6,421 matches
-
coastei, prin fiecare locșor din Ăsta există un delegat al guvernului, dar m-am gîndit că poate chinezul l-o fi uns și mai mult, de vreme ce-i folosea chiar barca. Pe măsură ce ne apropiam, am Început să simt mirosul algelor din golf, amestecat cu mirosul dulce care vine dinspre tufele de pe țărm. — Du-te-n față, i-am spus lui Eddy. — N-avem de ce să ne ciocnim pe partea asta. Reciful e dincolo. Vezi, fusese un tip de-ncredere cîndva. — Ai grijă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
acolo fărĂ să știu dacă ne-au văzut sau nu, așa că au aprins o dată, scurt, luminile de croazieră, doar pe alea roșii și verzi. Apoi am Întors vasul spre larg și l-am lăsat pe loc, așa, chiar la marginea golfului, cu motorul abia mergînd. Mareea se apropia. Vino pînĂ-n spate, i-am spus lui Eddy și i-am dat o băutură ca lumea. O amesteci cu degetul mai Întîi? mi-a șoptit. Se dusese la timonă, iar eu dechisesem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
se vedea lumină. Cele două lumini de pe promontoriu s-au lăsat În jos și una dintre ele a Început să se miște, ocolindu-l. Pe cealaltă o stinseseră probabil. La scurt timp după aceea am văzut o barcă ieșind din golf și venind spre noi, purtată de-un vîslaș. Îmi dădeam seama că-i un vîslaș pentru că-l vedeam aplecîndu-se Înainte și Înapoi. Mi-am dat seama și că are o ramă mare. Puteam să zic că-s mulțumit. Dacă veneau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
-i scoatem cît mai repede. PÎnă nu Împut cabina. — Unde-i lăsĂm? — Direct pe plajă. — Întoarcem acum? — Da, sigur. Intră Încet. Am trecut ușor peste recif, pînĂ puteam vedea plaja strălucind. E destulă apă deasupra recifului și, odată intrat În golf, ai parte numai de nisip și pante ușoare pînĂ la țărm. — Du-te-n față și zi-mi care-i adîncimea. O tot măsura cu o prăjină făcÎndu-mi semne. S-a-ntors și mi-a făcut semn să opresc. E cam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
am spus. — Frate, cafeaua nu-mi face nici un bine. Simțeai că ai motive să-ți pară rău pentru el. Chiar că arăta rău. Pe la nouă am văzut farul de la Sand Key. De ceva vreme Începuserăm să vedem petrolierele Îndreptîndu-se spre golf. O s-ajungem imediat, i-am spus. O să-ți dau tot patru dolari pe zi, ca și cum ne-ar fi plătit Johnson. — CÎt ai făcut aseară? — Doar șase sute. Nu-mi dau seama dacă m-a crezut sau nu. — PĂi și n-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
c-am avut noroc. Aș fi putut spune c-a căzut peste bord, dar asta naște discuții. Da’ și Eddy a avut noroc cu caru’. Chiar c-a avut. După aia am ieșit din curent și am ajuns la marginea golfului, unde apa nu mai era albastră, ci verzuie; se vedeau deja cazinourile de pe Long Reef și cele de pe Western Dry Rocks, catargele vaselor ancorate la Key West și hotelul La Concha, Înălțîndu-se dintre toate casele mici, și o grămadă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
o vară frumoasă. — Ce zici, Eddy, bem ceva? l-am Întrebat. — Oh, Harry, mereu am știut că ești tovarășu’ meu. Întoarcerea afaceristului Traversară noaptea și din nord-vest bătea un vînt puternic. CÎnd se ridică soarele observă un petrolier venind dinspre golf, și era atît de Înalt și de alb În soare, În aerul Ăla rece, Încît părea o clădire mare Înălțîndu-se din ape; atunci Îi spuse negrului: — Unde dracu’ sîntem? Negrul se ridică să arunce o privire. — Nimic nu se compară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
negrul, sîngerase el. Da’ cel mai rău, așa cum i se părea atunci, era mirosul de băutură. Se-mbibase În absolut tot. Vasul stătea acum pe loc, lîngă mangrove, dar el tot simțea mișcarea mării pe care plutise toată noaptea, În golf. MĂ duc să fac niște cafea, Îi spuse negrului. Pe urmă mă-ntorc să mă ocup iar de tine. — Nu vreau nici o cafea. — Dar eu vreau, Îi răspunse bărbatul. Ajuns jos Însă, Începu să-l ia amețeala, așa că reveni pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
are apă-n ochi și În urechi. Probabil că Încercase să respire cînd era Încă dedesubt. — A fost perfect. Absolut fărĂ greșeală, Îi strigă Kate de pe doc. Nick se cățĂră pe scară. — Unde-s băieții? — Înoată În larg, tocmai În golf, Îi răspunse Odgar. Nick se așeză lîngă ei pe doc. Îi auzea pe Untură și pe Bill cum Înoată departe, În Întuneric. — Ești un săritor minunat, Wemedge, Îi spuse Kate atingîndu-i spinarea cu talpa goală. Nick se Încordă cînd o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
se umfla și apoi curgea lin În albia sa pietroasă, de-a lungul șoselei. Putea să vadă bine În ambele direcții - se uită În sus, pe deal, și apoi În jos, unde erau docul și lacul, promontoriul Împădurit care traversa golful În spatele căruia se deschidea lacul, pe apele căruia se puteau vedea șepcile albe ale celor care navigau. Stătea sprijinit de un cedru mare și-n spatele său se Întindea un crîng des de cedri crescuți din mlaștină. Soră-sa stătea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
-i las un bilet lu’ mama, În care să-i spun c-am plecat cu tine și c-o să ai grijă de mine. — Bine, spuse Nick Adams. MĂ găsești lîngă bucinișul Ăla mare care a fost trăznit. Ăla prăbușit. De la golf o ții drept Înainte. Îl știi? E pe scurtătura spre șosea. — E mult prea aproape de casă. — Nu vreau să te pun să cari prea departe lucrurile. — Fac cum zici. Da’ nu risca, Nickie. Ce mi-ar plăcea să am carabina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
-i poată scoate avocatul meu. Erau la etajul al treișpelea al unui hotel de pe Biscayne Boulevard și valetul tocmai se dusese să aducă ziarele și alte cîteva lucruri pe care le cumpărase. Stăteau În două camere care aveau vedere la golf, la parc și la bulevard. Se cazaseră cu numele lor. Ia-o tu pe aia din colț, Îi spusese Roger. Poate că acolo mai bate puțin vîntul. Eu mă duc În camera ailaltă să dau un telefon. — Te pot ajuta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
cu capul sus, apoi ghemuindu-se ca să o ia la fugă și apoi căzÎnd lat. — Mi-e bine, Îi spuse fetei. O să trecem prin niște locuri frumoase imediat. — Unde zici c-o să fim la noapte? — Vedem noi. Cum ajungeam la golf, vîntul Ăsta o să se schimbe cu briza mării și o să fie răcoare. — Ar fi minunat. N-aș fi suportat să petrecem prima noapte În hotelul Ăla. — Am avut mare noroc să putem pleca. Nu credeam c-o să meargă așa de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
văd, spuse fata. — Poftim, uitați o cheie. SÎnteți din Miami? Da. — Eu prefer vestul. Apa și uleiul sînt În regulă. Fata se-ntoarse la mașină. — Aia pe care am văzut-o e splendidă. Și e răcoroasă. — Da, e briza din Golful Mexicului, spuse bărbatul. O să bată toată noaptea. Și mîine. Poate și joi, pînĂ la un moment dat. Ați Încercat salteaua? — Totul arăta minunat. — Nevastă-mea ține locu’ Ăsta atît de curat, că-ți vine să plîngi. Se spetește cu curățenia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
s-o scoale, așa că se-mbrăcĂ și se duse În oraș. I-era foame, simțea un gol În stomac, era fericit, așa cum mergea inspirînd mirosurile dimineții, văzÎnd și auzind păsĂrile, simțind și mirosind briza care Încă mai bătea Încă din Golful Mexicului. Se duse la celălalt restaurant, care era puțin mai departe de Green Lantern. Era mai degrabă un diner - se așeză la tejghea și ceru o cafea cu lapte și un sendviș cu șuncă și ou pe pîine de secară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
Acasă. Bună glumă. Nu-i nici un acasă. Ba sigur că e. Asta-i acasă. Toată chestia asta. CĂsuța asta. Mașina asta. Cearșafurile astea care au fost cîndva proaspete. Green Lantern și văduva și berea. Farmacia și briza care vine dinspre golf. Sonatu’ Ăla de la restaurant și un sendviș cu ou și cu șuncă. DĂ-mi două la pachet. Pune și o felie de ceapă În unul dintre ele. SĂ vă umflu cauciucurile?“. FÎsîitul aerului din pompă, administrat grațios și gratuit era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
au plutit și s-au hîrjonit, după care s-au Întors la mal ca să se plimbe mai departe. — E mai frumoasă și decît aia de la Bimini, spuse fata. — Da, da’ apa nu-i la fel de bună, nu-i ca aia din golf. Nu, ai dreptate. Însă plajele europene, alea chiar că sînt incredibile. Nisipul catifelat și curat transforma plimbarea Într-o plăcere senzuală care varia de la nisipul uscat, pudrat, catifelat pînĂ la cel umed În care Îți intra mai adînc piciorul și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
mea. — Ce crezi că găsim de mîncare la Green Lantern? A doua zi porniră la drum Înainte să răsară soarele și cînd se făcu vremea micului dejun trecuseră cu mult de suta de kilometri și se Îndepărtaseră de ocean, de golfurile cu docuri de lemn și cu depozitele de pește și treceau printr-un decor monoton de pini și palmieri chinezești. MÎncară Într-un diner dintr-un oraș din mijlocul preriei Floridei. Era așezat În partea umbrită a pieței și dădea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
În pofida protezei ei. Poți să te descurci cu ce-ți spun ei ție, dar nu vrei să-i zică și ei ceva. Ea n-o merită, iar tu o iubești. — Poatiar fi mai bine s-o tăiem prin terenul de golf, Îi spui tu. — Mda, răspunde ea, știind imediat la ce te referi. Te strînge de mînă și privește În jos. Simți o apăsare pe inimă și Îți dorești să fi fost suficient de puternic Încît să-i distrugi pe toți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
toți, să distrugi pe oricine ar răni-o. Dar ei nu te-au văzut, par cu mințile total bușite de lipici și vin ieftin. Așa că te Întorci pe șosea și treci printr-un alt gard din sîrmă pe terenul de golf. Entuziasmat că ai scăpat În cel mai bun caz de niște insulte nasoale, tu iei bățul dintr-o gaură de pe teren și Îl arunci ca pe o suliță. Îți dai aere față de Rhona, dar ea zice: Nu Bruce... nu... În timp ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
cu mutra ta Robertson? Tia respins? Respirația lui cu aburi de vin e pe fața ta. Nu ca parfumul Rhonei. Auzi cum ploaia lovește acoperișul stației de autobuz de deasupra ta. — No s-a dus, nu mai ie... terenul de golf... — Se antrenează la golf? Întreabă celălalt tip. — E pe terenul de golf... Acum tremuri. GÎndindu-te la ea. Cum tu n-ai făcut nimic. Cum totul a fost din vina lor. Ca să eviți glumele lor proaste. — Pe vremea asta! Haiso căutăm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
Tia respins? Respirația lui cu aburi de vin e pe fața ta. Nu ca parfumul Rhonei. Auzi cum ploaia lovește acoperișul stației de autobuz de deasupra ta. — No s-a dus, nu mai ie... terenul de golf... — Se antrenează la golf? Întreabă celălalt tip. — E pe terenul de golf... Acum tremuri. GÎndindu-te la ea. Cum tu n-ai făcut nimic. Cum totul a fost din vina lor. Ca să eviți glumele lor proaste. — Pe vremea asta! Haiso căutăm! Te tîrăsc afară din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
e pe fața ta. Nu ca parfumul Rhonei. Auzi cum ploaia lovește acoperișul stației de autobuz de deasupra ta. — No s-a dus, nu mai ie... terenul de golf... — Se antrenează la golf? Întreabă celălalt tip. — E pe terenul de golf... Acum tremuri. GÎndindu-te la ea. Cum tu n-ai făcut nimic. Cum totul a fost din vina lor. Ca să eviți glumele lor proaste. — Pe vremea asta! Haiso căutăm! Te tîrăsc afară din adăpost În ploaie, pe pod și apoi pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
urmăresc activitatea vecinilor mei (las-o jos, asta faci toată ziua, perversule...), fiindcă am fost și sunt trăitor (ce termen...) într-o altă lume, aparte, dacă înțelegeți ce vreau să spun (bridge, glume despre pipițe, pipe și coniace, poate și golf, dar tot bășini puturoase) și sunt sigur că înțelegeți. Lumile noastre, a mea și a dânsului, a domnului scriitor, indifferent care ar fi subiectele cărților dânsului, nu se pot intersecta. Niciodată. E vorba despre condiție, pretenții, imagine etc... Da. Înțelegeți
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
treci balustrada pe după gât și să te spânzuri. Se trage doi pași înapoi, cât pe ce să dărâme un vânzător de ziare care aleargă către celălalt capăt al podului, strigând că iese Atlantida la suprafață, chiar în mijlocul unui teren de golf, iar membrii selectului club - Clubul Golfiștilor, he, he! - intenționează să dea istoria în judecată. Hei, strigă, vreau și eu un număr! Vânzătorul de ziare îi aruncă unul. Încearcă să îl prindă, dar ziarul zboară peste balustradă. Cocor cu aripi larg
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]