6,297 matches
-
șasea și a șaptea de viață, declinul general al abilităților intelectuale ale omului nu este semnificativ. Dacă se înregistrează o anumită deteriorare a funcționalității intelectului, aceasta se referă cu precădere la abilitățile academice, nu și în ceea ce privește inteligența practică. De asemenea, declinul vizează nivelul maxim sau optim de funcționare intelectuală. Îmbătrânirea nu duce necondiționat la scăderea capacităților intelectuale, a inteligenței individului. Numai anumite aspecte ale acesteia pot fi afectate de înaintarea în vârstă. Și adulții maturi, și bătrânii pot învăța lucruri noi
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
înaintarea în vârstă. Și adulții maturi, și bătrânii pot învăța lucruri noi, inteligența lor (atâtacâtau avut-o) se poate menține în limite rezonabile și chiar se poate dezvolta prin specializare domenială și compensare a unor aspecte care înregistrează un anumit declin. Înțelepciunea: caracteristică fundamentală a gândirii adulților maturitc " Înțelepciunea\: caracteristică fundamentală a gândirii adulților maturi" Înțelepciunea este văzută adesea ca reprezentând apogeul gândirii adulților maturi. Cu toate acestea, conceptului de înțelepciune i s-a acordat, până de curând, insuficientă atenție. Reprezentarea
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
memorare și învățare eficiente, precum și de eliminare a oboselii (acest obiectiv fiind fertilizat și de potențialul remarcabil de remontare naturală a tânărului). Conform lui Blumberg și Lowe (apud Munteanu, 2004), între 30 și 35 de ani, suprasolicitarea individului provoacă un declin pasager al atenției, fenomen care dispare ulterior - mai precis, între 34 și 40 de ani. Revigorarea respectivă e acompaniată de creșterea volumului și a distributivității atenției. Afectivitatea tânărului adult este de o bogăție și o intensitate particulară, iar efervescența dinamicii
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
iar, la fiecare retestare, un nou eșantion era cooptat spre investigare. Au fost vizate șase capacități intelectuale. Dintre acestea, la maturitate, comparativ cu tinerețea, s-au conservat următoarele abilități: înțelegere verbală, memorie și fluiditate verbală, raționament și orientare spațială. Un declin evident s-a decelat în ceea ce privește viteza perceptivă șicapacitățile numerice. La rândul său, Baltes (apud Dacey și Travers, 2002) vorbește și despre existența unei inteligențe pragmatice (care se bazează pe învățarea socială) și care este în ascensiune pe toată durata maturității
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
pe traseul invers, al pierderii lor. Interesant este că după 50 de ani, ritmul de proliferare a acestor experiențe se accelerează: plecarea copiilor din căminul familial („sindromul cuibului gol”), decesul părinților și a altor persoane dragi, pensionarea, confruntarea cu inerentul declin biologic și psihic și, desigur, pregătirea pentru trecerea marelui prag. Inventariind toate aceste experiențe biografice, funciare oricărei vieți, realizăm că și atunci când destinul nu ne hărăzește traume speciale, oripilante, avem parte oricum de numeroase deziluzii, cumpene și încercări. Poate că
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
rezultat Îmbunătățirea vieții cetățenilor. Activitatea guvernamentală actuală nu numai că reprezintă doar o posibilă formă de abordare și rezolvare a problemelor legate de satisfacerea preferințelor cetățenilor, dar, În ultimii ani, În lumea academică, s-a format un consens larg cu privire la declinul abilității guvernului central de a cârmui societatea 1. Perceperea acestui fenomen a condus treptat la Înlocuirea conceptului de guvernământ din relația privilegiată cu acțiunile pentru satisfacererea preferințelor cetățenilor cu un alt concept, cel de guvernanță. În primul rând, guvernanța poate
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
concept, cel de guvernanță. În primul rând, guvernanța poate fi privită ca reprezentând apariția unor noi forme de guvernare, În care granițele dintre sectorul public și cel privat au devenit neclare (Stoker, 1998, p. 17). Direcțiile În care se manifestă declinul controlului statului asupra cârmuirii societății sunt: În sus, către organizații regionale și internaționale (cum ar fi UE), În jos, către regiuni și localități, și În afară, către corporații internaționale, organizații non-guvernamentale și alți actori privați sau cvasiprivați (Pierre și Peters
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
împ]rații din dinastia Han au declarat confucianismul că tao oficial. Budismul preluat din civilizația Indiei a adus elemente conceptuale de origine apusean]; aceste elemente au predominat în Chină mai ales în perioada Evului Mediu Timpuriu. Mai tarziu, pe fondul declinului budismului, a ap]rut o versiune mai nou] a teoriei lui Mencius. Doctrina confucianist] a suferit o serie de diviz]ri în interpretare, ins] teoria lui Mencius a fost acceptat]. Ambele reprezint] versiuni concurente de interpretare a intuiționismului nativ în
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
a sustinut c] acea credinț] în omnipotenta absolut] a lui Dumnezeu trebuie s] implice faptul c] ordinea moral] ar putea fi schimbat] numai de c]tre voința lui Dumnezeu de a face astfel (Reportatio, IV, q9). iv. Pluralismul Renașterii și declinul scolasticii Ockham a fost ultimul filosof al epocii de aur a scolasticii medievale. În secolul urm]tor morții sale, lumea intelectual] și politic] a suferit o transformare, odat] cu dezvoltarea științei și cu declinul Bisericii de la Romă. Inc] o dat
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
IV, q9). iv. Pluralismul Renașterii și declinul scolasticii Ockham a fost ultimul filosof al epocii de aur a scolasticii medievale. În secolul urm]tor morții sale, lumea intelectual] și politic] a suferit o transformare, odat] cu dezvoltarea științei și cu declinul Bisericii de la Romă. Inc] o dat], Europa occidental] a devenit subiectul conflictelor politice și religioase, dar, în ceea ce privește cele religioase, sursa atacurilor nu era, ca înainte, o credinț] str]în]; mai degrab] au provenit din interiorul Bisericii creștine, de la clerul scandalizat
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
în celelalte; desigur, seturile de virtuți elogiate într-o tradiție major] nu alc]tuiesc niciodat] o parte substanțial] a seturilor viciilor unei alte tradiții majore. (Excepțiile tind s] fie de scurt] durat], fiind vorba despre anumite societ]ți aflate în declin sau autodistrugere.) Mai mult, în interiorul fiec]rei tradiții pot fi observate aceleași curente oscilatoare: exist] perioade în care accentul este pus pe îndeplinirea datoriilor, a obligațiilor sau a rolurilor convenționale; apoi vă ap]rea un mare reformator, susținând c] ne-
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
ce pot fi descoperite. Pentru Comte, schimbarea urmează calea legii naturale a progresului spre perfecțiune. Postulatul fundamental al acestei perspective este schimbare = creștere. Cu alte cuvinte, societățile se dezvoltă, ajung la o perioadă de maximă înflorire și apoi intră în declin asemenea organismelor cu care sunt comparate. Viața înseamnă armonie perfectă. De aici derivă în mare parte logica asumpțiilor vezi pentru comentarii și taxonomii asemănătoare Smith (1973:26-9) sau Sztompka (1993:100-12) la care subscriu într-o măsură mai mare sau
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
schimbarea sa. 4. Orice societate se bazează pe consensul membrilor săi. 4. Orice societate se bazează pe constrângerea unor membri de către alții. Sursa: adaptat după Dahrendorf (1958) O versiune diferită în cadrul perspectivei sistemice o reprezintă teoriile ciclice de genul teoriei declinului occidentului a lui Spengler, în care civilizația e concepută ca fază de decadență a culturii; sau de genul teoriei circulației elitelor a lui Pareto. Ele înlocuiesc viziunea liniară a schimbării cu una ciclică, plecând de la ipoteza că viața socială se
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
timp" (Sztompka, 1993:143). Tratate în ansamblu, modelele sistemice presupun: analiza schimbării în compoziție de exemplu, migrație sau depopulare -, a schimbării în structură de exemplu, apariția inegalităților, emergența legăturilor de prietenie -, a schimbării funcțiilor de exemplu, specializarea și diferențierea meseriilor, declinul rolului economic al familiei, atribuirea de noi funcții școlii, cum ar fi cea de violență simbolică -, schimbarea granițelor de exemplu, unirea grupurilor, încorporarea unui grup în altul -, schimbarea relațiilor dintre sisteme de exemplu, ascendența politicului asupra economicului, controlul vieții private
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
1997 155 2001 35 2005 9 1992 210 1994 137 1998 59,1 2002 23 2006 6,6 1995 32,3 1999 46 2003 15 1996 38,8 2000 46 2004 12 Sursa: INS (Institutul National de Statistică) Perioada de declin s-a încheiat în 2000, an în care sectorul economic a ajuns să-și recapete stabilitatea și să reînceapă să crească, încet, dar sigur. În prezent, România se află în al optulea an de creștere economică, cu o medie de
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
arată că optimismul e un ingredient valoros pentru sănătate, fericire, succes sau relații sociale mai bune, în vreme ce pesimismul e exact opusul vezi Peterson & Bossio (1991); Scheier, & Carver (1992); Deptula, Cohen, Phillipsen, & Ey (2006); Saucier & Ambert (1982); Uslaner (1998). Analizele dedicate declinului intelectual, moral, politic sau al mediului sunt legate de creșterea pesimismului în lumea occidentală din ultimele decade (Bennett, 2001). Războiul contra amenințărilor teroriste a generat la rândul său discuții despre tranziția de la un optimism global (generat de căderea comunismului) la
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
drept "credința că lumea de mâine va fi mai bună decât cea de astăzi" este unul din pilonii pe care e construită încrederea. Încrederea "morală" e o valoare care se bazează pe o viziune optimistă asupra lumii; una din cauzele declinului în încredere este declinul în optimism (Uslaner, 2002; 2003; 2004). Cu toate că, așa cum am arătat, sensurile optimismului / pesimismului sunt foarte complexe, două mari corpuri de teorii pot fi identificate: teorii care mai degrabă psihologizează sau individualizează problema și teorii care o
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
de mâine va fi mai bună decât cea de astăzi" este unul din pilonii pe care e construită încrederea. Încrederea "morală" e o valoare care se bazează pe o viziune optimistă asupra lumii; una din cauzele declinului în încredere este declinul în optimism (Uslaner, 2002; 2003; 2004). Cu toate că, așa cum am arătat, sensurile optimismului / pesimismului sunt foarte complexe, două mari corpuri de teorii pot fi identificate: teorii care mai degrabă psihologizează sau individualizează problema și teorii care o mută la nivel societal
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
schimbărilor sociale prin care trece societatea românească 22. Dacă "euforia" post-revoluționară a începutului anilor '90 și-a lăsat puternic amprenta pe opțiunile tinerilor către schimbare și liberalism, domnia "tranziției" postcomuniste, ce a adus cu sine creșterea riscurilor sociale, estomparea perspectivelor, declinul încrederii și speranței și acutizarea pesimismului, face ca aceste opțiuni să devină mai puțin ferme. 6.4. Reprezentările În societatea simulării, identitățile sunt construite prin imagini, iar codurile și modelele determină felul în care indivizii se percep pe ei înșiși
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
identitar la tineri. Concluzia generală care pare să se detașeze în urma analizelor efectuate pe cele trei dimensiuni (identificări axiologice și etnospirituale, pe de o parte, și reprezentări sociale, pe de alta) este că identitatea de tip tradițional nu este în declin, ci mai degrabă în resurecție, fenomenul fiind mai puternic în mediul rural decât în cel urban. CAPITOLUL 7 SINTEZA CONCLUZIILOR "Ce este schimbarea socială?", "Cum se manifestă schimbările sociale în România postcomunistă?", "Ce este identitatea?", "Ce este identitatea la nivel
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
larg al schimbărilor sociale prin care trece societatea românească. Dacă "euforia" post-revoluționară a începutului anilor '90 și-a pus puternic amprenta pe opțiunile tinerilor către schimbare și liberalism, domnia tranziției ce a adus cu sine creșterea riscurilor sociale, estomparea perspectivelor, declinul încrederii și speranței și acutizarea pesimismului a făcut ca aceste opțiuni să devină mai puțin ferme. Este de așteptat totuși ca pe termen mediu, pe măsură ce societatea românească va deveni mai "stabilă", mai modernă, mai integrată în complexul țărilor europene, pe măsură ce
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
Oxford University Press. Snow, David A. (2001), "Collective Identity and Expressive Forms", în Smelser, N. J. & Baltes, P. B. (ed.), International encyclopedia of the social and behavioral sciences, Londra, Elsevier Science, pp. 2 213-2 219. Spengler, Oswald (1996 [1918/1923]), Declinul Occidentului: schiță de morfologie a istoriei (vol. I și II), Craiova, Beladi. Stănculescu, Manuela și Berevoescu, Ionica (coord.) (2004), Sărac lipit, caut altă viață!, București, Nemira. Stăniloae, Dumitru (2002 [1992]), Reflecții despre spiritualitatea poporului român, București, Elion. Stăniloae, Dumitru (1939
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
izolat și singur te-ai simți, dacă-ți îndeplinești lucrarea cu fidelitate și grijă, prieteni neștiuți vor veni să te caute. Iată și concluzia sclipitorului său monograf Anthony Stevens: "Pentru Jung a îmbătrîni nu a însemnat un proces de inexorabil declin, ci răstimpul unei rafinări treptate a tot ce este esențial". Bunicul, care n-are nimic de bunic la cei cincizeci și..., oprește căruciorul să-și soarbă fascinat nepotul. În sfîrșit, dialog: măi, măi, cine-i acolo așa de deștept, cine
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
în secolul XIV a influențat direct și modul în care a fost instituționalizată credința ortodoxă, implicit și promovarea puterii după un plan oikonomic ecclesial și basileic. În documentele istorice, se consemnează mult mai târziu: Dar imperiul care se afla în declin, departe de a se dezinteresa de ceea ce se petrecea la nord de Dunăre, era acolo prezent mai ales prin mijlocirea bisericii, a cărei organizare în noile principate românești s-a făcut, nu fără unele conflicte, sub egida patriarhatului ecumenic și
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
ci și la cel al culturii și al vieții sociale și economice românești, în general. Mărturiile călătorilor străini prin Țările Române sunt fluctuante și contradictorii, ceea ce demonstrează o instabilitate aproape permanentă a vieții publice: Călătorii occidentali, care vedeau, într-un declin cauzat de dominația oprimantă și spoliatoare, aceste capitale [Suceava și Iași, n.n.], mândre cândva, au avut cu toții impresia unui profund "provincialism", constatat atât în monumente, cât și în modul de trai. (Pippidi 14) Cu excepția unor domnii, printre care cele ale
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]