6,271 matches
-
l'" histoire des mentalités ", approche par laquelle l'historiographie roumaine du XXe siècle se raccorda pleinement à la manière occidentale de pratiquer la recherche historique. Cette démarche, dont îl ne faut pas ignorer leș difficultés à s'imposer dans le canon de l'historiographie autochtone, est liée au nom de l'éminent chercheur que fut Alexandru Duțu. L'image et l'imaginaire, la sensibilité et le sensible font pârtie de șes thèmes de prédilection. Se plaçant sous l'autorité intellectuelle de
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
hand, the series aims to revitalise the history of mentalities aș an area where Romanian historiography hâș been most closely în step with Western research models în recent times. This school of history fought hard for its place în the canon of Romanian scholarship, and is linked with the name of the eminent historian Alexandru Duțu, whose works frequently addressed such themes aș imagination and the imaginary, mindsets and mental representations. Thus the series is firmly within the historiographic tradition represented
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
regăsi la Huși), dr.(în teologie) Elefterescu, econom V. Pocitan. În revistă s-a reprodus din Cartea de aur a directorilor Casei școalelor, partida lui Stroe Belloescu și ceva din Ecoul Moldovei. De asemenea, o circulară a episcopului de Huși Canon și alta a dr.C.I. Istrati către clerul rural, învățători, primari și gospodari, îndemnându-i să realizeze ceea ce era necesar satelor. Poeziile în revista „Crucea" erau semnate de C.G.Damaschin, A. Hoch, N. Iorga, Niger și preotul Al. Popescu. Costa anual
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
Theophrast (372-287 î. Cr.) Grecia Caracterele L.A. Seneca (55 î. Cr.-39 d.Cr.) Roma Tratate filozofice (De ira, De tranquillitate animi) Plutarch (50-125 d.Cr.) Grecia Opera morală (Despre mânie și liniștea sufletească) A. Augustin (345-430 d.Cr.) Hippona Confesiuni. Solilocvii Avicena (980-1037) Persia Canonul medicinei Constantinus Africanus (1020-1087) Cartagina Melancolia H. Kramer și J. Sprenger (secolul al XIII-lea) Germania Malleus Maleficarum D. Erasmus (1467-1536) Olanda Moriae Encomium Paracelsus (1493-1541) Austria Teza conform căreia bolile cauzate de demoni sunt tulburări psihice J. Weyer (1515-1588
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
al libertății”), predominante fiind în arta literară istratiană puterea imaginativă și biruința asupra convenționalului. B. este și autor de aforisme și cugetări, scrise de-a lungul a zeci de ani, care lasă să transpară un chip interior mai puțin supus canoanelor și o gândire incomodă, adoptând interogativ marile teme ale filosofiei, logicii, eticii, esteticii, psihologiei, religiei, istoriei etc., totul filtrat de viziunea metafizică, în raționamente care surprind adesea prin forma lor lirică. Paginile bogatei corespondențe cu Lucian Blaga, Ion Chinezu, Basil
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285599_a_286928]
-
une herméneutique philosophique, Editions du Seuil, Paris, 1976, p. 293. 308 Există, desigur, și "rebeli" în ceea ce privește normele (consacrate) ale artei, secolul al XX-lea fiind deseori marcat de atitudini, manifestate singular sau sub forma unor curente, de a "sparge" vechile canoane ale artei. În măsura în care însă asemenea atitudini nu au putut determina alte moduri de a face artă, alte norme artistice deci, ele nu pot fi apreciate decît ca ciudățenii. 309 Pentru crearea de elemente noi se pot folosi nu numai mijloace
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
limitată la situațiile de evidentă adecvare obiectivă. Cu toate acestea, sporadic, dar și își transgresează vocația solitară și intră ad hoc în corelații, de multe ori deviante în raport cu norma: (41) Patriarhia a dezaprobat imediat gestul, vorbind nu doar despre încălcarea canoanelor, dar și despre influențarea negativă a dialogului dintre biserici ("Cotidianul", 07.VII.2008) (42) Din păcate pentru delegația coordonată de Dan Grecu, românii au trecut de puțin pe lângă aur atât în finala pe echipe, unde s-a resimțit absența liderului
[Corola-publishinghouse/Science/85001_a_85787]
-
inspecții, o „Coana Maria” sau o văduvă geloasă pe soțul defunct - au naturalețe, iar o scenă de propagandă electorală amuză și satirizează. Scrise după 1960 și rămase în pagini de revistă, ca și alte proze, Huhurezii și Toporișca se conformează canonului epocii, idealizând „colectivizarea”. Țăranii au însă nume de o savoare frustă, gesturile lor sunt nuanțat surprinse, iar lexicul e mustos. Răzgândire schițează cu umor portretul unui suplinitor improvizat, iar Din zile de august sugerează bine panica, incertitudinile și suferințele unei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285924_a_287253]
-
este poema pe care o consideră ilustrativă pentru direcția sa lirică, obsesie a unei clarități iraționale, ce sugerează la început, cu o limpezime în proximitatea silogismelor, un Oedip translucid și germanic, apoi o evadare în vis, totul tratat rapsodic conform canoanelor poetice ce mi le-am trasat, cu acea sonoritate imanentă de care-ți vorbeam. Poezia pentru Ion Barbu rămîne o atitudine de vis și extaz firească la un fervent al infrarealității. Pe 15 octombrie 1927, tot în "Viața literară", într-
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
tinerețe al liricului absolut, e nevoit a recunoaște că poezia e încă valoare relativă. Și-și afirmă gîndul ce i-a fost călăuză în opțiunile care l-au diriguit: "Să alegi între grațios și Grație, între încîntare și Mîntuire, iată canonul întrebării. Suflet mai degrabă religios decît artistic, am vrut în versificările mele să dau echivalentul unei stări absolute ale Intelectului și viziunii: starea de geometrie și, deasupra ei, extaz". Poezia proprie rămîne adevăratul chivot al lirismului absolut. Este cu totul
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
spirituale. Umberto Eco definește utilitatea literaturii ca mod "de a cultiva abilități precum rapiditatea percepției și a inducției, construirea ipotezelor, afirmarea lumilor posibile, sofisticarea morală, competența lingvistică, conștiința valorii" (apud V.N.). Studentul e preferabil să aibă acces la un program/canon de predare cît mai larg, cu acces prioritar și generos la literatura universală, sporindu-i interesul estetic dar și preocuparea pentru semantica spirituală și universul moral. În esență, pentru marile probleme ale omului și ale universului. Literatura a fost și
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
de adevăr în această afirmație, atunci analiza critică a esteticului se dezvăluie ca un fel de a-l contempla și lăuda pe Dumnezeu". Filosoful comparatist ne propune în aceste rînduri o laudatio înălțătoare și încurajatoare pentru condiția și natura umană. Canonul avea inițial ca arie de aplicare textele sacre sau legea bisericească și civilă; abia în secolul XVIII are loc o "secularizare" lingvistică a termenului, care își extinde înțelesul și asupra altor domenii, inclusiv în cel literar, unde și în prezent
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
lingvistică a termenului, care își extinde înțelesul și asupra altor domenii, inclusiv în cel literar, unde și în prezent a rămas sub semnul lui ca și cum (nu departe de viziunea ficționalistă a lui Hans Vaihinger din Filosofia lui "ca și cum" - Als Ob). Canoanele literare au fost, cum remarcă Virgil Nemoianu, fie vădit metaforice, fie relativizate prin mărci lingvistice ale distanței, aproximării și diminuării. Pentru limpezirea funcției "canoanelor" în postmodernitate este necesară distincția dintre curriculum și canon, primul trimite la lucrările și autorii aleși
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
ca și cum (nu departe de viziunea ficționalistă a lui Hans Vaihinger din Filosofia lui "ca și cum" - Als Ob). Canoanele literare au fost, cum remarcă Virgil Nemoianu, fie vădit metaforice, fie relativizate prin mărci lingvistice ale distanței, aproximării și diminuării. Pentru limpezirea funcției "canoanelor" în postmodernitate este necesară distincția dintre curriculum și canon, primul trimite la lucrările și autorii aleși pentru predare în clasă, care adesea sînt valori perisabile, nu la fel se întîmplă în al doilea caz. "Canoanele sînt mai mici și mai
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
Vaihinger din Filosofia lui "ca și cum" - Als Ob). Canoanele literare au fost, cum remarcă Virgil Nemoianu, fie vădit metaforice, fie relativizate prin mărci lingvistice ale distanței, aproximării și diminuării. Pentru limpezirea funcției "canoanelor" în postmodernitate este necesară distincția dintre curriculum și canon, primul trimite la lucrările și autorii aleși pentru predare în clasă, care adesea sînt valori perisabile, nu la fel se întîmplă în al doilea caz. "Canoanele sînt mai mici și mai cuprinzătoare deopotrivă, și oricum mai puțin tangibile. Ele includ
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
și diminuării. Pentru limpezirea funcției "canoanelor" în postmodernitate este necesară distincția dintre curriculum și canon, primul trimite la lucrările și autorii aleși pentru predare în clasă, care adesea sînt valori perisabile, nu la fel se întîmplă în al doilea caz. "Canoanele sînt mai mici și mai cuprinzătoare deopotrivă, și oricum mai puțin tangibile. Ele includ valori, interogații, intenționalități, conținuturi constante ale naturii umane. Operele cu adevărat canonice sînt selectate pe baza unui proces natural nedirijat, care rămîne în ultimă instanță imprevizibil
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
și compatibilitatea cu diverse domenii valorice și tipuri de discurs, dar nu și alinierea la ele. Încă un parametru semnificativ este capacitatea de a crea durabilitate și transcendență estetică. Alt parametru la care apelează Virgil Nemoianu (și ca argument în favoarea canonului ca rezultat al presiunilor populare), trimite la operele canonice care au rol de mediere între cei cu pretenții și cei fără pretenții, sau între lucrările curriculare și cele comerciale. Canonul, sub presiunea noilor opere produse de scriitorii contemporani, se manifestă
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
parametru la care apelează Virgil Nemoianu (și ca argument în favoarea canonului ca rezultat al presiunilor populare), trimite la operele canonice care au rol de mediere între cei cu pretenții și cei fără pretenții, sau între lucrările curriculare și cele comerciale. Canonul, sub presiunea noilor opere produse de scriitorii contemporani, se manifestă prin externare și nu prin dislocare, altfel spus, prin includere și nu prin excludere. "Un lucru foarte vizibil la autorii pur canonici e acela că factorii neconștienți joacă un rol
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
activități formale, este pofta de a sări de la munca productivă la beția comandei fără răspundere. Fiindcă, pentru masa umană, problema intimă este una: cum aș face ca totdeauna celălalt să asude, eu - să organizez și altminteri toate să fie bine? Canonul artistic este tratat cu o anume neîncredere în perenitatea lui, cu osebire în cazul clasicilor. Opinie întemeiată pe piața capitalistă modernă a culturii, piață centrată pe noutate, singura pusă în valoare. Aplecarea spre mai vechile realizări artistice sînt, cum crede
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
Odată cu masivul desant al guvernului pe meleagurile noastre, prilej de haos în trafic, de vocalize sindicale și de dezmăț mediatic local, a venit la Iași, firește, în prima sa vizită în calitate de ministru al culturii, și domnul Hunor Kelemen (dacă respectăm canoanele limbii române, unde prenumele se pune, firesc, înaintea numelui de familie). Domnul Kelemen, pentru care au votat la prezidențiale peste o mie de ieșeni, este un politician și un ministru demn de tot interesul pentru motive pe care le voi
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
una dintre puținele forme de exprimare efectivă a libertății. Copiii mei se uită azi curioși când le spun că faptul că ascultam Black Sabbath, Led Zeppelin, Deep Purple sau AC/DC era o formă de nesupunere civică, de reacție la canonul conformist și spălator de creiere al "Cântării României" - stupidă potemkiadă muzical-artistică făcută de propagandiștii regimului și impusă cu forța tinerei generații. Nu exista concert rock la "Sala Sporturilor" din Iași la care să nu ocupăm, imediat ce se stingeau luminile, spațiul
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
care marchează un avatar occidental, eminamente american, al gândirii marxiste și care reprezintă o formă activă de mentalitate totalitară (obstinația de a face binele cu forța!), a depășit în ultimii ani zona campusurilor americane de pe Coasta de Vest devenind un canon din ce în ce mai agresiv pe piața discursului public din Europa. El marchează un reviriment al stalinismului agresiv, în care o mână de oameni, deghizată într-o instanța impersonală, decide ce e corect și ce nu, ce se face și ce nu, ce
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
magie... Ca să fiu sincer, nu cred că eticheta de etno-jazz poate însemna ceva. Forța imensă a jazz-ului vine de fapt din uriașa libertate pe care o descătușează. Aici poți asimila și retransfigura orice, zdrobirea, mutilarea, schimbarea sau ironia la adresa canonului fiind reguli de configurare. Sugestiile, influențele sau temele folklorice (în sensul de exprimare identitară a unei culturi prin muzica ei, nu de muzică populară, de consum) care generează astăzi genul proxim numit "world music" sunt, la urma urmelor, structurile esențiale
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
a se regăsi în propriul nostru exercițiu intelectual; căci, în mod obișnuit, o prefață standard preia cele mai interesante elemente de conținut ale textului, eventual le rezumă, comentîndu-le, aducînd completări critice cu privire la autor etc. Trebuie să mărturisim că, nerespectînd aceste canoane, "introducerea" noastră este într-un anume sens înșelătoare. Dar, încercînd o scuză (cu riscul de a activa o dată mai mult butada: "cine se justifică se învinovățește"), putem formula întrebarea: ce posibilități există de a prezenta un autor a cărui personalitate
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
Rewriting. Narrative Interpretation in the Wake of Poststructuralism, devenit în scurt timp un titlu de referință în domeniu. Anatomia balenei albe este o contribuție, impecabil articulată metodologic, la explorarea tipologică a romanului american, aflat în curs de a-și impune canoanele proprii, în contrast cu cele europene consacrate. Conform lui C.-P., într-o atare întreprindere poetica ar beneficia de o perspectivă privilegiată asupra structurii multiplu etajate a romanului: planul tematic, arhitectura interioară, procesele semnificative și, respectiv, funcționarea retorică a discursului. În studiul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286426_a_287755]