9,442 matches
-
valoare; aducîndu-și, în film, propria condiție - de pui de om hărăzit să se miște greu, ca într-o continuă zbatere de pa-săre rănită - , copilul aduce un adevăr și o autenticitate răvășitoare; paradoxal, el e un personaj memorabil în sine, dincolo de ficțiunea propriu-zisă. Ma-rea calitate a filmului e tocmai inocența știutoare a acestui copil, miraculoasa demnitate cu care își trăiește handicapul. Ideea - bună - a scenariului (scris de Răsvan Popescu și de regizor) e aceea de a pune într-o continuă balanță
Cinema cu handicap by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/15504_a_16829]
-
însă suprarealiștii încercau o nostalgie presantă a realului. Desfăcîndu-i articulațiile și jucîndu-se cu factorii lui la modul unei libertăți ideale, se arătau subteran atrași de întregul dezasamblat, de ,cumințenia" raporturilor date. în chip bizar, visau o asociere între real și ficțiune, o ,trăire" plenară care să transgreseze granițele dintre artă și viață. Abolind realul convențional, năzuiau să actualizeze un real virtual, inepuizabil: Imaginația constă, scria René Char, în Partage formel, în a alunga din realitate mai multe persoane incomplete, pentru a
Nedreptățitul Abăluță by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10784_a_12109]
-
pot fi uitate (sau imputate, la o adică, ca argumente pentru un refuz încăpățânat sau un discurs distructiv "par excellence"). Lucrul care mă întreb dacă și-ar fi aflat cu adevarat rostul este mult prea precisă ancorare în concret a ficțiunii. Proza realistă nu presupune neapărat referințe directe la evenimente relativ recente și unanim cunoscute, care au marcat societatea românească în ultimul deceniu. Punerea sub lupa a unei "felii" din viața unei societăți, pentru a obtine, prin extensie, o imagine deslușita
Romanul arivistului post-decembrist by Dan Croitoru () [Corola-journal/Journalistic/18137_a_19462]
-
unei "felii" din viața unei societăți, pentru a obtine, prin extensie, o imagine deslușita a acelei lumi, nu urmărește redarea fidelă a vietii cotidiene, de care, altfel, cititorul e, fără îndoială, sătul. A te recunoaște și identifică întocmai cu eroii ficțiunilor, a lua "ad litteram" tot ceea ce se petrece, e treaba spectatorilor filmelor de duzină. Anumite scene de viață pot fi redate în cărți pentru a întregi dimensiunea lumii transfigurate a ficțiunii. Altfel, dacă se vorbește de mineri, de leul care
Romanul arivistului post-decembrist by Dan Croitoru () [Corola-journal/Journalistic/18137_a_19462]
-
sătul. A te recunoaște și identifică întocmai cu eroii ficțiunilor, a lua "ad litteram" tot ceea ce se petrece, e treaba spectatorilor filmelor de duzină. Anumite scene de viață pot fi redate în cărți pentru a întregi dimensiunea lumii transfigurate a ficțiunii. Altfel, dacă se vorbește de mineri, de leul care cade, de dolarii care sunt "un fel de lei cu dobândă", de faptul că cei care au trecut "pragul anilor ^90 cu bani" sunt "copiii nomenclaturii și ai securiștilor", există riscul
Romanul arivistului post-decembrist by Dan Croitoru () [Corola-journal/Journalistic/18137_a_19462]
-
exotismul Orientului Îndepărtat, contrastele Balcanilor și un limbaj plin de fast, admirabil transpus în română de Petru Creția. Autoarea nu face însă doar o simplă operație de repovestire. Ea reinventează și modelează. Așa se face că Orientul însuși devine o ficțiune. Nu despre el vorbesc povestirile, ci despre modul în care și-l închipuie occidentalul. De aici unitatea celor zece povestiri, publicate inițial separat. Dar, așa cum picturile lui Wang-Fo, eroul primei povestiri, devin mai credibile decât realitatea însăși, tot așa lumea
Fascinația Orientului by Cătălin Constantin () [Corola-journal/Journalistic/16408_a_17733]
-
Mamă, să o lase în pace, să nu-i facă nici un rău. Se taie în text tare, iar cruzimea crește. Hamlet primește o misiune prin acest testament, în fond. Totul este o înscenare, un spectacol grandios, la limita realității cu ficțiunea. Ideea de teatru este fundamentală. „Sus cortina. Totul e teatru și totuși realitate". Clovneriile lui Hamlet, costumul cu burtă și dimensiuni rubiconde pe care personajul îl poartă pe sub hainele sale, pînă în momentul travestiului și al devoalării convenției din scena
Forța cuvîntului by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/6330_a_7655]
-
Don Juan), la Theodor Mazilu oboseala sau resentimentul lui Ramón Pérez de Ayala. Arhetipologia cărții identifică figuri fundamentale deschise iradierilor semantice ulterioare: Isus, Romeo, Don Juan, Faust și avatarurile lui Mephisto. În sfera lor generatoare de sens se naște ulterior ficțiunea la Henri de Montherlant, Bulgakov, Valéry, Ayala sau Mann. Cărțile vor avea o atitudine de conformitate cu modelul livresc sau îl vor contesta ireverențios. Pentru că "memoria generică a literaturii" este, ca și cea individuală, selectivă și creativă. În postfața cărții
Melancoliile literaturii by Iulia Alexa () [Corola-journal/Journalistic/17038_a_18363]
-
literaturii argentiniene contemporane. Fidel principiului pe care singur și l-a impus - acela de a scrie bucăți literare nu foarte întinse, cele mai multe dintre ele nedepășind mărimea unei nuvele -, Aira a experimentat în permanență, creând o literatură la limita dintre reportaj, ficțiune, scriere biografică și eseu. Stilul său cu totul aparte este cunoscut publicului român încă de la Varamo, titlu apărut în colecția „Cartea de pe noptieră“ a Editurii Humanitas, iar volumul recent publicat de Editura Polirom, O scenă din viața unui pictor călător
Neputința de a zugrăvi orizontul by Răzvan Mihai Năstase () [Corola-journal/Journalistic/4593_a_5918]
-
în loc. Lovit cât se putea de rău, Rugendas a tot tras de dârlogi la întâmplare, până ce i-au scăpat din mâini.” (p. 52) O scenă din viața unui pictor călător este genul de carte-experiment în care autorul nu sacrifică substanța ficțiunii de dragul artificiilor tehnice ci dimpotrivă, pune inovația în slujba scriiturii. Ceea ce rezultă este o mărturie puternică despre tumultul interior pe care orice artist veritabil îl resimte în momentul creației și al crizei pe care se vede nevoit să o traverseze
Neputința de a zugrăvi orizontul by Răzvan Mihai Năstase () [Corola-journal/Journalistic/4593_a_5918]
-
cel al justiției. Perspectivele celor cinci personaje pe tema traficului tind să confere coerență imaginii de ansamblu și să releve o dimensiune esențială a existenței metropolitane. Filmul mi-a amintit ca proiect, este drept pe coordonatele docuemntarului și nu al ficțiunii, de Coffee and Cigaretts (2003) al lui Jim Jarmush. Cred că filmul ar fi avut de câștigat dacă regizorul ar fi încercat să găsească la aceste personaje o explicație pentru tot ceea ce se întâmplă, deși nu lipsesc câteva reflecții pasagere
Bucureștiul după șoferi by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/7794_a_9119]
-
de intimitate - este în același timp extraordinar, irepetabil și, cum spuneam, inestimabil. Cartea se citește pe nerăsuflate, purtată de encomiastica inocentă a fidelei doamne Albaret, de montajul expert al domnului Belmont și de toate acele detalii (mai savuroase decît orice ficțiune) privitoare la viața lui Proust - cel care își trimitea șoferul (Odilon, soțul dnei Albaret) după bere rece de la restaurantul hotelului "Ritz" la ora două noaptea! Și mai există un lucru, cumva "senzațional": faptul că acele foi volante, pliate și lipite
Du côté de chez Proust by Alex. Leo Șerban () [Corola-journal/Journalistic/12120_a_13445]
-
pentru a fi dezgropate odată cu istoria bătăliei de la Iwo Jima. Aceste momente dobîndesc o semnificație profundă abia acum, cînd ele sunt contemplate din perspectiva sfîrșitului iminent, cînd orice continuitate este ruptă definitiv. Am mai remarcat această convenție care apropie filmul, ficțiunea de documentar, am văzută pînă și în cazul unui romance ca Titanic, unde cădea ca nuca în perete. Reflecția ficțiunii pe bază documentară, apropierea de istorie pe canalul de investigație tip Discovery sau History îmi spun ceva. Ficțiunea încearcă să
Visând la eroi - Scrisori din Iwo Jima by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/9569_a_10894]
-
sunt contemplate din perspectiva sfîrșitului iminent, cînd orice continuitate este ruptă definitiv. Am mai remarcat această convenție care apropie filmul, ficțiunea de documentar, am văzută pînă și în cazul unui romance ca Titanic, unde cădea ca nuca în perete. Reflecția ficțiunii pe bază documentară, apropierea de istorie pe canalul de investigație tip Discovery sau History îmi spun ceva. Ficțiunea încearcă să obțină girul faptului istoric, într-un serial precum A Band of Brothers al lui Spielberg, cei care vorbesc în deschiderea
Visând la eroi - Scrisori din Iwo Jima by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/9569_a_10894]
-
apropie filmul, ficțiunea de documentar, am văzută pînă și în cazul unui romance ca Titanic, unde cădea ca nuca în perete. Reflecția ficțiunii pe bază documentară, apropierea de istorie pe canalul de investigație tip Discovery sau History îmi spun ceva. Ficțiunea încearcă să obțină girul faptului istoric, într-un serial precum A Band of Brothers al lui Spielberg, cei care vorbesc în deschiderea fiecărui episod sunt combatanții reali, cei care au supraviețuit atît gloanțelor cît și timpului. Soldații, figuri nesemnificative pentru
Visând la eroi - Scrisori din Iwo Jima by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/9569_a_10894]
-
n-am nevoie de nici un sprijin exterior ca să fiu convins că urmează să citesc cîteva zeci sau sute de pagini de literatură. Un singur lucru îl poate neliniști pe cititorul foarte conservator care sînt: dacă între copertele cu pricina e ficțiune sau realitate. Nu că n-aș prețui cărțile documentare și altele de acest fel: dar doresc să fiu avertizat, să nu cad pradă unei confuzii. Pentru mine literatura este exclusiv ficțiune. Nu caut în ea adevărul (despre viață și moarte
Observații naive despre cărți by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/16201_a_17526]
-
conservator care sînt: dacă între copertele cu pricina e ficțiune sau realitate. Nu că n-aș prețui cărțile documentare și altele de acest fel: dar doresc să fiu avertizat, să nu cad pradă unei confuzii. Pentru mine literatura este exclusiv ficțiune. Nu caut în ea adevărul (despre viață și moarte, despre mine și despre lume etc.). Pentru adevăr există alte surse de informare. în literatură, caut povestea. Exact: povestea. Adică basmul în care se condensează o întîmplare sau un destin, cu
Observații naive despre cărți by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/16201_a_17526]
-
hedonist, cum ziceam la început. Sînt un cititor care nu s-a maturizat și iubește basmele. Unul căruia îi place să citească cele mai trăznite istorii. Dar care, atenție!, nu se plictisește de cele banale. Pur și simplu fiindcă adoră ficțiunile, tot ce iese din imaginația omului și e pus pe hîrtie sub forma unor întîmplări, personaje, discuții sau emoții. Știți ce simt eu cînd citesc? Că mi se îngăduie să zbor pe altă planetă, undeva în galaxie, să trăiesc într-
Observații naive despre cărți by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/16201_a_17526]
-
Steaua Polară, Venus? Și ce anume purtau stelele pe care le vedeam? Cerul emisferei sudice sub care stăteam perplex nu era cerul meu. Era la fel de adevărat și de uluitor, la fel de real în toate detaliile, dar era altul. Tot așa și cu ficțiunea din cărți, cu poveștile pe care ni le spun ele: aparțin unei lumi paralele, poate însă singura adevărată, reală, fiindcă este nemuritoare. "Știu eu dacă acel Augusto Pérez din romanul meu Negura nu avea dreptate atunci cînd pretindea a fi
Observații naive despre cărți by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/16201_a_17526]
-
nu numai deoarece opera sa este un imens mozaic de fragmente, scriitorul făcându-și, în plin mandarinat al romanului, o profesiune din nuvelă (adică din genul scurt). Principiul de organizare al operei este postmodern: textul navighează liber între autobiografie și ficțiune, între ironie și autoironie, între poezie și proză (câteodată și gazetărie), se șterg granițele între eu și tu, între genuri, literatura devine viață, iar viața, se știe de mult, e cinema... Autenticitatea textului lui Cosașu nu este dată de cantitatea
Inconturnabilul Cosașu by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/5987_a_7312]
-
am trăit, iar eroii din comunul nomenclator, fuziunea finală a temelor saltă miza, propune o morală - în opoziție cu moda ce pretinde prozei absoluta neutralitate a perfectei plictiseli, pe orizontala infinitului și spre pocăința lectorului. Senzaționalul, ca un drept al ficțiunii, un ce detectivistic, simțul acut al mediului, ce poate transfera în exotic și o stradă bucureșteană, dacă nu în mister și te poate firesc transmuta la intrarea în Holmeskirke învăluie măruntaiele narațiunii, fac acceptabilă situația în care un român aflător
De la Charlottenlund la Mogoșoaia by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/13864_a_15189]
-
sau șapte ani, pe atunci succedându-i-se un documentar lung de șase casete VHS despre al doilea Război Mondial. Voi rememora câteva din impresiile de pe atunci: mergând pe linia clasică (și foarte eronată) cum că lungmetrajul e echivalent cu ficțiunea, iar documentarul cu realitatea, cum mi s-a explicat, m-am simțit mult mai în largul meu vizionându-l pe al doilea. Îmi dădea posibilitatea să mă asociez cu vocea naratoare care emitea judecăți de niciunde asupra evenimentelor, mi se
Nürnberg revizitat by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/11462_a_12787]
-
asemenea operă le permite familiarizarea cu universul interior al scriitorului favorit, revelarea modului în care obsesiile, temerile și raționamentele omului se reflectă în operă. De asemenea cunoscătorii operei pot vedea geneza anumitor idei, modul în care ele sunt convertite în ficțiune. Este un exercițiu de sinceritate (pe care autorul, o mărturisește de câteva ori pe parcursul cărții, nu are curajul să îl ducă până la capăt), o zi a porților deschise pe șantierul de creație al unuia dintre importanții prozatori români de azi
Caietele lui Crăciun by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/10405_a_11730]
-
o bună zi, pe nepusă masă, respectivul autor să publice un roman care să te lase literalmente cu gura căscată. Nimic din preocupările și judecățile care îți deveniseră familiare ale agreabilului tău partener de discuții nu se regăsește în substanța ficțiunii. Realmente ai sentimentul că, în pofida semnăturii de pe copertă, noua carte a fost scrisă de altcineva decât de persoana pe care erai convins că o cunoști atât de bine. Întrebările firești pe care ți le pui după prima uimire sunt când
Cămara secretă a prozatorului by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/9959_a_11284]
-
care păreau să îi fie cu totul străine și, mai cu seamă, cum a putut să păstreze atât de bine secretul muncii sale, chiar și față de persoanele foarte apropiate lui? Viața marilor scriitori (mai cu seamă cea a autorilor de ficțiuni) are o latură ascunsă, o cămară a creației în care accesul este strict interzis chiar și persoanelor din anturajul lor imediat. Acolo se află depozitate (în plicuri conținând mii de fișe, în caiete de diferite mărimi și culori, în fișiere
Cămara secretă a prozatorului by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/9959_a_11284]