6,208 matches
-
neorealismul și instituționalismul / 49, 51 socializare / 36, 38, 42, 44, 46-48, 53, 64, 66, 70, 73, 137, 148, 151, 164 teorii și predicții / 27, 29-30, 40-42, 45, 47-49, 51-52, 56, 61, 73, 112, 118, 136, 152, 158, 161 vezi și socializare Modelul neorealist al sistemului internațional / 30, 32-33, 48, 50-51, 56-59, 64, 71, 99, 108, 112, 121, 127, 145-147, 159 11 septembrie 2001 / 52, 169-174, 178-180 activitatea instituționalizată / 84 ajustări ale politicii externe / 49, 159 ambiguitate / 59 cadrul teoretic; teorii și
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
124, 128, 131-134, 137, 140-141 Septembrie, 11 (2001) / 52, 169-174, 176, 178-180 Shambaugh, D. / 134, 137 Shinn, J. / 128, 137, 141 Sikkink, K. / 41-42, 71-72, 151 Sistemul "tortului etajat" / 34 Slovenia / 78 Smith, M. E. / 93, 96 Snyder, Jack / 174-176 Socializare: modelul liberal / 36, 38, 42, 44, 46-48, 53, 66, 73, 148, 151 definiții / 39 Somalia / 79 Srebrenica / 80 Statele Unite ale Americii: Afganistan / 52, 169-170, 172-173, 178-179 APEC / 107, 130 ARF / 106-107 capacități militare / 173 China / 31-32, 35, 43, 51, 68
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
enumerarea unor caracteristici materiale ale sistemului. Ea creează o perspectivă strict pozițională asupra sistemului. Rolul său seamănă cu cel al unui selector: fără a determina comportamentele actorilor, ea le recompensează pe unele, pedepsindu-le pe altele, prin intermediul a două mecanisme: socializarea actorilor și competiția între ei. Structura este definită prin trei eșaloane, dintre care primul este principiul organizator al sistemului. Pentru sistemul politic internațional, principiul organizator este anarhia: nu există nici o autoritate deasupra statelor. Astfel este separat domeniul politicii internaționale de
RELATII INTERNATIONALE by Lucian-Dumitru Dîrdală () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1513]
-
se poate realiza prin eforturi interne (sporirea propriilor capacități) sau externe (crearea de alianțe). Alegerea de către stat a comportamentului de contrabalansare nu are nevoie de nici o asumpție de raționalitate a statului el este prescris de la nivelul structurii, prin intermediul mecanismului de socializare. Waltz pornește de la premisa că orice teorie trebuie să treacă proba falsificabilității, însă recunoaște că, deoarece se prezice doar o vag definită și inconstantă condiție de echilibru, e greu de spus dacă vreo distribuție dată a puterii falsifică teoria. De
RELATII INTERNATIONALE by Lucian-Dumitru Dîrdală () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1513]
-
generează cooperare prin agregarea opțiunilor mutuale de schimb Între actori raționali, utilitariști, ce Își urmăresc propriile interese. Organizațiile sunt entități instituționalizate care generează cooperare În cadrul structurii de statusuri și roluri diferențiate și coordonate funcțional, care actorii individuali le asumă prin socializare. Piețele și organizațiile formează un continuum de-a lungul căruia Întâlnim forme de cooperare mediu instituționalizate precum câmpurile sociale ce presupun deopotrivă acțiunea rațională interesată și asumarea unor roluri sociale. Cooperarea socială exercitată În cadrul instituțiilor formale ori organizarea oamenilor În
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
ar fi interesați de relațiile de schimb economice și de acțiunea economică, rațională, utilitaristă, În cadrul piețelor, În timp ce sociologii ar fi mai degrabă preocupați de relațiile sociale, În general, (În special noneconomice) și de rolurile pe care indivizii le asumă prin socializare În cadrul instituțiilor sociale. Deopotrivă actorii raționali rolurile pe care ei le asumă, atât În sfera activităților economice, dar și a celor sociale sunt implicați Într-un proiect macrosocial, de generare a agregatelor sociale (construcții sociale integrante), fie acestea prețuri de
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
celorlalți actori implicați În raport. Relația socială este o interacțiune bazată pe expectații comune ale actorilor inferate din istoria interacțiunilor precedente. Trebuie să menționăm că ne referim la relații stabilite Între actori concreți, dintr-o propensiune naturală a acestora către socializare și sociabilitate, și nu la relațiile (de natură instituțională) ce decurg din integrarea funcțională a anumitor roluri sociale asumate de acești actori; altfel spus, nu ne referim la relațiile Între roluri, ci la relațiile Între actori. Suficient să spunem pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
la relațiile Între roluri, ci la relațiile Între actori. Suficient să spunem pentru moment, că această probabilitate creează așteptări În privința comportamentului celorlalți actori, așteptări confirmate prin acțiune repetată și nu derivând din prescripțiile unei instituții și/sau din asumarea, prin socializare, a unui rol social anterior definit. Aceste așteptări probabile creează o orientare mutuală a acțiunii fiecărui actor către cea a celorlalți. Instituțiile produc comportamente conforme și astfel așteptări comportamentale prin mecanisme coercitive, normative sau cognitive generalizabile. Relațiile sociale determină la
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
de impunere sunt mai mici decât costurile negocierii și impunerii fiecăruia dintre contractele tranzacțiilor independente. În aceeași notă, H. Simon (1991) găsește avantajele relative ale organizațiilor față de piață, În ceea ce privește autoritatea: identificarea membrilor cu organizația se referă la un tip de socializare organizațională prin care membrii Învață să se comporte „docil” și devin motivați de performanța organizațională sau departamentală ca grup În plus față de motivații personale În special de ordin material. coordonarea: promulgarea și impunerea de convenții și standarde ce permit membrilor
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
divergență a acestora este mai mult o caracteristică sistemică decât una interindividuală. Agenții funcționează mai puțin ca actori independenți și mai degrabă ca interpreți ai scenariilor culturale. Cooperarea devine un simplu joc de rol al unor scenarii asumate cultural prin socializare (În special profesională, vezi codurile de conduită) și reasertate prin acțiune socială. Oportunismul devine un simplu efect pervers al inconsistenței dinamicii agent - principal, al contradicțiilor culturale și nu o trăsătură universală a umanității. Este mai degrabă o trăsătură a conflictului
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
de structuri obiective. Individualul, subiectivul, este social, colectiv. Habitusul este subiectivitate socializată ale cărei scheme de percepție și apreciere (preferințele, gusturile) sunt produsul istoriei colective și individuale.” (p. 259). Preferințele, dispozițiile și conduita economică În general sunt mai degrabă rezultatul socializării, Învățării, formării de deprinderi și obișnuițe și acumulării unui anumit tip de capital cultural În anumite condiții sociale ale dezvoltării individuale, dar și sociale. Meyer și Rowan (1991) folosesc conceptul de eficiență, opunându-l celui de conformare instituțională. În mediile
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
Încrederea este distribuită neomogen În rețelele sociale particulare (Mihăilescu, 2004:61) și, prin urmare, incidența cooperării diferă de la un context social la altul, În funcție de particularități structurale, istorice, dar și personale. Relațiile se constituie natural, firesc, dintr-o propensiune inerentă către socializare a actorilor, dar, pe de altă parte, sunt mai puțin asiguratorii, mai expuse capriciilor personale și blocajelor de comunicare. Literatura rețelelor În analiza organizațională a identificat exemple empirice În care câmpuri sociale formează structuri de relații ce facilitează cooperarea socială
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
doilea motiv pentru care învățarea abilităților de comunicare mai eficiente și mai pline de satisfacții nu se întâmplă automat îl reprezintă faptul că modul nostru de a comunica cu alții este încrustat adânc în propria personalitate. Din păcate, din cauza specificului socializării și educației la care am fost supuși, a unor obișnuințe răspândite, mulți oameni au dezvoltată în ei o anumită reținere, uneori chiar aversiune, ca să vorbească despre ce gândesc și ce simt. Așa că, învățarea acestui nou mod de a comunica impune
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
conflictul a două ideologii, capitalismul și comunismul, asta fără a menționa ideologiile pe care le numim religioase. De obicei, într-o cultură dată există o ideologie dominantă. Valorile și credințele acestei ideologii dominante ajung la noi prin agenții majori ai socializării familia, școala și media. Informația se referă în primul rând la locul real al comunicării, incluzând faptele, obiective și adevărate, despre lume. Într-un sens mai larg, termenul poate include orice se poate adauga la cunoștințele noastre despre lume și
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
condensează cerințele grupului față de persoana care deține o anumită poziție. Semiologie disciplina sau domeniul de studiu care examinează semnele și înțelesurile lor. Semn o unitate singulară a comunicării care poartă un înțeles (ori înțelesuri) care sunt învățate prin educație și socializare. Cele mai multe exemple ale comunicării includ o curgere a semnelor prin mai mult decât un canal, toate fiind în interacțiune. Despre orice putem spune că are un înțeles poate fi definit ca semn, fie că este un cuvânt, fie că este
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
ale comunicării includ o curgere a semnelor prin mai mult decât un canal, toate fiind în interacțiune. Despre orice putem spune că are un înțeles poate fi definit ca semn, fie că este un cuvânt, fie că este un obiect. Socializarea procesul prin care învățăm credințele dominante, valorile și comportamentele acceptate în societate. Astfel definită, ea se referă și la învățarea comunicării. Familia, școala și media sunt cei mai semnificativi agenți ai socializării. Status poziția pe care individul o deține în
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
este un cuvânt, fie că este un obiect. Socializarea procesul prin care învățăm credințele dominante, valorile și comportamentele acceptate în societate. Astfel definită, ea se referă și la învățarea comunicării. Familia, școala și media sunt cei mai semnificativi agenți ai socializării. Status poziția pe care individul o deține în grup și prețuirea colectivă atașată acesteia. Stereotip o descriere simplificată în scris sau imagine a unei persoane sau a unui grup, de obicei reprezentată în media. Tipul astfel obținut are doar câteva
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
în comunitate, viața redusă la un imens și continuu pensum, suprimarea neprevăzutului - Links gehen, Rechts fahren - și mai ales Verboten! Spectacol de o curioasă măreție, ceva pe dos și exotic pentru neamurile de modă veche... Poate că acesta-i începutul socializării perfecte și finale, ținta oricărei "societăți", prin esență și definiție. Atunci în viața aceasta de azi suflă aerul uniform si fad al lumii viitoare" (P.Z.). Lumea viitoare profețită de Paul Zarifopol, dacă privim cu atenție, este una care a
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
sigur, o poezie care, în galanteria ei desuetă, exprimă ceva din neliniștile omului care începe să se descopere pe sine. Prețuirea și devotamentul față de femeie sînt semne ale timpului nou. Organizarea vieții interioare în jurul slăvitei ibovnice este o dovadă de socializare a instinctelor. În ordine retorică, discursul erotic se caracterizează printr-un mare devotament față de obiectul erotic... Pann, Heliade, Conachi însuși sînt, pe rînd, pasionați și sceptici, bîrfitori, intoleranți față de femeie. Cei dintîi au cultul familiei, al treilea celebrează iubirea eternă
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
sa, fără de care asupra destinelor noastre ar plana pericolul unei teribile corupții și a unei dezordini generale, fiind amenințată pînă și eficiența pur tehnică a aparatului de stat, a cărui însemnătate pentru economie a crescut și crește în continuare, datorită socializării tot mai pronunțate". În timp, afirmarea parlamentelor, existența partidelor și a conducerii de către cel care aduna cel mai larg sufragiu, au impus apariția unui guvern, a unui cabinet ministerial. Luptele pentru putere între partide, în practica modernă au impus împărțirea
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
de bugete etc. Organizațiile internaționale constituie sisteme la nivelul politicii mondiale, în sensul că densitatea interacțiunilor dintre actori determină apariția unor proprietăți ale sistemului ca întreg, care, la rândul lor, influențează comportamentul entităților constituente, dezvoltă norme și generează procese de socializare a noilor membri (Willets, 2005, p. 440). Organizația internațională guvernamentală este o organizație internațională din care pot face parte, de drept, doar statele, iar autoritatea decizională revine reprezentanților guvernelor statelor membre. Organizația internațională neguvernamentală este o organizație internațională ce reunește
RELATII INTERNATIONALE by LUCIAN-DUMITRU DÎRDALĂ () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1507]
-
asupra puterii discreționare și care generează un mesaj modelator pentru opinia publică (de tipul Pen Club-ului), fie unul sindical ca atare, reunind, de regulă, oameni ai breslei dintr-o unitate teritorială bine definită (oraș sau regiune). Aceste rețele de socializare, ca și cluburile specializate ale profesorilor de creative writing din universități, au rostul lor uman, psihologic, profesional și, de cele mai multe ori, alcătuiesc, prin diversitatea și numărul lor, o rețea profesională descentralizată care face întruniri anuale sau evenimente bine configurate, permițând
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
intrigat (și revoltat) nu a fost neapărat efortul inutil al profesorului Florea Ioncioaia de a explica în van unui astfel de sectant inept regulile unei minime conversații intelectuale, fie ea și în contradictoriu, fie ea și pe aceste canale de socializare, care încurajează răspunsul superficial și obrăznicia arogantă, ci, mai ales, încercarea stângace a moderatorului de a spune că respectiva gazetă satirică îi tratează astfel pe toți candidații de pe- scenă. Ceea ce, din nefericire, nu mai e adevărat. A fost, o dată
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
situații aproape arhetipale: lupta cu spionii, rătăcirea în peșteră, descoperirea unui castel bântuit de forțe malefice etc., în care determinarea istorică are un rol ce tinde spre zero. Rămân astfel valabile literar avântul tineresc al acțiunii, primele întâmplări legate de socializarea individului în formare, ingeniozitatea, prietenia, curajul salvate de perisabilitate prin atemporalul lor. Succesul Cireșarilor (compus în cele din urmă din cinci volume: Cavalerii florii de cireș, Castelul fetei în alb, Roata norocului, Aripi de zăpadă și Drum bun, Cireșari!) printre
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286210_a_287539]
-
postul este ocupat mai Întîi prin detașare și apoi prin transferare de Elisabeta Mărășescu, care funcționează pînă În 1959, cînd este pensionată. A condus și organizat cantina școlară și un centru de lapte la această școală. Aparticipat la acțiuni de socializare a agriculturii. În 27 mai 1931 Încetează din viață preotul Învățător Alexandru Mihart iar postul este ocupat prin transfer, de către Învățătorul İon Spătaru din Ploștina care funcționează pînă În 1960, cînd este pensionat. În timpul războiului și după, titularii au fost
Monografia comunei Cătunele, județul Gorj by Păunescu Ovidiu () [Corola-publishinghouse/Science/1828_a_3163]