6,822 matches
-
decembrismul le dăduse dreptul de reorganizare și propagandă, se păstrau față de Sidonio Paes într-o atitudine de îngăduitoare rezervă; uneori, amintindu-și teroarea lui Costa și a masoneriei din care-i scăpase revolta de la 5 decembrie, arătau noului regim o simpatie destul de largă, dar care nu ducea în nici un caz, cel puțin din partea monarhiștilor, la colaborare. Alături de această dușmănie sau rezervă a cadrelor politice organizate, se ridică, surprinzător de caldă, adeziunea maselor. Sidonio Paes ajunge repede idolul mulțimilor. Trecerile lui pe
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
declararea republicii, sunt aleși un număr destul de mare de deputați monarhiști. Paes, văzând că i se refuză colaborarea grupărilor republicane moderate (evoluționiștii lui Antonio José de Almeida și unioniștii lui Brito Camacha), încearcă să dobândească o minoritate conservatoare, a cărei simpatie s-o cucerească treptat. Minoritatea conservatoare nu putea fi dată decât de monarhiști. Dar monarhismul din 1918 nu mai semăna cu vechile partide de guvernământ din vremea lui Don Carlos. Două noi mișcări politice și spirituale luaseră ființă între timp
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
să fim intransigenți față de orice abatere doctrinară, intransigenți față de prestigiul mai mult sau mai puțin acacian 1 al acelora care încă se laudă prezentîndu-se drept partizani ai liberalismului, intransigenți cu aceia care urmăresc înțelegerile între partide - pentru că noi nu cerem simpatia nimănui; cerem înainte de toate, persuasiunea celui care vine alături de noi. Noi, partizani ai metodelor violente preconizate de Sorel, nu captăm - ci cucerim. Vom învinge impunîndune - niciodată prin tocmeală și acomodare". Monsaraz scria toate acestea la 19 februarie 1918, atacând purtarea
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
Sorel, nu captăm - ci cucerim. Vom învinge impunîndune - niciodată prin tocmeală și acomodare". Monsaraz scria toate acestea la 19 februarie 1918, atacând purtarea activiștilor monarhiști și catolici, care se grăbiseră să adere la Republică. Mișcarea integralistă nu putea să refuze simpatia și chiar un oarecare ajutor dictaturii lui Sidonio Paes pentru că acesta salvase țara din anarhia democrației lui Costa, a "furnicii albe", dar nu accepta nici un fel de compromis cu principiile republicane, a căror apologie Sidonio o făcuse mai multe ori
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
când i se precizează gândirea orientată înainte de intrarea sa în Universitate dar lărgita, acum, în concepții mai ample, fără ca totuși să se depărteze de la principiul esențial al formației sale" (Luiz Teixeira). Este probabil că Salazar, care nu putea avea nici o simpatie față de anticlericalismul și ineficiența Republicii, înțelesese totodată că nu poate lega soarta catolicismului portughez și realizarea misiunii sale de profesor și educator numai de o eventuală restaurare a Monarhiei. Cum avea un foarte dezvoltat și ascuțit spirit de observație, nu
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
Lisabona asistă, la 6 iunie, la o mare paradă militară; iau parte toți cei care contribuiseră la lovitura de stat. Antonio Maria da Silva și guvernele demagogice erau atât de urâte încît biruința de la 28 mai a fost primită cu simpatie de aproape toată lumea. Dar, încă din primele ceasuri, oamenii au simțit că nu se găsesc în fața unui nou Sidonio Paes. Foarte repede s-au aflat disensiunile care domneau între biruitori. Monarhiștii, și în deosebi integraliștii, vedeau cu uimire că Mendes
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
expresie vagă și fermecătoare care desemna o plimbare pitorească Într-un loc Îndrăgit, la țară. Mi se pare și acum ciudat că până și tata, care deținea atât de multe informații despre Decembriști și nutrea pentru ei mult mai multă simpatie decât rudele lui, nu l-a menționat niciodată, din câte mi-aduc aminte, pe Kondratii RÎleev În timpul hoinărelilor și plimbărilor noastre cu bicicleta prin Împrejurimi. Vărul meu Îmi atrage atenția asupra faptului că generalul RÎleev, fiul poetului, era prieten bun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
mult de un kilometru. 4 Când, după ce scăpam de toți urmăritorii, porneam pe drumul roșiatic desfundat ce ducea de la casa noastră din Vira spre câmp și spre pădure, animația și strălucirea zilei păreau că mă Înconjoară cu un val de simpatie. Fluturi Arran Brown, foarte proaspeți, foarte Întunecați, care ieșeau o dată la doi ani (este bine că, În acest punct, amintirile converg) zburau printre brazi sau Își arătau petele roșii și franjurile cadrilate, În timp ce se Încălzeau la soare pe ferigile de pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
a fost tradusă de un anume R. Nesbit Bain, dar și pentru că „Nesbit“ are avantajul de a intra Într-o asociere palindromică voluptuoasă cu „Ibsen“, nume pe care-l voi evoca imediat. Este probabil adevărat - după cum au susținut unii - că simpatia liberalilor englezi și americani din anii douăzeci față de leninism a fost determinată de considerente de politică internă. Dar În același timp s-a datorat pur și simplu dezinformării. Prietenul meu știa câte ceva despre trecutul Rusiei și acest ceva Îi parvenise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
zile, scos din timp, din viață... Acum, când băutura se răzbună, pot privi cu detașare spre astfel de clipe. Nu mă desolidarizez de ele, de cel ce eram pe atunci. Nici măcar nu înțeleg să-l explic. Doar îl privesc cu simpatia (dacă simpatie poate fi!) cu care îl accepți pe unul care ți-a scurtat, din năuceală și prostie, viața. Am venit la Bibliotecă, totuși, amintindu-mi că aseară m-a sunat N.N., rugându-mă să-i aduc ediția din Piscupescu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
din timp, din viață... Acum, când băutura se răzbună, pot privi cu detașare spre astfel de clipe. Nu mă desolidarizez de ele, de cel ce eram pe atunci. Nici măcar nu înțeleg să-l explic. Doar îl privesc cu simpatia (dacă simpatie poate fi!) cu care îl accepți pe unul care ți-a scurtat, din năuceală și prostie, viața. Am venit la Bibliotecă, totuși, amintindu-mi că aseară m-a sunat N.N., rugându-mă să-i aduc ediția din Piscupescu pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
ascunzi scîrba... Îți par respingător! Dar sînt eu oare vinovat că m-am născut așa? Am cerut eu oare să mi se dea o asemenea Înfățișare? Nu! Dar nici măcar unul dintre voi nu mi-a arătat vreodată Înțelegere, afecțiune sau simpatie... Nici măcar unul! De ce trebuie atunci să mă port eu altfel cu voi? Acum e rîndul meu. O să fii sclavul meu și-o să faci tot ce-ți poruncesc, iar la cea mai mică nemulțumire pe care mi-o pricinuiești, o să fiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
mare de bunuri uscate. Am cântărit amândoi în liniște câteva clipe întrebarea aceasta interesantă. M-am abținut să-i fac o sugestie pentru ce ar putea să facă el cu depozitul din spate și doar am aprobat din cap cu simpatie. Mă simțeam ciudat de relaxat în compania lui acum: aproape ca un părinte. Dar nu multă vreme. Un spasm de plăcere care mi-a făcut degetele de la picioare să se strângă m-a străbătut când am văzut-o pe Stacey
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
pe care le desfășurăm, cu inevitabilele daune pentru economia națională în ansamblul ei care decurg de aici. În după-amiaza aceleiași zile, un comunicat comun al ministerelor apărării, de interne și al economiei a venit să precizeze, cu toate că exprima înțelegerea și simpatia guvernului națiunii față de îngrijorarea legitimă a patronatului, că o eventuală distribuire a permiselor de liberă trecere solicitate n-ar putea fi efectuată niciodată cu amplitudinea dorită de întreprinderi, pentru că o astfel de liberalitate din partea guvernului ar periclita în mod inevitabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
vreme, autorității democratice legitime și constituționale. Au fost, prin urmare, simple și laice înmormântările, ceea ce nu înseamnă că ici și colo, câteva rugăciuni particulare tăcute nu s-au înălțat la diverse ceruri și n-au fost primite acolo cu binevoitoare simpatie. Gropile erau încă deschise când cineva, fără îndoială cu cea mai bună dintre intenții, încercă să țină un discurs, dar intenția a fost imediat contestată de cei din jur, Fără discursuri, acum fiecare cu amarul lui și toți cu același
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
asta, Întrebați-i pe oamenii aceștia, În acest moment ceea ce mă interesează este părerea dumneavoastră, Merg unde se duc ei, nimic mai mult, Simpatizați cu alegătorii care au votat în alb, cu albicioșii, Au votat cum au crezut de cuviință, simpatia sau antipatia mea n-are nici o legătură cu asta, Și partidul dumneavoastră, ce va spune partidul dumneavoastră când va afla că ați participat la manifestație, Întrebați-l, Nu vă temeți că vă vor fi aplicate sancțiuni, Nu, De ce sunteți atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
avea să-i mai fie rușine de felul în care scria. În timp ce agentul își lua înapoi pixul și înmâna carnețelul comisarului, bărbatul se întreba cu ce gest, cu ce cuvânt ar putea să-și atragă, fie și în ultima clipă, simpatia polițiștilor, bunăvoința lor, complicitatea lor. Deodată își aminti, Am o fotografie, exclamă el, da, cred că o mai am, Ce fotografie, întrebă inspectorul, Una a grupului, făcută la puțin timp după ce ne-am recăpătat vederea, soția mea n-a luat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
fi o idee bună să li se publice numele în ziare, la fel cum, pe vremuri, criminalii erau expuși în piața publică, legați la stâlpul infamiei, dacă vă vorbesc așa este pentru că îmi plăceți, și ca să vedeți până unde merge simpatia mea, vă voi spune doar că cea mai mare fericire din viața mea, acum patru ani, lăsând-o la o parte pe cea de a nu fi pierdut o parte din familie în acea tragedie, așa cum, din nefericire, am pierdut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
legături foarte puține cu tatăl lui, care se mutase rapid în California după divorț, unde se angajase la Los Angeles Times, și, la fel ca sora lui (deși într-o formă mult mai reținută), nu manifesta prea mult respect sau simpatie pentru cel de al doilea soț al lui June. Dar era apropiat de mama lui, împreună cu care trăise pe picior de egalitate drama dispariției Aurorei, trecând prin aceleași suferințe și speranțe, aceleași nădejdi încrâncenate, aceleași neliniști fără sfârșit. Rory fusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
neîntrerupt, privind în urmă la aventura pe tărâmul falsurilor de artă ca la una dintre cele mai glorioase perioade din viața sa. Cum se explica această schimbare radicală de tonalitate? Jucase teatru de față cu Tom, pentru a-i câștiga simpatia și înțelegerea? Sau, venită imediat după vizita dezastruoasă a Florei în Brooklyn, acea primă mărturisire fusese un strigăt venit din inimă? Poate. Orice om închide în el mai mulți oameni, iar cei mai mulți dintre noi sărim de la o personalitate la alta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
rezumă socialul, împuținîndu-l. Succesul uriaș al acestei construcții mai mult ideologice decît economice a pus (aproape) total în umbră o altă linie de gîndire, venită mai degrabă din sociologie (dar și de la celălalt Adam Smith, autor al tezelor complementare despre „simpatie”) și care susținea că interesul nu este un dat (mai mult sau mai puțin) natural, ci un produs cultural ; că există diferite tipuri de interese (Max Weber le rezuma în „materiale” și „ideale”) și chiar interesul economic este de feluri
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
prevestitor de rele, de... stîngism. Că cele afirmate de domnul Arafat nu sînt nici de stînga, nici de dreapta, ci pur și simplu de „bun-simț” a demonstrat-o cît se poate de clar colegul nostru Cristian Ghinea, care numai de simpatii secrete de stînga nu poate fi bănuit. Nu mai este deci cazul să revenim. Ce-a vrut atunci să spună președintele nostru ? în gura sa, sentința a vrut să sune cam ca aceea de comunism în gura lui Truman, plus
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
cuierul lângă care era plasat, ca-n fiecare birou de altfel, calendarul cu patinatoare canadiene. Bărbatul își scoase pălăria neconvins și rămase cu ea între palme. O ținea ca pe-o minge de cârpe. Peppin Mirto nu simțea deocamdată o simpatie ieșită din comun pentru acest străin nici tânăr, nici bătrân, palid, cu ochi umbriți, om pe care fusese rugat de conu Costache, ca favoare personală, să-l sprijine discret. Nu înțelegea foarte bine din ce motiv. Cât despre domnul prim-
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
recipient obișnuit. Cine deschidea recipientul se putea bucura de toate binefacerile comorii. Încă din anul întâi a simpatizat-o, s-a simțit atras de ea și dorea mult ca și ea să-l remarce și să-i răspundă cu aceeași simpatie, ceea ce, spre fericirea lor, s-a și întâmplat. Când i-a dat primele semnale fragile de prietenie, nu prea era curtată nici de colegi, nici de alți studenți, în general, și trecea aproape neobservată pe lângă ei, mai mult ca sigur
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
pocher furibund și ambițios, se trezește sărac lipit pământului, fără o lețcaie în buzunar. Numai că, în timp ce el visa la fericire, cei din fața lui se bucurau de ea în realitate. Cam scunzi dar reali. Statura, care nu-i prea avantajau, simpatia, cu care se priveau reciproc, buna dispoziție, pe care o răspândeau permanent în jurul lor, precum și o predispoziție, foarte rar întâlnită, de bonomie și jovialitate, ce se citea pe fețele amândurora ca într-o carte deschisă, îi aminti de soarta unei
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]