6,128 matches
-
a aiurit iar azi au zis că s-a terminat caierul iar capul părintelui a fost răpus. Astfel Zoe i-a spus preotului Ilo să-l încalțe pentru ultimul drum și să aibă grijă de fratele său mai mare. În română avem cuvîntul busta cu sensul de putere ascunsă, pe neașteptate. Moartea lui boeri Bisto a fost anunțată de adunarea cetății geților iar dispariția falnicului get a lăsat în urma sa un mare gol dar și mulți înciudați. Bezine - mato (44 - 30
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83085_a_84410]
-
Coresi, Brașov, 1902; Iorga, Ist. lit. relig., 67-95; Șt. Nicolaescu, Diaconul Coresi și familia sa, București, 1909; D.R. Mazilu, Diaconul Coresi, Ploiești, 1933; Dan Simonescu, Diaconul Coresi, București, 1933; Cartojan, Ist. lit., I, 55-64; Gheorghe Ivănescu, Problemele capitale ale vechii române literare, Iași, 1947, passim; Maria Rădulescu, Originalul slav al „Evangheliei cu învățătură” a diaconului Coresi, București, 1959; Panaitescu, Începuturile, 132-163; Dicț. lit. 1900, 217-219; Cele mai vechi texte românești. Contribuții filologice și lingvistice, coordonator Ion Gheție, București, 1982, passim; Mazilu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286416_a_287745]
-
diaspora. Aceste pagini vor fi citate, fără îndoială, în viitor. A devenit el, totuși, cu adevărat, un scriitor francez? Ne îndoim. Confesiunea-inscripție de pe ultima pagină a copertei nu lasă loc îndoielii. Autorul nu se poate elibera de limba sa maternă, româna, orice ar face și ar zice. Uneori el are remușcări de a fi renunțat la ea (p. 75). El știe că va rămâne, totuși, în anticamera limbii franceze (p. 87). Este lucid, dureros de lucid, de această mișcare a pendulei
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
tip: Istoria logicii, de Anton Dumitriu (1966), și Istoria culturii și civilizației, de Ovidiu Drîmba (primul volum a apărut în 1984). Ele n-au avut, din nefericire, nici un ecou real, publicistic. Explicația fundamentală este, după mine, următoarea: cultura și publicistica română aparțin fragmentului. Suntem încă o cultură a fragmentului. Sintezele, proiectele personale vaste, enciclopedice, sperie. Nu sunt cultivate. Nu sunt înțelese, nu sunt apreciate, n-au nici un succes. Luați de pildă opera celor mai mulți dintre critici, unii distinși de altfel: cărțile lor
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
europene a fost puternic afirmată. A fi tu însuți și european în același timp. în termenii noștri: român și european. Autor cu dublă și indisolubilă identitate. Mutație spirituală tot mai vizibilă la unii scriitori din diaspora, cu dublă identitate culturală: română și a culturii de adopție, scriitori prin excelență bilingvi. Așa cum am susținut nu o dată (de văzut cu cât... succes) și în recenta pledoarie Pentru Europa. Dacă ea ar cădea încă în gol... vina nu va fi neapărat a noastră. Ne
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
participat la realizarea culegerii Nuvele croate (1969) și a volumului Laureații Premiului Nobel pentru literatură (1983), a tradus pentru Teatrul Național din Timișoara o piesă de Ivan Cankar (1980) și a transpus o serie de scrieri din limba sârbă în română și din română în sârbă. I-a tălmăcit, între alții, pe Ivo Andrić (Povestea cu elefantul vizirului, 1966, în colaborare cu Gellu Naum) și pe Mesa Selimović (Dervișul și moartea, 1971), după cum i-a făcut cunoscuți cititorilor din Iugoslavia pe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289949_a_291278]
-
celui de-al doilea război mondial. Inițierea în filologia română a început-o în 1920, sub îndrumarea lui St. We˛dkiewicz, conducătorul primului Seminar de limba română din cadrul lectoratului înființat de N. Iorga, în 1921, la Universitatea Jagellonă. Pentru L˜. româna va fi a doua limbă romanică (după franceză) foarte bine stăpânită, ajungând să reprezinte domeniul predilect al preocupărilor sale. Între 1932 și 1938, în 1945 și 1946 este lector de limba română la Universitatea Jagellonă și simultan (1932-1939) predă la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287879_a_289208]
-
de cultură, chirurg la spitalul din Câmpulung Moldovenesc, subvenționează tipărirea unor numere ale revistei sucevene Făt-Frumos în care a semnat o serie de articole. În 1935 publică broșura Soluții la câteva probleme bucovinene. 48. Gheorghe Maxim (1901-1967), scriitor, profesor de română la liceele din Cernăuți și Suceava, colaborează la diverse reviste. Publică lucrările: O piatră pentru adevăratul monument al lui Ștefan O. Iosif, Suceava - centru de artă, 1937. 49. Sevastian Mihăilescu (1867-1932), folclorist, prozator, învățător în județul Suceava, autor al basmului
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
aici sunt diferite, și mulți scriitori francofoni își "împart" cumva producțiile, favorizînd o anumită limbă pentru un gen anume. Amin tesc în acest sens că Mircea Eliade (și nu e o excepție), de-a lungul întregii sale vieți, a consacrat româna spațiului ficțional al povesti rilor și romanelor sale, în vreme ce engleza, sau franceza îi formulau opera de istoric al religiilor. Cu alte cuvinte, un autor francofon e un fel de Narcis, care se apleacă asupra unei limbi ce nu-i aparține
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
unuia sau altuia. Imaginea bibliotecii lui Marius Daniel Popescu ne apare ca o metaforă edificatoare în acest sens (sublini erile, ca și traducerea, ne aparțin): Îmi aranjez cărțile, biblioteca, e ca și cum m-aș muta. Sunt cîteva sute de cărți în română și vreo două mii în franceză. Voi face etajere separate pentru cărțile românești, vor fi împreună și nu vor atinge cărțile în franceză decît prin peretele de lemn al bibliotecii. Iau în mîini aceste cărți bilingve și le șterg de praful
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
pentru cărțile românești, vor fi împreună și nu vor atinge cărțile în franceză decît prin peretele de lemn al bibliotecii. Iau în mîini aceste cărți bilingve și le șterg de praful care s-a așternut peste ele. Amestecasem cărțile în română cu cele în franceză. [...] Îți traduc titluri de cărți în română și traduc din română în franceză. Iată un alt titlu pe care tocmai l-am tradus: "Tratat despre orbul orb". Cum am multe cărți în franceză, îți citez un
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
peretele de lemn al bibliotecii. Iau în mîini aceste cărți bilingve și le șterg de praful care s-a așternut peste ele. Amestecasem cărțile în română cu cele în franceză. [...] Îți traduc titluri de cărți în română și traduc din română în franceză. Iată un alt titlu pe care tocmai l-am tradus: "Tratat despre orbul orb". Cum am multe cărți în franceză, îți citez un titlu de carte în franceză: "Poèmes de jeunesse". (SL) Autorul scrie romane așa cum lipea afișe
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
nu ar fi trebuit să-l publice în timpul vieții ei ; în fine, Amurgul gîndurilor (1940). Cu acest reconfortant bagaj în buzunare, Cioran se instalează în Franța, unde începe prin a-și perfecționa limba engleză și unde redactează ultimul text în română, (Îndreptar pătimaș /Bréviaire des vaincus, scris la Paris între 1941 și 1944, la Hôtel Racine, manuscris pe care a notat cu furie, în 1963, "iIizibil, neutilizabil, nepublicabil"... și totuși publicat în franceză în 1993) și sfîrșește prin a deveni unul
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
-se fără acesta, pe când gândirea intuitivă, bazându-se pe imagini, se poate dispensa de acesta, putând fi întâlnită și la animale. S-a constituit chiar și o ipoteză a „limbajului gândirii”, „potrivit căreia gândurile sunt asemenea propozițiilor limbajelor naturale (engleza, româna, etc.), având deci caracter lingvistic. „Gândurile sunt propoziții mentale, iar părțile lor, conceptele, sunt cuvinte mentale.[...]. Vorbirea pare deseori a fi gândire cu sine însuși.” (Devitt, 2000: 140,143). Unii au considerat că acest limbaj mental nu e totuna cu
COMUNICAREA VERBALĂ / De la Cunoaștere la Acţiune by Constantin Romaniuc () [Corola-publishinghouse/Science/658_a_1041]
-
Teodor Felea, preot greco-catolic. A urmat școala primară (1930-1934) în comuna Iara (județul Cluj). Timp de doi ani (1934-1936) este elev al Liceului „Gh. Barițiu” din Cluj, apoi al Liceului „Regele Ferdinand I” din Turda (1936-1942), avându-l profesor de română pe Teodor Murășanu. Ca elev în ultimele clase de liceu, se numără printre foarte tinerii condeieri cărora învățătorul Vasile Iluțiu, directorul „Gazetei de la Turda”, le încredințează redactarea suplimentului „Gazeta de la Turda pentru tineret” (1940-1943). După bacalaureat se înscrie la Facultatea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286977_a_288306]
-
semnalat de Gh. Chivu este cel al articulării hotărâte a substantivelor comune, chiar și atunci când nu sunt subiecte sau nu au determinări atributive, acestea comportându-se ca adevărate nume proprii (Duhul, Domnul)98. Pronumele de întărire, care a dispărut din româna literară, continuă să fie folosit în limbajul religios, conferindu-i o notă de arhaicitate pronunțată (Însuți, Doamne, primește și rugăciunile noastre...!). La nivelul sintaxei, limbajul religios se remarcă prin elidarea consecventă a predicatului, prin acordarea apoziției cu regentul, prin construcții
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
exaltare a grației, un joc al inocenței, dar și o subtilă perversitate, o Întîrziere În desfătare, o complicitate ce poate duce departe. Figura inocenței se slujește În poezia lui Bolintineanu și de alt mesager: lumina (cu derivatul: soarele). Frumoasa Ioana, româna macedoană, „poartă soarele pe figură”, fruntea femeii din O noapte de amor iese din părul negru precum dimineața din ceața nopții „revărsînd lumini din cer”. Oriunde apare (și apare des) o ființă suavă și dulce, apare, numaidecît, și lumina. Căci
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
susținut doctoratul cu teza N. Iorga - exeget al literaturii universale. A fost redactor la „Gazeta literară” (1954- 1959), unde a și debutat în 1954, și la „Luceafărul” (1959-1962), redactor și redactor-șef adjunct al ziarului „Scânteia” (1962-1969), vicepreședinte al Radio-Televiziunii Române (1970-1972), director al Editurii Eminescu (1972-1990). A profesat și în învățământul universitar, ca lector la Institutul de Arte Plastice „N. Grigorescu” (1966-1969) și la Facultatea de Limba și Literatura Română (1969-1970). Din 1991 ocupă un post de conferențiar, fiind ulterior
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289135_a_290464]
-
în mod evident, la o răspântie. De răspunsul dat depinde, pentru o lungă perioadă, întreaga noastră înaintare și politică a culturii. Atât cea oficială, cât mai ales cea particulară. Să privim întreaga problemă, descărnată, fără fraze literar-eseistice (boala copilăriei publicisticii române libere), redusă la esență. Câteva idei simple, clare și distincte, sunt deci necesare. Ne menținem voit într-un cadru schematic pentru claritatea maximă a expunerii. Nu mai încape nici o îndoială: am trăit timp de decenii sub regimul unei culturi de
Pentru Europa: integrarea României: aspecte ideologice şi culturale by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/872_a_1583]
-
generalul Henri Mathias Berthelot. În cadrul acestei campaniei de modernizare și reorganizare, la începutul anului 1917 orașul Bacău a găzduit o numeroasă delegație de ofițeri francezi. Din cele patru armate existente la începutul războiului au fost alcătuite dou) armate. Armata 2 română (comandată de generalul Al. Averescu) avea în compunere diviziile aflate pe frontul Carpaților Orientali, pe linia Mănăstirea Cașindealul Bâtca CarelorRăcoasa. Armata 1 română (comandată de generalul Constantin Cristescu, ulterior Eremia Grigorescu), având în compunere trupele care participaseră la operațiunile militare
Fizionomii urbane şi structuri etno-sociale din Moldova : (1864- 1938) by Alin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1172_a_2215]
-
ofițeri francezi. Din cele patru armate existente la începutul războiului au fost alcătuite dou) armate. Armata 2 română (comandată de generalul Al. Averescu) avea în compunere diviziile aflate pe frontul Carpaților Orientali, pe linia Mănăstirea Cașindealul Bâtca CarelorRăcoasa. Armata 1 română (comandată de generalul Constantin Cristescu, ulterior Eremia Grigorescu), având în compunere trupele care participaseră la operațiunile militare din Câmpia Dunării, a fost trecută în spatele frontului, în zonele destinate special pentru refacere. Din punct de vedere militar și strategic, Bacăul a
Fizionomii urbane şi structuri etno-sociale din Moldova : (1864- 1938) by Alin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1172_a_2215]
-
transport este de 20 ani. 3.1. Locomotive Transportul feroviar de călători se asigura cu un numar de 817 locomotive, din care mai mult de jumătate au vechimi mai mari de 20 ani, astfel: În ultimii 10 ani calea ferata română nu a achiziționat nici o locomotivă nouă și pe langă lucrările de reparații normale prevăzute în documentația tehnică a locomotivelor, au fost efectuate lucrări de modernizare sau reabilitare, astfel: ■ modernizarea a 24 LE, prin contract cu firma SIEMENS, în baza unui
EUR-Lex () [Corola-website/Law/165373_a_166702]
-
să nu ne atace și pe noi. Să nu le dăm pretexte". Emil Bodnăraș, însoțitorul lui Ceaușescu în vizita din Iugoslavia, va contraargumenta: "Cel mai probabil e că va trebui să luptăm împreună". Tito va răspunde însă evaziv, sugerând conducerii române că se află pe cont propriu. Exaltarea romantică a lui Ceaușescu întâmpina luciditatea rece a lui Tito. De fapt, acesta a fost și sfatul dat de liderul iugoslav delegației române: prudență, moderație, "luarea de poziție pozitivă, ca țară socialistă și
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
Sovietică Moscova nu a ezitat să își manifeste iritarea față de comportamentul internațional, deseori sfidător, al RSR. Gesturile de frondă ale lui Ceaușescu din primii ani de după obținerea puterii, deși circumscrise unei retorici moralizatoare, dețineau întotdeauna și o latură conciliantă: disidența româna nu își permitea să forțeze prea tare anumite limite. Dar problema nu se punea în termenii unei amenințări militare sovietice, ci în presiuni intersistemice care ar fi riscat să se repercuteze până la urmă și asupra Bucureștiului. Așa cum am observat, în
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
maselor populare" de a edifica "societatea socialistă multilateral dezvoltată". La fel de democratic, ei înșiși urmau să devină parte, după ezitările, dubiile și pornirile rebele tipice tinereții a "poporului muncitor unic", ajungând deci să vorbească singura limbă pe care acesta o înțelegea, româna. De fapt, termenul "înțelegere" este impropriu, deoarece limba "poporului muncitor unic" nu exista în sensul dezvoltării și potențării cunoașterii, a accesului la realitatea trăită și gândită a vieții, ci în sensul îngustării cunoașterii, a cărei diversitate și pluralism erau ab
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]