6,175 matches
-
și Holstein, iar la 23 aprilie zdrobește trupele daneze în Iutlanda. Presiunea Rusiei țarul amenința: Dacă nu se vor astâmpăra în Danemarca, vom intra în Prusia"385 și teama de Austria îl fac pe Frederic Wilhelm al IV-lea să ezite, astfel că mișcarea națională va eșua. În august 1848, Prusia părăsește Parlamentul de la Frankfurt pe Main386. Pentru a aplana conflictul, în primăvara anului 1849 Adunarea Națională i-a propus, prin liberalii Parlamentului din Frankfurt, coroana imperială ereditară. Frederic Wilhelm al
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
pentru a putea declara că Jules Guesde îl acuza pe J. Jaurès de trădare a patriei (Franța). Într-o conferință la Bruxelles, vorbind despre amenințările războiului, Jaurès spunea: "Attila este pe marginea prăpastiei, dar calul său se poticnește și încă ezită". S-a opus, așa cum de altfel a făcut toată viața, ca Franța să accepte un rol de subaltern. El și-a încheiat discursul, cel mai frumos din viața sa, prin cuvinte profetice: "După începerea războiului, va fi antrenată întreaga lume
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
exemplu salata verde, frunzele sale exterioare, mai Închise la culoare, sunt cele care conțin În cantitate mai mare prețioasele nutrimente: nu vă grăbiți deci să luați numai acea salată ale cărei frunze sunt de un frumos verde deschis și nu ezitați să le alegeți pe cele verzi și mai viguroase. De asemenea, respectând ciclul anotimpurilor veți beneficia de un avantaj suplimentar, acela de a consuma mai puțini nitrați, prezenți Îndeosebi În lunile de iarnă, deoarece anumite fructe și legume sunt produse
[Corola-publishinghouse/Science/1861_a_3186]
-
substanță ar putea fi eficace și Împotriva cancerului de piele. Nucșoara sau coriandrul ar contribui, la rândul lor, la inhibarea efectelor aflatoxinei, o substanță produsă de anumite tipuri de mucegaiuri și care stă uneori la originea cancerului de ficat. Nu ezitați deci să subliniați gustul mâncărurilor cu aceste substanțe binefăcătoare. Condimentele joacă un rol important și În prezentarea felurilor de mâncare. Grație lor, alimentele dumneavoastră sunt prezentate În mod artistic și pline de culoare! Gesturile utile Consumați zilnic legume crude. Nu
[Corola-publishinghouse/Science/1861_a_3186]
-
cumpătare. Pe scurt, mâncați cu inteligență și bucurie, e un obicei ce se deprinde Încă de la naștere. Nu neglijați mai ales micul dejun, este masa cea mai importantă a zilei. De asemenea, ocupați-vă cu grijă de mesele voastre. Nu ezitați să mâncați mai puțin cantitativ, acordând mai multă atenție calității. Nu cantitatea ne procură sănătatea ori sațietatea, ci modul de a mânca, atât În ceea ce privește delectarea, cât și cadrul În care luăm masa. TOP 20 - ALIMENTE ANTICANCER Ceaiul verde Proprietăți anticancer
[Corola-publishinghouse/Science/1861_a_3186]
-
proprietar (congregația catolică "Notre Dame de Sion" care a extins clădirea, la începutul secolului XX, la dimensiunile de azi) și este actualmente într-o stare dificilă din perspectiva restaurării. Spre cinstea sa, Cristian Adomniței, un politician pe care nu am ezitat să-l critic când a fost cazul, a reușit anul trecut, cât mai era Ministru al Educației, să înceapă finanțarea restaurării acestei bijuterii arhitectonice, prin intermediul Universității de Arte, căreia proprietarii de drept i-au concesionat clădirea. Nu mă îndoiesc că
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
împreună cu Marius Ursche (de la Grapefruit) și cu Alex. Condurache (de la Rofilco). Întrebat atunci, în Scoția, care e cel mai de succes brand ieșean în domeniul industriilor creative mi-a fost la îndemână să pomenesc Editura "Polirom" la companii, dar am ezitat să nominalizez vreun creator ca persoană privată. Îl uitasem pe Dan Lungu. Dan Lungu este un universitar foarte sobru, conferențiar în specialitatea sociologia culturii la Universitatea "Al. I. Cuza" din Iași, cu o interesantă teză de doctorat ("Construcția identității într-
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
hârtia de turnesol. Ion Iliescu tresare și azi în somn, înroșindu-se, când își aduce aminte de interviul dat Alinei Mungiu la TVR, când toată abilitatea lui de aparatchik comunist a fost plesnită sonor de o interlocutoare care nu a ezitat să-l trateze așa cum merita. Năstase s-a învinețit, zice-se, făcând o criză și a dat chiar cu pumnul în masă, riscând să-și rupă o unghiuță, când a fost informat că nu are ce să-i facă SAR
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
necruțător și liber, chiar la un ziar de partid, dacă ai onoare și respect pentru adevăr. A arătat, de asemenea, în cazul vechiului său prieten, moderat-liberalul Vasile Conta, că și adversarii politici pot fi respectați și prețuiți, chiar dacă nu a ezitat să dezvăluie în coloanele ziarului său o celebră afacere în epocă, în care Conta, ministru al Instrucțiunii Publice în cabinetul liberal al lui Brătianu, a fost acuzat de drenare de fonduri publice pentru finanțarea unui ziar liberal la Iași (vezi
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
de victorii în confruntările cu diverșii săi oponenți. Nativ în zodia Taurului, domnia sa ilustrează strălucit însușirile și slăbiciunile descrise de astrologi pentru cei dominați de acest semn zodiacal: hotărât, tumultuos, stabil, masiv și casnic, dar dominator și mândru, președintele nu ezită să se repeadă impetuos pentru a-și face dușmanii una cu pământul atunci când simte pe grumaz înțepătura iritantă a lăncilor aruncate parșiv asupra-i de lașii "banderillos" care se dosesc imediat după paravan. Crede că încă nu s-a născut
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
e depășit, că Gheorghe Nichita conduce altfel partidul și că sprijinul dat la alegeri, deși decisiv la vremea aceea, e azi istorie. A văzut că, în ciuda promisiunilor din campanie, dacă poziția sa obstrucționistă îi pune în pericol interesele, primarul nu ezită să-l pedepsească, asumând controlul, prin decizia partidului, și asupra consilierilor județeni, lăsându-l astfel, fără echivoc, în ofsaid. După cum spuneam, președintele Consiliului nu este atât de abil la jocuri de culise, și natura lui impetuoasă îl împiedică să fie
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
opresiv și constrângător al acelor vremuri, evocări demne de interesul istoricului de azi. În ceea ce mă privește, am privit cu mefiență discursul autojustificator, retrospectiv, al partizanilor "rezistenței prin cultură". Nu poate fi vorba de nicio rezistență efectivă, bineînțeles, dar nu ezit să spun că supraviețuirea prin cultură a fost un efort ce merită a fi relevat, un efort atât al tinerilor în cauză, aflați la vremea identificării unui model cultural viabil și sănătos, cât și al celor care animau viața culturală
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
și evenimente, o reconstrucție subiectivă, fără îndoială, care însă ne poate reda fragmente esențiale, imagini vii, momente expresive dintr-un trecut recent, o reconstrucție ce se cuvine a fi făcută în spiritul adevărului, cu onestitate și responsabilitate. De aceea, nu ezit să salut efortul profesorului Ion Anuța. Volumul de evocări asupra destinului literar al fiului său trecut în veșnicie, la doar 29 de ani, are, indubitabil, nu numai rostul cultivării unei memorii sentimentale, dar oferă și un fragment de interpretare a
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
Erasmus, și mărturisesc sincer că gestul tinerei bucovinence m-a descumpănit. Îți spui, ca părinte, că trebuie să-ți crești copilul cu respect pentru adevăratele valori: să fie bun, să fie drept, să fie generos, să fie altruist, să nu ezite să sară-n foc pentru- a-și ajuta semenii. Mă tem că aceste lucruri sunt bune și frumoase atâta timp cât prețul plătit pentru ele nu este unul tragic. Adică doar în limitele condiției de om obișnuit. Ce poate fi oare în
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
să dau prea multe explicații asupra cauzelor acestui dezastru care ne face să trăim într-o junglă urbană. Am întrebat-o ce ar face ea, și, deși e cât se poate de omenoasă și de iubitoare de animale n-a ezitat nicio secundă asupra deciziei corecte, care se referă cu prioritate la securizarea spațiului public, așa cum se cuvine să fie într-o țară civilizată. Mi s-a părut, de asemenea, revelator faptul că a făcut imediat disticția dintre iubirea de viețuitoare
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
sunt singura formă de solidaritate cu bietele patrupede și care, firește, nu se gândesc niciodată că ar trebui făcut ceva pentru a îmbunătăți în primul rând situația oamenilor, cu respectul datorat unei opinii, dar cu fermitatea unui gospodar care nu ezită să împuște lupul care îi atacă stâna, fără să-și lase agoniseala distrusă doar pentru a face pe plac "iubitorilor de viețuitoare" care îl mustră de peste gard. Bineînțeles că știu că situația e un pic mai nuanțată și că, în
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
ar fi acestea. Veți spune: haida-de, că sari calul, nu poți spune despre Băsescu că e chiar așa. Nu e chiar așa, dar structural așa e, doar conjunctura istorică îl împiedică să fie "chiar așa", și, dezinvolt, nici nu a ezitat, la provocarea unsuroasă a domnului Cristoiu, să se identifice cu el și să îl apere, manipulator și mincinos, pe Marele Criminal. Stupefiant! Mai trebuie spus, dacă ne reamintim că președintele venise la emisiune pregătit să lanseze acest atac (cum ne-
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
mai bine de trei decenii. Aș putea spune, prin urmare, că măcar jumătate din viața sa publică, activă, întemeietoare și rodnică îmi este cunoscută, dar, cu decența și discreția sa, ar fi probabil stânjenit de laudele pe care nu aș ezita să i le aduc. Așa că voi pune deocamdată în discuție doar cele câteva paradoxuri pe care le provoacă și sub semnul cărora îmi scriu textul de acum. În primul rând, desigur, numele. E cu totul surprinzător pentru un fiu de
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
care îi integrează în viziunea sa creatoare, de regulă artiști uriași cunoscuți doar în limitele culturii lor sau în spațiile de nișă ale câte unui instrument ciudat, cu care Peter Gabriel, îndrăgostit de muzica lumii, de sonoritățile etnofolclorice autentice, nu ezită să-și condimenteze creațiile. Mi-ar fi plăcut ca uriașul muzician să fi ajuns și la Iași, fie doar și pentru a asculta sonorități tradiționale ale locului, dacă nu pentru un concert (am întrebat, onorariul lui ar putea fi negociat
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
repugnă) Franța, pentru că e scârbit de politicianismul și eșecurile neputincioasei, debilei democrații galice. Drieu e destul de lucid pentru a vedea În Mein Kampf ceea ce e de văzut: „gândire de jurnalist rudimentar, avid de un senzaționalism grosolan”. Și totuși, nu va ezita vreo clipă - nici cu gândul, nici cu fapta - să intre În slujba ocupantului hitlerist. Îngrozitoarea boală de care suferă Drieu nu e, Însă, nici neputința de a-și accepta țara așa cum e, nici incapacitatea (mai mult enunțată decât reală) de
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
că, spre a evita contopirea mentală cu propria mamă, va comite gesturi care o Înstrăinează de Însăși identitatea pe care și-o construiește cu atâta impetuozitate. Soțul Ted, ca și destui dintre prieteni, au descoperit acest secret psihanalitic și nu ezită să facă uz de el. Așezată cu forța În fața acestei oglinzi, ea se supune, mecanic, ordinelor care vin dintr-o lume de dincolo de ea Însăși, o lume a cărei prizonieră perpetuă este. Ezitările Își găsesc o confirmare atunci când, Într-o
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
echivalat cu Însăși substanța sa (care nu poate fi comunicată! - avertizează logica rebouliană), Înseamnă că el dezvoltă o expresivitate care sfidează normele obișnuite ale comunicării. Cu astfel de considerații se poate atinge fără greutate domeniul metafizicului, ceea ce Pierre Reboul nu ezită să sugereze: orice Încercare de a conferi sens ideii de intimitate capotează În fața sforțării utopice de a „Încifra” Divinitatea... Lipsit de o consistență proprie și de o energie propulsatorie, intimul conotează fragmentarismul, discontinuitatea, secretul, nevăzutul, ascunsul și tăcerea. Evoluția termenului
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
un spațiu definibil Într-o realitate mai degrabă teoretică: pagina de hârtie. „Vibrație materială”, cum o numește Philippe Starck 17, intimul e transferul imaginar al spațiului protector, al casei, Într-o Ithacă interioară, spre care scriitorul se Îndreaptă tânjind și ezitând În același timp. Totodată, ar fi o greșeală echivalarea intimității cu o simplă formulă spațială - după cum reducerea la aspectul mental ar priva-o de complexitatea ei atât de contradictorie. Pentru scriitor, intimitatea (una de natură teoretică, desigur) e o condiție
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
formule de existență: Sunt aici de patru zile și-i o tristețe inexprimabilă. Scriu despre artă, prost. Acum m-am rugat și m-am Îngrozit cât de jos am decăzut. Mă gândesc, mă Întreb ce am de făcut, mă Îndoiesc, ezit, de parcă n-aș ști sau am uitat cine sunt eu și, ca atare, ce am de făcut. Să-mi amintesc că nu sunt stăpân, ci slugă 8. Aceste cuvinte ale lui Tolstoi descriu, probabil, exemplul clasic al omului dubitativ: momentul
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
alte discursuri, neconcentrate asupra ființei și asupra eului, discursul confesiv devine opera de creație prin Însuși actul enunțării, răsfrânt asupra locutorului. În fine, cunoașterea de sine se Împotmolește În echivocul Întreprinderii 30. Mobilul analizei eului nu e niciodată clar. El ezită (fără să-și dea seama) Între justificare și acuzație, Între eliberare și Înlănțuirea În compromis, Între recuperarea prin cuvânt și risipa prin aluzii ori imagini nebuloase. Cei mai mulți autori de jurnale se rezumă la a spune că jurnalul este o Întreprindere
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]