10,472 matches
-
s-au păstrat, S. Gorovei consideră că pacea dintre Moldova și Imperiul Otoman s-a încheiat în toamna anului 1486. Tahsin Gemil fixează luna aprilie 1486, timpul în care s-a încheiat tratatul, iar în septembrie-octombrie, stabilirea hotarului dintre Chilia, devenită stăpânire turcească, și Moldova. Clauzele tratatului nu ne sunt cunoscute, dar așa cum opina Mustafa A. Mehmet „se poate spune că el nu diferea de ahd-name-ul sultanului Mehmed al II-lea”. Întrucât s-au purtat discuții în legătură cu tratatul de pace, este
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
și motive geometrice. Pe domn nu l-a preocupat numai consemnarea în scris a principalelor evenimente din timpul domniei sale. S-a gândit și la modul în care se putea perpetua amintirea înaintașilor săi la tronul Moldovei. A restaurat biserica domnească (devenită biserică episcopală) Sfântul Nicolae de la Rădăuți și a hotărât ca pe mormintele primilor domni ai Moldovei să fie puse lespezi noi de marmură, frumos împodobite, ce se numără printre monumentele sculptate din vremea domniei sale. V. Vătășianu considera că bogăția de
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
secolul al XIII-lea va apărea noua capitală, Stockholm. Prin secolul al III-lea d.H., aceste triburi au preluat de la goți și longobarzi vechea scriere germană. Pe la anii 500-600 i-au înfrânt și alungat pe goți și unii dintre ei, deveniți corsari, fac primele incursiuni pe țărmurile nord-estice ale Angliei, atacând și prădând Mănăstirea Lindisfarme. Trăind într-un teritoriu împădurit și pietros după datele actuale din cei 449.793 km2 ai Suediei, 54% sunt păduri, 9% teren cultivabil, 9% lacuri și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
Suedia. Este adevărat că pentru un român care vine din spațiul mioritic unde, îndeosebi în lumea satului, în general și în zona de munte, în special, căsătoria are la bază o moralitate milenară, o sacralitate creștin-ortodoxă, cu norme și principii devenite datini și încă sever respectate familia suedeză pare să traverseze o criză. Natalitatea este relativ scăzută. Rata divorțurilor este sporită dintr-o sută de tineri căsătoriți, 45 divorțează sunt și acele "căsătorii de probă", sambos, de la cuvântul suedez samboende, care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
veni cu date necunoscute sau mai puțin știute din viața de familie, încercând, totodată, să reconstitui atmosfera în care au trăit, au muncit și s-au stins cei mai mulți dintre ei". Autorul identifică pe unii prieteni, dintre care nu lipsesc cei "deveniți eroi ai cărții lor", dar și pe acei "dușmani ce le râvneau bunăstarea sau faima". Dezvăluie crâmpeie din "satisfacția împlinirilor și tristețea insucceselor", înțelegerea și altruismul "față de cei sărmani"; cine mai știe azi, bunăoară, că "Lovineștii (părinții lui Eugen Lovinescu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
zile pentru informații și contestații. Apoi le analiza și definitiva în Consiliul Oamenilor Muncii. Cei ce aveau același punctaj, dar aveau mai mulți copii, ori bătrâni, sau persoane bolnave ori handicapate, aveau întâietate. Pe la unii dintre foștii lucrători ai Secției, deveniți acum pensionari sau oameni neputincioși, aflați la pat, îi vizita, fie singur, fie cu președintele de sindicat, bucurându-i cu o vorbă bună, cu un cadou, cu un ajutor. Grație stilului său de lucru, principiilor introduse, modului constant în care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
ontologic eminescian. Începe colaborarea la revista "Luceafărul". În 1986 se stinge din viață un mare prieten, poetul Ion Alex Angheluș. 1989, august. În R.S.S. Moldovenească, aflată în plin proces de redeșteptare a conștiinței naționale, i se publică, în revista "Nistru" (devenită, apoi, "Basarabia"), cu caractere rusești, un articol despre postsincronism. În decembrie, se bucură de căderea regimului Ceaușescu, dar nu-și face iluzii nici cu "noua revoluție" "în direct". 1990. Încearcă, printr-o publicistică polemică, în diverse ziare și reviste, să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
Exil voluntar, suplinirea unei catedre secundare în satul Opăriți e un prilej de observare a moravurilor dăscălicești, din unghiul prozei polemice și patetice. Daniel Durban, promisiune a filozofiei, caută anonimatul și uitarea departe de lașul consacrării sale, în urma unei drame devenită prin reverberație proces de conștiință. Theodor Codreanu scrie cu oarecare cursivitate, are știința caracterizării lapidare, taie fraza nervos, dar nu are consecvența unui regim epic. Cartea, minusculă, e compusă din mai multe cărți, stilul, ca să zic așa în formare, din
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
regretatul poet, critic și istoric literar, eseist și animator Ion Alex. Angheluș și este, pentru zilele noastre, criticul literar, eminescologul și publicistul Theodor Codreanu. Numele celor doi a fost asociat nu o dată în anii din urmă, dată fiind prietenia lor devenită de notorietate, strivită brusc de destin și perpetuată în posteritatea poetului. Cel care a omagiat, în sesiuni comemorative, personalitatea unică a celui dispărut a fost tocmai Theodor Codreanu, care s-a simțit chemat, în virtutea atâtor fapte luminoase săvârșite împreună, să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
pe autor la concluzia că sacrificarea lui Eminescu nu ține numai de trecutul bine sedimentat, ci și de prezentul confuz, tranzitoriu. Mai mult: pe Eminescu îl așteaptă o soartă similară și în viitor! Explicația ar consta din acest adevăr imuabil devenit, din păcate, clișeu: ființa și spiritul poetului se confundă cu ființa și spiritul acestui neam greu încercat de istorie, dar conștient de menirea sa. Întrucât în articolele sale Eminescu s-a dovedit în permanență "inflexibil cu principiile și cu soarta
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
peisajul românesc intelectual o poziție pe care-o recunoaștem ca hrănindu-se din valori cultivate de o anume stângă a culturii românești, a cărei filozofie se revendică apăsat dintr-o anume interpretare a valorilor naționale. Dubla sacrificare a lui Eminescu (devenită triplă apoi) ar putea fi numită istoria unui destin. Pentru amatorii de scenarii care guvernează lumea, cartea este parțial expresia unui asemenea scenariu, în care faptele dobândesc o cu totul altă semnificație decât cea pe care am putea s-o
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
proprie inițiativă, felul cum a sesizat, de la început, că Varvara are ceva cu totul special, de la faptul că oamenii nu spun niciodată ce gândesc, ascunzându-se parcă și de ei înșiși, și până la întâmplări cu totul senzaționale, cum e cea, devenită celebră în zonă, a căruțașului Săsărman, căruia îi dispar tot felul de obiecte din gospodărie, până când, sesizate autoritățile, se descoperă o stranie ascunzătoare subpământeană, iar absurdul a tot ce se întâmplă îl determină pe țăran să-și vândă gospodăria și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
acceptă inversul metodei. Fragmentele lui Lamparia, de Theodor Codreanu, sunt ca așchiile de marmură ce rămân după cioplirea statuii unei zeițe a singurătății. "Dacia literară", nr. 3, iul-septembrie 2003 Mihail DIACONESCU Theodor Codreanu Cugetările aforistice Fiecare cultură impune opere specifice devenite momente de referință (opere eponime), lungi serii de valori care o particularizează și personalități capabile să-și asume misiunea dificilă de îndrumători ai celor ce creează. Personalitățile devenite directori de conștiință se impun prin prestigiul propriei creații, dar îndeosebi prin
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
2003 Mihail DIACONESCU Theodor Codreanu Cugetările aforistice Fiecare cultură impune opere specifice devenite momente de referință (opere eponime), lungi serii de valori care o particularizează și personalități capabile să-și asume misiunea dificilă de îndrumători ai celor ce creează. Personalitățile devenite directori de conștiință se impun prin prestigiul propriei creații, dar îndeosebi prin capacitatea de a sesiza și afirma sensul culturii în care se înscriu. Acțiunile lor devotate, neabătute în serviciul valorilor în care cred sunt percepute drept sublime repere orientative
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
un șmecher care nu se desprinde nici o clipă de "omul moft". O arie întreagă de împricinați din literatura română sunt asociați cu Mitică, după modelul Călinescu care afirmă că "Ion Minulescu e un Mitică, un Cațavencu și un Eleutheriu Popescu deveniți lirici" (p. 127). Mitică a stârnit multe discuții în lumea criticilor literari. Este instructivă această dezbatere pe seama unui personaj devenit omniprezent. Un alt motiv caragialian este "norocul", destinul, hazardul patronate de zeițe în mod special, credința în transcendența verticală, legătura
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
de atitudine probează cunoașterea în adâncime a temei, focalizată pe trei nuclee de interes: 1. teroarea istoriei; 2. conștiința basarabeană sfâșiată; 3. componenta cultural-literară. Toate trei se regăsesc, în proporții diferite, și în Duminica Mare a lui Grigore Vieru, cercetare devenită obiect al eseului de față. Simbolul Grigore Vieru este mai puternic decât poetul Grigore Vieru. Acesta pare să fie tâlcul adânc al amplei exegeze. Enunțul aforistic de mai sus conține numai aparent un paradox. Grigore Vieru este perceput de către prețuitorii
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
în "Dilema" anului 1998 de către Mircea Cărtărescu. Un alt reproș adus postmodernismului ține (după formularea "kynică" a lui Alain Finkielkraut) de moda Disneyland instaurată atât de confortabil în mai toate instituțiile dâmbovițene (cultură, învățământ, mass-media) sufocate de kitsch și hedonism (devenite mod de viață), unde unicul îndemn este "amusez-vous!", iar scopul, cum spune autorul, este distracția ca "eon al ridicării la demnitate culturală". Prin urmare, ca să nu mai fie profesorii catalogați de către discipoli (și nu numai, din păcate!) ca "retrograzi", "inerți
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
simplă mișcare, bine și profund gândită, pe detractorii lui Eminescu, stabilind unul din reperele, totodată, de analiză ale transmodernismului, curent ce va trebui să poarte mai departe valorile modernismului românesc, ce vin din clasicism, și din romantism unele (momentul 1848 devenit model, unicul viabil pentru evoluția noastră ca națiune modernă și stat european), și din nou, cu Eminescu principal precursor: "omul deplin al culturii românești" (Const. Noica) din care toate vin și către care vor conduce, esențial, și în viitor. Oricâte
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
un adevărat "decalog" al selecției articolelor, studiilor, eseurilor, cronicilor, recenziilor, medalioanelor sau prefețelor și postfețelor pe care Theodor Codreanu le-a publicat în decursul anilor prin diferite locuri, autorul reușește să repună în circuitul firesc nume autentice marginalizate și practic devenite necunoscute, în viața culturală la nivel național. "Firește, latura subiectivă în selecție trebuie luată în considerație, ca și faptul că mi-a fost mai ușor să adun aici texte deja culese la calculator, în ultimul deceniu, încât valori adunate anterior
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
mână totul după voința și capriciile sale. Iată ce numesc eu natura fiecărui fel de guvernământ. Trebuie să vedem care sunt legile ce decurg nemijlocit din această natură și care sunt, În consecință, primele legi fundamentale”. Întemeiat pe aceste exigențe devenite clasice, Giorgio del Vecchio evidențiază o dominantă a Dreptului: „Protecția constantă a drepturilor naturale ale persoanei este, În consecință, scopul imuabil al Statului, misiunea primară pe care el este chemat s-o Îndeplinească și la care el nu poate greși
Giorgio del Vecchio – filosof al justiţiei by Vanda VLASOV () [Corola-publishinghouse/Law/1275_a_2210]
-
ca influența acestuia asupra spiritului și asupra caracterului să se răspândească În toată națiunea; și el trebuie special să evite toate instituțiile pozitive care pregătesc națiunea pentru război”. Giorgio del Vecchio laudă poziția adoptată de John Stuat Mill În lucrările, devenite cărți de referință majoră, Despre Libertate (1864) și Principiile Economiei Politice (1892). Celebrul filosof englez a susținut principiul după care individul trebuie să fie cel mai puțin sacrificat de către societate și totodată, abstentionismul Statului față de tot ceea ce ar constitui o
Giorgio del Vecchio – filosof al justiţiei by Vanda VLASOV () [Corola-publishinghouse/Law/1275_a_2210]
-
vorba de cele metaforizante, de factură neomodernistă, fie de cele „neorealiste”, îngroșate prin aderența la realitatea exterioară postrevoluționară. Pe de o parte, aspirație spre cerul înalt și pur al Poeziei (cu sfidarea forței gravitaționale), pe de alta, revărsare în spațiul devenit extensibil al poemelor, din necesități de documentare socială și pamflet moral. Bun versificator, autorul caută și găsește în numeroase rânduri rezolvări prozodice ingenioase (mai ales în volumul Poezia și foamea, 1997). Semnificativă rămâne însă pendularea între registre lirice atât de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285638_a_286967]
-
la Conferința de Pace de la Paris în 1947 și regimul comunist care și-a găsit sfârșitul în 1989 au împărtășit un interes comun atunci când a fost vorba de a ascunde și a minimaliza gravitatea crimelor comise. Noile colecții de arhivă devenite acum accesibile au clarificat natura și măsura crimelor comise împotriva evreilor, făcând în egală măsură posibilă o mai bună înțelegere a persecuțiilor sistematice la care a fost supusă populația roma, precum și a sorții tragice a acesteia în timpul regimului Antonescu. Noi
Munca obligatorie a evreilor din România (1940‑1944). Documente by Ana Bărbulescu, Alexandru Florian (ed.); Alexandru Climescu, Laura Degeratu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/800_a_1752]
-
instituțiile evreești cu caracter strict religios sau cultural, iar în ceea ce privește personalul, se exceptează: - urmașii direcți ai invalizilor, voluntarilor și morților din războiul din 1877, dacă actualmente sunt creștini; - invalizii din războiul întregirii neamului; - orfanii de războiu din 1916-1918. În locurile devenite imediat vacante, se vor angaja numai români. În vederea pregătirii înlocuitorilor pentru salariații calificați și specializați ce urmează a mai rămâne în întreprinderi până la expirarea termenului de 31 Decembrie 1941, Ministerul Muncii va putea impune întreprinderilor angajarea de personal român, pentru dublarea
Munca obligatorie a evreilor din România (1940‑1944). Documente by Ana Bărbulescu, Alexandru Florian (ed.); Alexandru Climescu, Laura Degeratu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/800_a_1752]
-
de bărbatul ei, fost gornic, să ajungă la răzvrătiți (Flinta lui Dămian); jertfindu-se, un țăran beteag vestește, buciumând, izbucnirea răzmeriței (Tulnicul lui Gădălin); alt țăran izbutește să ia, în ziua zdrobirii pe roată a lui Horea, opincile acestuia, obiecte devenite sacre pentru el, pe care apoi, după îndelungi șovăieli, le va încălța, pentru a porni la Viena să îi spună împăratului păsurile iobagilor (Opincile). În ciclul Tulnicele Iancului, un lemnar ce își vinde singur obiectele confecționate face fapte de eroism
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289857_a_291186]