6,469 matches
-
cutremurat de impact, ridicând praf În jur, cu capul explodând În fragmente roșii; fotografia mai prinsese și două cartușe goale, abia zvâcnite din chiulasă, imobilizate pe când dădeau roată În văzduh, aurii și strălucitoare În soare. Imaginea nu avea profunzime, nici fundal, nici linii În depărtare, nici nimic altceva decât peretele cu umbre pe post de martori anonimi și triunghiul Închis, echilateral, perfect geometric (precum triunghiul simbolic care, În manualele școlare ale lui Faulques, Îl reprezenta pe Dumnezeu), ale cărui laturi uneau
[Corola-publishinghouse/Science/2117_a_3442]
-
mexican și șanțul de scurgere al șoselei care ducea la Borovo Naselje, Olvido Ferrara Îl iubise, fără Îndoială. O făcuse În modul ei deliberat și vital, egoist, cu un zaț de tristețe inteligentă În pauze. În jurul subtilei melancolii latente pe fundalul privirii și vorbelor ei, el se mișca mereu cu cea mai mare precauție, ca un jefuitor prudent, Încercând să nu dea ocazia de a se face explicit. Florile continuă să crească, impasibile și sigure de ele, spusese ea odată. Noi
[Corola-publishinghouse/Science/2117_a_3442]
-
pe care le compunem din figurine, subliniase Faulques, gata să meargă Înainte. Dar, cu ochii pironiți pe tablou, Olvido Îl apucase de braț, reținându-l. Fii atent, spusese. E ceva obscur, care neliniștește. Uite măgarul care trece podul, scenele pierdute din fundal, femeia care pare să fugă pe furiș la dreapta, schivnicul din spate, la gura grotei de pe stâncă. Tot privindu-le, unele dintre figuri devin sinistre, nu-i așa? Te Înspăimântă că nu știi ce fac. Ce urzesc. Ce gândesc. Și
[Corola-publishinghouse/Science/2117_a_3442]
-
de suprareală. Enigmele vorbesc Între ele și nu ne lasă să ne băgăm În vorba lor. Suntem de-acum În secolul XV. Maeștrii bătrâni știau, ca nimeni altul, să facă vizibil invizibilul. Te-ai uitat la munții și stâncile din fundal? Te duc cu gândul la peisajele geometrizante de la sfârșitul secolului XIX, la Friedrich, la Schiele, la Klee. Mă Întreb ce nume i-am putea da acestui tablou azi. Poate Malul ambiguu. Sau mai bine Teologie picturală pe o topografie geologică
[Corola-publishinghouse/Science/2117_a_3442]
-
sexul, a adăugat. Te calmează mult, te ușurează. Dar pentru oamenii care, ca noi, au privit multă vreme același peisaj, această ușurare e departe. Un brici rupt În molozul unei case, un munte golaș În spatele unui gard de sârmă ghimpată, fundalul unui tablou spre care mergi Întreaga viață... Locuri, amintește-ți, din care nu te mai poți Întoarce nicicând. A privit În jur, parcă pentru a vedea dacă nu uitase nimic. Apoi a făcut stânga-Împrejur și a ieșit afară. Faulques s-
[Corola-publishinghouse/Science/2117_a_3442]
-
În bandulieră. Părea obosită. Faulques a văzut-o descuind agenția și intrând. A rămas pe loc, privind turiștii care se depărtau pe chei, făcându-și ultimele fotografii ori luând ultimele imagini video printre năvoade și pe lângă bărci, cu portul drept fundal, și largul mării dincolo de șenal. Turiști. Public. Și iar amintiri. Noi facem restul, spunea anunțul Kodak pe care Îl pomenise Olvido. Asociația de idei i-a smuls lui Faulques un zâmbet. Încă Își mai Încercase o vreme norocul cu fotografia
[Corola-publishinghouse/Science/2117_a_3442]
-
de pe pământ, târa după sine duhoarea de moarte dintr-un oraș devastat - smell of war, obișnuia să spună Olvido, atingându-și hainele cu un surâs Îngrozit: duhoarea asta va muri odată cu mine. La fel, vâlvătăile roșii, portocalii și galbene, ca fundal al campanilei din piața San Marco la prima izbucnire a zilei, erau, pentru o retină pe care se imprimaseră În prealabil alte vâlvătăi asemănătoare, o delicioasă afirmare - nu Întotdeauna exactă, În experiența celui care acum era pictor de război - a
[Corola-publishinghouse/Science/2117_a_3442]
-
culoarea sângelui, a noroiului lipicios de sub ghete, de cărămizile făcute praf, de geamurile care, căzute pe jos ca un covor, reflectau incendiile din apropiere, de orizonturile cu sonde de petrol În flăcări, de orașele care izbucneau În contralumini negre pe fundalul unor tablouri imposibile, al căror realism era totuși la limită. Era, În rezumat, umbra vulcanului, ori, mai curând, a obiectelor luminate de el; proiecția povârnișurilor lui opuse, decupate, conturate cu strălucirea În racursiu a craterului ce punea stăpânire, din vârful
[Corola-publishinghouse/Science/2117_a_3442]
-
verde cu stea roșie, un portofel deschis, câteva acte răspândite pe jos, o legătură de chei, un pix cu pastă, o batistă mototolită. Apropiindu-se de cadavru, Faulques luase În considerare posibilitatea de a-l fotografia având casa incendiată drept fundal. Așadar, calculase lumina pentru viteza 125 și diafragma de 5,6, pregătise dinainte camera Nikon F3 și, ajungând În dreptul soldatului, se oprise o clipă cu un genunchi În pământ și Încadrase leșul, cu picioarele deschise În V, tălpile desculțe, un
[Corola-publishinghouse/Science/2117_a_3442]
-
se disciplinează, capătă demnitate administrativ-didactică. În cel de-al doilea volum al Biografiei..., M. se ocupă de veacurile al XVIII-lea și al XIX-lea. În veacul luminilor matricea literaturii suportă presiunea unei tensiuni progresive între sensibilitate și cunoaștere. Pe fundalul unui proces de stabilizare, de extensie în suprafață și de nuanțare a ideii de literatură, tensiunea se adâncește și capătă aspecte multiple. Printre ele, opozițiile dintre civilizație și poezie sau dintre literă și spirit evoluează semnificativ. Luminile sunt, pe de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288040_a_289369]
-
armelor - întreținând astfel iluzia autenticității -, caracterizarea exterioară a personajelor, în portrete esențializate până la schematism, viabile însă, ca ale cronicarilor, alternarea lungilor pasaje „stagnante”, când evenimentele sunt privite global, cu pasajele de acțiune vijelioasă, ca un joc între prim-plan și fundal. Cu Păcatele sulgerului (1912), din care publicase fragmente în „Viața românească” (1906), R. își află materia epică în poveștile auzite, în copilărie, de la țărani, de la robii țigani din Căiuți, de la părinți, de unde caracterul neunitar al acestui așa-zis roman, care
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289377_a_290706]
-
În momentele de criză. Drieu e unul dintre acei sinucigași care se pot sinucide și din plictiseală: „Am uneori poftă să mă sinucid pe loc. Parisul e atât de posomorât și atât de mort, oamenii niște muribunzi năuciți”. Pe acest fundal, sinuciderea poate fi și o reglare de conturi, despărțirea orgolioasă de niște oameni pe care-i disprețuiește profund. Va trebui, prin urmare, să moară spectaculos (avec éclat!), pentru a atrage atenția asupra răzbunării sale. În această mistică suicidară, fiecare element
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
a jurnalului. Așadar, subiectivitatea, abandonul În mărturisire devin forțe structurante ale discursului. Ale unui discurs care din impersonal și abstract, la Începuturile sale, ni se relevă ca o entitate subiectivă purtătoare de sens. Efect secundar al mărturisirii, intimul organizează, din fundal, o materie a cărei forță nu e dată de necesitatea continuării scrisului (ca Într-o povestire sau ca Într-o piesă de teatru), pentru simplul motiv că nu i se cunoaște deznodământul. Intimitatea nu trebuie, prin urmare, limitată la forma
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
amintirea despre sine și În amintirea fratelui, Katherine Mansfield construiește un spațiu al memoriei care Îi protejează imaginea, o imagine prin ricoșeu: ea, autoarea, e doar copia feminină a fratelui adorat, dubletul desăvârșit prin care-și proiectează propriul chip pe fundalul mitizat al unei copilării eterne: Nu era oare nemaipomenită fericirea noastră atât de adâncă... atât de perfectă, de Întreagă. Îmi amintesc cum ne priveam și zâmbeam... - Îți amintești? - când aveam un secret... Oare despre ce era vorba? Cred că ține
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
-și domine) discursul, lansând și invitația la distincție: Între creație și delir 50. Altminteri, confesiunea se compromite prin indistincție, prin repetabilitate și prin mecanizarea subiectivității. Strălucirea ei provine din aparența de virtuozitate, din sfidarea memoriei, din impresia de altceva pe fundalul unui mereu același. Eul nu trebuie să oglindească. Eul trebuie să se oglindească. Eul rămâne, și În jurnalul intim, ca În orice scriere la persoana Întâi, semnul conștiinței care organizează discursul 51. El poate să-și aducă autorul, prin multiplicarea
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
condițiilor de solicitare și suprasolicitare socială a subiectului uman, complexitatea vieții moderne, revoluția tehnico-științifică și culturală exercită și creează un cadru social de dezvoltare cu totul nou. Studiile sociologiei și psihologiei sociale contemporane sesizează un efect de transformare umană. Pe fundalul trăsăturilor generale ale structurii psihice ale omului și mai ales ale tineretului contemporan, ne apare într-o preocupare net superioară și preocuparea față de abaterile de la normal, care au semnificații sociale. Una dintre acestea o constituie tulburările de vorbire. Ne preocupăm
Articole şi cuvântări by Veronica Bâlbâe () [Corola-publishinghouse/Science/330_a_1276]
-
fizică și psihică va fi terminată peste 3-4 ani de la această vârstă. Toate acestea, pot duce la apariția unor puternice crize care să zguduie întregul organism și psihicul, în condițiile unui mediu social și educativ nefavorabil. La cei logopați, pe fundalul acestei vârste, apar mai mulți factori nocivi care stânjenesc dezvoltarea personalității lor, factori implicați prin natura handicapului lor verbal. Acești factori au fost indicați și desprinși din răspunsurile lor date la un chestionar aplicat clasei din care făcea parte logopatul
Articole şi cuvântări by Veronica Bâlbâe () [Corola-publishinghouse/Science/330_a_1276]
-
vorbire trebuie înțeleși în manifestările și abaterile lor de la normal, căci handicapul lor are un efect hotărâtor în formarea trăsăturilor de caracter și în integrarea pe plan social. Nu pot fi trase concluzii omogene asupra psihicului lor, de aceea pe fundalul particularităților de vârstă se manifestă cu stringență individualitatea specifică logopatului. Evident, este necesară activitatea de corectare și înrâurire favorabilă care să modifice conduita și să contribuie la dobândirea echilibrului psihic, la încadrarea lui normală în societate. Sprijinul afectiv și educativ
Articole şi cuvântări by Veronica Bâlbâe () [Corola-publishinghouse/Science/330_a_1276]
-
au arătat că, supuși unui experiment în care melodia era aceeași, dar ritmul de rulare al ei era diferit, un grup de cicliști au avut creșteri și scăderi semnificative ale performanțelor motrice. Ei au fost puși să pedaleze, în timp ce în fundal rula o piesă muzicală. Însă, ceea ce sportivii nu au știut, a fost că specialiștii au pus piesa o dată la viteză normală de rulare, apoi au crescut cu 10% viteza și în final au scăzut cu 10% viteza de redare a
JOGGING De la A la Z by Alexe Dan Iulian () [Corola-publishinghouse/Science/1593_a_3043]
-
LiveScience, sportivul, chiar și amator, tinde să își dozeze mișcările din timpul joggingului în așa fel încât acestea să ritmeze cu muzica. Studiul a constat în acea că o parte dintre sportivi au fost puși să pedaleze cu muzica de fundal, iar alții fără. Cei din prima grupă au avut nevoie de o cantitate de oxigen cu 7% mai mică decât subiecții care au pedalat fără muzică. În cazul celor care au pedalat având muzica în fundal, aceștia și-au mărit
JOGGING De la A la Z by Alexe Dan Iulian () [Corola-publishinghouse/Science/1593_a_3043]
-
pedaleze cu muzica de fundal, iar alții fără. Cei din prima grupă au avut nevoie de o cantitate de oxigen cu 7% mai mică decât subiecții care au pedalat fără muzică. În cazul celor care au pedalat având muzica în fundal, aceștia și-au mărit rezistența cu 15%. În plus, „muzica te ajută să blochezi acea voce din creier care îți spune să te oprești” declara cercetătorul Costas Karageorghis, din cadrul Universității Brunel din Marea Britanie (www.livescience.com) Aceeași muzică, interpretată mai
JOGGING De la A la Z by Alexe Dan Iulian () [Corola-publishinghouse/Science/1593_a_3043]
-
ample incursiuni în istorie, istoria culturii, folcloristică, literatură română veche, romanistică, filologie comparată. Luminarea etimologiei unor toponime sau expresii, a unor structuri sau forme de limbă antrenează în cercetările sale ample reconstituiri de datini, obiceiuri și fapte de viață, pe fundalul cărora proiectează elementele analizate, spre a le surprinde adevărata semnificație. Nu întâmplător, unul dintre cele mai importante studii îl va intitula Cuvinte și lucruri (1922). Lucrările sale docte l-au impus ca pe unul dintre cei mai importanți filologi români
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287284_a_288613]
-
relație. În situațiile educative sunt implicați: mediatori naturali (impersonali); mediatori personali; mediatori impersonali” (Viorel Ionel - Pedagogia situațiilor educative, p. 123) Relația mediată face parte dintr-un mediu educativ ca ansamblu de situații educative. Mediile se diferențiază în: mediu natural, ca fundal educativ; mediu social, implicit formativ; mediu educativ (natural și social) explicit mediator în formare. Mediul educativ specific, școlar, include: 51 arhitectura școlară și spațiul diacent; mobilier și aranjament vizual; material didactic și mijloace de învățământ; conținuturi specifice (manuale, culegeri, bibliografii
Medierea conflictelor by Lorena Bujor () [Corola-publishinghouse/Science/1597_a_3035]
-
Un spațiu al tragicului, LCF, 1980, 7; Laurențiu Ulici, Realismul privirii, RL, 1980, 16; Adrian Dinu Rachieru, Literatura spațiului bănățean, LCF, 1984, 14; Dorin Morariu, Ieșirea din ceață, O, 1985, 12; Tudorel Urian, Gastropsihologie, O, 1987, 7; Sultana Craia, Pe fundalul șantierului, LCF, 1987, 11; Brândușa Armanca, Dreptul de-a povesti, O, 1987, 19; Adrian Dinu Rachieru, „Pragul”, AST, 1987, 9; Cornel Ungureanu, Saltimbancii și eroii, O, 1990, 44; Ruja, Parte, I, 126-131, II, 34-36; Berca, Dicț. scriit. bănățeni, 147-149; Aquilina
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290009_a_291338]
-
ideal, ei ar trebui să se găsească În echilibru; dacă unul dintre piloni este mai scurt, crește riscul ca strategia să eșueze. Modelul Lykke este folosit, pe scară largă, În discursul și practica NATO, În special În SUA. Recent, pe fundalul dezbaterii din presa americană privind războiul din Irakxe "Irak", generalul american Peter Schoomaker răspundea unui editorial critic din cotidianul Washington Post: ...Armata de care avem nevoie este armata pe care o dorim cu toții: puternică, bine condusă, bine organizată, bine instruită
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]