7,011 matches
-
dată "Die x octobris 1513". Cum se considera în general că volumul Barberini a preluat informațiile din Apografo, aceasta confirmă pur și simplu varianta noastră de înțelegere în care apare luna "octobris" din Apografo, chiar dacă în versiunea Barberini lipsește enigmatica litera "D"45. Pornind de la aceste argumente putem să considerăm că Ridolfi a greșit când a scris că Apografo ne arată că data corectă este 10 decembrie 46. Însă nu avea dreptate nici Cecil Clough, când, într-o discuție asupra tradiției
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
fost sa omită punctul de pe litera "i", după care, într-un al doilea moment, a reluat instrumentul de scris pentru a lega în partea de jos cele două părți ale literei "i" formând în acest mod o neregulata dar inconfundabila litera "a". Întrucât al treilea semn "a" nu face parte din formă naturală a semnăturii, aceasta litera pare să fi fost pusă mai mult intenționat decât accidental. Diferența dintre "i" și "a" este atat de mică încât pare că nu merită
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
nu vorbește despre el în catalogul său dedicat Bărbaților iluștri. El însuși ne spune, în scrisoarea introductivă de la începutul poemului său adresată prietenului său, preotul Macedonius (o epistolă într-un stil foarte convențional, specific epistolografiei tîrzii), că în tinerețe fusese literat și laic și dusese o viață de plăceri, însă apoi se dedicase preoției; potrivit unor autori mai tîrzii, Sedulius ar fi fost și episcop. Macedonius făcea parte dintr-un cerc de creștini evlavioși și asceți, format din bărbați și femei
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
nu avem numai dialog, pentru că în cazul părților cu conținut mai dificil și mai tehnic, cum e cartea a cincea, scriitorul abandonează în bună măsură acea formă pentru a trece la expunerea continuă, mai potrivită pentru analiza problemelor respective. Forma literară folosită aici este denumită de obicei „prozimetru”, un amestec de proză și versuri; partea în proză conține dialogul și demonstrația propriu-zisă, iar partea în versuri, cîntată de regulă de Filosofie, are menirea de a confirma, prin intermediul poeziei, rezultatele la care
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
caracteristică autobiografica a românului, axându-se pe story, pe senzațional, pe exotic, un bun cunoscător al biografiei lui Eliade poate folosi materialul filmic ca suport în decriptarea unor momente ale acesteia. Bibliografie 1) Caranfil, Tudor, Dicționar universal de filme, Editura Litera internațional, București-Chișinău, 2003, ediția a II-a. 2) Devi, Maitreyi, Dragostea nu moare, Editura Românul, București, 1992, traducere: Ștefan Dimitriu și Theodor Handoca. 3) Devi, Maitreyi, În arșiță dragostei. Poeme și confesiuni despre Mircea Eliade, traduceri, note, interviuri și cuvânt
[Corola-publishinghouse/Science/1489_a_2787]
-
în " Le Figaro ", 23 août, 1988. 29 Ibidem. 30 Ibidem. 31Dan C. Mihăilescu, "Jocul erotic și erudiția senzualității", în Mircea Eliade, Maitreyi, Editura Cartex, București, 2002, p. 6. 32 Ibidem, p.110. 33 Tudor Caranfil, Dicționar universal de filme, Editura Litera internațional, București-Chișinău, 2003, ediția a II-a, p. 427. 1 Ashis Nandy, The Intimate Enemy: Loss and Recovery of Self Under Colonialism, sursa: www.press.uchicago.edu. 1 Dan Pita, Confesiuni cinematografice, București, Editura Fundației PRO, 2005, p.71 2
[Corola-publishinghouse/Science/1489_a_2787]
-
1987; Cercul de oglindă, București, 1990; Și dragostea ucide, Timișoara, 1995; Evadare spre nicăieri, Timișoara, 1999. Repere bibliografice: Eugen Dorcescu, „Adăpost într-o floare”, O, 1978, 7; Al. Piru, Epicul și liricul, LCF, 1978, 16; Virgil Nistor, Cărți la Editura Litera, ST, 1978, 5; Mircea Mihăieș, „Frica albă”, CL, 1982, 12; Brândușa Armanca, Un roman liric, O, 1983, 5; George Bădărău, „Frica albă”, CL, 1983, 6; Adrian Dinu Rachieru, Alți candidați la fericire, O, 1984, 5; George Chirilă, „Coridor în oglindă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289606_a_290935]
-
local la care lucrai în acei ani. Romanul Lumea în două zile (1975) al lui George Bălăiță a fost prima piatră de încercare majoră în tentativa mea de a convinge în ipostaza de critic: Ateneu/decembrie 1979, Carpica/1979, România literară/28 octombrie 1982, SLAST/1986. Marin Preda a fost prozatorul pe care l-am admirat constant, dar pe care am îndrăznit mult mai târziu să-l comentez, când mai căpătasem experiență și curaj. Dacă eseurile despre opera lui George Bălăiță
Convorbiri fără adiţionale by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Science/692_a_991]
-
în anul 1951, prin liberul consimțământ al mai multor cetățeni din comună care, odată cu înființarea unității, au devenit membri cooperatori. Drepturile și îndatoririle membrilor cooperatori, precum și metodologia de funcționare a cooperativei erau legiferate printr-un statut care trebuia respectat ad literam. În timp, Cooperativa a cunoscut mai multe denumiri: - 1951: Cooperativa de Consum; - 1980: Cooperativa de producție achiziții și desfacerea mărfurilor (C.P.A.D.M.); - 1992: CONSUMCOOP; - 1996: Cooperativa de Consum. Obiectul de activitate al Cooperativei consta în: - schimbul de produse între
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
prospețime (ïșta-sparïava-tya-³pa¡) pe care o produce contactul cu ea - cf. „L’eau en Inde”, 1999-2000, p. 46. 298. Există un topos deopotrivă persistent și injust al asocierii civilizației cu curățenia În același timp În care Orientul, mai ales pentru călătorii literați din secolul al XIX-lea, e asociat cu lipsa de civilizație sau cu diferitele ei forme de degradare, deci inclusiv cu murdăria. În al doilea rând, spre deosebire de ecuația comună europeană apă = curățenie = civilizație, indienii din zonele rurale sau de la periferia
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
acestui sistem: un fonem - o literă: „Culmea adaptării între scris și limbă stă în aceea că pentru fiecare element simbolizat să ai câte un simbol. ” (A. Philippide) Ortografia din 1953 a generalizat scrierea sunetului î cu un singur semn grafic - litera î, indiferent de origine și de poziție în structura cuvântului. În scrisul românesc nu era o noutate. Lingviști mai severi cu criteriile extra-științifice folosiseră în toată perioada interbelică sau în toată prima jumătate a secolului XX numai litera î: A
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
regule gramaticale pentru cetirea ei este un timp pierdut. Litera nu are altă treabă decât să mă conducă pe cât se poate de iute afară de sine spre auz și înțeles și este vederat că în proporția în care mă va ocupa litera ca semn văzut, în aceeași proporție îmi voi fi întârziat mai mult scopul scrierii, adecă înțelegerea, și ideea comunicată prin scris se va afla mai împiedicată și mai înlănțuită în elementul străin firii sale, în care a strămutat-o trebuința
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
este dependentă de cauzalitatea istorică: ea poate fi exprimată doar prin simboluri și este transmisă prin personaje simbolice 27". Filiația acestor lucrări nu poate fi văzută în istoria vizibilă ci în cea sacră, deci filiațiile nu pot fi luate ad literam, dar putem aprecia de ce rosicrucianismul a fost văzut în epocă ca o bijuterie a Cavaleriei Spirituale iar azi se dezvoltă în secret și în afara mișcărilor cunoscute. De unde desele confuzii din lumea esoterică. Mișcările filosofice ale Iluminării erau caracterizate de o
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
interpretare a adevărurilor și valorilor Bibliei. Statutul ei sacru vine tocmai din convingerea că scrierea este un receptacul al revelației divine, un cuvânt al Domnului, conducând la diverse principii hermeneutice întru tălmăcire. Mulți consideră că textele sacre trebuie interpretate ad literam pentru că vorbele Domnului sunt explicite și complete, alții insistă asupra unei înțelegeri spirituale mai profunde pentru că mesajul și adevărul lui Dumnezeu este de mai adâncă profunzime, iar o altă parte consideră că unele capitole sunt interpretabile literal și altele figurativ
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
decret anunța deschiderea "unui mormânt" în care se afla "trupul" unui mare maestru, C.R.C., alături de giuvaieruri rare și scrieri secrete, care acordau descoperitorilor puterea de a recrea organizația secretă de la început. Opinia publică, care nu cunoștea tradiția, considera evenimentul ad literam. Acest lucru a fost cu atât mai adevărat în momentul descoperirii tiparului. S-a considerat eronat că mișcarea era nouă și că apăruse pentru prima dată. Mulți istorici datează astfel eronat nașterea ordinului. Este evident că descoperirea "trupului" unei persoane
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
considerat eronat că mișcarea era nouă și că apăruse pentru prima dată. Mulți istorici datează astfel eronat nașterea ordinului. Este evident că descoperirea "trupului" unei persoane numite C.R.C. într-un "mormânt" a fost alegorică, simbolică și nu trebuie considerată ad literam. Inițialele C.R.C nu aparțineau unei persoane reale, ci erau un titlu simbolic. Nu însemnau, așa cum mulți cred, Christian Rosenkreuz. Și altor demnitari li s-a conferit acest titlu în cadrul ordinului rosicrucian. Este, prin urmare, eronat să se creadă că
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
poesia, această privire 1124 divină. De aceea poeții erau considerați profeți. Boccaccio 1125 considera poesia ca o formă de teologie, fiind arta verbală supremă. Și Austin afirmă că nu a intervenit niciodată în textul unui poem, el fiind venit ad literam de undeva 1126. Muzicienii sunt cei care s-au exprimat adeseori că originea operelor lor este divină (Haydn, Schumann etc). Ascultă vocea unui Bard Ce în prezent, trecut și viitor Surprinde ce urechi aud Cuvântul Sfânt Ce-a străbătut străvechile
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
un râu al luntrei ce scoboară, atunci vei fi la ținta căii-n fine și-acolo vei afla și-odihna dată. Nu-ți spun mai mult. Dar astea le știu bine1175. Chiar dacă aparent concretul limbajului ar putea fi interpretat ad literam, cunoașterea trebuie să definească actul perceptiv în dinamica lui fundamentală. Tâlcul atribuit versului nu trebuie văzut doar în simplitatea primului nivel, ci ca pe un proces niciodată încheiat. Cu alte cuvinte, preocupat să garanteze adevărul oricărui contact perceptiv cu realul
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
147-153. 959 Gordon N., Unexpected development of artistic talents, 2005. 960 Traian Demetrescu, Corbii, Scrieri alese, Editura pentru literatură, București, 1968. 961 Al. Macedonski, Rondelul orelor, Opere, Editura pentru literatură, București, 1966. 962 Liviu Pendefunda, Lumină să devină, Sideralia, Editura Litera, 1979. 963 Id., Stelele umbrite, Legenda, Editura Contact int'l 2000. 964 Grigore Alexandrescu, Reveria 965 Dimitrie Anghel, În furtună, Poezii, Editura pentru literatură, București, 1968. 966 Liviu Pendefunda, Poema Focurilor, Legenda, Editura Contact int'l, 2000. 967 Ion Pillat
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
2000. 975 Id., Stelele umbrite, Legenda, Editura Contact int'l 2000. 976 Nicolae Manolescu, Metamorfozele poesiei, Editura pentru literatură, București, 1968. 977 Eminescu, La Steaua 978 Lucian Blaga, Vara lângă râu, Ce aude unicornul 979 Liviu Pendefunda, Legenda, Sideralia, Editura Litera, 1979. 980 Lucian Blaga, Lumina, Poemele luminii. 981 Edgar Allan Poe 982 Noul Testament, Editions du dialogue, Paris 1992, Lc 11, 33-36. 983 Liviu Pendefunda, Stelele umbrite, Legenda, Editura Contact int'l 2000. 984 id, Fior, Vrăjitorii Marelui Vid, Moonfall Press
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
în Moartea căprioarei, Editura Minerva, București, 2009. 1135 Noul Testament, 1Cor, 2:13. 1136 Id, 1Cor, 2:16. 1137 Umbert Eco, De la arbore spre labirint, traducere de de Ștefania Mincu, Editura Polirom, Iași, 2009. 1138 George Bacovia, "Pulvis", în Plumb, Editura Litera, 2009. 1139 Liviu Pendefunda, Piatra nevăzută a sufletului, Falii 9 Poema sufletelor și a pietrei, în lucru. 1140 Paul Balahur, "Cântarea cântărilor", în Anotimpul corăbiilor, Editura Junimea, Iași, 1980. 1141 Lucian Blaga, "Viziune geologică", în Mirabila sămânță, Editura Humanitas, București
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Iași, 2010. 1169 Nicolae Labiș, Neliniștea, Moartea căprioarei, Editura Minerva, București, 2009. 1170 Poem scris de Adolf Hitler, citat de Jim Maris, în Guvernarea din umbră, Editura Curtea Veche, București, 2009. 1171 Lucian Blaga 1172 George Bacovia, Destul, Plumb, Editura Litera, 2009. 1173 César Vallejo, Catârgiii, Heralzii negri, Editura Univers, București, 1979. 1174 Citat de Moshe Idel, Language, Torah and hermeneutics in Abraham Abulafia, Albany, State University of New York Press, 1989. 1175 Dante Alighieri, Purgatoriul, cântul IV, Prietenii cărții, 2003. 1176
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Pendefunda, Dogmă sau libertatea gândirii, Editura Junimea, Iași, 2007. 1187 Lucian Blaga, Pasărea sfântă, Mirabila sămânță, Prut international, 1995. 1188 Liviu Pendefunda, Managementul Maladiilor Neurologice, vol. III, Editura Junimea, în curs de apariție. 1189 George Bacovia, În altar, Plumb, Editura Litera, 2009. 1190 Epopeea lui Ghilgameș, Editura pentru Literatură Universală, București, 1966. 1191 Liviu Pendefunda, Al treilea clopot, Editura Timpul, Iași, 2009. 1192 George Bacovia, Poema finală, Plumb, Litera, 2009. 1193 Lucian Blaga, Cântec în noapte, Mirabila sămânță, Prut international, 1995
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
1207 Stephen Spender, Quoted in Ghiselin, 1952. 1208 Mihai Eminescu. 1209 Mircea Eliade 1210 Nikos Kazantzakis 1211 Nail Chiodo, Nonsens, traducere de Liviu Pendefunda, Editura Contact internațional, Iași, 2010. 1212 Mihai Eminescu, Mortua est! 1213 George Bacovia, Curaj, Plumb, Editura Litera, 2009. 1214 César Vallejo, Mai, Heralzii negri, Editura Univers, București, 1979. 1215 Mihai Eminescu, Venere și Madonă 1216 César Vallejo, Roză albă, Heralzii negri, Editura Univers, București, 1979. 1217 Lucian Blaga, Pan, Mirabila sămânță, Prut international, 1995. 1218 Lucian Blaga
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
the twelfth, thanks to having discovered the alchemical elixir that made it possible to prolong life. In his Secret Book, Artephius indeed claims to be more than a thousand years old). 1234 Aristotel 1235 George Bacovia, "Singur", în Plumb, Editura Litera, 2009. 1236 Ioana d'Arc 1237 Mihai Eminescu, Satira II, Poesii 1895. 1238 Liviu Pendefunda, "Lecția de astronomie", în Falii 2 Poema Focurilor, Editura Contact internațional, Iași, 1986. 1239 Platon, Opere complete 1240 Plotinus, A șasea enneidă 1241 Johann Scheffler
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]