7,100 matches
-
puternic. Dar În același timp sentimental. Și În ciuda incapacității lui de a-și lua un angajament total, era loial. Ajunsese din Întâmplare la el. Și printr-o minune o plăcuse. Stătea acum mulțumit pe gazon, oferindu-i priveliștea calculată a frumosului său profil. Nu-i cerea nimic, cu toate astea o inspira să facă ceva măreț. Și Kitty Își spărgea creierul ce să facă, goală, Întinsă pe șezlong, cu părul lung fluturând În vânt. Voia să producă ceva, să creeze ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
pipăi și să urlu: ai fost!, moașă-sa pe gheață, cumva trebuie să mă ierți, să mă strângi în brațe și să-mi zici noi, măcar pentru ca lumea să ofteze să aplaude și să strige bis mai vrem, vai ce frumos, măcar pentru fratele nostru mai mare, Filip, pentru tristețea care trebuie să-l fi cuprins la moartea lui Kita, câinele ăla pe care noi n-am apucat să-l mângâiem niciodată, care nu înseamnă pentru noi nimic altceva decât o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
cînd nu erau clienți În magazin, iar el se plimba pe coridoare Înarmat cu un pămătuf din pene de curcan, și ștergea praful În dreapta, ștergea praful În stînga, fredonînd sau fluierînd Încetișor. Atunci, cînd Îl vedeam așa, mă gîndeam ce frumos trebuie să fie să fii om. Și mie Îmi plăceau zilele ploioase. Răpăitul adormitor al ploii mă făcea să ațipesc uneori la post. Și, uneori, aveam coșmaruri În care muream În chinuri groaznice, strivit sub dicționarul Webster, versiunea integrală, sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
În ială și ridicam capul din prosop, bietele animale Înfricoșate Își luau zborul ca niște păsări zburătăcite, iar țipetele lor Înăbușite se auzeau tot mai Încet, Înghițite de cîmpul cu iarbă bogată. Era cît se poate de trist și de frumos. PÎnă la urmă, m-am gîndit, aș prefera să fiu o gazelă care sare plutind grațios peste E decît om și că aș prefera de o mie de ori să am picioare lungi decît bărbie. Piciorul mi s-a vindecat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
stătea sprijinită pe pădurea Trestiana. ”- Uite, vezi... zise el uitându-se pe cer, Cassiopeea e tot acolo, ca și Andromeda și Perseu... și vor fi mereu tot acolo... ca și Orion. Il vezi... Sus, sus de tot.... Cât e de frumos !” Se minuna el căzând în extaz. Povestea lui e scurtă. Să ți-o spun. Cică, un pământean vestit vânător, în timp ce vâna în pădure, a fost omorât de Diana 5, și așezat apoi, pe cer între constelații... Constelația Orion cea mai
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
asta se poate face tot cu gândul... cu un altul...! Se pomeni lecturând, în gând, niște versuri, nu mai știa de unde... Mă bate vânt năpraznic dinspre miazănoapte Si până ieri, ce dulce adiere de la sud mă mângâia.. ” - Ce frumos, ce frumos!... unde am citit asta... oare?! Ah, da!... își aminti... și, mintea continuă...?! Un singur lucru de la viață cer, Să-mi spună ea, ce m-a mânat aici?! De aicea ce m-alungă?... Doar de rușine-mi fug De-ar tăcea
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
De-ar tăcea o clipă vântul, ca glasul să-mi răsune în pădure... Bătut de furtună, vorbiți duhuri ale nopții, Dulce ți-i amurgul, si-i rosit ochiul lăcrimând. Jelești ca o bătaie de vânt în pădure... ” - Ce frumos... Ce frumos! Își zise el cu tristete, si mintea îi repetă rar ultimul vers; ”Jelești ca o bătaie de vânt în pădure” De-a lungul acestei îndelungate nopți a sufletului, neluminată decât de tăișul unei necurmate interogări lăuntrice, se simtea ca un
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
Când, atunci, splendoarea și-a vărsat zaporu Peste spăimântate, negrele lor discuri. Ci pe noi, schimbații mai presus de îngeri, Vipiile sacre slobozi azi ne lasă... Doar atât să spunem, tari, fără de-nfrângeri: Noi copiii Slavei, ne’nturnăm acasă... ” - Ce frumos!... Sublim de frumos!... murmură Iorgu căzut în extaz. Oare, unde le-am citit, unde?!... se întrebă el. Ah, da, da!... mi-am amintit. Era târziu... Se chinui să adoarmă dar, somnul tot nu-l prindea. Și , fără să știe cum
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
și-a vărsat zaporu Peste spăimântate, negrele lor discuri. Ci pe noi, schimbații mai presus de îngeri, Vipiile sacre slobozi azi ne lasă... Doar atât să spunem, tari, fără de-nfrângeri: Noi copiii Slavei, ne’nturnăm acasă... ” - Ce frumos!... Sublim de frumos!... murmură Iorgu căzut în extaz. Oare, unde le-am citit, unde?!... se întrebă el. Ah, da, da!... mi-am amintit. Era târziu... Se chinui să adoarmă dar, somnul tot nu-l prindea. Și , fără să știe cum s-a pomenit
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
ajuns la capătul drumului meu. Dar, acum, înainte de a tăcea pentru vecie, vreau să-mi cer iertare pentru câte am greșit... Când îți vei aminti de mine, băiatu ’ meu, să te gândești ca la una care a îndrăgit viața și frumosul, care a fost prea cinstită, ca să fie și cu băgare de seamă... Si acum îți zic rămas bun pe veci... Dar, mai înainte de toate, te rog, să-ți amintești că te-am iubit și că te îmbrățișez cu ultima mea
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
surround! Pe măsură ce imaginile se succed, iar muzica te înconjoară, simți că nu mai poți suporta ce vezi și ce auzi - și totuși mai vrei! Ființa care hibernează în tine cere iar, și iar, și iar, într-o stranie dependență de Frumos. De viziunea Thy Veils asupra Frumosului! ENȚICLOPEDIA ENCARTA Gesturi Luiza VASILIU „Cel ce își duce mâna la gură când cască își amintește oare că acest gest interzice pătrunderea unui demon?“, se întreabă René de Solier în Arta și imaginarul. Nu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2170_a_3495]
-
muzica te înconjoară, simți că nu mai poți suporta ce vezi și ce auzi - și totuși mai vrei! Ființa care hibernează în tine cere iar, și iar, și iar, într-o stranie dependență de Frumos. De viziunea Thy Veils asupra Frumosului! ENȚICLOPEDIA ENCARTA Gesturi Luiza VASILIU „Cel ce își duce mâna la gură când cască își amintește oare că acest gest interzice pătrunderea unui demon?“, se întreabă René de Solier în Arta și imaginarul. Nu, nu-și amintește deloc, ba chiar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2170_a_3495]
-
să-și vadă fiica. Ne-am gândit s-o facem vizibilă și tot timpul cât a staționat trenul În gară, am aprins chibrituri lângă chipul ei. În nimbul de lumină format din flăcările chibriturilor aprinse, chipul Luciei părea ireal de frumos. Nu știu dacă demersul nostru a reușit și, dacă a reușit, nu știu cât de bine putea să le facă bieților părinți să vadă chipul tânăr și frumos al copilei iubite, profilat pe zăbrele. Deținutele de drept comun aveau asupra lor cărți
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
ăștia, voi scrie nu ca să construiesc o poveste, ci ca să exorcizez o obsesie, ca să îmi apăr bietul suflet de monstru, de monstrul groaznic nu prin hidoșenie, ca la Kafka, ci prin, frumusețe. Mă gândesc acum și la îngerul insuportabil de frumos al lui Rilke, și aș vrea să și citez câte ceva din prima elegie, dar, de când stau aici, parcă mi s-a întunecat sau măcar aburit nițel resortul amintirii. (Mi-e frică. Acum câteva clipe stăteam pe canapea privind aiurea la
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
și de idealismul și de josnicia și de rapacitatea ei superbă). Aș vrea să citesc, dar de unde cărți? Inculta mică, tot ce are mai bun în cele trei-patru rafturi pe care le numește bibliotecă sânt cărțile ,dăruite de mine: un frumos Huizinga, un Baltrusaitis despre arta gotică și cam atât. În rest dicționare, cărți de folclor, romane proaste, de necitit. Totuși, și nu e decât una dintre contradicțiile ei, citea, ba chiar scria ea însăși versuri. Avea și un jurnal în
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
dintr-un mozaic dogmatic și migălos. Nu stă nici o clipă locului, altfel descrierea mi-ar fi ieșit mai bine. Cred că esențialul l-am spus. Acum își trage pulovărul peste cap, așa că-i pot desluși mai bine corpul, neobișnuit de frumos, aproape adolescentin. Doar gușa aproape dublă și un mic val de grăsime deasupra șoldurilor atentează la grația acestui corp. Pentru cine nu caută nod în papură, este numai bun de ținut în brațe. La gât poartă un lănțișor cu cruciuliță
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
femeie de treizeci și cinci de ani. Sub pernița de carne de sub fălci, pe o parte, ai într-adevăr o mică cicatrice, nu o tăietură, mai curând un pliu, o lipitură plastică. "Aici am avut o aluniță", îmi spui. Doamne, ce cafeniu frumos în privirile tale. Dar acum acesta e singurul lucru frumos de pe fața ta. Bărbat cu ochi de femeie. Poate și cu gură de femeie. Pofta de tine mi-a revenit, îți prind cu gura buza de jos. Tu însă te-
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
clasic. Singura cu care se juca mai mult, din tot grupul nostru, era o fată grasă cu mult peste normal și proastă ca noaptea, cu mișcări lente și pielea rece, ca de șopârlă. Avea un nume frumos, singurul ei lucru frumos, se numea Crina. Dar noi o despuiam răutăcioase și de urma asta de grație, zicîndu-i, bineînțeles, Balena. Balena și Puia erau mai tot timpul împreună. Nu e greu de ghicit care erau relațiile dintre ele. Participau la un delir în
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
de oameni care, ca și acest Ivan, aflați sub influența intrigii teatrale, au trăit câteva ore de mare tensiune a celor mai nobile sentimente? Poate, numai în cazul în care această intrigă a produs nu râsul, nu veselia, nu admirația frumosului, ci o adâncă zguduire a sufletului. Dar este suficient să-i privim pe acești oameni, să le vedem figurile în timpul pauzei sau la sfârșitul spectacolului, pentru a ne convinge cu ușurință că ei nu s-au înrăit, nu urăsc și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
și aceasta a avut loc cu o sută de ani în urmă. ĈIURLIONIS, ca și DA VINCI, a sesizat forța lucrărilor sale, a savurat plăcuta senzație, că energia generată de ele va fi recepționată de tot mai mulți admiratori al frumosului. În figurile 4, 5, 6 este redată „Sonata mării”, care din motive necunoscute este alcătuită din trei părți. Alegru este redată marea, probabil cea mai apropiată de sufletul creatorului, împresurată peste tot cu chihlimbar și fantasmă îmbibată cu multă imaginație
Revela?ia Eminescu ?ienigma "DA VINCI - CIURLIONIS" by Zaharia Don?u () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83666_a_84991]
-
mente. 9. Au multă imaginație și fantezie și le place jocul intelectual. 10. Sunt mai puțin inhibați intelectual de colegi în exprimarea opi niilor și ideilor lor și își manifestă, adesea, dezacordul într-un mod spiritual. 11. Au sensibilitate pentru frumos și sunt atrași de dimensiunile es tetice ale realității. Caracteristici ale învățării 1. Au o mare capacitate de observație pătrunzătoare, de a sesiza semnificativul și detalii importante. 2. Citesc adesea o mulțime de cărți, pentru a-și satisface propria curiozitate
GHID PRIVIND CONSILIEREA ELEVILOR CU ABILITĂŢI ÎNALTE by Cristina Morăraşu, Loredana Stiuj () [Corola-publishinghouse/Journalistic/432_a_755]
-
îi erau supravegheați, urmăriți, hărțuiți, terorizați, întemnițați de „organele securității statului”. Chiar și furată, otrăvită de îndoctrinări partizane și inutile, înveninată de anchetele călăilor roșii, împovărată de truda zilnică / silnică, scurta sa „copilărie fără copilărie” i-a format gustul pentru frumos, i-a cizelat sufletul, iar pierderea ei îi va marca pentru totdeauna evoluția. Copilăria, cu toate năzdrăvăniile, dar și cu durerile ei, pricinuite de asuprirea, de prigoana, de nedreptățile și abuzurile pe care familia le suferă din partea comuniștilor, trece „ca
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
de pictură realizată de Gabriela Drăghici. Publicarea acestor poeme originale constituie pentru autor modalitatea de “a milita pentru poezie ca parte integrantă și vitală a mijloacelor dezvoltării entității culturale în sânul unui popor, un manifest artistic al unui iubitor de frumos, care încă speră la o aderare a României la adevaratele valori: umanism, echilibru, echitate și tot ce derivă din acestea”. Cartea este structurată în trei secțiuni distincte intitulate: Stampe, Șerpuieli și Poezicale, în care se regăsesc motive de inspirație diverse
Lansare de carte by Carmen Manea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84305_a_85630]
-
Amintirea pare să fie una dintre dimensiunile importante ale universului poetic al autorului care privește adeseori spre trecut, reactualizând momente senine ale copilăriei, peisaje dragi, chipul mamei; în același timp, poetul dezbate probleme existențiale și își exprimă idealurile legate de frumos, de bine și de adevăr. Cartea probează nu numai talentul specific al autorului, dar și un spectru de preocupări și interese de o extesie remarcabilă. În funcție de tematica aleasă, poetul apelează la modalități de exprimare deosebite, de la versuri cu rime
Lansare de carte by Carmen Manea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84305_a_85630]
-
unui cântec la educație muzicală), a aspectelor pozitive și negative ce au fost observate. La debutul școlarității, criteriile de apreciere folosite de copii sunt fie importanța pe care adultul o acordă obiectului respectiv, fie încadrarea acestuia în tipare fixe, ca: frumos/urât, bun/rău. Capacitatea de argumentare a preferințelor este limitată. Odată, însă, cu exersarea motivării acestor preferințe, a obișnuirii elevilor de a explica în detaliu ceea ce observă, ce le place și ce nu le place la un obiect, spiritul critic
ABILITATI PRACTICE PRIN TEHNICA ORIGAMI by LOREDANA TARA () [Corola-publishinghouse/Journalistic/770_a_1487]