6,208 matches
-
sărbătoare În altă zi ca săo lege de pacostea intrării În țară a lui Carol de Hohenzollern. ” Serbările școlare erau și ele politizate de regimul comunist. De asemenea munca culturală a cadrelor didactice În perioada comunistă era făcură În direcția socializării agriculturii, a Însușirii ideologiei comuniste. İnclusiv activitatea sportivă era comunizată. Trebuia citită ,, Scînteia ” - organul central al P.C.R. (Partidul Comunist Român). Se observă din documente că populația comunei nu rea atrasă de impunerile culturale, politice ale regimului comunist. După decembrie 1989
Monografia comunei Cătunele, județul Gorj by Păunescu Ovidiu () [Corola-publishinghouse/Science/1828_a_3163]
-
intimismul a ajuns să semnifice retragerea din lume, ascunsul, secretul, ne-dezvăluirea. Se ignoră Însă că o Întreagă cultură (cea anglo-saxonă) s-a fundamentat pe valoarea axiomatică a intimității, pe disprețul afișat a ceea ce se numește societate. Chiar forma de socializare tipic britanică - the private club - cultivă tot secretul, exclusivismul, ascunzătoarea, refuzul gregarismului - Într-un cuvânt, intimitatea. Sinonimia interior/intimitate a fost, de-a lungul vremurilor, o marotă a metafizicienilor de toate nuanțele. De la Saint Martin la Swedenborg, aparența nu e
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
utopice de a „Încifra” Divinitatea... Lipsit de o consistență proprie și de o energie propulsatorie, intimul conotează fragmentarismul, discontinuitatea, secretul, nevăzutul, ascunsul și tăcerea. Evoluția termenului Însuși (răspândit În cultura europeană pe filiera franceză) descrie un traseu dinspre dorința de socializare (mica socializare: ami intime sau liaison intime) spre singurătate. Adică dinspre eul social spre eul individual, al adâncimilor ființei. Dar acest joc al complicării datelor inițiale ale intimității nu presupune prezența neapărată a persoanei. Abstractizat, termenul de intimitate vizează „interioritatea
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
a „Încifra” Divinitatea... Lipsit de o consistență proprie și de o energie propulsatorie, intimul conotează fragmentarismul, discontinuitatea, secretul, nevăzutul, ascunsul și tăcerea. Evoluția termenului Însuși (răspândit În cultura europeană pe filiera franceză) descrie un traseu dinspre dorința de socializare (mica socializare: ami intime sau liaison intime) spre singurătate. Adică dinspre eul social spre eul individual, al adâncimilor ființei. Dar acest joc al complicării datelor inițiale ale intimității nu presupune prezența neapărată a persoanei. Abstractizat, termenul de intimitate vizează „interioritatea și profunzimea
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
preocupare fundamentală a fiecărui pedagog, indiferent de specialitatea sa. Aceasta pentru că alături de instruirea, informarea elevului, avem și sarcina delicată a formării condițiilor interne a premiselor psihologice ale succesului școlar și socio-profesional. Alături de pedagog și familia îndeplinește prin funcția sa de socializare a copilului, un rol nebănuit de important în formarea ierarhiei valorilor individului. Încrederea în sine constatată la elev este „oglinda” încurajării și a încrederii ce i se acordă în familie și școală. Pe baza evaluării sistematice a randamentului școlar și
Articole şi cuvântări by Veronica Bâlbâe () [Corola-publishinghouse/Science/330_a_1276]
-
să-i creeze copilului acea securitate afectivă, acea încredere necesară pentru a depăși traumele întâlnite anterior. Considerăm că perioada preșcolară este cea mai indicată pentru profilaxia tulburărilor de limbaj și vorbire, când trebuie îndepărtată orice traumatizare, încercând cu mijloace adecvate socializarea copilului, în sensul unei comunicări bipolare: de a-l face să comunice el ce știe; de a recepționa corect ceea ce e necesar din vorbirea altora. Personalitatea educatoarei și a părintelui, relațiile armonioase, exigența principală stabilită cu copilul bâlbâit, au o
Articole şi cuvântări by Veronica Bâlbâe () [Corola-publishinghouse/Science/330_a_1276]
-
vedere a dus în timp la creșterea nivelului de trai al oamenilor, la îmbunătățirea transporturilor, la apariția tehnologiilor care ușurează munca fizică a oamenilor și cresc producția de bunuri de consum, la creșterea nivelului de educație, la dezvoltarea rețelelor de socializare dintre oameni etc. Odată cu dezvoltarea societății umane, activitățile sportive au devenit activități sociale mediatizate din ce în ce mai mult datorită caracterului biologic pe care îl dețin. Această mediatizare s-a datorat, în opinia noastră, dezvoltării activităților științifice de cercetare din foarte multe domenii
JOGGING De la A la Z by Alexe Dan Iulian () [Corola-publishinghouse/Science/1593_a_3043]
-
a ziarului New Zeeland Herold (feb.1962), unde se susținea faptul că un grup de foști atleți de performanță (posibil antrenați de Lydiard) și câțiva 8 practicanți ai fitness-ului se întâlneau o dată pe săptămână pentru a alerga în scopul socializării și întreținerii condiției fizice. Analizând opinia personală a „părintelui” joggingului (așa cum este cunoscut A.L.Lydiard), opinie expusă într-una din lucrările sale9, joggingul a avut ca punct de plecare dorința și atitudinea de a schimba ceva în concepția oamenilor
JOGGING De la A la Z by Alexe Dan Iulian () [Corola-publishinghouse/Science/1593_a_3043]
-
individuală, care implică fidelitatea transmiterii "genetice" a informației, respectiv a transmiterii sale culturale; este vorba, pe de o parte, de activarea fidelă a unor însușiri care țin de competențele biopsihologice ale ființei umane, iar pe de altă parte de procesul socializării individului, în care acesta învață inclusiv să mintă "acceptabil", respectiv să utilizeze minciuna cu tot mai multă precizie și eficiență; • preponderent colectivă, care vizează componentele spațial-geografice (distanța transmisiei), temporale (intervalul de timp între emisie și recepție), politico-ideologice (natura regimului politic
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
învață să deosebească minciunile grave de cele inofensive în mediul cultural în care cresc, și nici nu se menționează undeva cine le-ar oferi această importantă lecție. A învăța să minți cum trebuie este un pas fundamental în procesul de socializare a ființei umane, deoarece un mare număr de adulți își exersează sociabilitatea în diferite contexte sociale sau culturale prin talentul de a spune minciunile potrivite la momentul potrivit, și persoanelor potrivite. Prin "potrivit" înțeleg ceea ce este menit să asigure succesul
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
în diferite contexte sociale sau culturale prin talentul de a spune minciunile potrivite la momentul potrivit, și persoanelor potrivite. Prin "potrivit" înțeleg ceea ce este menit să asigure succesul deplin al unei înșelătorii. Ochs (1986) a schițat structura unei analize a "socializării în limbaj" care s-ar potrivi admirabil felului în care copiii învață să se folosească de minciuni în diferite medii culturale, însă, din păcate, se pare că pînă în prezent nu s-a inițiat nici o cercetare de acest gen. Karl
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
1720-1721) în programul lor pentru studiul minciunii ca fenomen, din anul 1979. În mod surprinzător, antropologii, pentru care era aproape o tradiție să abandoneze campusul universitar, atrași fiind de lucrul pe teren, au neglijat la rîndul lor să studieze procesul socializării prin minciună, deși ei au fost cei care au oferit cele mai amănunțite cercetări asupra minciunii la adulți. Psihologi, sociologi și antropologi, cu toții par a fi omis o temă importantă de cercetat. Este curios că se spune foarte puțin despre
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
mincinoși reușesc să-i păcălească nu numai pe ceilalți, ci și pe ei înșiși. Exemplele noastre arată că această consecință îi poate costa foarte mult atît pe mincinoși, cît și pe cei păcăliți. 8 A spune și a depista minciunile SOCIALIZAREA ȘI PERSONALITATEA Capacitatea de a spune minciuni și capacitatea complementară de a le depista, pe care pînă acum am considerat-o subînțeleasă în discuția noastră, nu apar complet cizelate la fiecare nou-născut. Ele se dezvoltă treptat ca parte a procesului
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
din Peru care vorbeau dialectul Quechua și printre care ea a lucrat ironia este un fel de joacă, ce folosește minciuna ca pe un exercițiu al imaginației și care testează naivitatea ascultătorului. Nesinceritatea este o parte importantă a procesului de socializare al copiilor, iar eu n-am auzit niciodată de situații în care membrii acestei populații și-ar fi pedepsit copiii că au spus minciuni. Ackerman (1990:2) relatează că pe parcursul cercetării ei a întîlnit numeroase situații în care apărea minciuna
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
în același timp, și în mod direct și în mod indirect, că nesinceritatea este uneori necesară în societate". Acești autori susțin că rezultatele cercetării psihologice experimentale de laborator asupra minciunilor spuse de copii în vîrstă de trei ani demonstrează rolul socializării în dezvoltarea abilității de a-și ascunde sentimentele. Poate acest lucru este adevărat, deși pare greu de crezut că părinții aparținînd păturilor sociale mijlocii și superioare din New Jersey, care au constituit subiectul acelui studiu, și-ar instrui copiii că
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
lucruri despre care credeai că sînt adevărate atunci cînd le-ai spus, însă mai tîrziu ai descoperit că erau false) și minciuni; fanteziile și greșelile sînt acceptabile, nu însă și minciunile. Observațiile pe care le-am amintit cu privire la procesul de socializare a copilului provin din Anglia și America; probabil că pretutindeni au loc procese similare prin care copiii învață cînd să mintă. Totuși, deși dezvoltarea capacității de a minți și a depista minciunile poate fi mai mult sau mai puțin uniformă
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
întreprinse de către Dunn (1980:210-211). Nu este însă clar dacă diferă și atitudinile față de minciună. Reacțiie părinților la fanteziile copiilor nu sînt singurul aspect educațional care îi determină pe copii să spună minciuni. Ammar (1954:138-139), în studiul său asupra socializării copiilor din zonele rurale ale Egiptului procedează ca Rousseau, atribuind tendința copiilor de a minți "tehnicilor amenințării" utilizate de către părinții lor, în special de către tați, pentru a-i disciplina. Există anumite diferențe între educația oferită băieților și cea oferită fetelor
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
a falsifica răspunsurile la un chestionar despre anxietate. De asemenea, Albert (1972:77) relatează că în Burundi, fetele aparținînd unei ierarhii superioare erau inițiate în "arta de a tăcea și de a fi evazive", calități care lipsesc din procesul de socializare al fraților lor. Inițierea în nesinceritate nu se limitează numai la "arta de a tăcea", fie în Burundi sau oriunde în altă parte. Albert (1972: 84) menționează că "Tehnica Rundi de a evita un vizitator nedorit este cunoscută: este trimis
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
descoperit că în anumite condiții cei care se auto-controlau mai mult puteau să-i înșele mai bine pe alții decît cei care nu reușeau să se controleze la fel. ÎNVĂȚAREA ARTEI DE A MINȚI Avînd în vedere datele disponibile cu privire la socializare, pare rezonabil să presupunem că abilitatea de a minți se dezvoltă la copii odată cu vîrsta, mai mult sau mai puțin mecanic. Însă e mai puțin plauzibil să presupunem că și succesul minciunilor survine tot în mod automat. Cum învață copiii
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
asupra situațiilor în care minciunile sînt de așteptat, deși uneori putem face greșeala de a considera minciună o afirmație care nu are intenția de a induce în eroare, constituie o parte a culturii unei comunități și este acumulată prin procesul socializării. Copiii sînt încîntați de jocurile care le cer să se păcălească între ei; uneori se ceartă, susținînd că regulile unor jocuri implică acest lucru. Problemele apar atunci cînd încercăm să interpretăm o situație nouă. Oricît de omogenă ar fi o
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
sociale 5 Diversitatea culturală Culturi diverse Liban Grecia Clasa socială 6 Relațiile Diversitatea relațiilor Necunoscuții Partenerii Relațiile de dominare Relațiile de subordonare 7 Auto-amăgirea și complicitatea la minciună Auto-amăgirea și autoiluzionarea Acordul tacit 8 A spune și a depista minciunile Socializarea și personalitatea Învățarea artei de a minți Limbajul Depistarea minciunilor 9 Neadevăruri inofensive: discursul ficțional 10 Evaluări 303 11 Sînt minciunile necesare? 319 Perspective evolutive 319 Aranjamente optime .331 Concluzie 345 Referințe bibliografice 351 În aceeași colecție au mai apărut
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
213 Grecia 219 Clasa socială 230 Relațiile 221 Necunoscuții 223 Partenerii 225 Relațiile de dominare 229 Relațiile de subordonare 254 Auto-amăgirea și complicitatea la minciună 247 Auto-amăgirea și autoiluzionarea 253 Acordul tacit 282 A spune și a depista minciunile 261 Socializarea și personalitatea 271 Învățarea artei de a minți 273 Limbajul 281 Depistarea minciunilor 302 Neadevăruri inofensive: discursul ficțional 301 Neadevăruri inofensive: discursul ficțional 318 Evaluări 317 Evaluări 350 Sînt minciunile necesare? 329 Perspective evolutive 343 Aranjamente optime 349 Concluzie 352
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
familie sau rude care să-i găzduiască. Multe instituții practică menținerea lor ilegală și după împlinirea vârstei, pentru că nu îi pot azvârli în stradă. Adesea ei nu știu să practice o meserie și, mai grav, au un puternic deficit de socializare, nu știu să relaționeze cu cei din jur, să ia decizii, să ducă o viață socială normală, independentă, pentru că nu au învățat toate acestea în instituțiile de tip cazarmă, în care și-au petrecut copilăria. Prin urmare, acest segment implică
[Corola-publishinghouse/Science/2161_a_3486]
-
fie la nivelul de ansamblu al societății. Cu toate acestea, chiar și credințele particulare, neîmpărtășite social ale indivizilor nu sunt produse exclusiv individuale, din moment ce, în sens lockean, mintea umană este, la origine, o "tabula rasa" ce înregistrează, prin intermediul procesului de socializare, datele necesare pentru integrarea în comunitate. Ele sunt, așadar, tot niște proiecții care își află resursele în imaginarul social și care pot deveni ideologice în măsura în care sunt împărtășite cu ceilalți. Efectul ideologic este vizibil, așadar, în punctul de intersecție dintre propensiunea
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1080_a_2588]
-
că nu marșez, aici, pe ideea unei "gândiri unice". Dimpotrivă, sunt conștient de faptul că indivizii angrenați în jocul social, fiind deopotrivă membri ai societății în ansamblul său, dar și ai unor grupuri diverse și trecând printr-un proces de socializare ce poate implica diferențe de la caz la caz, se află în situația de a-și pune la lucru propria subiectivitate în încercarea de a-și reprezenta înțelesul realității sociale. Nu am în vedere, în acest sens, înțelegerea ideologiei în maniera
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1080_a_2588]