6,175 matches
-
al căror prim număr a apărut în ianuarie-februarie 1990. TRANSVERSALES SCIENCE/CULTURE (TRANSVERSALE ȘTIINȚĂ/CULTURĂ) ȘI LA MAISON GRENELLE (CASA GRENELLE) În noiembrie 1988, cu ocazia transformării GRI în GRIT, Jacques Robin se gîndi să pă-răsească localurile de pe strada Descartes; ezita între mai multe posibilități: să i se alăture lui Joël de Rosnay în Cetatea Științelor și Tehnicilor din La Villette, să rămînă pe loc, după cum i-o sugera Hubert Curien, să accepte propunerea lui Hugues de Jouvenel de a se
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
dimensiune care îi îmbogățește vizi unea și în același timp adaugă interogații asupra scriiturii sale, pe care le întîlnim practic în toate textele lui. Gîndește el mai întîi în imagini sau în cuvinte? Cînd i se pune această întrebare, autorul ezită, dar nu încearcă să tranșeze problema: Cînd scriu, am un limbaj cinematografic, iar cînd filmez, am un limbaj literar, la fel ca identitatea mea dublă. Cînd sunt în Franța, mă simt afgan și cînd merg în Afganistan, mă simt francez
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
apare, de-a lungul desfășurării narațiunii, ca un șef integru, performant, loial, al cărui singur mare "defect" este de a fi soțul unei femei frumoase, pe care Vojd o dorește doar pentru el. Pentru a-și satisface acest capriciu, nu ezită să-și folosească, răbdător, monstruoasa capacitate de frîngere a sufletelor celor din jur, pînă la a o împinge pe propria soție la sinucidere, ulterior făcînd același lucru și cu Grossman, folosindu-se însă de astă dată de "pistolarul" Ivan, de
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
treizeci de ani, a reușit, spre surpriza tuturor, înce pînd cu ea însăși, să obțină al doilea mare premiu literar rîvnit în Hexagon, Renaudot 2012, pentru romanul Notre-Dame du Nil. După propriile spuse, jurații Renaudot se cam învîrteau în jurul cozii, ezitînd între două valori sigure, Philippe Djan și Vassilis Alexakis, cînd Jean-Marie Le Clézio, atît de impregnat el însuși de alte culturi și îndeosebi de soarele african, a lansat numele prozatoarei rwandeze, care făcuse, de altfel, parte din prima selecție a
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
pierdut de lume, bătrîna Aliide, care a cunoscut și ocupația nazistă și pe cea rusească, se ascunde într-o veche fermă părăginită. Într-o dimineață, o descoperă pe Zara rătăcită în curtea ei, într-un hal fără de hal și, după ce ezită să o adăpostească pe fata lovită și zdrențăroasă, o primește în casa și în sufletul ei și decide să o protejeze. Treptat, cele două femei își dezvăluie cele mai întunecate secrete. Zara a plecat la Berlin, după căderea URSS, atrasă
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
aceleiași subiectivități ("Eu, iată obstacolul. Nu reușesc să-l depășesc. Sunt înțepenit acolo, fără scăpare.") (C) care abordează un unghi de atac diferit sau mai multe unghiuri deodată căci, pasionat de paradox și de logica terțului inclus, gînditorul nu a ezitat niciodată să facă să se încalece mai multe puncte de vedere, concepții filosofice sau judecăți morale pentru a scormoni permanent prin aceleași teme: Dumnezeu, moarte, păcat, suferință, Celălalt, vanitatea oricărui lucru, conștiința răului. Penultima frază din Amurgul gîndurilor spune : Sunt
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
cea a impozitului. "Am fost adesea înșelat, spunea poporul, dar voi veghea eu însumi să nu mai fiu înșelat încă o dată". Ce putea face guvernul provizoriu? Vai! Ce se face întotdeauna într-o conjunctură asemănătoare: promite, și câștigă timp. Nu ezită să promită, și pentru a da promisiunilor sale mai multă solemnitate, le-a fixat în decrete. "Creșterea bunăstării, diminuarea orelor de lucru, ajutoare, credit, instrucție gratuită, colonii agricole, defrișări, și în același timp reducerea taxei pe sare, pe băuturi, pe
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
în mod obligatoriu regula de acțiune pentru populații întregi. Și uitați-vă care este diferența. Când aveți bani și vă este tare foame, oricare ar fi teoria dumneavoastră asupra numerarului, ce faceți? Intru la un brutar și cumpăr pâine. Nu ezitați să vă despărțiți de banii dumneavoastră. Nu îi posed decât pentru a mă despărți de ei. Și dacă, la rândul său, acestui brutar îi este sete, ce face el? Merge la negustorul de vinuri și bea un pahar de vin
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
al Asociației bordeleze aceste cuvinte încurajatoare: Fiți puternici și vă vom susține! Era deci vorba de a deveni puternici; Bastiat a înțeles că într-o țară puternic centralizată ca a noastră, impulsul trebuia să plece de la centru și nu a ezitat să abandoneze scumpa sa solitudine din Mugron pentru a veni să se stabilească la Paris. Ni se pare că încă îl vedem, făcând primul său turneu în birourile jurnalelor care și-au arătat simpatia față de cauza libertății comerțului. Nu avusese
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
său în această funcție laborioasă. Dar dacă a renunțat să fie George Wilson al Asociației franceze, el a continuat să-i fie Cobden. A rămas cel mai activ colaborator al jurnalului Liberul schimb și, în ciuda slăbiciunii vocii sale, nu a ezitat să vorbească în persoană la reuniunile Asociației din sala Montesquieu. Discursurile sale, în formă de apologuri, erau întotdeauna puternic aplaudate. În același timp, Bastiat nu era un orator înnăscut; vocea sa era surdă și învăluită, îi lipsea animația în gest
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
a respectivelor schimbări. Globalizarea a făcut ca pentru muncitorii dintr-o țară să fie mai greu să negocieze cu patronii în vederea obținerii unor condiții mai bune. S-a ivit nu numai amenințarea relocalizării producției anumitor firme, ci și spectrul firmelor ezitînd să mai facă vreo investiție. Pro-babil că globalizarea a afectat țările cele mai slabe, din cauza incapacității lor de a cîștiga încrederea cercurilor financiare internaționale și parteneriatul firmelor transnaționale: Nu e de-ajuns să spunem, așa cum au tendința să facă rapoartele
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
bine hatman. Să nu fi fost tată-tău!... Drama rămâne oricum foarte originală și nu figura de femeie bărbătoasă a Vidrei, care împinge pe erou pe calea ambițiilor, oferă problema centrală. Răzvan însuși e un om de voință și dacă ezită, face aceasta din cauza unei măsurări juste a condițiilor. El știe că un țigan nu poate pătrunde și noi înșine vedem că ori de câte ori un dezacord se ivește între căpitan și ai săi, problema nu se pune în termeni reali, ci printr-
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
lui Slavici, cu același fel de oameni mocniți, tardivi în desfășurarea sufletească și adânc preocupați de problema economică, este excesiva timiditate a eroilor. Mediul e al opincarilor bănățeni. Sandu, scăpat de cătănie, merge la Lugoj să intre la vreun meșter, ezită mult, în fine e primit la maistorul Tălpoane, om cumsecade și supus, cu nevastă arogantă. Lumea aceasta rea nu-i de Sandu. Ana, fata lui Tălpoane, îl privește cu ochi buni și-i dă vin fiert, iar maistorița înfuriată îl
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
totală, uniunile comerciale ar trebui ținute în frâu, iar cetățenilor ar trebui să li se ofere mai multă protecție socială astfel de idei erau total străine spiritului timpului. Chiar dacă cineva ar fi fost de acord cu aceste idei, ar fi ezitat să adopte o atare poziție în public și cu greu și-ar fi găsit un public ascultător." În ciuda acestui consens, existau acei cetățeni, aflați atât de partea dreaptă cât și de cea stângă a spectrului politic, și asupra cărora s-
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
a sila și nu vrea să vadă"219. Eminescu este recunoscut drept unul dintre cei mai acizi redactori de la Timpul, cu un discurs bine argumentat, care se distinge în presa vremii prin erudiția și bogăția mijloacelor de expresie. Jurnalistul nu ezită să intre în polemică cu gazetarii de la publicațiile adverse sau cu oamenii politici ai timpului. Campania de presă inițiată de Slavici și Eminescu în noiembrie 1877, pentru apărarea drepturilor poporului român, culminează cu studiul "Basarabia", publicat în martie 1878. Eminescu
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
toți pungașii pe cari i-au adus fanarioții, nu toți Cârjaliii și Caragialâii, nu toate stârpiturile Fanarului și ale Orientului, nu toți bandiții lui Pazvan și Ypsilant pot pretinde a fi din societatea română"276. Semnalăm însă că jurnalistul nu ezită să evidențieze meritele acestor popoare atunci când este cazul. La polul opus, Al. Oprea apreciază că numai la o lectură grăbită a articolelor lui Eminescu și prin eludarea contextului social-istoric textele acestuia pot fi bănuite de xenofobie 277. În spatele repudierii "străinismului
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
-le biruința constantă a mediocrității și a șiretlicului"339. Independența de gândire a jurnalistului este sensibilă în afirmațiile vizând lipsa unor granițe ferme între conservatorism și liberalism, la nivelul concepțiilor politice. Redactor la principala publicație a partidului conservator, Eminescu nu ezită să spună despre sine că este liberal: "Noi declarăm, și aceasta din toată puterea conviețiunii noastre, că suntem liberali în toată întinderea cuvântului și în tot adevărul său"340. Afirmații de acest gen apar deseori în corpul articolelor, având la
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
utopică a trecutului, trecerea sub tăcere a aspectelor negative, se înscrie în trama mitului vârstei de aur, bogat ilustrat de scrisul eminescian. Dezamăgit de actele clasei politice românești, gazetarul se întoarce spre trecut ca spre un spațiu compensatoriu și nu ezită să-și exprime admirația față de personalități precum Ștefan cel Mare, Mircea cel Bătrân, Matei Basarab ș.a. Atitudinea encomiastică față de trecut îi va atrage jurnalistului acuza de reacționar. Eminescu le răspunde acuzatorilor, chiar în textul articolelor, susținând că: "adevăratul progres nu
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
suferă în urma Congresului de la Berlin. Luptele politice interne au în viziunea lui Eminescu caracterul unor dispute personale pentru putere, iar tagma "patrioților reversibili" are reprezentanți în ambele grupări politice ale vremii. Chiar dacă este redactor la publicația conservatoare Timpul, jurnalistul nu ezită să amendeze faptele politicienilor conservatori, atunci când acestea afectează politica țării, și nici să se declare liberal prin apărarea Constituției și a libertăților cetățenești. Eminescu condamnă despotismul și demagogia care caracterizează clasa politică a vremii, fără a identifica diferențe majore între
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
receptării. Preocupat de normarea și modernizarea limbii literare, Eminescu mărturisește țelul de a impune o limbă literară clară, asigurând în același timp continuitatea cu limba textelor vechi românești. "Maimuțărelile lingvistice" ale colegilor de breaslă devin ținta ironiilor jurnalistului, care nu ezită să intre în polemică cu cei care se fac vinovați de coruperea limbii. Prin varietatea și modernitatea expresiei jurnalistice, publicistica eminesciană se impune ca paradigmă a limbajului publicistic modern, contribuind la autonomizarea acestuia între limbajele specifice celorlalte domenii de cunoaștere
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
își manifestă profunda nemulțumire față de "vârtejul jucăriilor politice"521, un spațiu compensatoriu, în care cuvântul cu rol cathartic macină mânia și revolta față de o lume în care "atât de multe lucruri nu erau cum trebuie să fie"522. Jurnalistul nu ezită să amendeze acțiunile oamenilor politici, liberali și conservatori, deopotrivă, atunci când acestea sunt guvernate de interese personale. Nestatornicia oamenilor politici este atacată în termeni duri de jurnalist: Suntem comedianți cari ne batem de florile mărului pentru petrecerea și câștigul străinilor ce
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
o pot avea în momentul în care acționează sub forma codurilor sociale, care fac posibilă identificarea și comunicarea dintre membrii aceleiași comunități. În ceea ce privește identificarea "motorului" care se află în spatele proliferării sistemelor de obiecte, Baudrillard o consideră încă o "problemă deschisă", ezitând între o explicație ce pune accentul pe imperativele de ordin tehnic, una a creșterii nevoilor psihologice și alta ce realizează o combinație dintre primele două. În orice caz, multiplicarea bunurilor materiale și a serviciilor este resimțită ca o "mutație fundamentală
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
capcane În care au căzut alții și puteți face alegerile potrivite. În exemplul de mai sus, noul membru care avea o problemă a descoperit devreme În cariera sa un principiu important: dacă ai de unde să obții sfaturi pe gratis, nu ezita să le primești! La urma urmei, asta Înseamnă conectarea la rețea. Stabilirea unei rețele de contacte este dificilă pentru multe persoane, pentru că nu vor să-i „deranjeze” pe alții. Unii consideră rețeaua drept echivalentul intelectual al Împrumutului de benzină de la
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
pe cei care au contact cu publicul Ă la seminare pentru a-și consolida aceste cunoștințe. 3. Asigurați-vă că poziția dumneavoastră privind conduita adecvată de la birou este Înțeleasă de toată lumea. Dacă o persoană nu se comportă cum trebuie, nu ezitați să-i atrageți atenția. 4. Acceptați responsabilitatea de a prelua conducerea În departamentul dumneavoastră atunci când vine vorba de bun-simț și etichetă. Fie că vă place sau nu, acțiunile managerilor devin etalon. 5. Modelați comportamentul pe care Îl așteptați. Tratați-i
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
ținută științifică, precum pe Varro: acesta crede, într-adevăr, într-un Dumnezeu, suflet al universului, care poate fi identificat cu Iuppiter Capitolinus sau cu Dumnezeul evreilor 65. De asemenea, un poet ca Vergiliu, împins de un asemenea sincretism metafizico-religios, nu ezită să insufle în protagonistul Eneidei sale o religiozitate profundă, care trebuia să fie auspiciul și garanția cea mai puternică a spiritului religios roman pe vremea lui Augustus. În fine, însuși Augustus, căruia religia iudaică nu îi era străină, din câte
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]