7,696 matches
-
să facă față acestui inconvenient. Soluția în cazul de față a fost definirea unor interese de gen la nivel teoretic în urma analizei unor lucrări relevante, fără a avea însă certitudinea că ceea ce afirmăm noi că este în beneficiul femeilor este resimțit la fel și de acestea. Este chiar foarte probabil ca interesele de gen să nu fie conștientizate ca atare decât de o minoritate a femeilor din România (Miroiu, 2004; Pasti, 2003; Popescu, 2004). Temele selectate de noi ca încadrându-se
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
și doar pentru unele dintre ele contează principiile și valorile doctrinare. Cauzele actualei stări de fapt referitoare la participarea și reprezentarea femeilor în politica românească au fost deja discutate în mediul academic românesc 1. Merită să amintim doar că se resimt atât influențele celor 45 de ani de comunism, cât și ale celor 15 ani de tranziție. Important este să identificăm care ar fi soluțiile pentru o mai bună reprezentare a intereselor de gen în politica românească. În primul rând, este
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
de realizat, în primul rînd lipsind mecanismul pentru a determina "cel mai mare bine". Această ipoteză lansată de Bentham și aprofundată ulterior de J.S. Mill avea să fie cunoscută sub numele de utilitarism. Ea avansa ideea utilității, sau a satisfacției resimțite de fiecare individ în urma consumării unui bun sau a unui serviciu, pentru a putea dezvolta politici adecvate. Măsurarea interesului public rezida în adunarea utilităților individuale, iar orice politică în stare să mărească utilitatea socială totală ar fi fost de interes
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
combaterii acestei erodări a consimțămîntului, autoritățile încearcă să dezvolte strategii adecvate, încercînd la nevoie să lege creșterea impozitului de un anumit serviciu foarte solicitat, sau de un proiect de importanță capitală pentru cetățeni (earmarking). 3.3.2. Presiunea fiscală Este resimțită de toți plătitorii de impozite. În mod normal, contribuabilul onest și cu spirit civic vede în impozit un rău necesar. Dar cînd povara fiscală depășește anumite limite ale suportabilității, ea inhibă inițiativa și dezvoltarea economică, provoacă evaziunea fiscală la cote
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
la o creștere a cheltuielilor, față cu care omul politic devine dezamăgit, dacă nu e cumva complice. 4.1.2. Și totuși, democrația Cînd americanii au luat la cunoștință despre scandalul Watergate, în prima jumătate a anilor 1970, ei au resimțit un șoc și democrația americană odată cu ei. Ei știau că președintele lor, Richard Nixon, era un realist, care nu s-ar fi dat în lături de la măsuri brutale, cum o arată decizia sa unilaterală de a suspenda convertibilitatea în aur
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
Taylor, James Rosenau, David Korten, Peter Drucker ș.a.) consideră că guvernele naționale sunt uzate moral, iar inițiativa este preluată de marile corporații. Economia mondială a devenit prioritară, eliminînd macroeconomia statului-națiune. Impactul sistemului național asupra unităților sale de bază se face resimțit în toate aspectele majore ale politicii, economiei, culturii etc. Actuala criză economică mondială însă, reabilitează în bună măsură rolul statelor, globalizarea intrînd în criză. Evoluțiile sunt foarte accelerate și imprevizibile, dar intervenția statelor în economie a devenit din nou una
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
deocamdată: nimic nu va mai fi cum a fost pînă la data nefericitului eveniment. Mondializarea economică rămîne, însă, un proiect cu vocație universală. Deși universalul este considerat o valoare pozitivă, orice proiect universal dă naștere la conflicte, pentru că este adesea resimțit, cum e cazul tuturor imperialismelor, ca o tentativă de distrugere a identităților particulare, iar reacțiile pot fi pasionale, destructive. Modelul american tindea către universalizare. Fascinant pentru unii, insuportabil pentru alții, provoacă iată reacții terifiante și numeroase ezitări, însăși ideea de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
pentru fiecare membru al familie, în timp ce salariul mediu în România era pentru acea perioadă de 106,30$. Cu toate acestea, 27% dintre familiile adoptive din România care au adoptat între 1990 și 1999 prin intermediul Fundației Holt au declarat că au resimțit nevoia unui suport financiar din partea statului pentru creșterea copilului adoptat 111. Discrepanțe în ceea ce privește venitul părinților adoptatori în raport cu a celor biologici sunt înregistrate și în studiile internaționale (Tabel 2.4). Tabelul 2.4 Venitul mediu al părinților adoptatori comparativ cu venitul
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
dezvoltă o relație sigură, de încredere, prin contactul direct sau indirect cu familia adoptivă, acceptă și respectă mai ușor drepturile familiei adoptive în raport cu copilul și totodată își dezvoltă sentimente pozitive în raport cu propriul lor rol jucat în viața copilului și nu resimt gelozie sau relație de competiție între ei și părinții adoptatori 161. Rezultate în favoare adopției deschise au identificat și Cushman, Kalmuss și Pearila 162. Potrivit lor menținerea unei legături constante a mamelor biologice cu familia adoptivă, fie directe, fie mediate
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
dificultățile întâmpinate sau expectate de părinții care au adoptat transrasial. Potrivit studiului lui Zastrow 203 satisfacțiile și problemele expuse de părinții care au adoptat transrasial au fost similare cu cel expuse de părinții care au adoptat intra-rasial. Totuși, satisfacțiile resimțite de primii dintre ei au făcut referire la sfera mai largă a relațiile inter-umane (ex: mulțumirea că, persoanele albe l-au acceptat pe copilul de culoare adoptat), în timp ce satisfacțiile resimțite de ceilalți părinți au făcut referire la sfera restrânsă a
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
expuse de părinții care au adoptat intra-rasial. Totuși, satisfacțiile resimțite de primii dintre ei au făcut referire la sfera mai largă a relațiile inter-umane (ex: mulțumirea că, persoanele albe l-au acceptat pe copilul de culoare adoptat), în timp ce satisfacțiile resimțite de ceilalți părinți au făcut referire la sfera restrânsă a relațiilor părinte-copil. Referitor la dificultățile inițial întâmpinate, Zastrow 204 identifică opoziția rudelor față de decizia de a adopta transrasial, dar și această opoziție a cunoscut o regresie în timp. Dintre dificultățile
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
cel expuse de părinții care au adoptat intra-rasial. satisfacțiile resimțite de primii dintre ei au făcut referire la sfera mai largă a relațiile inter-umane (ex: mulțumirea că, persoanele albe l-au acceptat pe copilul de culoare adoptat), în timp ce satisfacțiile resimțite de ceilalți părinți au făcut referire la sfera restrânsă a relațiilor părinte-copil. Referitor la dificultățile inițial întâmpinate, se identifică opoziția rudelor față de decizia de a adopta transrasial dintre dificultățile preconizate de părinți că vor apărea pe viitor, când copiii vor
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
social pentru reușita adopției. Acei părinți care au suportul familiei extinse și al prietenilor prezintă o nevoie mai mică de servicii sociale. Analizând toate aceste studii, putem concluziona și totodată sublinia nevoia de resurse (formale și informale) pe care o resimt familiile adoptatoare. Capitolele cinci și șase ale acestei lucrări vor evidenția alte aspecte empirice, rezultate din cercetările întreprinse de noi, privind această dimensiune. Capitolul 3 Procesul de adopție din perspectiva teoriilor explicative 229 3.1 Teoria rolului social 3.2
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
o combinație a celor două forme de coping 235. Indiferent de rezultatele studiilor care au testat sau vor testa teoria lui David Kirk, importanța acesteia nu poate fi negată, rămânând o teorie de referință în domeniul adopției copiilor, influența ei resimțindu-se și în conceptualizările actuale. 3.2. Teoria stresului și a copingului Teoria stresului și a copingului are la bază concepția lui Lazarus și a colegilor săi cu privire la stres, evaluare și coping. Lazarus și Folkman 236 definesc termenul de stres
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
diferiții actori implicați în adopție își rezolvă favorabil problemele 242. În fapt, deși, majoritatea actorilor implicați în adopție par a se adapta bine noii situații, este cunoscut faptul că, un număr semnificativ de persoane, în procesul de adaptare la adopție resimt grade diferite de stres 243. Pe lângă sursele de stres comune tuturor familiilor: nașterea și creșterea copiilor, menținerea unității familiale, dezvoltarea personală a fiecărui membru, problemele școlare și profesionale, familia adoptivă, trebuie să gestioneze situații specifice adopției: relația cu familia biologică
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
moment copilul privește adopția nu doar în termenii construcției unei familii, așa cum este ea zugrăvită de părinții adoptatori, ci și în termenii pierderii unei alte familii 254. Toate acestea îi creează copilului sentimente de ambivalență: pe de o parte poate resimți un sentiment nedeterminant de securitate și permanență in cadrul familiei adoptive, iar pe de altă parte sentimentul pierderii îi determină copilului schimbări atitudinale, reflectate în stări de mânie, de agresivitate, comportamente de opoziție, refuzul comunicării, depresie 255. Odată cu înaintarea spre
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
și permanență in cadrul familiei adoptive, iar pe de altă parte sentimentul pierderii îi determină copilului schimbări atitudinale, reflectate în stări de mânie, de agresivitate, comportamente de opoziție, refuzul comunicării, depresie 255. Odată cu înaintarea spre vârsta adolescenței, sentimentul pierderii este resimțit și mai profund. Adițional resimt acum și pierderea legăturilor genealogice și implicațiile sale asupra propriei identități. Alături de variabilele personale, două seturi de variabile de fond se consideră că au o influență asupra procesului de adaptare în adopție: variabila biologică și
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
adoptive, iar pe de altă parte sentimentul pierderii îi determină copilului schimbări atitudinale, reflectate în stări de mânie, de agresivitate, comportamente de opoziție, refuzul comunicării, depresie 255. Odată cu înaintarea spre vârsta adolescenței, sentimentul pierderii este resimțit și mai profund. Adițional resimt acum și pierderea legăturilor genealogice și implicațiile sale asupra propriei identități. Alături de variabilele personale, două seturi de variabile de fond se consideră că au o influență asupra procesului de adaptare în adopție: variabila biologică și variabila socială. Dintre variabile biologice
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
lipsită de strălucire și fericire..." În aceste cazuri, pierderea capacității de procreare, pierderea unei ființe proiectată/imaginată sau chiar pierderea unei ființe reale (în cazul celor care pierd una sau mai multe sarcini sau pierd un copil după naștere) este resimțită ca un factor de stres cronic. În aceste cazuri copilul adoptat trebuie să îndeplinească în primul rând o funcție de factor curativ. Alte persoane conceptualizează infertilitatea prin raportare la imaginea de sine. Sunt declarații care exprimă conflictul dintre imaginea ideală de
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
Cea mai importantă resursă pentru părinții adoptatori în acest momentul o reprezintă familia extinsă și prietenii. Adoptarea instantanee a status-rolului parental. Sintagma este întâlnită la Barth și Berry (1988) și preluată ulterior și de alți autori. Potrivit acestora, părinții adoptatori resimt presiunea de a trata copilul adoptat ca fiind al lor. Această presiune creează însă anxietate părinților, și în special mamelor care pun la îndoială abilitățile lor de a înțelege și de a răspunde imediat nevoilor copilului (șapte respondente din zece
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
mamele susțin că au fost pregătite, de obicei de asistenții sociali, să ofere multă afecțiune copilului și să aibă răbdare în construirea relației cu copilul. Majoritatea au alocat mult timp observării copilului și interacțiunii cu el. Două dintre respondente au resimțit nevoia unei pregătiri speciale, motiv pentru care au apelat la servicii specializate: cursuri pentru părinți, respectiv consiliere psihologică. Informațiile, deși ar trebui să fie resurse pentru părinții adoptatori în construirea relației cu copiii adoptați și stimularea lor în procesul de
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
În toate cazurilor identificăm o disponibilitate ridicată a părinților adoptatori de a investi în copiii adoptați din dorința de a rezolva și elimina aceste probleme de sănătate. O sursă a acestei disponibilități este responsabilitatea ridicată pe care părinții adoptatori o resimt în raport cu acești copii, o cauză fiind aceeași teamă de a nu fi acuzați de neglijență în creșterea copilului. O mamă adoptivă spunea: trebuie să ai mai multă grijă de el decât de copilul tău. Serviciile medicale accesibile sunt cele comune
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
și viitorul 375. Pentru majoritatea părinților biologici despărțirea de propriul copil este trăită ca o imensă pierdere care determină sentimente de durere și întristare persistente o lungă perioadă de timp. Alături de aceste trăiri negative, părinții biologici care consimt la adopție resimt sentimentele stigmatizării și discriminării sociale. Considerați a fi "părinți cruzi","decăzuți", părinții biologici resimt sentimente de vină, de rușine 376 asociate cu încercarea disperată de a-și ascunde fapta când și cât este posibil. De Simon 377, într-un studiu
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
o imensă pierdere care determină sentimente de durere și întristare persistente o lungă perioadă de timp. Alături de aceste trăiri negative, părinții biologici care consimt la adopție resimt sentimentele stigmatizării și discriminării sociale. Considerați a fi "părinți cruzi","decăzuți", părinții biologici resimt sentimente de vină, de rușine 376 asociate cu încercarea disperată de a-și ascunde fapta când și cât este posibil. De Simon 377, într-un studiu realizat asupra unui număr de 264 femei care au consimțit la adopția copiilor lor
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
cuplurile infertile este de preferat inseminarea artificială adopției. Este aceeași opinie ambivalentă identificată în studiile anterior prezentate. 7.3.3 Percepția socială a părinților adoptatori Opinia respondenților cu privire la părinții adoptatori este, în general, favorabilă. Astfel, respondenți consideră că părinții adoptatori resimt aceeași satisfacție în creșterea copiilor adoptați, precum părinții biologici (81,6 %), pot iubi la fel de mult un copil adoptat precum unul biologic (94,6%) și înțeleg nevoile copiilor adoptați la fel de bine precum le-ar înțelege părinții biologici (91,8%). Tabelul 7
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]