6,854 matches
-
tu atunci. Iar eu mă întrebam mereu cum privești tu situația, am zis eu, dând ușor din cap. — Problema este că o situație ca aceea nu avea cum să dureze la nesfârșit. Asemenea cerculețe perfecte nu se pot menține o veșnicie. Kizuki știa lucrul acesta, îl știam și eu, îl știai și tu, nu-i așa? Am dat din cap. — Ca să mărturisesc cinstit, continuă Naoko, îmi plăceau și părțile lui slabe, îmi plăceau la fel de mult ca și cele bune. Nu era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
eu aici. Am fost ca doi copii care au trăit, goi, pe o insulă pustie: când ne era foame, culegeam o banană; când ne simțeam singuri, ne aruncam unul în brațele celuilalt și dormeam liniștiți. Or așa ceva nu durează o veșnicie. Ne-am maturizat repede și trebuia să intrăm în societate și de aceea tu ai fost atât de important pentru noi. Tu erai legătura noastră cu lumea din afară și noi încercam, prin tine, să ne adaptăm cât puteam mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
picioarele. Dar nu prea aveam loc și, de fiecare dată când umerașele se loveau unele de celelalte zornăind, mă opream. Încetul cu Încetul, nerăbdarea se acumula. Ce-i lua atât de mult? Oare vizitatorul avea de gând să stea o veșnicie? Parcă Dora mi-ar fi citit gândurile; nici n-am apucat să-mi Întind bine degetele picioarelor, că am auzit clanța și ușa dormitorului deschizându-se. În sfârșit, rămăsesem singuri. Am reușit să disting un fel de sunet Înfundat, ca și când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
Mai Cum, dacă-mi permiteți? Avea niște iriși perfecți, deschiși la culoare. — De fapt, Îl caut pe doctorul Karp. Negăsind un loc unde să arunc cotorul de măr, l-am vârât În buzunar. — Karp, doctor Karp... I-a luat o veșnicie să-și dea seama despre cine vorbeam. A, doctor Karp! exclamă. Nu mai lucrează la noi. Îmi pare rău să vă zic. Da, a plecat de la fundație. Desigur. Doctorul Röser i-a rugat pe vizitatori să-l contacteze pe el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
plângând, refuzând să accepte, rugându-se să nu fie așa, și, În cele din urmă, dându-se bătută În fața evidenței - mariajul ei se terminase. Căsătoria putea fi o nebunie trecătoare care te făcea să crezi că avea să țină o veșnicie, Însă era mult mai greu să-i apreciezi ironia când nu erai tu cel care-i punea capăt. Faptul că mariajul trebuia să tărăgăneze mult timp Înainte să se destrame de tot Îți crea falsa impresie că mai există Încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
trebuie să vă agitați. Fiecare sistem este redundant. Putem rămâne fără electricitate, putem pierde aerul sau toată apa potabilă și putem sta liniștiți timp de o sută treizeci de ore. O sută treizeci de ore nu i se părură o veșnicie lui Norman. Făcuse calculul În gând: cinci zile. Nici cinci zile nu păreau prea multe. Când intrară În cilindrul următor, luminile se aprinseră singure. Cilindrul C cuprindea spațiile de locuit: paturi, toalete, dușuri („apă caldă din belșug, o să vedeți“). Barnes
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
lui Tărăcilă și întrebi: voi pe cine vreți? Pe Tărăcilă! Doar Puwak nu se mai vede, dar fiind șefa organizației de femei, va reveni poate pe ușa din dos, rezervată promovării sexului slab. Se adaugă mica suită a Președintelui Iliescu, veșnicii fideli: Știreanu, Corina Crețu, poate chiar Rodica Stănoiu. Una peste alta, nimic nu s-a schimbat, doar un deputat obscur, Răzvan Ionescu, a leșinat când s-a văzut pe locul patru. Medicul partidului, Sorin Oprescu, l-a diagnosticat cu stres
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
Stimate domnule Stanley H. Barkan, vă mulțumesc mult pentru bunăvoința de a răspunde la întrebările puse. Să încheiem, citându-l pe Martin Heidegger: Faptul că suntem un dialog înseamnă totodată și la fel de originar: suntem o tăcere". Traducere interviu: Olimpia IACOB VEȘNICIE (o notă de "subsol" după Donald Lev) Am sărit de pe Brooklyn Bridge. De două ori. Dar nu mi-a ieșit. Nu am murit. Cei de la Guinness Book of World Records m-au sunat, au spus că ar trebui să mai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
Book of World Records m-au sunat, au spus că ar trebui să mai încerc o dată: dacă trăiesc, voi stabili un nou record. Am sărit, așadar, și a treia oară, și mi-a ieșit. În cele din urmă am dobândit. . . Veșnicia? Traducere: Olimpia IACOB Comentarii critice Cronică la volumul lui Stanley H. Barkan, Abecedarul Fructelor și Legumelor (Sofia, Bulgaria: AngoBoy, 2012) în PLR 41. "... Opera lui Stanley H. Barkan este accesibilă și lirică, colorată cu înțelepciune profundă și răsunătoare, amintind de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
a trântit el grămadă la pământul lui în așteptarea veninului izvăvitor, dar... surpriză: părea c-a ostenit și el, ditamai balaurul, și-acum se târâie cu mine-poale, nu-mi rămâne decât să aștept, să așteptăm, el este EL, târâtorul hărăzit veșniciei târâtura, nu se știe încă de către cine, Șarpele... timpul... pământul. TOT MAI STRĂIN Tot mai străin de lume și de ceilalți, ăștia, și ei, tot mai străini de-aceeași lume (ori de alta...), străini de ei, de vii, de morți
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
la celebritate era, În septembrie 1938, aproape un incognito. Revelarea sa se datorează calificaților oameni de litere din remarcabilul juriu care a anulat În acel an concursul literar al Editurii Inoportune. Tema concursului a fost, după cum se știe, clasicismul și veșnicia rozei. Au muncit pe brânci pene și condeie; au mișunat semnături de anvergură; s-au putut admira tratate de horticultură scrise În alexandrini, dacă nu și În decime și ovillejos; dar totul a pălit În fața oului lui Columb prezentat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
lumea sensibilă prin rațiunile duhovnicești din ea, va veni la Dumnezeu cu înțelegere; dar dacă se va folosi rău, privind lumea prezentă contrar rațiunii cuvenite, nu e greu de înțeles cum, căzând în patimi de necinste, va fi aruncat pentru veșnicie, după cuviință din slava dumnezeiască, luând ca osândă înfricoșată pentru veacuri, nesfârșita înstrăinare de Dumnezeu"20. Prin urmare, omul ar trebui să fie cel care se folosește de dinamica tehnologiei, nu tehnologia de dinamica sufletească a omului. Dar asta se
Discursul religios în mass-media. Cazul României postdecembriste by Liliana Naclad [Corola-publishinghouse/Journalistic/1410_a_2652]
-
dizolvarea partidului lor fierberea a devenit mai puțin vizibilă, dar nu mai puțin intensă. Din fericire au urmat anii "vacilor grase" și cînd vacile sînt grase toată lumea trăiește cît de cît mulțumitor. Numai că anii cei buni nu țin o veșnicie și bunăstarea lor e trecătoare. Mai rău era și faptul că prosperitatea, cîtă era, se ținea minte, pe cînd sărăcia, nevoile, nu. Ca un făcut, tot mai multe rapoarte vorbeau de o stare febrilă în mediile industriale, ale meseriașilor nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
trag - totul s-a sfârșit. Degetele îmi vor cuprinde gâtul și mă vor strivi! Și atunci nu știu cât a trecut, nu știu cât a trebuit groazei nebune care mă împietrise să-mi sloboadă răsuflarea, să-mi desțepenească mânile! Dar parcă a fost o veșnicie - în care privii și în largul Iezerului întunecos, plin de aburi, plin de taină și de un întuneric crescut, în care totuși se strecurau fâșii de sânge; în care mă gândii și la Chiva, care poate trăiește, care poate-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
drumul spre fundul mahalalelor acestora e totdeauna plin de mâzgă și anevoie te scoate în câmpul acoperit de ciulini, unde, într-o pustietate întristătoare, se arată heigheșul, fără o floare, fără un arbor, cu lespezile albe de piatră deasupra lăcașurilor veșniciei. Spre șabăs, deodată toată viața aceasta se oprește. Se aprind lumânările; stăpânul familiei, la masa curată, își începe ruga. După o săptămână de năcaz și de hrană proastă, pe apucate, Dumnezeu poruncește poporului lui să mănânce coilici, carne și pește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
al asirienilor și egiptenilor, a suspinat el, cu un accent pe care nu-l voi uita niciodată. Pe acest neguțător de antichități nu l-am mai văzut de atunci și nu-l voi mai vedea. Îi rămân totuși prietin întru veșnicie. IIItc "III" Aici, la „poartă împărătească“, îmi spunea el, la „poarta ortalelor“ și la „poarta fericirii“, în întreite țarcuri de piatră, au furnicat miile de ieniceri, bostangii, hadâmbi albi și negri, cadâne și roabe negre din Sudan, pitici diformi și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
și și-au închinat frunțile în țărână. Astfel a pierit Mustafa șahzadè și împărăția s-a întors la Istambul. VIIItc " VIII" Înlănțuirea predestinată a întâmplărilor s-a oprit o clipă, așa încât unii dintre muritori să aibă iluzia biruinții și a veșniciei. Numaidecât fantomele adevărului au ieșit din mormintele proaspete. La cel dintăi popas pe drumul Istambulului, icioglanii care despoiaseră pe șahzadè s-au înfățișat la marele stăpân, îngenunchind și întinzându-i hârtiile găsite asupra mortului. Soliman s-a posomorât. Masa fusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
lor vor rămâne pustii. Fără un scop. Nu vor mai ști, bieții, încotro să se îndrepte. Le va lipsi trupul meu, farul lor. Cred că vor sfârși prin a se devora între ei. Dar nu pot să rămân aici o veșnicie. Nu vreau o moarte de guzgan. Asta mă ajută să aștept disperarea pură a furtunii. Și acum, Scuzați-mă, e cazul să mă pregătesc, fiindcă furtuna începe, mi se pare. De ce-ați lăsat capul în pămînt? Puțin mai devreme
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
se regăsesc integral doar în valorile eterne ale românismului. Negreșit, Trandafir de la Moldova este una din corzile extrem de sensibile ale sufletului meu de țărancă, plecat mereu în căutarea Satului Românesc Tradițional, acolo, unde se ascunde tezaurul cel mai de preț, Veșnicia .
ANSAMBLUL ARTISTIC TRANDAFIR DE LA MOLDOVA by LUMINIŢA SĂNDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/254_a_494]
-
de un sentiment acut de vinovăție: l-am privat pe un om cinstit de o șpagă binemeritată. În spate, adjutantul își ascute colții în așteptarea următoarei victime. Sunt două nunți în cartier în seara aceasta; nici una nu va ține o veșnicie. Și, cum spunea refrenul lui Rolling Stones, timpul e de partea lui. Tabloul al II-lea (Șapte ani mai târziu) Locul: Matsushima, Japonia. Timpul: o după amiază târzie. Anotimpul: vara. Personajele: lucrător în industria celulozei și hârtiei; colega și iubita
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
zonă îmi spune ceva; peste tot sunt amintiri care vorbesc, cheamă, redeșteaptă - pentru o clipă - sentimente, gânduri, zâmbete, dureri pe care le credeam uitate, dar care n-au murit, nu pot muri, ele trăiesc atât cât trăiește omul și o veșnicie pe deasupra... Cu fiecare pas făcut, o peliculă nevăzută proiectează în minte alte și alte imagini, uimitoare prin prospețimea și claritatea lor. Iar, o dată cu ele, timpul se dilată, devenind foarte elastic și încăpător, în stare să cuprindă și să transmită lucruri
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
Da, da, sigur că da, nu-i așa, dom’ profesor?” “Ea are deja trei ani de pensie...” “Ca să vezi, dom’le, cum trec anii și nici nu-ți dai seama! Uite-așa ajunge omul la final de carieră. În antecamera veșniciei, cum am citit eu undeva. Frumos, nu? Antecamera veșniciei! Sună așa, cam ca un dangăt de clopot...” “Mușcă-ți limba, soro, ce-ți veni cu clopotul și veșnicia. Mi s-a făcut pielea găinii, mai abitir ca atunci când mi-ai
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
profesor?” “Ea are deja trei ani de pensie...” “Ca să vezi, dom’le, cum trec anii și nici nu-ți dai seama! Uite-așa ajunge omul la final de carieră. În antecamera veșniciei, cum am citit eu undeva. Frumos, nu? Antecamera veșniciei! Sună așa, cam ca un dangăt de clopot...” “Mușcă-ți limba, soro, ce-ți veni cu clopotul și veșnicia. Mi s-a făcut pielea găinii, mai abitir ca atunci când mi-ai blocat salariul pe câteva luni pentru că am venit cu
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
dai seama! Uite-așa ajunge omul la final de carieră. În antecamera veșniciei, cum am citit eu undeva. Frumos, nu? Antecamera veșniciei! Sună așa, cam ca un dangăt de clopot...” “Mușcă-ți limba, soro, ce-ți veni cu clopotul și veșnicia. Mi s-a făcut pielea găinii, mai abitir ca atunci când mi-ai blocat salariul pe câteva luni pentru că am venit cu un certificat medical pe care n-ai binevoit să mi-l vizezi, că era să pierd și banii. Noroc
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
ales acum!” “De necrezut! În cazul ăsta sunteți norocoși...” V.2... IV.5... “Ah! Ce plăcere să salutăm pe cel mai tânăr pensionar...” ... ”...Adică, de ce să-i mai duceți, dacă bunicul are, acum, timp berechet...” “...final de carieră. În antecamera veșniciei, cum am citit eu undeva. Frumos, nu? Antecamera veșniciei! Sună așa, cam ca un dangăt de clopot...” ... “...Mi s-a făcut “pielea găinii”, mai abitir ca atunci când mi ai blocat salariul pe câteva luni pentru că m-am prezentat cu un
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]