8,366 matches
-
Kelvin. Nu prea are multe de spus, totuși, zise Gerry, vorbind din punctul de vedere al cuiva care era în aceeași situație. Kelvin rânji către Gerry. —Pe mine nu calitățile ei conversaționale mă interesează. Au chicotit și și-au dat coate, aprobând mizeria care tocmai fusese lansată. —Pasează scrumiera, Kelvin, îi întrerupse Jack. În timp ce Kelvin se conforma, Jack oftă supărat: —Ultima dată când am spus asta cuiva, persoana respectivă s-a întors și a spus: „Mi-ai distrus viața, nenorocitule“. Gerry
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
o epilare nu se face primăvară, se gândi cu tristețe Ashling, care era din nou echipată cu pantaloni lungi, după ce cu o zi în urmă aerisise o fustă lungă de vară. Apoi a uitat de vreme și îi dădu un cot Lisei, încântată. —Uite-o pe fata ta. Cum o cheamă? Tara Palmtree Yokiemedoodle. Și chiar era Tara Palmtree Yokiemedoodle, plimbându-se înainte și înapoi prin fața hotelului, înconjurată de fotografi care dădeau frenetic din blițuri. —Arată-ne puțin piciorul. Așa, Tara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
când în când, spuse Joy, cu ironie. Nu e de ajuns să plătești abonamentul. —Obișnuiam să merg, spuse Ashling indignată. Și, într-adevăr, mergea și făcea sute de variații de abdomene și exerciții pentru talie, atingându-și în mod repetat cotul de genunchiul opus, până i se urca tot sângele în cap și în ochi i se spărgeau mici vase de sânge. Dar, când a devenit evident faptul că poate să facă abdomene până intră în comă, că talia ei tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
ea, mângâind un fard de pleoape cu dosul palmei. Acesta a fost și look-ul sezonului trecut, provocă Lisa. —A, nu. Cel al sezonului trecut a fost strălucitor. Spusese asta fără nici o urmă de ironie. Lisa i-a dat un cot lui Ashling și au împărtășit un moment de amuzament tăcut. Era plăcut să ai cu cine râde de chestiile astea, se gândea Lisa. Am ajuns la un nivel nou sezonul acesta, producând un gloss pentru sprâncene; suntem foarte încântați de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
dau în judecată. Pe tine și pe zdreanța aia de ziar pe care îl reprezinți. Nu este un ziar. Este revista Colleen. Am făcut o ședință foto în Donegal cu... Dar Frieda nu asculta. În schimb, se ridicase într-un cot și striga prin ușă către asistenta ei. —Fată! Cineva în clădirea asta miroase a gulie! Află cine este și scapă de el. Ți-am mai spus că nu suport! Asistenta apăru din biroul de afară și spuse calm: — Îți imaginezi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
fusese explicația ei, deși nu era adevărat. Dar asta îl făcea să se simtă nesigur și îi dădea ei controlul. Muncă grea. Zăceau într-o blazare post-coitală. Ești minunată, spuse el din senin. Sunt? întrebă ea, ridicându-se într-un cot și aruncându-i un zâmbet malițios. Doar că am gusturi jalnice la bărbați, nu? S-a pregătit pentru o replică acidă din partea lui Jack, dar el nu făcea decât să își plimbe degetele prin părul ei lung. —Ești bine? întrebă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
faptul că va fi una dintre întrebările alea ciudate pe care și le pun de obicei iubiții: Crezi în dragostea la prima vedere? La ce te gândești? Îmi vei fi fidelă? Spune, răspunse ea rapid. El se sprijini într-un cot, arătă către fruntea lui și întrebă: — Ți se pare că ăsta e un coș? Nu era nimic pe fruntea lui. Era la fel de fină ca fundul unui bebeluș, precum coaja unei piersici, ca laptele... A, da, se încruntă ea. Unul destul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
de ce ai spus că o vei face dacă nu ai vorbit serios? De unde să știu eu? dădu ea ochii peste cap. Ești bărbat. Voi ați inventat regula asta. Pa! Coborând scările și pășind pe stradă, a simțit cum genunchii și coatele o dureau într-un mod plăcut, din cauza covorului. A chemat un taxi. Avea destul timp să dea o fugă până acasă și să se schimbe, înainte de a merge la muncă. Se simțea minunat. Radia! ăla care spune că aventurile de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
ies... Marcus era ultimul pe listă și, în timp ce urca pe scenă, Clodagh șușotea și chicotea cu Jack Devine. Ashling era enervată, pentru că își dorea să se dea mare cu cât de bun era prietenul ei. —Taci, îi dădu ea un cot lui Clodagh, arătând spre scenă. —Scuze, spuse Clodagh zgomotos - prea zgomotos. Apoi a început să urle, râzând la fiecare lucru pe care îl spunea Marcus. Când, în ropote de aplauze, Marcus s-a întors la masă, Clodagh a plonjat în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
Francine. Mama spune că pot avea unul adevărat când împlinesc treisprezece ani - deși voi muri până atunci, adăugă ea, sumbră. Apoi a început. —Doi, trei, și. A bătut din picior în podea și a numărat invers, apoi a lansat numărul. Cotul drept flutură de două ori, urmat de cotul stâng. Apoi două țopăituri pe piciorul drept, două pe piciorul stâng, o lovitură puternică peste fesa ei plinuță și s-a întors către Lisa. Cântând, a început să își miște șoldurile, coborând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
când împlinesc treisprezece ani - deși voi muri până atunci, adăugă ea, sumbră. Apoi a început. —Doi, trei, și. A bătut din picior în podea și a numărat invers, apoi a lansat numărul. Cotul drept flutură de două ori, urmat de cotul stâng. Apoi două țopăituri pe piciorul drept, două pe piciorul stâng, o lovitură puternică peste fesa ei plinuță și s-a întors către Lisa. Cântând, a început să își miște șoldurile, coborând din ce în ce mai mult, din ce în ce mai aproape de podea. Nici o dansatoare exotică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
-n dreapta... —Spune-mi Monica. Și nu este pentru mine, este pentru fiica mea. Monica îi atrase atenția asupra lui Ashling. — A, Ashling, nu te-am văzut. Ce este? O plăcea pe Ashling. Ea se mișca neliniștită și, trezită de cotul mamei sale, spuse într-un final: Mă simt îngrozitor. —Iubitul ei a părăsit-o pentru cea mai bună prietenă a ei, explică Monica în momentul în care și-a dat seama că Ashling nu o va face. Doctorul oftă. Asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
spuneți, zise el. —Ăiar Ashling se poartă cum mă purtam eu. Zace în pat, refuză să mănânce, e obsedată de oamenii fără adăpost. Doctorul se mai înveseli. Așa mai mergea. — Ce e cu oamenii fără adăpost? A mai urmat un cot și un „Spune-i!“ șoptit de la Monica, apoi Ashling își ridică fața palidă și împietrită și mormăi: Cunosc un băiat fără casă. Mereu m-a afectat, dar acum sunt tristă pentru toți. Chiar și din cauza celor pe care nu i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
că Monica făcuse din fericirea lui Ashling un proiect, pentru că era încântată că avea ocazia să se revanșeze pentru toți anii de neglijență. Era o după-amiază plăcută de toamnă și ele se plimbau sub soarele blând. Ashling se sprijinea de cotul moale al mamei sale, înfofolit de multe straturi de haine. După vizita la farmacie, Ashling s-a trezit plimbată prin parcul Stephen’s Green, unde a fost obligată să stea pe o bancă și să se uite la lac prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
și a o duce la aeroport, admirația lui era evidentă. —Doamne Dumnezeule, Lisa, exclamă el puternic. Arăți fantastic! Fabulofantasmagoric, de fapt. — Ar fi cazul, Liam, mă pregătesc de la șapte. Trebuia să recunoască faptul că reușise. Totul era perfect: părul, pielea, coatele, unghiile. Și hainele. Joi și vineri, curieri aduseseră la redacție unele dintre cele mai incredibile haine de pe planetă, din care alesese cele mai delicioase piese, pe care le purta acum. Pe drum, Lisa a explicat câte ceva din ce se întâmpla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
de buzele ei. Voi începe dieta mâine. Nu mai lovi piciorul mesei! urlă Kathy la Lauren, fiica ei cea mai mică. Lauren a adoptat o figură nemulțumită, s-a oprit și a reluat acțiunea peste trei secunde. —Mă lovești cu cotul, se plânse Francine Lisei. —Scuze. — Nu spune scuze, zise Francine, dintr-odată glumeață. Ar trebui să spui că măcar nu faci zgomot când mănânci. Aha, am înțeles. —Sau că nu ești grasă și pofticioasă, o ajută Jessica. Sau că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
Păi, și nu crezi că ar fi timpul să începi? Nu pot tăia frunză la câini toată viața. —ăăă, da. Jack nu își dădea seama dacă e bine sau nu să râdă. Hai, relaxează-te, spuse Boo, dându-i un cot și rânjind umed. Și voi face doar cronici de carte sau și alte chestii? —Păăăi, și altele, cred, spuse Jack, prins complet pe picior greșit. A doua zi, la muncă, Jack i-a dat vestea lui Ashling de parcă ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
avea alte idei în cap. Tipul cu peștii fusese dat afară, pentru a-i face loc lui Kelvin, și o idilă de birou era pe cale să înceapă. Acesta era un „secret“. Când ușile liftului se deschiseră, Lisa îi dădu un cot lui Ashling și spuse ascuțit: — Ia uite cine e aici! Era Clodagh, care părea foarte emoționată. —Ce vrea? întrebă Lisa nervoasă. A venit să încerce să ți-l ia pe Jack? Vaca! Vrei să-i spun că bărbată-su a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
cată în anul 1970, în punctul Nuceți, situat între ruinele fortifi cației feudale de la Zidina, de pe malul Dunării, cărămidăria din locul numit Jagodara și pârâul Pojejena, apare un alt tip de rit în mormântul M8, cu brațelel puternic îndoite din cot și cu palmele ridicate spre omoplați. Lipsa inventarului și semnalarea acestui tip de rit în proporție mai mare în necropola de la Gornea l-a determinat pe Ilie Uzum să încadreze necropola de la Pojejena în perioada feudalismului timpuriu 109. Pe lângă necropole
Moldova Nouă şi împrejurimi : monografie by Apostu Albu Liliana () [Corola-publishinghouse/Administrative/91821_a_93184]
-
-l revadă odată cu spectatorii cu care urma să discute mai apoi. Îmi pîndea și mie reacțiile, iar cînd s-a Întîmplat să revăd alături de el pentru a zecea oară La Strada sau Vacanța domnului Hulot, Îi făceam ușor semn cu cotul la fiecare din momentele noastre preferate. CÎnd Jacques Tati a venit să-și prezinte la Bruxelles noul lui film, Unchiul meu, aveam șaisprezece ani, iar tata m-a luat cu el la proiecția pentru presă și la recepția care a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
că așteaptă ca antractul să ia sfîrșit și să Înceapă filmul. Îi cunoșteam bine expresia aceea pe care o avea cînd se concentra ca să nu se enerveze din cauza publicității. Nu redeschidea ochii decît În momentul cînd Îi făceam semn cu cotul pentru a-i atrage atenția că tocmai apăruse pe ecran primul carton al genericului. Mama mi-a spus Încetișor: „Poți să-l săruți“. L-am sărutat. Obrazul lui era catifelat. Am recunoscut mirosul de after-shave cu care-l dăduse mama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
De ani de zile nu m-am spovedit. — Se vede pe fața ta. 33 Gustavo Barceló știa să asculte contemplativ și salomonic, asemenea unui medic sau nunțiu apostolic. Mă urmărea cu mîinile Împreunate sub bărbie, ca la rugăciune, și cu coatele pe birou, aproape fără să clipească, Încuviințînd În răstimpuri, ca și cum ar fi detectat indicii sau mici păcate În fluxul relatării mele și și-ar fi formulat propriul său verdict asupra faptelor, pe măsură ce eu i le serveam pe tavă. Ori de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
dormea. Era la sfârșitul lui octombrie; la ora cinci e încă frig și întuneric. A intrat șeful închisorii, încet, cu garda după el, și l-a zgâlțâit ușor de umăr, el s-a ridicat puțin, s-a sprijinit într-un cot, vede lumina. „Ce-i asta?“ „La ora zece are loc execuția“. Zăpăcit de somn, n-a crezut, a început să-l contrazică pe șef, spunând că hârtia iese peste o săptămână, însă, după ce s-a dezmeticit, cum vorbea lumea, n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
fuga sub fereastră, uneori numai pentru câte un minut, doar ca să-i spună: „Bonjour, notre bonne Marie“*. Iar ea, de îndată ce-i vedea sau îi auzea, se înviora și imediat, neascultându-le pe bătrâne, se chinuia să se ridice într-un cot, dădea din cap spre ei, le mulțumea. Copiii continuau să-i aducă daruri, dar ea nu mai mânca aproape deloc. Datorită lor, vă încredințez, a murit aproape fericită. Datorită lor, și-a uitat soarta amară, primindu-și iertarea de la ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
biată săteancă... — Lăsați-o naibii pe biata săteancă! Mai departe! se zbuciuma nerăbdător Ganea. Apoi le-am spus cum Schneider și-a exprimat părerea despre firea mea și m-a silit... — Ducă-se dracului Schneider și durea-m-ar în cot de părerile lui! Mai departe! În continuare, pentru că așa veni vorba, am început să discutăm despre chipuri, adică despre expresiile fețelor și am zis că Aglaia Ivanovna este aproape la fel de frumoasă ca Nastasia Filippovna. Tocmai în acest punct am adus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]