8,218 matches
-
el acționam cum ni se dicta, chiar dacă ne era silă să recunoaștem. Adică totul se menținea la suprafață, iar dedesubt era un gol imens. Voiau asta. Soarta și gândul adevărat ale celui de aproape nu interesează câtuși de puțin. Se prefac. Cum nu se poate mai limpede. Al șaselea cerc Există vreo umilință mai mare decât să cedezi lupta și să fii înfrânt când încă mai doreai să te zbați pentru victorie, dar propriul trup te trădează? Frenezia bătrânei doamne Marga
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
de bun gust, exuberant. Dar toate trebuiau să fie în continuare nemaipomenite, în alt sens, prin minciună - și erau sfâșietoare, mustinde, acaparatoare, aberante, zdobitoare, delirante. Trebuiau înfrânte logica, gândirea, comparația, speranța, destinul. Care nu poate fi înfrânt, dar te poți preface. Când lucrurile se repetă și, văzute din toate unghiurile, apar la fel de atât de multe ori, încât obosești numărând și uiți unde ai rămas, iar timpul te îndeamnă să te crezi înaintea unui număr fabulos de mare, când toate acestea se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
când se încumetă să o viziteze, aducându-i fructe ce nu-i mai sunt de folos, pocnindu-și palmele și minunându-se cât de bine arată, ca și cum s-ar fi așteptat s-o vadă moartă sau nemișcată pur și simplu, prefăcându-se încântate și grăbindu-se să plece, nu să prindă autobuzul, cum spun, ci pentru că le e teamă să stea în prezența ei mai multă vreme, spre deosebire de băiatul ăsta care se uită la ea cu calm și de care e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
înțeles de ceilalți, care mie mi s-a părut întotdeauna întristător. Își lua un pahar, deși se putea foarte bine și fără el și adesea așa era, dar, dacă își lua un pahar pe care îl tot ducea la buze prefăcându-se că soarbe, nimeni nu-l mai întreba nimic și nimeni nu mai era cu ochii pe el, pentru că înțelegeau cu toții plăcerea degustării licorilor tari, retras, prin urmare, cu un pahar în mână în vreun ungher, oriunde se nimerea, nici măcar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
cenușiu și negru - mare parte a camerei reflectate care, cu colțurile ascunse în umbre, părea rotundă; izvorul de lumină al globului portocaliu îi îmbrăca pe toți în culori lipicioase, rochiile foșnitoare, cămășile și sacourile ca țesute din ape schimbătoare se prefăceau în fâșii de materie albastru-portocalie, de sub fâșiile foșnitoare se iveau brațe, glezne, pulpe ca modelate din aceeași concretețe eleșteică. Sărbătoreau ziua de naștere a soțului Rodicăi, Vlad Dumitrescu, sau un an de la căsătoria lor sau altceva sau poate mai multe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
cu mâna lipită de buzunarul hainei, privind-o, până a început să se strângă lumea. Atunci s-a retras într-o parte. Oameni știuți sau pe care îi vedea prima oară, îmbrăcați în doliu sau în haine obișnuite, suspinând sau prefăcându-se că suspină, triști sau curioși numai s-o vadă, șoptindu-și ultimele lucruri știute despre ea sau căinându-i rudele, amintindu-și de fapte făcute împreună, tăcuți sau indiferenți. A văzut-o pe bătrâna doamnă Cecilia Beldiman, toată în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
scriu și nu se poate decât făcând compromisuri, adică să fiu și membru al partidului. Nu înseamnă că-i și cânt acțiunile, n-am făcut-o niciodată până acum. M-aș ocupa de altceva, dacă aș fi în stare. Mă prefac că sunt un soldat credincios și toți din jur fac același lucru, dar nimeni nu crede. Am chiar impresia că ăia care au puterea știu că ne prefacem, dar socotesc că e bine că ne prefacem, în loc să ne revoltăm, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
acum. M-aș ocupa de altceva, dacă aș fi în stare. Mă prefac că sunt un soldat credincios și toți din jur fac același lucru, dar nimeni nu crede. Am chiar impresia că ăia care au puterea știu că ne prefacem, dar socotesc că e bine că ne prefacem, în loc să ne revoltăm, și ni se înghite asta. Nu știu dacă mai crede cineva în cauza inițială. E atâta minciună în potemkiada din jur, că sistemul ar trebui să se prăbușească. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
fi în stare. Mă prefac că sunt un soldat credincios și toți din jur fac același lucru, dar nimeni nu crede. Am chiar impresia că ăia care au puterea știu că ne prefacem, dar socotesc că e bine că ne prefacem, în loc să ne revoltăm, și ni se înghite asta. Nu știu dacă mai crede cineva în cauza inițială. E atâta minciună în potemkiada din jur, că sistemul ar trebui să se prăbușească. Dar rezistă pentru că s-a vârât adânc, în toți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
uitat prin vizor. Era femeia de la patru cu încă cineva pe care nu-l vedeam. Am întrebat, prin ușă, ce dorește și mi-a spus că ar vrea să vadă casa să măsoare nu știu ce. N-am deschis și m-am prefăcut că mă îndepărtez de ușă, dar trăgeam cu urechea. I-am auzit șușotind și celălalt, un bărbat, zicea că, dacă eu nu dau drumul, nu poate intra cu forța. Și ce să facă? îl întreba. Să aștepți. M-a cuprins
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
tăblia lustruită, pe care și-a pus telefonul, fără să sune pe nimeni. Clădirea de peste drum, cu mortarul ros de vreme și găurit ca de alice și ferestrele cu giurgiuvele vopsite în verde negricios, îi sare în ochi, dar se preface că n-o vede și numai rareori își lasă privirile să zăbovească pe culoarea cămășilor și bretelelor înguste ale funcționarilor. Se uită numai în jos, printre ramurile încâlcite ale arțarilor care se înalță până aproape de etajul al treilea. Vede troleurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
straniu sau cel puțin mie mi se pare că îi sclipesc straniu, dar, la urma urmei, nu văd ce e rău în a sta și a privi lumea de afară cum viermuiește, mă rușinez de gândurile mele, mă retrag, mă prefac mai mult că mă retrag sau că îmi continui treburile și îl pândesc de la distanță, din pragul ușii ori din celelalte camere, cum se apleacă din nou înainte, cu palmele întinse pe birou în fața sa, uitându-se fix în stradă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
în lumea socială, o femeie de treizeci de ani sau aproape, divorțată și cu un copil, arogantă, independentă, atrăgătoare, urmând moda și cultivându-și relațiile, sigură pe ea, distantă chiar și dornică să se amuze, dar în toate mai mult prefăcându-se, făurindu-și inconștient o mască sub care să-și corcolească slăbiciunile și oscilațiile, încercând s-o vadă cum era ea dedesubt, intuind-o și nu prea: oscilantă în orice și mai ales în raporturile cu bărbații, dorindu-i pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
când s-au așezat pe o bancă se agățase de gâtul lui, ca un pisoi. A chemat-o la el, au ascultat muzică în apartamentul mare al doamnei Marga Pop, plecată din oraș, i-a dat să bea votcă. Se prefăcea că e expertă, dar s-a înecat de câteva ori până i-au dat lacrimile, nu mai băuse până atunci alcooluri tari. N-a vrut să recunoască, deși i-a spus că dintre toate băuturile cel mai mult îi place
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
când în când îmi place să-mi înmoi buzele și vârful limbii în câte-o licoare... Fii bărbat serios, am venit să stăm de vorbă, nu pentru altceva.“ În licăririle tremurate ale lumânărilor care aruncau umbre mișcătoare pe pereți se prefăcea că nu simte mâna lui pe după umeri, vorbind întruna și râzând, uitându-se la el cum dă din cap ascultător, în vreme ce-i descheia nasturii bluzei, mângâindu-i sânii. Se întrerupea doar pentru câte o clipă, să-i atragă atenția: se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
la bar la Melody, știi că au un program mișto? Poate mergem într-o zi și noi. Păcat că am fost cu un gagiu cam cărpănos, i-am zis să ceară și el niște whiskey, ce dracu’! și s-a prefăcut că nu m-aude. Un nasol. Da’ las’ că mă duc din nou săptămâna viitoare c-o prietenă care are un prieten italian, ăla are bani, nu glumă, o să ne facem și cheful, dansăm pe rupte și ne mai și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
ea s-a ridicat, uitându-se la el numai cu coada ochiului. S-au dat jos într-o stație dintr-un cartier nou, unde nu mai fusese de câțiva ani. Femeia a rămas pe loc, el la fel. S-a prefăcut că vrea să dea un telefon, ea s-a apropiat spunându-i că-i defect din ziua precedentă. S-au lămurit că nici unul nu mai aștepta vreo mașină, ea a înțeles că o însoțise. „Atunci du-mă până acasă“, i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
A citit primele rânduri. Își îndesa rochiile în valiză și se gândea. Într-o parte a orașului mai era cineva care se gândea la ea, și la plimbarea lor de după-amiază, dar nu Andrei Vlădescu, și ea știa, dar se prefăcea că nu știe sau puțin îi păsa dacă știe sau nu pentru că nu era încă hotărâtă. Încă erau toate suspendate. Apoi a mai citit odată prima frază, înainte să rupă hârtiile și să le arunce la coș, și a ținut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
și reductorul de viteză care mergea spre arborele elicei. O atmosferă de forță plutea deasupra cabinei, singura nostalgie pe care o cunoscuse Jim vreodată fiind amintirea intactă a pilotului aflat la conducerea avionului. Unde era oare pilotul acum? Jim se prefăcu, preț de cîteva clipe că manevrează aparatele, ca și cum gestul acesta de empatie ar fi putut invoca spiritul aviatorului mort de mult. Sub unul dintre cadranele aburite, o bandă metalică, avînd pe ea un șir de caractere japoneze, fusese prinsă la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
le ofereau deținuții dornici să colaboreze. În ciuda tuturor eforturilor sale, Jim nu fusese În stare să descopere aparatul de radio, care era inactiv perioade Îndelungate. Apoi, Basie Îi furniza buletine de știri proprii care descriau un război paralel. Jim se prefăcea Întotdeauna impresionat, deși rareori putea deosebi un zvon de o ficțiune. Era un mod ingenios de a-i ține Împreună. Apoi, mai era interesul lui Basie față de vocabularul tot mai bogat al lui Jim. — Ți-ai făcut lecțiile azi, Jim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
război? — Asta-i, Jim. Echipamentul pe care Serviciile de Securitate l-au lăsat aici pentru noi, În timp ce eu lucram acoperit pentru Kuomintang. Doar n-ai vrea să pună comuniștii mîna pe ele, nu-i așa, Jim? Amîndoi continuară să se prefacă. Jim se uită la satul pustiu, singura lui stradă, nepavată, fiind traversată de un canal deschis. — Trebuie să fie o grămadă de comuniști aici. S-a terminat războiul, Basie? — S-a terminat, Jim. Să zicem că s-a terminat efectiv
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
fie unchiul Sam curînd aici? Și soldații? — Va fi aici. Fiecare soldat din regiunea Pacificului... Basie nu părea prea entuziasmat de perspectiva de a se uni cu conaționalii lui. Jim Îl Întrebase despre evadarea lui din Lunghua, dar Basie era prefăcut și evaziv. Ca de obicei, tot ce se Întîmplase după fuga lui, Încetase de mult să-l mai intereseze. Rămăsese același bărbat mărunt, capricios, Îngrijorat pentru mîinile sale, ignorînd orice, În afara avantajelor pe termen scurt. Singura lui forță era că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
vaga speranță de a se vinde unui general naționalist. Nici măcar mașina nu se dovedea a fi o țintă prea vizibilă pentru tunarii Guomindangului. — Tu stai la volan, Jim, Îi spusese Basie, cînd bandiții au lăsaseră mașina pe bancul de nisip. Prefă-te că tu conduci această frumoasă mașină. — Spune-mi Basie, pot s-o fac? Jim ținea volanul, În timp ce bărbații stăteau pe plaja neagră lîngă mașină și Își pregăteau armele. Fețele lor tresăriră la sunetul exploziilor care traversau apa. — Te duci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
peste Gomora pucioasă și foc de la Domnul din cer. 25. A nimicit cu desăvîrșire cetățile acelea, toată Cîmpia și pe toți locuitorii cetăților, și tot ce creștea pe pămînt. 26. Nevasta lui Lot s-a uitat înapoi și s-a prefăcut într-un stîlp de sare. 27. Avraam s-a sculat a doua zi dis de dimineață, și s-a dus la locul unde stătuse înaintea Domnului. 28. Și-a îndreptat privirile spre Sodoma și Gomora, și spre toată Cîmpia; și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85092_a_85879]
-
, frumoase idealuri Se sparg de maluri numa-numa Și din prea avântate valuri Nu mai rămâne decât spuma. Iar spuma grabnic se topește Și se preface în neant. Iar tu îți amintești de Kant Și-ți vine să te-azvârli la pește.
La noi by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84143_a_85468]