6,230 matches
-
24), în vreme ce Iacob a emigrat din Canaan în regiunea Haran (Gen 28; 29) și de acolo, după căsătoria cu cele două verișoare ale sale și agonisirea unor bogății însemnate, s-a reîntors în Canaan (Gen 31; 32); Iosif însă, vândut sclav de frații săi unei caravane ce l-a dus în Egipt și l-a vândut din nou (Gen 37,1 ș.u.) a făcut carieră în noua patrie și a aranjat mutarea familiei sale din Canaan în pământul faraonilor (Gen
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
este criticată încrederea în puterea armelor și în alianțe. Cu privire la aspectul social, profeții condamnau situația existentă în care cei bogați acumulau din ce în ce mai multe averi, în timp ce săracii aveau din ce în ce mai puțin, până acolo încât erau constrânși uneori să se vândă temporar ca sclavi pentru a plăti datoriile făcute. Faptele sunt pur și simplu denunțate, fără a formula soluții și propuneri alternative; prin urmare, în câmpul social, profeții nu se pot numi revoluționari și nici măcar reformatori (cf. Am 2,6 ș.u.; 3,9
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
nobilii reuniți într-un consiliu, organ ce pare să fi avut puteri importante și față de coroană; urmează proprietarii de pământ și negustorii, apoi meșteșugarii organizați în bresle și meserii. La baza sistemului îi găsim pe muncitorii cu ziua și pe sclavi. O structură asemănătoare exista probabil și în jurul templelor. c) Așa cum reiese din arhivele de la El-Amarna, orașele-stat din Canaan se aflau în special la câmpie, erau dens populate și controlau teritorii de dimensiuni extrem de reduse; un număr nesemnificativ de orașe-stat se
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
poporul său, aici reprezentat in nuce de patriarhul Abraham. Toate generațiile următoare vor practica circumcizia pentru a deosebi poporul lui Dumnezeu de celelalte popoare. Vor respecta acest precept nu doar fiii și urmașii patriarhilor, ci toți bărbații unei case, inclusiv sclavii, atât cei născuți în casă, care au probabil credința ebraică, cât și cei cumpărați de la străini (v. 12), prin urmare, de altă religie. Pentru evreii necircumciși era prevăzută pedeapsa cu moartea (v. 14). b) Practica circumciziei bărbatului este atestată ca
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
termenul zikkărôn, „amintire”, „memorial”, de la rădăcina zăkar „a aminti”). Din această cauză, cultul familial din zilele noastre, care îl continuă pe cel de la sinagogă, scoate în evidență motivul contemporaneității; legenda pascală (haggădăh šel pésaḥ) recitată cu această ocazie spune: „Eram sclavii faraonului Egiptului [...], dar Cel Sfânt, fie binecuvântat, n-a vrut să-i scoată din Egipt doar pe părinții noștri: iată, noi și fiii noștri și fiii fiilor noștri eram sclavi ai faraonului în Egipt”. d) Textele cu privire la festivitatea pascală sunt
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
pascală (haggădăh šel pésaḥ) recitată cu această ocazie spune: „Eram sclavii faraonului Egiptului [...], dar Cel Sfânt, fie binecuvântat, n-a vrut să-i scoată din Egipt doar pe părinții noștri: iată, noi și fiii noștri și fiii fiilor noștri eram sclavi ai faraonului în Egipt”. d) Textele cu privire la festivitatea pascală sunt următoarele: 1. Ex 12,21-39; cf. 23,14 ș.u.; 2. Dt 16,1-8; cf. 2Reg 23,21-23 și Ez 45,18 ș.u., Dt/Dtr; 3. Ex 12,1-20
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
ș.u.; 45,7). c) Prin istoricizare, cele două sărbători, la origine cu caracter agricol, deveneau: Paștele, o sărbătoare care celebra eliberarea miraculoasă din sclavia îndurată în timpuri primordiale și care proclama că Dumnezeu nu dorește ca omul să fie sclav, ci liber, iar Azimele, într-un final unită cronologic cu Paștele, o sărbătoare care celebra strângerea recoltei care nu mai era atribuită divinității ce patrona fertilitatea, ci lui Yhwh. Starea de veghere, cerută în celebrarea Paștelui, indică necesitatea ca poporul
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
chiar și numai o uzanță care prescria încetarea oricărei activități o zi pe săptămână nu constituie doar un precept religios, dar este și un important element economic și social. Se prevedea de fapt că toți, evrei sau neevrei, liberi sau sclavi, bărbați sau femei, chiar și animalele domestice, trebuiau să întrerupă orice activitate pentru puțin peste douăzeci și patru de ore în fiecare săptămână. În cazul unor societăți cu o conducere familială și patriarhală, este evident că cel care se odihnea sâmbăta trebuia
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
și nu era cultivat; deoarece era vorba mereu de al șaptelea an, se obișnuiește să fie numit „an sabatic”, în ebraică šĕnat šabbătôn (cf. Lev 25,5). a) Conceptul de an sabatic se aseamănă cu norma despre emanciparea evreului devenit sclav din cauza datoriilor (Ex 21,1 ș.u.), în care se prevede ca, după o perioadă de lucru de șase ani, în al șaptelea să i se acorde libertatea; în cazul nostru, dispoziția privește pământul, nu neapărat persoanele; în Dt 15
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
integrum, de restabilire a condițiilor originare ale solului după deteriorarea sa, cauzată de intervenția omului. b) Dacă exista această uzanță se ridică întrebarea: cum se punea în practică, efectiv, principiul odihnei pământului? Plecând de la paralelismul dintre anul sabatic și eliberarea sclavului din cauza datoriilor (Ex 21,2 ș.u.), unii comentatori presupun că, la origine, odihna pământului nu se celebra în toată țara în același an, dar că se crea un fel de rotație prin necultivarea alternativă a câmpurilor. Alții presupun chiar
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
zice, deci, că noțiunea de proprietate a țării ca uzufruct s-a dezvoltat relativ târziu, ca produs al teologiei lui Israel din epoca postexilică. Nu putem verifica însă până la ce punct aceste idei s-au aplicat concret. 15.4. Eliberarea sclavilor din datorii Textele analizate până acum (15.1.b), Lev 25,1-7 și Ex 23,10-11, nu se deosebesc esențial decât prin cazuistica celui de-al doilea. Diferit de acestea este însă Dt 15,1-11, un text complex asupra interpretării
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
se presta personal (oricum nu se putea lucra nimic în timp ce câmpul se odihnea) și poate și iertarea totală a datoriei! Pe baza analogiilor istorico-religioase considerăm mai plauzibilă a doua posibilitate, așa cum se întâmpla în anul al șaptelea de slujire al sclavului din datorii. Se pare așadar că Dt 15 a avut rolul de a crea o legătură explicită între odihna pământului și eliberarea celui care a devenit sclav din cauza datoriilor, după cum reiese din începutul v. 2: „Aceasta este chestiunea šĕmițțăh”, având
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
a doua posibilitate, așa cum se întâmpla în anul al șaptelea de slujire al sclavului din datorii. Se pare așadar că Dt 15 a avut rolul de a crea o legătură explicită între odihna pământului și eliberarea celui care a devenit sclav din cauza datoriilor, după cum reiese din începutul v. 2: „Aceasta este chestiunea šĕmițțăh”, având aici o explicație clară a semnificației reale a termenului, adică libertatea și pentru sclavi. 15.5. Îndeplinirea ratată Oricum ar fi, Biblia ebraică nu ne oferă nici un
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
crea o legătură explicită între odihna pământului și eliberarea celui care a devenit sclav din cauza datoriilor, după cum reiese din începutul v. 2: „Aceasta este chestiunea šĕmițțăh”, având aici o explicație clară a semnificației reale a termenului, adică libertatea și pentru sclavi. 15.5. Îndeplinirea ratată Oricum ar fi, Biblia ebraică nu ne oferă nici un exemplu de aplicare concretă a acestui principiu, excepție făcând, probabil, aluzia izolată și controversată din Neh 10,32, un verset al cărui text nu s-a păstrat
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
corn (šôfăr) și fiecare „clan” să reintre în posesia deplină a bunurilor sale, în timp ce pământul se odihnește și el, la fel ca în cazul šĕmițțăh. a) Ideea de reintrare în posesie a bunurilor proprii este exprimată prin termenul dĕrôr, „eliberarea [sclavilor]”, „iertarea [datoriilor]”. Aceasta din urmă poate fi independentă de Jubileu: în Ier 34,15-17, un text Dtr care face trimite la un eveniment întâmplat cu câțiva ani înainte de exilul babilonian, se povestește de promisiunea făcută sclavilor de a fi eliberați
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
prin termenul dĕrôr, „eliberarea [sclavilor]”, „iertarea [datoriilor]”. Aceasta din urmă poate fi independentă de Jubileu: în Ier 34,15-17, un text Dtr care face trimite la un eveniment întâmplat cu câțiva ani înainte de exilul babilonian, se povestește de promisiunea făcută sclavilor de a fi eliberați independent de un Jubileu (cf. și Is 61,1 ș.u.); o posibilă referință la aceeași situație se mai găsește în Ez 46,17. b) Anul jubiliar se numește în ebraică šĕnat jôbēl deoarece cu acea
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
și Galileea care a ajuns sub controlul iudeilor 75 de ani mai tîrziu, erau regiuni locuite de populații neivrite și cu religii străine de mozaism. La Roma apare în această perioadă prima comunitate de mozaici, iar istoricii spun că erau sclavii aduși de Pompei du-pă cucerirea Ierusalimului în anul 63 î.e.n. Sistemul teocratic ce conducea Iudeea și aristocrația sacerdotală a impus tuturor mozaicilor indiferent în ce provincie locuiau, să trimită Templului din Ierusalim atît dijma de 10% cît și taxa pentru
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
și vor jeli, Că nimeni nu va mai cumpăra nimic. Negustori de aur, argint și pietre prețioase, De perle și țesături scumpe, de purpură, de mătăsuri, de sulimanuri De marmură, de vite și de oi, de cai, De căruțe, de sclavi și de suflete omenești, Toate acestea nu le veți mai putea cumpăra nici vinde, .......................................................... Pentru că negustorii au fost venerați ca Cei mai vrednici oameni ai pămîntului, Și prin înșelătoriile lor popoarele au fost amăgite, În incinta ta a fost batjocorit
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
Iotapata, cea mai puternică cetate din Galileea este cucerită la 20 iulie 67 și distrusă pînă la temelii iar masacrarea bărbaților a fost făcută de romani cu mult sîrg fiind iertați numai copii și femeile care au fost vînduți ca sclavi. Josephus Flavius care conducea armata răsculaților din această cetate, cade prizonier și va avea acest statut pînă în decembrie 69 cînd va fi eliberat. Romanii cu-ceresc și celelalte cetăți din Galileea, Iudeea și Idumeea pînă la sfîrșitul anului 67
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
a arat pe ruine să nu mai fie locuit vreodată. O proorocire făcută cu aproape 40 de ani înainte de către adevărații eseni spu-nea că faptele se vor întîmpla chiar așa! Femeile și copii sub șaptesprezece ani au fost vînduți ca sclavi, bărbații bătrîni, neputincioși sau răniți au fost uciși, alegîn- du-se un număr de unsprezece mii pentru jocurile din amfiteatre sau pentru triumful de la Roma. Înfrîngerea ivriților și distrugerea Templului din Ierusalim a fost primită cu mare bucurie de către greci
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
Iacobici. De altfel, acesta s-a opus angajării masive a României pe frontul de est și a fost demis 2. Maniu, care scrisese Conducătorului, încă de la 27 februarie 1942, că steagul românesc a ajuns să fluture “deasupra unui lagăr de sclavi, pentru a le indica naționalitatea”, a protestat și el în termeni foarte aspri, susținând că “armatele române nu trebuie să invadeze teritorii care nu le-au aparținut” și că “nu este admisibil să ne prezentăm astăzi ca agresori împotriva Rusiei
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
I. Iacobici. De altfel, acesta s-a opus angajării masive a României pe frontul de est și a fost demis. Maniu, care scrisese Conducătorului, încă de la 27 februarie 1942, că steagul românesc a ajuns să fluture “deasupra unui lagăr de sclavi, pentru a le indica naționalitatea”, a protestat și el în termeni foarte aspri, susținând că “armatele române nu trebuie să invadeze teritorii care nu le-au aparținut” și că “nu este admisibil să ne prezentăm astăzi ca agresori împotriva Rusiei
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
în sânul cuplului - cuplul stăpân-sclav, stăpân-slugă, cu varianta magistru-discipol - acesta fiind un motiv omniprezent: motivul „cuplurilor care se devoră” (Eugen Simion). Dominarea și seducerea sunt deseori reversibile, câte un personaj putând fi, simultan sau succesiv, seducător și sedus, „stăpân” și „sclav”. Polaritatea a fost interpretată și prin opoziția masculin-feminin sau explicată prin virtualul cuplu simbolic Don Juan - Don Quijote. E în joc o tipologie a „slabilor” și „puternicilor”, dar cei doi termeni ai opoziției se regăsesc de fapt asociați paradoxal și complex
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285877_a_287206]
-
banul"; în Țara Românească totul i se pare mizerabil pe motive foarte întemeiate: "damele fine sînt inaccesibile" și "mă așteaptă examenul de drept"; fiind la vîrsta marilor hotărîri ia așadar "o decizie irevocabilă: nu mai dau examenul" deoarece "nu sînt sclavul Universității"; eliberarea din sclavia almei mater nu îi îmbunătățește însă situația căci "Bucureștii au devenit prea parșivi pentru mine" și "o vară la București are să mă suprime" așa că e obligat la altă decizie irevocabilă (" Nu am decît un singur dor
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
și limite impuse. Iar unul dintre cele mai bune lucruri pe care le puteți face pentru echipa dumneavoastră este să fiți un șef exigent. Nu un șef care țipă, urlă și dă ordine. Nici un șef care își consideră angajații niște sclavi, cobai sau oameni de care se poate debarasa oricând. Cea mai bună descriere a unui șef exigent este „prietenos dar ferm”. Un lider puternic își conduce echipa către maxima performanță. Dar succesul apare atunci când toată lumea înțelege care sunt standardele performanței
[Corola-publishinghouse/Science/1850_a_3175]