11,108 matches
-
înainte de inițierea actului propriu-zis de comunicare, în legătură cu ulterioara interacțiune dintre ei. În cadrul acestui contract, se activează anumite percepții și așteptări. Astfel, la modul general, un contract de comunicare cuprinde: finalități specifice, identități și roluri de comunicare adoptate/atribuite, precum și un ritual de abordare (Charaudeau apud Guy Lochard și Henri Boyer, 1998, p.15) Noțiunea este introdusă de Thomas Luckmann și Peter Berger în lucrarea cu același nume, apărută în 1967. Traducere proprie. Cercetările privitoare la structura socială în România iau în
[Corola-publishinghouse/Science/2237_a_3562]
-
că așteaptă cu nerăbdare momentul. — Gata, Bex? strigă Suze. — Stai! țip. N-ai destulă lume în jur! Trebuie să fie mai mulți oameni, să fie agitație... Mă simt complet penibil, cum stau așa, singură. Pe cuvântul meu, Suze strică tot ritualul. N-a fost la nici o nuntă, în viața ei? Stai, Suze! strig iar, dar e prea târziu. — Prinde-l, Bex! zbiară ea. Prindee-l! Buchetul se rotește în aer și trebuie să sar un pic ca să-l prind. E mai mare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
de la Rostock, Nicolae Petrașcu depistase niște indivizi suspecți, care nu aveau comportament corespunzător ca legionari. Nu erau cunoscuți de nimeni din cei vechi aflați în lagăr, deși acolo erau oameni din toate zonele țării, nu știau cântecele legionare, nu cunoșteau ritualul ședințelor, etc. Toate acestea nu scăpaseră ochiului mereu atent al lui Nicolae Petrașcu și apoi al celorlalți. Cum se luase de către serviciile secrete măsura ca toți refugiații care erau găsiți pe teritoriul Germaniei și se declarau că au fost legionari
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
să mai fie și împușcați în ceafă ca să simuleze intenția de evadare, iar în final să-i îngroape într-o groapă comună sub o placă uriașă de beton peste care să așeze pământ și să semene iarbă, aparțin de un ritual satanic ad-hoc... Nicolae Petrașcu s-a hotărât în cele din urmă să treacă și el peste graniță, dar cu hotărârea de nezdruncinat de a nu înceta lupta și de a se întoarce. Moța, Căpitanul, Vasile Christescu și atâția alții i-
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
Jilava, Timișoara, Oradea, Pitești, Aiud) cu cea mai mare minuțiozitate, până la a le reprezenta prin scheme și planuri, cu precizia unui topograf. Bogăția de fapte și întâmplări este extraordinară, îngăduind reconstituirea vieții de zi cu zi a deținuților politici, cu ritualurile ei (împărțirea terciului, deșertarea tinetei, plimbarea în țarcul din curte), cu zgomotele specifice (tropăitul cizmelor și trasul zăvoarelor), cu perioadele mai blânde (cele câteva săptămâni din timpul revoluției din Ungaria), dar mai ales cu regimul sever de subnutriție, de frecvente
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287573_a_288902]
-
expresivă sau formală. Aceste caracteristici nu sunt suficiente pentru a defini opera de artă, deoarece ele arată numai felul lor de a exista nu și modalitatea lor. În plus, cele trei caracteristici principale pot fi însușite și de obiecte de ritual sau de obiecte ceremoniale. Viziunea platoniciană duce spre o insuficiența existențială a operei. Ele nu pot exista autonom întrucât caracteristica lor nu se poate realiza în afara implicației subiectului. Caracteristicile lor sunt de natură epistemologică și ontologică întrucât, prin intermediul lor se
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
discursul, cântecul, muzica și dansul. Elementele scenice au ca scop lărgirea corporalității, prezenței și experienței imediate. Drama se apropie sau se identifică cu teatrul. Totodată, la originea teatrului se pot adăuga alți tropi ontologici definitori compoziției teatrale ca festivalul, religia, ritualul, funeraliile sau politica. Forma teatrală pleacă de la cele trei tipuri de dramă (tragedia, comedia și satira) și se identifică cu alte forme moderne, printre care commedia dell'arte și melodrama. Funcționalitatea tropilor ontologici, din cadrul compozițional al artei literare, se poate
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
mijloacelor de stăpânire a forței magice. Harry Potter este un personaj caracteristic atât magicului înnăscut, cât și studiului magiei. O altă sursă a magicului este însușirea. Însușirile supranaturale pot fi dobândite printr-un pact cu diavolul sau prin respectarea anumitor ritualuri. Magicul survine prin posesia unor obiecte fermecate ce pot fi folosite pentru accentuarea sau însușirea anumitor abilități. Obiectele ficționale magice nu au și nici nu necesită un trecut, ci doar o descriere a funcționalității lor. Apoi, magicul poate fi împărțit
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
Editura Iri, București, 1998, p. 71. 41 Rădăcina noțiunii "mimesis" este μĩμος (mimos) care duce la o diversitate de alte noțiuni. Prin mimesthia se înțelege imitație, reprezentare sau portetrizare; prin mimetes, imitatorul; prin mimeisthai, procesul de reconstruire și dans prin ritualuri și mit. Ideea de mimesis ca reconstruire este întâlnită la cultul lui Dionisie, ca reprezentare și expresie. Mimesis reprezintă prin adaptabilitatea sa un proces creator de aducere în existență, expresiv și fidel, a imaginii. Orice proces creator are ca produs
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
a absurdului, „încrâncenarea voioasă” a satirei au drept ținte ordinea statală, instituții, personaje publice, toate caricate grotesc. Față de astfel de dominante ale pamfletelor, exegetul crede că o poetică a „copilăririi” auctoriale, aptă să insoliteze un spectacol „cvasipăpușăresc”, al „gesturilor și ritualurilor domestice” (precum în Cartea cu jucării), uimirea în raport cu „miracolul creației în general și al creației artistice în special” (Ce-ai cu mine, vântule?) definesc arta argheziană a poemului în proză, în vreme ce romanul poate avea ceva de „basm modern” (Ochii Maicii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289704_a_291033]
-
om au fost emise mai multe ipoteze. Cel mai probabil, HIV a rezultat prin mutații genetice ale unui virus animal (Simian Immunodeficiency Virus) și apoi a trecut la om prin contactul tegumentelor sau mucoaselor lezate cu sângele animalului bolnav, în timpul ritualurilor canibale. Debutul epidemiei HIV/SIDA a fost documentat în anul 1981, odată cu raportarea CDC a unor cazuri de imunodepresie cu S. Kaposi și pneumocistoză, la tineri homosexuali din San Francisco. În SUA s-a observat curând că și heterosexualii cu
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
aceste gesturi au nevoie de suport material și tehnologic, și nu, în ultimul rând, de suport social (preotul, judecătorul, războinicul). Autorul distinge doar două categorii de simboluri ce aparțin regimului diurn: ”dominant postural, tehnologia armelor, sociologia suveranului mag și războinic, ritualurile de elevație și de purificare” , de exemplu: calul chtonian, căpcăunul, apa tristă, femeia fatală, păianjenul, sceptrul și spada, ochiul, focul purificator; simboluri ce aparțin regnului nocturn: ”dominantele digestive și unitive sau ciclice, primul subsumând tehnicile receptacolului și ale habitatului, valorile
CONSTELAŢII DE SIMBOLURI ÎN PROZA LUI LIVIU REBREANU ŞI ÉMILE ZOLA by MARIA-TEODORA VARGAN () [Corola-publishinghouse/Science/673_a_1271]
-
a pune bazele familiilor în sat, iar în finalul romanului, organizată cu prilejul sfințirii noii biserici a satului. Hora este un act de comunicare emoțională, simbol al solidarității, dar și o activitate socială, sugerând, prin distribuirea dansatorilor în cerc, un ritual de consolidare și de regăsire a celorlalți. În cadrul horei de duminică, se adună tot satul, se stabilesc ierarhii, fiind un prilej pentru participanți de a istorisi întâmplările petrecute în timpul săptămânii. Hora (Someșanaă, din incipitul romanului, este plasată în ograda văduvei
CONSTELAŢII DE SIMBOLURI ÎN PROZA LUI LIVIU REBREANU ŞI ÉMILE ZOLA by MARIA-TEODORA VARGAN () [Corola-publishinghouse/Science/673_a_1271]
-
ajunge să fie scop principal al unui anumit sens de orientare evolutivă (ce dirijează formarea către o țintă exclusivistă și privilegiată a revelării autentice de sine, a descoperirii eului veritabil). Aceste paradigme își găsesc corespondenți în trecutul îndepărtat al multor ritualuri religioase de consacrare care însoțesc pasul în maturitate și păstrează până în prezent caracterul de încununare al tuturor eforturilor care compun procesul educativ. Relația maestru-discipol implică și o sarcină de acest tip, care are ca scop stăpânirea progresivă a unor tehnici
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
inovator și oferă astfel o perspectivă unitară a permanenței în mișcare, adică o definiție de factură esențială care parcurge nemodificată pluralitatea de înfățisări pe care călătorul este adesea silit să o îmbrace. Ea reia cu fiecare nouă încercare existențială un ritual al activității judicative devenit marcă personală și întretaie fluxul natural al evoluției destinale cu înțelepte demersuri de completare interpretatoare sau înconjurare comprehensivă. Existența însăși este o scenă a acestui joc dialectic care alternează emergențele imanente ale dezvoltării firești cu inserția
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
respingere trimite, lăsând-o să alunece și să ne scape, către ființarea care, în întregul ei, este prinsă într-o lentă scufundare"40. Astfel, similaritatea tehnică rămâne la nivelul simplei întregiri, cu mențiunea că reflexivitatea o preia în uzul unui ritual obișnuit, a cărui frecvență potențială îl îndepărtează de solemnitatea înaltei investiri conceptuale care se desprinde din descrierea heideggeriană și îl ridică din nebuloasa unui context colorat emoțional la cota impunătoare a transparenței intelectuale reci pe care o poate atinge individualitatea
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
în care subiectul se găsește implicat, încarnând un rol explicativ în care jocul binomului "bun-rău" primește caracteristica unei simplități sintetice. Ea poate îmbogăți, de asemenea, perspectiva definiției particulare a personalității, întărind menirea spirituală și întâietatea acesteia din urmă în ordinea ritualului uzual al activității. După concepția lui Antonio Rosmini, "ființa umană este un subiect cunoscător și simțitor a cărui voință, ca suprem principiu al activității, furnizează suportul individualității incomunicabile care constituie fiecare natură umană ca persoană"44, delegând personalitatea cu statutul
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
cu avantajul oricând actualizabil al unei viziuni globaliste ce poate ghida demersurile punctuale ale cunoașterii. Ea este legată prin fire nevăzute de orice încercare cognitivă și îi ritmează acesteia mersul după o regulă a ajustării de conduită reflectantă, după un ritual al reprezentării vizionare care construiește edificii discursive pe un vast fundal de considerații ale unui simț epistemologic educat și înarmat cu tehnică sintetizatoare. Cu mijloacele sale utilitariste, înțelepciunea conferă cunoașterii un sens ascensional și o aduce, în chip paradoxal, la
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
în cercetarea științifică (la fel ca și în cea filosofică) primează perspectiva, unghiul de vedere, și nu exclusiv obiectivitatea, chiar dacă adevărul cere purificare de detaliul personal și subiectul cunoscător trebuie să înlăture veșmântul particularității în fața sarcinii teoretice care impune un ritual rațional al generalității. Perspectiva devine astfel reflectarea esențială a implicațiilor ultime pe care le aruncă în joc interioritatea angajată pe cale și adună determinațiile fundamentale care servesc drept criteriu orientativ pentru ceea ce nu poate fi o înlănțuire neîntreruptă de silogisme, pentru
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
autoimpusă. Aceasta din urmă ajunge să primeze în orice filosofie a conduitei care adună modalități multiple de angajare în act, construind condiția unei libertăți etern-lucrătoare și întărind o componentă indispensabilă a autocontrolului. Virtuțile dianoetice și echivalentele lor pragmatice țin de ritualul unor exersări care aduc în sfera relațională a individului precepte axiologice generale și edifică astfel reguli de comportament. O viziune adecvată și cuprinzătoare proiectată asupra materiei trăirilor proprii furnizează facilitările de care are nevoie un pragmatism eficient și eliberează disponibilitățile
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
în universul semantic al interpretării pe care o oferă receptorul artei, acesta din urmă proiectând în produsul finit al creației elemente edificatoare ale urcușului care l-a precedat. El este chemat să indice lectorului nefamiliarizat cu biografia autorului sau cu ritualul uzual al laboratorului interior al creației care sunt marcajele indicatoare ale efortului de elaborare artistică și ce etape a traversat creatorul până la concretizarea în operă a ideilor sale. Contemplatorul are rol de dezlegător al unui cifru, iar elementele acestei desfășurări
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
al traducerii conținuturilor subiective în substanță obiectivată, adică al transpunerii elementului de natură calitativ-caracterială în act concret al interacțiunii dialogale. Uneori realizabilă printr-un simplu salt, alteori rezultat al unei atente elaborări, această traducere înscrie efortul socializant în categoria unui ritual al desăvârșirii personale, găsind în succesul unei relații o adevărată împlinire a unei adânci meniri. Ceea ce nu înseamnă că nu este posibil de înfăptuit și fecund un drum invers al interiorizării unor experiențe ale comuniunii, care absoarbe latura dialogantă în
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
segmente subiective. Este privilegiul unic al ființei conștiente și inteligente de a putea concentra informația debordantă și de a o putea integra circuitelor relaționale care legitimează în chipul cel mai autentic menirea ei circulantă. Iar orice procedură reflexivă implicată în ritualul conectării planurilor de realitate apelează la intuiții salvator-reductive (cele care păstrează urma bogăției și a încărcăturii experiențiale fără a compromite simplitatea stazei intermediare). Corelarea alterității cu propria interioritate este, deci, un demers la origine cognitiv (o origine de tip rațional
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
sine. Ea primește viața în posesie și, o dată cu aceasta, o sarcină înaltă de care trebuie să se achite în conformitate cu un sistem normativ multiplu determinat de către moralitate și celelalte vizuni comunitare regulative. Conștiința de sine devine, astfel, un punct nodal în ritualul activităților esențiale ale omului responsabil și angajat. Ea conduce igiena spirituală personală și este principiu pozitiv al unei organizări psihologice cu efecte mult extinse în afara spațiului strict al interiorității. După cum s-a observat, ea jalonează de la distanță multe din actele
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
rezonabil, chiar recomandabil. Astfel, la vikingi se considera că paradisul din Valhalla putea fi deschis numai celor care aveau parte de o moarte violentă - sinuciderea fiind inclusă aici. Alte religii considerau sinuciderea - în anumite împrejurări - un act nobil; astfel, în ritualul „suttee“ hindus, soția celui decedat se sinucidea pe piatra funerară a mormântului soțului ei. În unele societăți, sinuciderea celor în vârstă era acceptată atunci când factorii ecologici făceau dificilă supraviețuirea chiar și pentru cei tineri. Aceasta se întâmpla în special în
MALPRAXISUL MEDICAL by RALUCA MIHAELA SIMION () [Corola-publishinghouse/Science/1374_a_2741]