7,011 matches
-
Stilul e omul însemnează pauperismul ideii inexpresive, care atârnă de meșter, nu de subiect". Fie că face apologia pamfletului ca "gen literar jumătate actual și jumătate etern", fie că definește portretul, contrazicând o întreagă istorie a atitudinii encomiastice în portretistica literară românească, fie că reinterpretează poetic conceptul de realism sau că e în dezacord cu o definiție consacrată a stilului, Arghezi practică o polemică implicită, pentru că instaurarea propriei teorii (nemetodice și nesistematice) presupune excluderea sau demolarea celor existente. E limpede că
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
pierdută". Postmodernismul e totuna cu "libertatea absolută a plagiatului". Unde ne sunt marii instauratori de verb inspirat? "De ce de la cuvintele de forță, mantra, de la cuvintele magice, incantatorii, limba s-a degradat până la bavardajul inconsistent al omului modern"? (Interviul citat Dacia literară). În ce-l privește, "critica românească actuală (citim în Contrapunct, 1996, decembrie), cu câteva excepții onorabile, incapabilă, prin cultură și prost gust, să se ridice până la înțelegerea cărților" sale, îl irită. Pentru tipar, el anunța "versiunea originară a cvartetului "La
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
numit chiar boier moțocian în Introducerea la proza Răposatul postelnic din 1862) - predispus trădărilor și intrigilor, pătimaș ambițios și nepăsător până la dezumanizare în fața suferințelor sau chiar a crimelor - fundamental diferit de cel al secolelor XIV-XV, idealizat și îmbrăcat de savantul literat într-o aură eroică, de inspirație clar romantică. Astfel, dacă domnitorul Ștefan Tomșa I beneficiază, din partea autorului, de o portretizare moderată, în care își găsesc loc procesele de conștiință pentru fapte de a căror comitere nu este singurul responsabil, dimpotrivă
Interferen?e istorice ?i literare ?n poema hasdeean? "?tefan Tom?a Vod? ?i vornicul Ion Mo?oc ?n prinsoare la Leopole by Cezar Furtun? () [Corola-publishinghouse/Science/83580_a_84905]
-
la fel de improprie regulii de drept ca și imaginea. Videosfera slujește aristocrația banului și dăunează celei academice. Ea retrezește, în orice caz, o apăsare oligarhică pe care grafosfera republicană, prin școala laică și ziarul ieftin, o atenuase considerabil. Imaginea înghite economic litera precum peștele mare pe cel mic. Sunt de-ajuns un laringe sau o imprimantă pentru a articula sau publica un discurs, dar pentru a propune o imagine electronică milioanelor de telespectatori (sau un afiș în cvadricromie trecătorilor), e nevoie în
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
Democrit, privind materia, ale lui Aristarh sau Cicero privind cosmosul, lucrările lui Arhimede și sistemul lui Euclid, din punct de vedre metodic, constituie câteva dintre sursele ce au ajutat dezvoltarea acestui nou imaginar. Dar tradiția nu a fost preluată ad literam, ci a fost integrată într-un sistem nou, într-o imagine amplă cu caracteristici proprii. Această reconstrucție se realizează pe baza unor principii noi, enunțate în mod programatic. În primul rând trebuie să existe o legătură strânsă între imaginea asupra
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
Europa urbană", în Geopolitica, nr. 1, 2005. 185 Emil Manu, Infernurile noastre, Editura Crater, București, 1993; Virgil Nemoianu, Arhipelag interior, Editura Amarcord, Timișoara, 1994; Neculae Popa, Represiune și rezistență în județul Neamț, Editura Vremea, 2001; Aurel State, Drumul crucii, Editura Litera, 1993; Analele de la Sighet, Instaurarea comunismului între rezistență și represiune, vol. II; Analele de la Sighet, Instituționalizarea comunismului, vol. VI etc. 186 Grigore Iulian, Agricultura românească între comunism și "capitalismul sălbatic", în România Socială. Revistă de cultură socială și politică, nr.
by Ion I. Ionescu [Corola-publishinghouse/Science/1064_a_2572]
-
lui M., semnate și M. Ț., Moldovanu, Sempronius Mac Tobacco: câteva fragmente cu titlul Oglinzi, precum și începutul unui român, Alfabet, în care autorul își propunea să aloce un numar de pagini fiecărei litere, iar cuvintele să înceapă toate cu acea litera. Ocupat cu treburile legate de apariția revistei, el nu are timp să-și trieze sau să-și adune textele. O va face Șasa Până, alcătuind opul intitulat Repertoriu (1935), si acesta neterminat, înrudit vizibil cu Alfabet. Într-un număr al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288211_a_289540]
-
tranziție, București, 2001; Intelectualul român față cu inacțiunea. În jurul unei scrisori de G. M. Tamaș, București, 2002. Ediții, antologii: Șerban Cioculescu, introd. edit., București, 1987; Lucian Blaga, Luntrea lui Caron, postfața edit., București, 1990 (în colaborare cu Dorli Blaga); Cercetarea literară azi. Studii în onoarea profesorului Paul Cornea, București, 2000 (coordonator, în colaborare cu Liviu Papadima). Repere bibliografice: Eugen Simion, Stilul obiectivității, RL, 1987, 32; Val Condurache, Cartea de debut. Biblioteca critică, CL, 1988, 4; Cornel Moraru, Lucian Blaga romancier, F
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290454_a_291783]
-
colaborare). Repere bibliografice: Adrian Țion, Lacrima Bucovinei, TR, 1995, 46-47; Rachieru, Poeți Bucovina, 63-71; Rusu, Membrii Academiei, 52; Cimpoi, Ist. lit. Basarabia, 243-244; Ion Cozmei, Parabolele poetului, tristețea profesorului, CRC, 1998, 7; Datcu, Dicț. etnolog., I, 95-96; Iordan Datcu, Bucovina literară, ST, 1999, 3-4. I.D.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285825_a_287154]
-
care poate lua foarte multe chipuri sau "măști"). Secvența 2: 10 min. * Se realizează trecerea de la un autoportret pictural la un autoportret textual, citindu-se elevilor poezia Autoportret a lui Lucian Blaga. * Se anunță tematica viitorului studiu de caz: Creația literară un autoportret al scriitorului. * Această secvență e destinată organizării studiului de caz, proiectat pentru următoarele două ore. * Se repartizează sarcinile de lucru și se comunică bibliografia de consultat. GRUPA 1 realizează un portofoliu tematic cu poeziile lui Tudor Arghezi, conform
[Corola-publishinghouse/Science/1510_a_2808]
-
un autoportret tainic al artistului creator, prin care el se mărturisește lumii. Se deschide astfel problematica viitorului studiu de caz ce va face obiectul următoarelor două ore. A treia și a patra oră tema Fețele scriitorului Studiu de caz: Creația literară un autoportret al scriitorului Prezentarea cercetării Resurse didactice: portofoliile realizate, posteruri PREZENTĂRILE se desfășoară după următorul scenariu: * prima oră prezintă grupa 1; următoarea oră prezintă grupa 2 și grupa 3 * fiecare prezentare va fi precedată de un moment introductiv al
[Corola-publishinghouse/Science/1510_a_2808]
-
1959. 33 Șuteu 1966. 34 Ștefan 1979. 35 Guțu Romalo, 2000; pentru "clișeul" în cadrul, vezi și Zotta 1976. 36 Avram 1987b. 37 Ionescu 1976. 38 Avram 1997a: 485. 39 Ștefan (1979); așa cum precizează autorul, criticul N. Manolescu afirma (în România Literară din 5 octombrie 1978, p. 9), că cele două expresii au devenit niște "clișee penibile". 40 Guțu Romalo 1980a; 1992. 41 Concluzia dezbaterii "Corectitudine și accesibilitate în limbajul presei", publicate în revista Presa noastră (nr. 3 din 1976, p.7-40
[Corola-publishinghouse/Science/85023_a_85809]
-
rezolve un conflict de legi trebuie să hotărască în conformitate cu spiritul dominant al legii, dincolo de corpul textului de lege. Acesta este un mod simplu de a susține că moralitatea cere oricărei persoane care face parte dintr-o instituție să respecte atât litera cât și spiritul legii, deși Dworkin este conștient de faptul că, concepții morale diferite și incompatibile au influențat de-a lungul timpului guverne și oficiali diferiți 145. 1.3. Teorii privind relația dintre drept și morală Problema legăturii dintre drept
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
scrie encomiastic (spre a da impresia de obiectivitate din partea redacției) și care observă corect că, de fapt, Patapievici n-a părăsit postmodernismul, ci doar a devenit un "postmodernist conservator". În apărarea lui H.-R. Patapievici, s-au ridicat revistele România literară și 22, prin Alex. Ștefănescu, Livius Ciocârlie, Andrei Cornea, Gabriela Adameșteanu, Alina Mungiu-Pippidi, Virgil Nemoianu ș. a. Alex. Ștefănescu, nu fără dreptate, îi acuză pe cei de la Observatorul cultural de "poliție culturală" și, patetic, e de părere că nu-l merităm
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
Varvarienii, roman, Editura Porto-Franco, Galați, 1998; *Eseu despre Cezar Ivănescu, Editura Macarie, Târgoviște, 1998; *Controverse eminesciene, Editura Viitorul românesc, București, 2000; Fragmentele lui Lamparia, Fundația "Scrisul românesc", Craiova, 2002; *Complexul Bacovia, Editura Junimea, Iași, 2002, ed. a II-a, Editura Litera Internațional, Chișinău-București, 2003; *Basarabia sau drama sfâșierii, Editura Flux, Chișinău, 2003, ediția a II-a revăzută și adăugită, cu o prefață de Mihai Cimpoi, Editura Scorpion, Galați, 2003, ediția a III-a, Editura Pax aura mundi, Galați, 2004; *Caragiale abisal
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
ediția a II-a revăzută și adăugită, cu o prefață de Mihai Cimpoi, Editura Scorpion, Galați, 2003, ediția a III-a, Editura Pax aura mundi, Galați, 2004; *Caragiale abisal, Editura Augusta, Timișoara, 2003; *Duminica Mare a lui Grigore Vieru, Editura Litera Internațional, Chișinău-București, 2004, cu o postfață de Mihai Cimpoi; *Mitul Eminescu, Editura Junimea, Iași, 2004, col. "Eminesciana"; *Eminescu martor al adevărului, Editura Scara, București, 2004 ; *60 de oglinzi, Editura Sfera, Bârlad, 2005; *Mihail Diaconescu. Fenomenologia epică a istoriei românești, Editura
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
1980, Întoarcerea dramaticului Eu, 1983, Scrieri alese, I-II, 1985, Ciclul italian sau criza de timp, 1987, Piramida singurătății, 2000, Ninge la o margine de existență, 2002, Decebal, 2003; Momentul inimii, 2003, ediție antologică de Mariana și Dumitru Gabura, Editura Litera Internațional, Chișinău-București. 377 A se vedea cap. Temeliile transmodernismului și cartea lui Basarab Nicolescu, Transdisciplinaritatea. Manifest, Editura Polirom, Iași, 1999). 378 Victor Teleucă, op. cit., p. 11. 379 Victor Teleucă, Ninge la o margine de existență, p. 301. 380 Trebuie precizat
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
a Academiei Feminine de Litere din Paris și inițiatoare a Premiului Femina pentru roman. A colaborat la „Les Annales”, „Conferencia” (Paris), „Echos de France”, „Revue des deux mondes”, „Revue de Paris”, „L’Illustration”, „Le Figaro”, „The Contemporary review”, „Lumea nouă literară”, „Revista literară”, „Făt-Frumos”, „Convorbiri literare”, „Luceafărul”, „Noua revistă română”, „Flacăra”, „Rampa”, „Dimineața”, „Năzuința”, „Gândirea”, „Viața românească”, „Boabe de grâu”, „Adevărul literar și artistic”, „Universul literar” ș.a. În 1934 se află între fondatorii Casei Românești din Paris, iar în 1937 inaugurează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290397_a_291726]
-
numeroase versuri lirice, s-a afirmat mai întâi ca umorist, fiind nelipsit de la rubricile sau revistele de umor de după 1875 și întâlnindu-se aici, uneori, cu I. L. Caragiale, cu care a fost, într-o perioadă, în relații amicale. În „Minerva literară ilustrată” semnează, între 1909 și 1914, poezii și cronici rimate, amintiri și evocări, susține „Rubrica lui Mitică”, înțesată cu „mofturi”, „miticisme” și anecdote, răvașe și epigrame, scrie snoave, farse, schițe umoristice, sonete. În foiletonul săptămânal al revistei publică întâmplări cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290125_a_291454]
-
de Societatea Presei, i-a fost reprezentată la Teatrul Național din București în 1896. Cu reputația unui om de spirit și a unui epigramist temut, T., poreclit Țața, a fost o figură memorabilă a boemei bucureștene, ilustrând perfect tipul publicistului literat de la sfârșitul secolului al XIX-lea, funcționar de nevoie, oscilând veșnic între literatură și gazetărie. A murit ca unul dintre protagoniștii boemi ai povestirilor sale melodramatice, sărac și uitat de toți. Primele nuvele și schițe ale lui T. nu depășesc
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290125_a_291454]
-
au consolidat faima de umorist și au creat o adevărată tradiție: D. Anghel și St. O. Iosif (în Calendarul lui A. Mirea), G. Ranetti, G. Topîrceanu ș.a. Poetul T. s-a relevat pe deplin abia în versurile apărute în „Minerva literară ilustrată” și mai ales în ciclul Sonete patriarhale (1916). Forma fixă a sonetului l-a silit la o rigoare și un echilibru mai puțin proprii temperamentului său. Multe sonete închid, ca în niște stampe de epocă, o lume apusă, în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290125_a_291454]
-
astăzi, din vestul Romaniei Orientale de atunci, sunt cei care, amintiți de cronicele slave și maghiare sub numele de volohi și blaci se vor opune cu armele atât slavilor cât și maghiarilor fiind, dacă e să credem întru-totul și ad literam conținutul relată rilor lui Nestor și Anonimus, alungați la sudul Dunării . De aici, de la relatările acestor cronicari, s-a născut ideea la unii istorici, că aria de formare a poporului și a limbii române ar fi fost sau ar fi
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
ist]; ol. paddo < padd[estoel] "denumirea unei ciuperci cu efect narcotic"; sued. aggro < aggr[essiv]; despo < desp[erat]; neggo < neg[ativ]; pervo < perv[ers]. Vocala -o trebuie considerată adăugată și în cazurile în care cuvântul originar conține, în același loc, litera o, pronunțată însă diferit, de pildă în engl. limo "limuzină" < lim[ousine]. Substantivele și adjectivele franceze de acest tip fac pluralul ca orice cuvânt (cu -s), dar adjectivele nu se acordă în gen cu substantivele feminine (de ex. în les
Condensarea lexico-semantică by Emil Suciu [Corola-publishinghouse/Science/925_a_2433]
-
vârstele estetice într-o luminos-împăcată insulă Ellis: „Cu focul stins în vechea mansardă,/ cu țigările pe sfârșite, cu lupii la ușă/(ah, la flacăra colților lor mi-am scris o viață întreagă poemul!)/după ce am urcat un munte de plumb literă cu literă/sunt singur și în tăcerea din jur/aproape aș putea să luminez.” „Îmbătrânirea” întru clasicizarea senzorialului se joacă foarte bine în jurnalul scris împreună cu Ștefania Coșovei, Les Années folles du socialisme (2000), carte „bicefală”, prin care petrecerile cuplului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286439_a_287768]
-
al X-lea la 11 martie 1513, guvernul a decretat o grațiere generală ca parte a festivităților, iar Machiavelli a fost eliberat din închisoare. Machiavelli s-a retras la ferma familiei sale din Sant'Andrea în Percussina, unde ocupația să literară sporadica din timpul carierei guvernamentale a devenit acum ocupația să majoră. Scrierea Principelui Machiavelli nu era fericit departe de lume. Scopul său declarat a rămas acela de a servi din nou în guvernare. Un astfel de serviciu ar fi fost
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]