9,442 matches
-
întâmplările care l-au traumatizat, modul în care se raportează la mediul social și politic, persoanele pe care le admiră și cele pe care le detestă, unghiul din care privește lumea, modul în care anumite obsesii personale sunt transpuse în ficțiune, ajungi să îl cunoști mai bine și să intuiești alte căi de acces spre profunzimile operei sale literare. Pentru cei care își propun să studieze monografic activitatea unui scriitor, astfel de mărturii sunt de neprețuit. Memorii din când în când
Cămara secretă a prozatorului by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/9959_a_11284]
-
boala incurabilă - nu exista încă tratament pentru tuberculoză - a Violetei din Traviata lui Verdi, o boală la "modă" atunci. Sigur că un actor joacă în principiu orice: și un nebun, și un criminal, și un homosexual fără să fie, dincolo de ficțiune, așa ceva. Important și valoros este cum! face asta. Eu am citit textul: este o dramă răscolitoare scrisă, acut și actual. Doamna profesor Viviana Bearing este investigată de medici, la propriu și se autocercetează la figurat. A renunțat la familie și
Alegerea Valeriei Seciu by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/16302_a_17627]
-
săturat de integrarea europeană Plictisit de atâta umanism european (revenit la modă datorită UE), de atîtea elogii rațiunii și clasicismului (probabil și pentru că nu a avut o educație în care acestea să-și afle loc), conștient de eventualul "pericol al ficțiunii exagerate", Saramago alege pentru Pluta de piatră un stil eseistic ironic, parodic chiar." Nu sunt romancier, sunt eseist. Scriu romane doar pentru că nu mă pricep să scriu eseuri". Parabola - transparentă până la vizibilitatea elementelor constitutive - e un elogiu "normalității fantasticului". Convingerile
CARTEA STRĂINĂ by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/14859_a_16184]
-
mirați. Sub această veghe permanentă se petrece ceva pur și simplu inevitabil, dar nu mai puțin cutremurător: devii într-atît de conștient de tine încît nu mai ești capabil să-ți închipui măcar apropierea de ceilalți căci ei devin cumva simple ficțiuni. Eroul lui Mishima înțelege acest lucru ascultînd confesiunea unui prieten care are un handicap, la rîndu-i, fizic: picioare strîmbe. Povestindu-i idila sa eșuată cu o fată, Kashiwagi îi dezvăluie secretul comunicării cu altul: ca să poți iubi, trebuie să te
Despre frumusețe și singurătate by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/16937_a_18262]
-
de zece-douăzeci de ocazii în care să-mi fi încheiat ziua altfel decât citind. Chiar și în armată, chiar în spital, chiar atunci când zăceam cu febră. Acestea sunt "lecturile fără creion". Nu sunt întotdeauna cărți ușoare, de divertisment sau de ficțiune. Mă trezesc adeseori cu ditamai tratatele de istorie sau colecțiile de documente apăsându-mă pe piept, în timp ce mă scufund în cele trei (obligatorii) perne pe care-mi țin capul. Cu totul altfel stau lucrurile în cazul "lecturilor cu creionul". E
Ce tabieturi de lectură aveți? by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/7400_a_8725]
-
oameni de prisos, aruncați la marginea lumii, într-un limb. Poezia și grotescul acestei relații aruncă însă o lumină crudă asupra unei ridicole iubiri de factură kunderiană, unde comicul se îmbină cu o undă de melancolie, unde scena sexualității, cu ficțiunile sale, probează fragilitatea ființei umane și dificultatea de a comunica. Lirismul filmului cu inserturi naturaliste dobândește o notă tragicomică. Leon trebuie să-și deschidă o nouă fereastră către lume, însă nu știm cine va juca rolul frumoasei din pădurea adormită
Ridicole iubiri by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/7414_a_8739]
-
sentință/ care nu începe/ și nici nu se sfîrșește. A mea./ Pășesc încet la limita dintre vis și realitate/ pentru că așa începe orice pedeapsă. Insolită./ Ca și cum îți bei cafeaua de dimineață” (Personaje). Pentru ca această transmutare a datelor realului în zona ficțiunii să nu aibă un aspect de pură gratuitate e nevoie de un tablou al realului cît mai palpabil, constrîngător, avînd aerul unui alibi. Din care motiv semnalele senzorialității înclină prematur spre senzualitate. Jocul copilei cu castanele apare încărcat de sugestii
Între real și ireal by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/4193_a_5518]
-
lumea de dincolo la lumea de aici, lumea noastră". Pentru el, personajul - ca și actorul, de altfel - se întoarce în această lume a noastră, lumea celor vii, dintr-un alt spațiu, din împărăția umbrelor, din ținuturile morții, ținuturi totodată ale ficțiunii pe care Kantor o identifică tocmai cu acest univers populat de morți de unde sosesc fantomele. Toate personajele lui Kantor vin de aici, toate sunt niște strigoi, strigoi ai istoriei, dar și năluci ce bântuie prin camera memoriei autorului. Relicve ale
Monique Borie - Fantomă și teatru by Ileana Littera () [Corola-journal/Journalistic/9085_a_10410]
-
a fi transformate în poezie. Orice experiență trebuie transformată în poezie și, dacă am fi poeți cu adevărat, ne-am gîndi că fiecare clipă din viață e frumoasă, chiar dacă nu pare totdeauna așa". Universul poemelor este bineînțeles același cu al ficțiunilor și eseurilor. Revin, cu o vibrație lirică mai intensă decît în ficțiuni, în chip de mărturii ale experiențelor proprii, temele, motivele și simbolurile cunoscute: cultul străbunilor, pasiunea cărților, labirintul, spada, oglinzile, tigrul, timpul, uitarea și memoria. Se adaugă treptat: orbirea
Poezii de J.L. Borges by Andrei Ionescu () [Corola-journal/Journalistic/11961_a_13286]
-
dacă am fi poeți cu adevărat, ne-am gîndi că fiecare clipă din viață e frumoasă, chiar dacă nu pare totdeauna așa". Universul poemelor este bineînțeles același cu al ficțiunilor și eseurilor. Revin, cu o vibrație lirică mai intensă decît în ficțiuni, în chip de mărturii ale experiențelor proprii, temele, motivele și simbolurile cunoscute: cultul străbunilor, pasiunea cărților, labirintul, spada, oglinzile, tigrul, timpul, uitarea și memoria. Se adaugă treptat: orbirea, bătrînețea, moartea. Este reluată, ca de atîtea ori în lumea hispanică, ecuația
Poezii de J.L. Borges by Andrei Ionescu () [Corola-journal/Journalistic/11961_a_13286]
-
ajunge la închisoare din pricina unor speculații imobiliare. Trăind „iluzia unei cvasicelebrități”, Don Juan-ul de altădată confirmă profeția despre decăderea crailor în lumea nouă. La fel ca ceilalți, Pașadia este înfrânt de un destin „care mușcase din el până la os”. Profeția ficțiunii tratate ca fapt divers devine carnală și pentru Pașadia, care va cere lui Horia Stanciu, din închisoare, să scrie povestea lor. Secretarul de partid de la „Tineretul liber”, Florea Pirgu, suferă de mania ordinii și eșuează previzibil în noul regim. Internat
Reluarea neantului by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/3740_a_5065]
-
medicul Mihai Ștefănescu este un Charon. O mai mare atenție în sugestia lumilor răsturnate în oglindă, nu pentru explicitarea lor, ar fi dat un text mare. Mai ales că moto-ul ales de autorul Horia - „Când ți-e lehamite de ficțiune, fii sigur că va năvăli peste tine!” - strecura deja un evantai de semnificații. În schimb, este remarcabilă abilitatea cu care Dan Stanca construiește un destin multiplu, rezolvând problema supraviețuirii prin recursul la textul matein instrumentat ca terapie esoterică. De asemenea
Reluarea neantului by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/3740_a_5065]
-
actului artistic, idealismul său funciar (despre care vorbea atât de apăsat și Maiorescu). A pune semnul egalității între o situație din teatru și una din realitate e întotdeauna greșit. Chiar și atunci când asemănările sar în ochi. E o legitate a ficțiunii și se cere respectată. A te abate de la ea - abia acesta e un semn de inadecvare, care, cum bine știm, conduce la rezultate tragice atunci când se manifestă sistematic, în regimurile totalitare. Privit din acest unghi, Titircă e un ins superior
Moraru, Novicov and C-ia by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/2538_a_3863]
-
foarte interesant aspect metaliterar al prozei. Naratorul discută cu un unchi al său aspecte legate de proza pe care o scrie și face considerații proprii asupra literaturii. În momentul în care termină epopeea tușei Anghelina autorul își continuă proza în afara ficțiunii, cu personaje din lumea reală: „Ufff... am terminat-o! Dar a fost o plăcere să o scriu. Cu asemenea personaje populare poți lucra ușor. Am mai discutat asta, cîndva, cu Groșan, în trecere, la „Caravana” lui. Poate că nu-și
Oameni din Slobozia by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/13544_a_14869]
-
se bucură în continuare de prestigiu local. În măsura în care vor fi studiate, în perspectivă comparativă, strategiile discursive și valorile implicite din discursurile rostite în diferite parlamente ale Europei, se va constata probabil că societatea românească prețuiește în continuare expresivitatea artistică, literatura, ficțiunea, pitorescul limbajului; păcat doar că aceste nobile preferințe conduc la alcătuirea unor texte foarte discutabile estetic, moral și intelectual, de un desăvîrșit prost gust, și că reușesc de prea multe ori să se substituie unor activități politice mai banale și
Declarații by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/10048_a_11373]
-
trasînd profilul unui personaj ce întregește galeria măștilor acesteia. O osmoză între autor și creație ne oferă o figură umană bivalentă, pe de-o parte, scriitorul lipsit de viitor, ratat, pe de alta, triumfătorul în esență, chiar dacă ultima îmbrăca straiul ficțiunii, transgresînd astfel vitregiile timpului său: "luăm cunoștință, aici, observă Ion Vartic, autorul unei ample prefețe, numai de o jumătate de Koroviev, acela saturnian (asemenea celui din finalul celebrului roman) care moare de inimă rea, pentru că a fost învins. Dar Bulgakov
O victimă a stalinismului by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7428_a_8753]
-
ample prefețe, numai de o jumătate de Koroviev, acela saturnian (asemenea celui din finalul celebrului roman) care moare de inimă rea, pentru că a fost învins. Dar Bulgakov spune, răspicat, că el nu este scriitor, ci actor. De aceea, pe scena ficțiunilor lui psihice și estetice evoluează, triumfătoare, molto allegro, cealaltă jumătate de Koroviev: acela histrionic, fantasmagoric, învingător". Putem adăuga: cu atît mai pregnantă ni se prezintă biruința finală a romancierului cu cît se asociază cu fantasmarea nu doar consolatoare, ci și
O victimă a stalinismului by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7428_a_8753]
-
unui cerc, etnic neomogen, de prieteni. Sigur că, la un moment dat, toate personajele de aici se apropie, dintr-o pricină sau din alta, de pragul morții, unele chiar depășindu-l, dar pasul acesta final nu e niciodată, în spațiul ficțiunii, fără întoarcere. Resurecția e altceva, însă, decât ritual și iarăși altceva decât epifanie. Ea degajă, în fiecare caz, o aură luminoasă de firesc. În ce are mai important, ideea acestui laxism ontologic e moștenită, probabil, din prozele lui Ștefan Agopian
Cruzimi în Georgia by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7590_a_8915]
-
o povestire despre ascensiunea unora ca frații Cămătaru luînd de bune informațiile din presă, îmi rîde cititorul în nas și mă invită să nu-i mai vînd asemenea gogoși. Am recunoscut, ca prozator, după '90, că la noi realitatea bate ficțiunea, dar nu mi-am imaginat că într-o zi voi fi silit să recunosc că buna noastră realitate ar putea deveni neverosimilă.
Neverosimila noastră realitate by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/12480_a_13805]
-
un produs al fanteziei dezlănțuite, Adela pare mai mult o plăsmuire cu miză teoretic-demonstrativă, un fel de mise en scene a aforismelor din Privind viața și a reflecțiilor teoretice din Creație și analiză. Pe de altă parte, rădăcinile autobiografice ale ficțiunii nu pot fi nici ele cu totul neglijate, în ciuda efortului exegetic depus de unii comentatori pentru a ne convinge că opera poate trăi foarte bine și singură. Divorțul acesta irevocabil nu avea cum să fie pe placul lui Ibrăileanu. Drept urmare
Critica analitică by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/9204_a_10529]
-
tatonările sexuale adolescentine sunt surprinse cu farmecul misterului și duioșia candidului, fără frustețea brutală, dar cu tensiune, cu foarte mult umor și poezie. Esențial pentru perspectiva senină a copilului este faptul că, pasionat de filme, viața este supusă permanent testului ficțiunii care relativizează de fiecare dată totul. Minciuna de la Benigni are aici un corespondent livresc în filmele americane și italiene. Maturitatea copilului vine tocmai din această aparentă distorsionare prin permanenta raportare la film. Căci ficțiunea are atributele normalității, iar viața e
La vita e bella by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/11807_a_13132]
-
filme, viața este supusă permanent testului ficțiunii care relativizează de fiecare dată totul. Minciuna de la Benigni are aici un corespondent livresc în filmele americane și italiene. Maturitatea copilului vine tocmai din această aparentă distorsionare prin permanenta raportare la film. Căci ficțiunea are atributele normalității, iar viața e frumoasă dacă ai o lentilă colorată. Vrăjitoarea Samantha din cunoscutul serial american îl fascinează tocmai pentru puterea de a modifica realitatea, o realitate căreia nu-i poți schimba canalul și ale cărei scene "nu
La vita e bella by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/11807_a_13132]
-
sau pe bucăți, Bucureș tiul n-a încetat, de vreo două secole, să fie o prezență, în poezie sau în roman. Atât că accentele se mută, dinspre viața cetății, mondenitate și fast, spre amă- nuntul biografic, dinspre documentaristica sentimentală spre ficțiunea propriuzisă. Între războaie, Gheorghe Crutzescu, în Podul Mogoșoaiei. Povestea unei străzi (Socec, 1931), ilustrează prima direcție, în care mica istorie se amestecă lejer cu detaliile pitorești, ferindu-se, însă - ne-o spune prefața - de romanțiozitate și de invenție. Povestea străzii
Calea Victoriei by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/3423_a_4748]
-
prezentînd o listă a unor așa-ziși conspiratori ghidonati de KGB care în '89 voiau să-l dea jos pe Ceaușescu. Nu e prima dată cînd ZIUA se precipita în a face dezvăluiri care, ulterior, nu mai sînt dezvăluiri, ci ficțiuni care, uneori, obligă acest ziar să recunoască faptul că s-a lăsat intoxicat. Dar cînd un ziar se lasă intoxicat sistematic, se mai poate vorbi de așa ceva? Fiindcă, totuși, un ziar intoxicat deseori, de tot atîtea ori își intoxica cititorii
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/17994_a_19319]
-
pese celor de la ZIUA de consecințele posibile asupra credibilității ziarului - sau dimpotrivă, crede ZIUA că cititorului autohton nu-i pasă cît de adevărate sînt "dezvăluirile" pe care le citește? Poate că, de fapt, azi în România nu e nevoie de ficțiunea de presă, al cărei rost probabil că slujește nenumăratele ficțiuni cu ajutorul cărară cititorul de ziar de la noi își poate închipui că are acces la o realitate secretă a României. Din nefericire, toate aceste dezvăluiri fără acoperire nu fac altceva decît
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/17994_a_19319]