59,587 matches
-
Mai mult decît atît, nu e deloc ușor să faci comerț. Guvernul nu era dispus să se angajeze în negocieri bilaterale, iar cei din sectorul privat se fereau de comerțul cu Blocul Sovietic 740. Pe de altă parte, Washingtonul nu respingea totalmente România. Hotărîrea CSN 174, adoptată în decembrie 1953, viza continuarea relațiilor diplomatice cu această țară, deși importanța lor era limitată. Chiar și simpla prezență a Legației Americane își avea rolul ei. Era o sursă de informare, un mijloc de
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
Securitate. Însă "noua direcție" sovietică își cîștigase adepți; pînă și aliații occidentali ai Americii erau de părere că cele două superputeri ar trebui să le primească în ONU pe cele aproape 20 de națiuni ale căror cereri de aderare fuseseră respinse în mai multe rînduri. Sub presiunea Moscovei și a guvernelor de la Londra și Paris, în martie 1955, SUA și-au revizuit politica de aderare la Națiunile Unite. Încă de la sfîrșitul celui de-al II-lea Război Mondial, Statele Unite susținuseră că
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
cerea ca Ministerul de Finanțe să-și asume responsabilitatea aplicării Legii controlului exporturilor. Departamentul de Stat se săturase să tot fie criticat de alte agenții guvernamentale și de către Congres 986. Pe 3 aprilie, secretarul Ministerului de Finanțe, Douglas Dillon, a respins ideea și Kennedy a acceptat ca reglementările de export să nu iasă din jurisdicția Departamentului Comerțului 987. Dat fiind că nu putea scăpa de responsabilitatea controlului exporturilor, Hodges s-a hotărît să mai atenueze criteriile adresate departamentului său, mai ales
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
a împotrivit cu fermitate eforturilor Moscovei de a centraliza CAER, spre deosebire de R.D.G. și Cehoslovacia, care vedeau în planul Moscovei un instrument prin care ele s-ar fi putut axa pe industria grea. Gheorghiu-Dej era hotărît să opună rezistență. El a respins propunerea de integrare economică pe care Hrușciov o făcuse delegațiilor române în martie și apoi în iulie 1961991. În august, cînd Hrușciov a propus țărilor din "Pactul de la Varșovia" să se integreze mai bine din punct de vedere militar și
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
11 iunie prezenta o sinteză a întîlnirii de la Moscova, arătînd că hotărîrile adoptate nu abrogaseră nici una din rezoluțiile celui de-al Treilea Congres al Partidului. România era liberă să-și conceapă propriile ei planuri economice, ceea ce însemna, implicit, că Gheorghiu-Dej respinsese funcțiile unui comitet executiv 1006. Contrar unei afirmații din Declarația de la Moscova, din 1960, "unitatea lagărului socialist (nu) le era românilor mai scumpă decît lumina ochilor".1007 Furios, Hrușciov a vizitat România pe 17 iunie, Gheorghiu-Dej l-a condus pe
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
Congresul să adopte niște legi privind comerțul Est-Vest. Pe 11 mai 1966, președintele înaintase Legea comerțului Est-Vest, din 1966, la Capitol Hill, în ciuda avertismentelor Congresului. În ziua următoare, Wilbur Mills, președintele Comitetului de Mijloace și Resurse al Camerei Reprezentanților, a respins proiectul. El i-a spus președintelui că nu sprijină această măsură și că nu va susține audieri pe această temă. Dat fiind că legile tarifelor vamale fuseseră concepute de către Comitetul lui Mills, Camera Reprezentanților nu avea șanse să voteze în
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
singur România. Pe 7 mai, el a publicat în "Scînteia" un articol în care repeta temele Declarației din aprilie 1964 și reliefa "rolul conducător al partidului" în construirea socialismului. Ceaușescu susținea dreptul României de a-și urma propriul drum revoluționar, respingînd ideea de "copiere mecanică" a "sistemelor străine" 1229. În următoarele săptămîni, Ceaușescu a demonstrat clar că România avea să se dezvolte, în continuare, independent. În mai, liderul român s-a întîlnit cu oameni de afaceri americani ce făcuseră parte din
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
din partea Americii cu cîteva zile mai tîrziu, cînd România a devenit singura țară a "Pactului de la Varșovia" care nu a semnat nota din 6 iunie, prin care Moscova condamna Israelul pentru acțiunile sale din Războiul de Șase Zile1232. Deoarece Congresul respingea proiectul de lege pentru comerțul Est-Vest, președintele a încercat să-și construiască propriile sale poduri către Est. În iunie, acesta s-a întîlnit cu premierul Kosîghin, în Glassboro, New Jersey și în următoarea zi, pe 26, a avut o întrevedere
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
1260 Încăpățînarea lui Ceaușescu era o încercare deliberată de a afirma și mai pregnant independența României. La doar trei luni după aceea, România a sprijinit tratatul de neproliferare, fără a face prea mult caz de acesta 1261. Faptul că România respingea cu perseverență conducerea sovietică i-a impresionat pe cîțiva congresmeni liberali de la Washington. În mai, 1968, Walter Mondale, din Minnesota, împreună cu alți 12 senatori au pus la punct o rezoluție comună, Paragraful 169, care propunea ca "prevederile Legii controlului exporturilor
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
anexată la KGB și, ca urmare, și-a pierdut în mare parte puterea. Praga nu a informat Moscova cu privire la reformele anticipate, iar liderii sovietici se temeau că o schimbare continuă putea reduce puterea Partidului Comunist din Cehoslovacia 1269. Dimpotrivă, Ceaușescu respingea ideea că o reforma continuă în Cehoslovacia ar fi putut atrage represalii din partea Moscovei. Pe 15 iulie, Ceaușescu a anunțat că nu se poate concepe "nici o clipă" că "Tratatul de la Varșovia" ar putea servi ca "justificare a unui amestec în
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
la ședința din aprilie 1292. La cîteva zile după aceea, Ceaușescu s-a întîlnit cu Tito în orașul românesc Timișoara. Amîndoi s-au declarat împotriva doctrinei "suveranității limitate", un eufemism pentru doctrina lui Brejnev și, pe 8 februarie, Ceaușescu a respins categoric această doctrină ca fiind incompatibilă cu marxism-leninismul1293. Președintele român și-a menținut și neutralitatea în ce privește conflictul chino-sovietic, chiar și atunci cînd forțele sovietice au comasat trupe chinezești în insula Damansky, pe rîul Ussuri. În martie, Moscova a cerut Pactului
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
Kissinger a sugerat o legătură între ajutorul sovietic în vederea rezolvării problemei cu Vietnamul și ajutorul american în privința Estului Mijlociu. Atît Nixon, cît și Kissinger au ratat, însă, această primă încercare de conturare a unei legături. Pe 27 mai, Kosîghin a respins propunerea, arătînd că "avînd în vedere complexitatea fiecăreia din aceste probleme... nici nu merită să încercăm să stabilim în vreun fel o legătură între ele"1302. În acest timp, noua Administrație avea de pus la punct alte probleme, printre care
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
axat pe chestiunea duratei pentru care urma să fie prelungită legea și pe relația dintre CPEI și Congres. Administrația pleda pentru o prelungire pînă în 1975 și dorea ca CPEI să nu aibă, practic, nici o răspundere față de legislativ. Congresul a respins ambele puncte, motivul principal fiind dorința puterii legislative de a avea mai multă influență în politica externă. Între timp, "Washington Post" a relatat o violare a sediului Comitetului Național Democratic din complexul de apartamente Watergate, pe data de 17 iunie
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
să comenteze mai tîrziu pe această temă, Administrația a considerat că sprijinul lui este suficient pentru a asigura aprobarea pachetului de legi. Avînd suportul lui Mills, Camera Reprezentanților avea să legifereze dreptul președintelui de a acorda Clauza și chiar dacă Senatul respingea această prevedere, Mills era "convins că comitetul consultativ pentru legea comerțului va repune în drepturi" "Clauza națiunii celei mai favorizate". Așa stînd lucrurile, Administrația nu prea vedea de ce ar fi cooperat sau de ce ar fi ajuns la niște compromisuri cu
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
medierea Războiului din Yom Kippur pentru a-și mai găsi timp și de proiectul legii comerciale cît acesta se mai afla încă în atenția Camerei Reprezentanților. Îi ceruse lui Nixon să amîne în continuare votul Camerei, dar solicitarea îi fusese respinsă. Fiind presat de Războiul din Orientul Mijlociu, Kissinger dădu acum prioritate proiectului de lege comercială. Pe Eberle și pe reprezentantul comercial special îi privea ca pe niște adjuncți. Ei trebuiau să furnizeze informații, nu să se amestece în strategia dirijării proiectului
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
decembrie. După ce au început dezbaterile, Moscova a dat publicității un text despre nota diplomatică neoficială trimisă de Kissinger pe 26 octombrie. Nota era însoțită de un comentariu al agenției TASS, în care se preciza clar că Uniunea Sovietică avea să "respingă categoric toate încercările inacceptabile... orice amestec în afacerile interne care nu privesc pe nimeni altcineva decît statul sovietic"1696. Evident, sovieticii nu voiau să-și imagineze cineva că ei permiseseră Statelor Unite să se amestece în politica lor internă și nu
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
o lumină la capătul tunelului, în raza căreia se putea citi cuvîntul "Clauză". CAPITOLUL XIII Un acord comercial româno-american și "Clauza națiunii celei mai favorizate" Negocierea acordului comercial Faptul că Ford a aprobat Legea comercială din 1974 și Moscova a respins acordul comercial cu SUA din 1972 a constituit un impuls pentru relațiile româno- americane. Bucureștiul și Washingtonul puteau relua tratativele privind "Clauza națiunii celei mai favorizate" fără să le subordoneze negocierilor comerciale sovieto-americane. Anul 1974 se încheiase în mod favorabil
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
relațiile româno-americane. Pe 13 decembrie, cele două țări și-au prelungit cu cinci ani Acordul de cooperare și schimb cultural și științific 1697. La o lună după aceea, în ziua în care Kissinger anunța că Uniunea Sovietică a hotărît să respingă acordul comercial sovieto-american din 1972, George Macovescu, ministrul de Externe al României, l-a invitat în biroul său pe ambasadorul Barnes. Macovescu voia să știe dacă Statele Unite sînt gata să negocieze un acord privind Clauza care să trateze problema emigrării
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
consecință, sînt convins că practicile de emigrare din România vor duce în mod substanțial la atingerea obiectivelor Paragrafului 402 al legii"1713. Această derogare inițială era extrem de importantă, căci nu putea fi atacată de Congres. Și totuși, ambele camere puteau respinge cererile de prelungire anuală a derogării privind emigrarea. Congresul și acordul comercial Pe 24 aprilie, la Camera Reprezentanților și la Senat au apărut două rezoluții asemănătoare. Ambele vizau aprobarea acordului comercial româno-american, inclusiv hotărîrea de acordare a "Clauzei națiunii celei
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
a anului următor. Prin urmare, președintele urma să-și depună cererea cu 30 de zile înainte de expirare și Congresul avea timp, pînă pe 1 septembrie, să abroge derogarea printr-o majoritate de voturi pentru fiecare cameră. Dacă derogarea nu era respinsă de Congres, ea se prelungea automat pînă în luna iulie a următorului an1787. Ca urmare a acestor prevederi, emigrarea și, mai tîrziu, respectarea drepturilor omului în România au ajuns să fie atent examinate de către Congres și Casa Albă în fiecare
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
și la practicile religioase, în mod excesiv, comparativ cu standardele occidentale. Restricțiile le suportau, însă, toți cetățenii români, indiferent de etnia și religia de care țineau. Mai mult decît atît, dat fiind conflictul istoric româno-ungar, orice restricție avea să fie respinsă în special de unguri și catalogată imediat ca discriminatorie 1799. Pe 2 iunie, Ford a cerut Congresului să-i permită să-și exercite dreptul de a scuti România de prevederile Paragrafului 402 privind emigrarea, pentru încă un an. Prin scrisoarea
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
pînă pe 3 iulie 1977. Deși Bucureștiul aprecia această prelungire, procesul, în ansamblu, sublinia fragilitatea relațiilor româno-americane. Viitorul era definit în segmente de cîte un an. Legea comercială din 1974 cerea președintelui să solicite anual Congresului să aprobe sau să respingă o derogare de la condiția libertății de emigrare impusă de Paragraful 402 al Legii comerciale. Faptul că acesta era un eveniment anual însemna că prevederile privind Clauza din Acordul comercial româno- american, valabil pentru o perioadă de trei ani, se puteau
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
de a trata emigrarea într-un mod umanitar"1880. Era prima dată cînd un președinte se arăta dispus să suspende derogarea de la condiția emigrării în cazul neconformării României. O dată înaintată cererea de derogare a președintelui, fiecare cameră a Congresului putea respinge recomandarea pînă în septembrie, altfel derogarea se prelungea cu încă 12 luni și, o dată cu aceasta, și "Clauza națiunii celei mai favorizate" pentru România. Ceaușescu a înțeles perfect acest program legislativ și în decursul timpului, între Washington și București s-a
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
nevoie de serviciile solicitantului, că acesta nu mai are nici o obligație contractuală față de instituție și că nu lucrează cu secrete de stat. Timpul de așteptare putea fi de trei săptămîni, două luni sau mai mult. Dacă această primă cerere era respinsă, procesul se încheia, practic, aici, dacă nu intervenea Ambasada. Dacă era aprobată, solicitantul trebuia să completeze un document de patru pagini cu date privind experiența în muncă, educația, situația financiară și destinația lui. Solicitantul trimitea apoi formularul la oficiul local
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]
-
principala pîrghie prin care putea forța Bucureștiul să-și sporească numărul de emigranți și să-și îmbunătățească practicile legate de drepturile omului. După încheierea audierilor, Comisia pentru Comerț a votat moțiunea de protest a lui MacDonald împotriva derogării. Comisia a respins în unanimitate Moțiunea 653, prin vot verbal și a prezentat-o Comitetului de Mijloace și Resurse. La trei zile după aceea, Comitetul a înaintat rezoluția Camerei Reprezentanților, votată, de asemenea, nefavorabil 1902. Cu toate că această recomandare a pus, de fapt, capăt
by Joseph F. Harrington, Bruce Y. Courtney [Corola-publishinghouse/Science/1036_a_2544]