10,472 matches
-
mister, cu care nu se poate face nici un compromis. Seara, din nou un film la TV despre România. Despre copiii bolnavi de SIDA. Imagini care au oripilat lumea - mai ales lipsa de compasiune pentru aceste mici victime ale unui flagel devenit universal a creat un fel de prejudecăți în legătură cu oamenii de acolo. A fi român acum înseamnă pentru ei, imediat, a avea în față numai mizerie, nonșalanță, ignoranță și o sărăcie ca o boală eternă. 20 februarie În tot ce fac
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
cuvânt își are spațiul său liber, deoarece un cuvânt stă pentru el însuși, este în sine deja o geneză. Poetul știe asta. Dar, în același timp, limbile sunt în mișcare - măturând constant locurile comune, prea prostituate, aerisind, vindecând scleroza stilurilor devenite „exemple”, mode de urmat, canoane simplificatoare. Nu există reguli pentru scris (în afara celor individuale), dacă ar fi existat, ar fi fost imposibilă înnoirea perpetuă, apariția din haos a unor libertăți stilistice care vor rămâne strict individuale. Mă gândesc la Proust
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
Numai iubirea (de toate felurile) care nu piere niciodată, iubirea care e cauza existenței noastre și a lumii în care ne străduim să trăim. În revista Bisericii „Adolf Fredrik” a apărut interviul cu mine, luat de Elisabeth Adelsöld, cu fotografia devenită „clasică”, făcută de Boni (Herlin). Mă văd în propriile cuvinte, dar cu totul altfel decât în visele mele, în care mă găsesc întreagă, cu toată nebunia caracterului meu, gata să-mi dau drumul pe cea mai riscabilă pistă a aventurii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
alb peste tot. Am în mine parcă toate „zăpezile de altădată”. Zăpezi care s-au amestecat cu pământul, ascunzându-se în hrana de toate zilele, cu tot aerul respirat, călătorind prin flori, frunze și fructe îndelung contemplate și mirosite. Zăpezile devenite coline pe strada Amaradiei și pe alte străzi iubite de mine, acolo unde locuia și pe care trecea băiatul drag mie. Chiar dacă el nu era acasă, acea stradă și străzile învecinate cu ea aveau magia lor - zăpada era altfel, cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
biograf, încercând să-i justifice opțiunile politice - intra în contact cu muncitorii ruși. Aceștia erau nemulțumiți cu împrejurările grele din Rusia. Erau împotriva războiului, erau revoluționari și citeau în taină operele lui Lenin”. În 1920 revine în țara sa, Croația, devenită parte integrantă a Regatului sârbo-croatosloven. Intra în Partidul Comunist Iugoslav, unde activează sub diferite nume conspirative, între care „Walter” și „Tito”. Pe la începutul anului 1924 a rostit un discurs la înmormântarea unui „tovarăș de idei”, fiind dat în urmărire, arestat
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
mediu prin care fabricatele occidentale îi omoară meseriaș după meseriaș, clasă pozitivă după clasă pozitivă, până ce regatul Sf. Ștefan va rămânea o adunătură de țărani proletari și de scribi și mai proletari, puși la discreția, ba la îndurarea crâșmarilor evrei, deveniți pîn-atuncea bancheri vienezi. Și ceea ce e mai ciudat e că tocmai populația curat maghiară scade la număr, încît rusul Danilevski ar putea face ungurilor o diagnoză asemănătoare cu cea care o face turcilor, că trăiesc pentru a scăpa de curentul
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
avut mereu nevoie de intimitate și căldură pentru a nu se retrage ca broasca țestoasă sub carapace. Villahermosa se numără printre orașele pe care le-am iubit din primul moment. Lumina după-amiezii apasă zidurile fără să le oprime. Arbori calzi, deveniți aproape muzică, își mișcă frunzele, ca un tigru somnoros mușchii. Și pentru prima dată țin în mână două fructe de mango. Nu sunt verzi ca în pânzele lui Gauguin, ci galbene și mai mici. Dacă mexicanii au dreptate, fructele strălucitoare
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
ori televizoare... Ce salariu ai? O mie nouă sute. Eu, trei mii o sută; ea, una șapte sute funcționară. Nici o sursă de cîștig în plus. Și nu regret. Ce poate fi mai plăcut decît să gîndești bine și să-ți vezi gîndurile devenite realitate?!... Stau uneori cu două-trei cafele în față, acasă, și lucrez; atunci, hop și ea! "Noi de ce n-avem?! Cutare are! Noi de ce nu facem?! Cutare face !" Păi, dom' Vlădeanu, eu mă-ntind cît mi-i plapuma. Soții colegelor ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
în barul de la demisol. Salut! răspunde Lazăr, și pentru că, uneori, relațiile dintre ei au fost mai apropiate, îi surîde malițios: Ești un dur, bătrîne. Dacă eu sînt dur, voi cum sînteți? Voi, umaniștii, care intoxicați lumea cu povești despre tîrfe devenite soții model, așa, peste noapte, după ce-au semnat un act de căsătorie; putori ce s-au transformat radical prin actul biologic al maternității... Ha-ha ! îi rîde el încet, în nas, lui Lazăr eu măcar cunosc realitatea, cam tîrziu, e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
frumos n-am să pot, cum îmi vorbești tu de bunica Săteanu. Bunica Săteanu... clătină din cap cu tristețe tatăl, ocolind privirea fetei. Ea, dacă mai trăia, ar fi stat cu noi, desigur, nu-i așa? întrebă Doina cu vocea devenită senină, de copil. Ce vrei să spui?! se miră tatăl ei. Bunica Bujoreanu a preferat să crească un cățel, tata. De ce? Doina, sînt anumite lucruri pe care copiii... Am nouăsprezece ani, tata! Pentru mine ești tot copil! Dacă nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
reușea. O asculta cum face pitpalac și pornea tiptil, în contra vîntului, iar cînd o zărea, arunca haina peste ea. Știi ce frumoase sînt prepelițele! Au, așa, un aer de pasăre matură, gravă; foarte căutate; au o carne!... Pe obrazul Doinei, devenită gravă, trece un surîs ca o tresărire. N-am reușit niciodată să prind conchide Mihai, nedumerit de surîsul fetei. De ce te-ai întristat? Visul din copilărie spune Doina încet, ocolindu-i privirea te stăpînește și acum: să vînezi prepelițe. Frumoase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
fi un fanatic, i-aș spune de ce a murit nevastă-sa iar el te-ar ucide acum. Vom asista la un șir nesfîrșit de atrocități. Ce zici? Întrebarea cinică a lui Mihai e primită de Maria cu același surîs ironic, devenit batjocoritor: Probabil bunul-simț mă obligă să te suport și să nu te dau afară. De ce ții atît de mult la petrecerea de deseară!? explodează Mihai. Pentru asta de fapt ai venit ieri la mine. Întrebarea despre Coca Muraru s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
merită, chiar impune, un sentiment asemănător din partea celuilalt. Nu mă așteptam la prea mult, cu siguranță nu mă așteptam la ceva anume, dar viitorul îmi părea îndeajuns de deschis și de incert pentru a primi zborul avântat al iubirii mele devenite acum pătimașe. Pur și simplu trebuia să o văd, asta era tot. Sentimentul pe care îl încercam în timp ce mergeam cu trenul spre Cambridge, era acela de uimire în fața sursei dragostei mele și a naturii sale. Când începusem, fără știrea mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
gară, comandantul postului de poliție, comandantul Companiei de pază nr. 7 a CFR-ului - toți au participat la Îmbarcarea evreilor, toți s-au străduit să Îndeplinească cu devotament și cruzime ordinul de a-i lichida pe supraviețuitorii pogromului În vagoanele devenite „trenuri ale morții”. Nicăieri germanii nu au fost amestecați În hotărârea evacuării evreilor cu trenul, dar peste tot au ajutat pe cât posibil să ucidă evrei, cât timp unitățile lor s-au aflat În zonă. În sfârșit, toți cei implicați În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
conform definiției directorului Contenciosului Comunității. În multe cazuri, și-a amintit Reicher, Iacov XE "Iacov" și Hahamu XE "Hahamu" au plătit din buzunarul lor „cumpărarea” bunăvoinței unui perceptor sau chiria unui evreu care urma să fie aruncat din locuința sa devenită proprietatea Centrului Național de Românizare, adică averea statului. Dar statul nu putea să Învie morții - și atât timp cât autoritățile militare nu voiau să recunoască faptul că evreii În cauză au fost uciși În pogrom, familia celui chemat la munca obligatorie (și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
arăta ca un rac fiert, dar se ferea să se observe că era un înotător foarte mediocru. Acum, în timp ce privea cu îngrijorare în jur, ca să n-o scape pe Anthea, dârdâia de frig. Emma îl stârnise să discute subiectul afectiv - devenit astfel prin accentul pe care-l punea Emma asupră-i - a istoriei Irlandei în secolul al XIX-lea. Discutaseră și despre Triumful Afroditei. Hei, voi doi, v-ați găsit în sfârșit, îmi pare bine. Mi-a spus o mulțime de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Cheroneea î338) și își vede hegemonia contestată, apoi chiar dispărând. După ce Alexandru moare î323), generalii săi își dispută leadership-ul. Nu este de muncă, nu există proiecte pentru gestionarea mizeriei și a sărăciei generalizate, se practică deportarea în colonii a indivizilor deveniți peste noapte vagabonzi, hoinari, cerșetori și delincvenți, precum și angajarea drojdiei societății în trupele de mercenari care, pentru un blid de linte, sunt în stare să se dedea la asasinate: Grecia se îndreaptă către sfârșitul ei; de altfel, după Epicur, filosofia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
apărător doar al unei plăceri active, dinamice, ține de o neînțelegere asociată în mod obișnuit cu proasta reputație a hedonistului parfumat. Dacă vom sta cu nasul numai în textele lui Diogene Laerțiu și ale lui Cicero privitoare la această opoziție devenită clasică dintre plăcerile catastematice, în repaus, ale Grădinii și plăcerile cinetice ale școlii cirenaice, vom neglija partea de dinamism hedonist la Epicur și capacitatea de a te bucura de evitarea neplăcerii la Aristip, ceea ce, evident, presupune o autentică luare în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
tot mai târziu, al lui Antonio Tabucchi, au fost legate în spectacolul Salt - Sare, pus în scenă de Odin Theatre din Danemarca, în regia celebrului Eugenio Barba. Așa a început festivalul, într-o fostă sală de sport de la Casa Sindicatelor, devenită întâi scenă, apoi insulă. Femeia care în roman nu răspunde niciodată scrisorilor este cea care, în mijlocul insulei, povestește. Un spectacol-răspuns, plin de poezie și muzică. Bărbatul e cel care, de astă dată, tace. Cântă la mandolină într-un colț al
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2215_a_3540]
-
el poate deveni capabil să ajute la formarea unei personalități sensibile și creative prin activitățile de abilități practice. Proiectarea abilităților practice Problemele educației au devenit o preocupare a mai multor organisme și instituții, a societății în ansamblul său. Problematică educației, devenită tot mai stringenta în zilele noastre, nu-i privește numai pe oamenii școlii, ci și pe fiecare factor educativ interesat în problemele formării și influențării personalității umane. Încă de la înființarea ei, școala a avut menirea de a pregăti copiii și
Abilitati Practice si Educatie Tehnologica-Proiectare by Laura Savin () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84042_a_85367]
-
dau seama că e deja prînzul, dar nu-mi vine să mă dau jos din pat. După trei luni de armată, regăsesc confortul domestic, curățenia așternutului, senzația plăcută a trîndăvelii, cuibărit sub o plapumă care mă ferește de frig - plapuma devenită un fel de membru al familiei În formula comunismului ceaușist. Îmi e imposibil să mă mișc, m-ar năpădi la loc toate durerile lumii. Deși pe nop tiera de lîngă pat se află casetofonul și Magicianul, romanul lui John Fowles
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
vrea doar să se ascundă după ei... Nu e clar ce calcule Îi animă mintea, dar e evident că și-a pierdut instinctele, și-a pierdut bruma de luciditate care să-l ajute să-și sporească șansele În fața acestei situații devenite periculoase. Seara ține un discurs public transmis de postul național de radio și de cel de televiziune, condamnînd situația de la Timișoara și cerînd suportul muncitorilor. Anunță un miting pentru a doua zi. Un miting, adică români umplînd centrul Bucureștiului; În
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
și tragic, roade ale întâmplării, fiecare destinat unei singure împliniri, pe care nu o poate gândi, dar o simte ca lege fundamentală a existenței, și până atunci eroarea e piatra lor de căpătâi. Rareori, cum a fost cu noi, intuiția, devenită conștientă de substanța ei, superioară rațiunii, descoperă primordialitatea”. Trecuseră șase ani de atunci, îi simțeam respirația caldă, ocrotitoare, „Într-o zi vom fi salvați”, îmi spuse. Era în 1941. Se auzeau acordurile orchestrei restaurantului grădinii publice unde ne aflam, în timp ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
spun, se vorbește tot mai mult de instaurarea dictaturii. - Eu nu cred. V-am mai spus, nu cred că am ieșit dintr-o dictatură ca să intrăm în alta. E vorba cel mult de schimbarea unor anomalii pe plan social sau devenite astfel prin unele miopii politice, pentru asta nu e nevoie de nici o dictatură. E o mișcare de evoluție ceva mai rapidă, pe care corectitudinea și curajul unei democrații adevărate o poate realiza, căutai să-l încurajez. Să vedem... - E vorba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
în seara zilei de 30 decembrie, și postul de radio ascultat prin megafoanele din centrul orașului unde mă aflam atunci anunță abdicarea Regelui făcută și în numele urmașilor săi. El, altădată în uralele mulțimilor, tânăr, înalt, drept; - și în seara aceea, devenită unică în Istorie, de nerepetat, monarhia își încetă existența. Șirul marilor regi ai României, văzuți în fotografiile timpului, încetă. Tânărul Rege care adusese eliberarea cu trei ani în urmă. - Ia castane, castane calde! Castanele! Femeia care-și striga marfa pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]