționale de narativitate occidentală pentru a scoate discursul istoriografic din câmpul instrumentalizărilor politice, al elitelor, destinate să conducă prin intermediul unui control asupra discursurilor (istorico-politice
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
intelectual occidental, decât o realitate a gândirii autorului francez. Cinci ani mai târziu, în admirabilul eseu academic Foucault's Discourse: The Historiography of Anti-Humanism, Hayden White afirma că Foucault "respinge autoritatea logicii și a narațiunii convenționale"2. Evident că Foucault respinge autoritatea logicii lingvistice și formele tradiționale de narativitate occidentală pentru a scoate discursul istoriografic din câmpul instrumentalizărilor politice, al elitelor, destinate să conducă prin intermediul unui control asupra discursurilor (istorico-politice). Ceea ce "distruge" Foucault este modul tradițional și occidental de a mai
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
morbid psyche. At times he is close to being an antiintellectual intellectual who uses logic to destroy logic..."3 Hayden White remarca "impenetrabilitatea" discursului foucauldian "în fața oricărei tehnici critice bazate pe principii ideologice diferite de ale sale"4. Gânditorul francez respingea, ori de câte ori avea ocazia, "critica", îndeosebi acea critică aflată în obediența factorilor ideologici și politici. Foucault, cunoașterea și istoria Nu sunt un filosof și nici un scriitor. Nu fac o operă, fac cercetări istorice și politice deopotrivă; sînt antrenat adesea de probleme
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
dezbate, ține un discurs și un curs, atunci când își formulează anumite întrebări, atunci când cercetează și scrie, atunci când se adresează auditoriului său, în sfârșit, atunci când poartă un dialog pe o problematică aleasă. Din aceste considerente, de ordin "tactic", istoricul francez a respins, ori de câte ori a avut ocazia, ipostază funcționalistă, structuralistă și politică de... autor. În ciuda cursurilor și a cărților sale, Foucault își spunea: Nu sunt un autor! Ceea ce respingea profesorul de la Collège de France era funcția social-politică de autor, și nu dreptul asupra
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
dialog pe o problematică aleasă. Din aceste considerente, de ordin "tactic", istoricul francez a respins, ori de câte ori a avut ocazia, ipostază funcționalistă, structuralistă și politică de... autor. În ciuda cursurilor și a cărților sale, Foucault își spunea: Nu sunt un autor! Ceea ce respingea profesorul de la Collège de France era funcția social-politică de autor, și nu dreptul asupra spuselor sale! Pe de altă parte, proliferarea autorilor în societatea de discurs modernă ar fi creat o masă discursivă, unde funcția de autor și-ar fi
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
ar fi pierdut semnificația inițială; aceea din secolul al XIX-lea, când cei care scriau și publicau evident, mult mai puțini se distingeau de ceilalți contemporani printr-un inconfundabil raport gândire-limbaj-reprezentare. Deși Foucault se apropie de acești autori clasici, a respins funcția social-politică de autor. În cadrul acestei funcții social-politice de autor, ideile și cunoașterile diverșilor... autori sunt înregimentate, utilizate, apreciate, criticate, atacate, descalificate, anulate, "disciplinate" de către un complex aparat instituțional al puterii-cunoaștere. Ești autor nu pentru că scrii și publici, ci pentru că
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
prin intervenționism simbolic în spațiul public, prin pulsiuni intelectual-criminale, deghizate în "critici acide". Ar fi bine să înțelegem psihanaliza nu ca pe un adevăr despre om, așa cum o percepea Foucault, ci ca pe o metodă personală și complexă de a respinge, de a descalifica și a dezautoriza vechile tabuuri ale acelei scientia sexualis, profilată în Occident din a doua jumătate a secolului al XIX-lea. Psihanaliza, ca metodă de investigație, funcționează pe baza tehnicii opoziției și a contrariilor. Nu ceea ce spune
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
de filmat peste tot în societate. Formarea individului este o concepție de sorginte liberală, contrară societății ca un mecanism perfect, unde orice eroare și orice ilegalitate să fie ușor de reperat. Astfel, acest individ modern, format ca o entitate distinctă, respinge tendințele totalitare pe care societatea modernă, al cărei motor este capitalismul, le dezvoltă ca o condiție emergentă unui "mai mult" și unui "mai bun". Societatea modernă și contemporană nu poate lua forma totalitară a unui calcul algebric. Politica "de calcul
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
ideale și a teleologiilor nesfârșite"197. Din perspectivă epistemică, istoria pentru Foucault este un dincolo de Weltanschaaung-ul german, dincolo de Curte și de elogiul adus mai marilor zilei, dincolo de cultul sacrosant și intolerant al puterii politice, dincolo de predispoziția istoricilor Analelor de a respinge evenimentul 198. Războiul lui Foucault se îndreaptă spre o depășire a istoriei ca memorie și obiectivitate, pentru a ajunge la o critică a puterii în toate formele ei de manifestare și la a vedea în eveniment "un raport de forțe
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
atenției. Istoria ca disciplină modernă este inclasabilă; ea nu poate fi nici deductivă, nici inductivă, cum spunea, foarte pertinent I. Berlin 212, gânditor pentru care "textura generală a experienței constituie fundamentul cunoașterii"213, urmând linia empirismului britanic. De asemenea, Ranke respingea ambele metode în scrierea istoriei: inducția și deducția. Istoria nu se situează nici aici, nici acolo, nici la stânga, nici la dreapta, nici aproape, nici departe de științele umane și de cele fizico-matematice. Din aceste considerente de ordin epistemic, fiecare secol
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
și a umanului, să propui discursuri istoriografice în afara sistemelor de guvernare politică, în afara sistemelor de cunoaștere "științifică" ale univeristăților, acreditate cu adevărul, dreptatea și puterea. Aceste instituții "de educație" au devenit fabrici totalitare, iar un Paul Gottfried e îndreptățit să respingă nocivitatea de liderisme, numită power elites. Modelul american de guvernare (prin cunoaștere și prin modele de comportament intelectual) este un dezastru concret și planetar; un dezastru difuzat în societăți slabe pentru că nu ne conduce decât spre un clivaj profund între
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
puterii), menține un monopol nedemocratic asupra discursurilor istorice și umaniste. Intriga lui Hayden White față de Foucault se înscrie în critica istoricului american la adresa structuralismului european și în schițarea unei "tipologii" a Structuralistului, în ciuda faptului că fenomenul cultural cu pricina a respins prin eclectismul său orice tentative de clasificare și tipologizare. White a vrut cu orice preț o tipologie a structuraliștilor pentru a defini multe aspecte confuze legate de acest curent intelectual: (1) "an attack on the modern scientific world view"241
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
predilect al literaturii, cu toate că tropologia și metaistoria au încorporate în ele, prin metode și tehnici de analiză, aspirația științifică și occidentală a unui ceva mai înalt în domeniul cunoașterii istorice. Nu credem în mitologia științifică a lingvisticii, la fel cum respingem pe toate fronturile (pe cel epistemologic, pe cel lingvistic, cultural, politic) iluziile unei plasări al istoriei printre "științe" sau printre "literaturi". Pe scurt, istoria e invincibilă în raport cu structurile politice, unică în raport cu structurile discursive, indestructibilă în relație cu așa-numitele "științe
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]