8,293 matches
-
autorul incitantului eseu Bacovia sfârșitul continuu, și de a ajunge cu interpretarea "până la principiul genetic abisal al lumii bacoviene". Vrea astfel spune și acum să se apropie de "rădăcinile ontologice ale creației", să desprindă "punctul născător de noi universuri, în speță artistice, din perspectiva unei poetici a oglinzii". Calea pe care a ales-o nu-i nici ușor de urmat, nici de urmărit. Ea cere multă putere speculativă și o deosebită insistență în exploatarea exemplelor alese să confirme teoria. Cere, apoi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
acesta autohton, de vreme ce nu se hrănește dintr-o excrescență a ideologiei religioase iudeo-creștine, ci dintr-un titanism arhaic, al "vârstei de aur". De aceea, "geniul" eminescian se autodenumește impropriu astfel (datorita modei romantice); el e clar un titan de dinaintea fulgerării speței de către Zeus. Relațiile sale cu Demiurgul sunt altele; a se revedea Luceafărul. "Cenzura transcendentă" ar trebui să-i limiteze acțiunea, nu cunoașterea. Are dreptate discipolul unei asemenea tradiții (Th. Codreanu) să parieze simultan pe reflecție și pe iubire. Așadar, teoria
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
zorilor ape divine, Duminicii mari. Autorul a socotit de cuviință să scrie și un Final de poetică (capitolul VI), în care încearcă să-i găsească eticheta cea mai potrivită: nu este un poet sămănătorist, cum pretind unii, nici neomodernist din speța generației Nichita Stănescu din Țară, ci mai degrabă un poet al neoclasicismului folcloric, bazat pe vorbirea fundamentală (bacoviană), pe estetica tăcerii, a strigătului și a marilor dureri sau marilor bucurii simple tăcute, a intercondiționării tăcerii și muzicii, a dialogismului și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
cămeșoiul cu mâneci lungi, izolarea în spitalul condus de dr. Al. Șuțu, cu diagnostic (de intrare) "manie acută". Un diagnostic de pronostic rezervat, la care, în completare, numai după câteva zile (ciudată scurtare a intervalului de espectanță!), Maiorescu, "competent" în speță, avea să adauge întregirea riscată: "ce merge spre demență". Prima și poate cea mai profundă eroare!... Să nu fi știut marele instruit (cel care se credea foarte bine informat tocmai în acest domeniu) ce înseamnă demență?!... Să fi folosit acest
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
că, întâmplător, a văzut "cu ochii proprii" o adeverință a lui Victor Teleucă de colaborator al securității? Sau aceea a unei relativ tinere exegete literare că Victor Teleucă a fost și el un... "tributar"? Sau a altor scorneli de aceeași speță? Prin mijlocirea unui consistent Tabel cronologic alcătuit de Mariana Teleucă și Dumitru Gabura, Theodor Codreanu pune în atenția noastră fapte concrete care dezmint în totalitate insinuațiile de acest soi. Bunăoară, că în 1964, numit redactor-șef al săptămânalului "Cultura", "timp
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
drepturile acționarilor într-un mod abuziv și de rea-credință, se pot obține câștiguri importante, la limita legii. (articol pe site-ul www.bursa.ro, 21.I.2008) vs Donația unui imobil preluat de stat în mod abuziv. Ineficacitate. (titlul unei spețe pe un site al avocaților, spete.avocatura.com,1.VI.2003); Legea 10/2001. Jurisprudența privind imobilele preluate abuziv de stat (numele unei cărți apărute în 2005, www.librarie.net) Autoare de cărți de călătorie, între care volumul despre Thailanda
[Corola-publishinghouse/Science/85011_a_85797]
-
există. Se va observa că adevărul despre existența unui fapt natural, cum sunt realitățile materiale psihologice sau sociale, se obține În același fel, tot printr-o legare Între ele, pe cale logică, a unei serii de cunoștințe și În special, În speță, de fapte naturale, adică prin idei generale, prin cugetare. Dacă, prin urmare, Într-un caz, zicem că putem ajunge - sau măcar tinde - spre adevăr, e necesar să zicem și În celălalt caz că putem ajunge sau tinde spre adevăr; aceasta
Giorgio del Vecchio – filosof al justiţiei by Vanda VLASOV () [Corola-publishinghouse/Law/1275_a_2210]
-
educaționale, la particularitățile de Învățare și de dezvoltare ale fiecărui copil. Școala incluzivă sinonimă incluzivității școlare exprimă, extinderea scopului (și a organizării) școlii obișnuite - În bună măsură transformarea acesteia - pentru a putea răspunde unei diversități mai mari de copii - În speță copiilor marginalizați, defavorizați și/sau excluși de la educație. „Educația incluzivă presupune un proces permanent de Îmbunătățire a instituției școlare, având ca scop exploatarea resurselor existente, mai ales a resurselor umane, pentru a susține participarea la procesul de Învățământ a tuturor
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Loredana - Alina MOATĂR, Ion MOATĂR () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2137]
-
Bălți și Chilia Nouă, de către autoritatea polițienească, cei din lagărele Tighina și Ismail. 6. Eliberarea evreilor dela munca de folos obștesc, se face tot de către Cercul de Recrutare Respectiv. În Basarabia, până în prezent, nu a fost eliberat nici unul. Cazul în speță, care formează obiectul raportului Nr. 3740 din 8 septembrie a.c., al Diviziei de Infanterie 35 către Ministerul Afacerilor Interne, referitor la scrisoarea cenzurată a evreului Gutman Bella, repartizat cu munca de folos obștesc la biroul întreprinderilor comunale din Focșani. Inspectoratul
Munca obligatorie a evreilor din România (1940‑1944). Documente by Ana Bărbulescu, Alexandru Florian (ed.); Alexandru Climescu, Laura Degeratu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/800_a_1752]
-
I. Neacșu, Virtuțile parodiei, ATN, 1968, 8; Monica Lazăr, „Hurmuzul jupâniței”, TR, 1968, 37; Sânziana Pop, „Hurmuzul jupâniței”, LCF, 1968, 41; Remus Luca, „Pentr-un hoț de împărat”, VR, 1969, 5; I. Negoițescu, Policromia realismului, CRC, 1971, 16; Al. Piru, Spețe revolute, RL, 1971, 37; Ion Vartic, Baladescul antieroic, ECH, 1974, 4; Cornel Regman, Reflexivitate, LCF, 1974, 38; Balotă, Universul, 125-129; Ioanichie Olteanu, Dominic Stanca, RL, 1976, 31; Ștefan Aug.Doinaș, Prezentul - câmp heraldic al trecutului, RL, 1976, 31; Ioana Diaconescu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289857_a_291186]
-
cârn, cu nări temătoare și ofensate, și ochi rotunzi, lipsiți de inocență, în care se citea că este bine apărat. Era un tío listo, o figură de carnaval, un obișnuit al bordelurilor. Avea stilul unui saltimbanc de cea mai joasă speță, care făcea un număr amărât, cu un baston și câteva tumbe, cântând „Am fost coleg cu Maggie Murphy“ și spunând tot felul de glume fără perdea în timp ce publicul lui nerod aștepta să apară vedeta principală goală pușcă care să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
ajuns la vilă ne-am trezit înghițiți de o gloată uriașă care acoperea întreaga stradă. Am văzut cei mai uluitori vagabonzi și vagaboande, reprezentanții de seamă ai celor mai cumplite metehne, poponari, maimuțoi, gogomani, drojdia societății de cea mai joasă speță, respirând prin toți porii, lăfăindu-se, clămpănind și celebrând notorietatea. Pentru că nu era un secret că Oliver era căutat de autorități și că asta era ultima extravaganță pe care și-o mai permitea. Probabil că Thea era ultima persoană din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
drept mă implic în viața acestei fete?"; în clipa următoare, însă, umplîndu-se de un zîmbet cald, adresat mai mult gîndului ce-l frămîntă, își zice: Dacă toți bărbații și-ar pune întrebarea asta, ar rămîne fetele necurtate, s-ar stinge speța umană în ultimă instanță, pentru că, vorba lui Erasmus, fără "jocul ciudat și caraghios al reproducerii", poate chiar al dragostei în genere, joc prezidat de nebunie, nu s-ar fi născut toți cei ce contestă și acuză acest joc." Surprinsă, Cristina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
a fost un matematician german (Știam!). Secolele nouăsprezece-douăzeci. Contribuția esențială: Teoria Mulțimilor. Dacă există o corespondență de unu la unu, până la infinit, între elementele a două mulțimi, acestea pot avea același număr cardinal, ce poate fi astfel transfinit. Mulțimile în speță nu sunt neapărat obiecte fizice, chiar dacă existența lor ca atare este documentată axiomatic. Numărul cardinal, aleph-ul oricărei mulțimi, este întotdeauna mai mic decât cardinalul mulțimii tuturor sub-mulțimilor sale. Topologic, sunt mai multe numere reale, decât numere naturale și raționale (Sunt
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
merituos, de sub povara unor atari fapte infamante, pentru redempțiune, deci, Pronia cea miloasă a rostuit ordalia reîncarnării sale, într-o nouă existență terestră, sub un alt înveliș material. Păi, mi se pare că am auzit și eu povestea cavalerului în speță, mărturisește Avocatul. Se mai istorisește despre el și că, fiind renumit pentru oratoria lui măiastră, a inspirat celebra inscripție-epitaf, de pe piatra tombală a lui Iancu..., a lui Ioan Corvin. Oare cum suna, domnule? Pfui... Am un lapsus. Mierte-fierte și fudulii
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
și prins cu scotch transparent, la luna în curs. Unde figurează reproducerea celebrei gravuri în cupru Cavalerul, Moartea și Diavolul. Avocatul se încheie ușurat la șliț, amintindu-și că fusese și el, încă de la prima întâlnire cu troica operei în speță, într-o perpetuă nedumerire, relativ la identitățile exacte ale celor doi companioni supranaturali ai Cavalerului, ironizat subtil și plasat sacrificial, în centrul gravurii. De altfel, majoritatea albumelor selecte de educație plastică, intenționând să depășească o anume simbolistică mai obscură și mai
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
Toate aceste persoane vor fi citate în zilele următoare, în vederea audierii lor detaliate. În prezent, nu dispunem de informații concludente care să sprijine și să documenteze una dintre cele trei ipoteze standard de acțiune: accident, crimă, sinucidere, în ceea ce privește cazul în speță. În raport de aspectele pe care le-am invederat, vom propune: a) menținerea cauzei în atenție, pe plan local, până la apariția unor indicii sau probe noi, care să lămurească această chestiune; b) introducerea semnalării dispariției, în baza de date de la
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
la raționalitatea cea mai clasică sprijinită pe o teorie a cauzelor și a efectelor. La care se adaugă talentul interpretului pentru a produce sens. Antiphon nu propune adevărul visului, ci un adevăr al acestuia, adică adevărul său, ca interpret. în speță - dar nu fac decât să emit ipoteze... -, ne putem imagina o interpretare adaptată în sensul terapiei: analistul avansa probabil o „lectură” utilă pentru dirijarea convorbirii terapeutice. Teama ca visul să nu anunțe o necesitate implacabilă făcea din acesta un material
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
voi reveni. în teatrul cirenaic îl întâlnim așadar pe Aristip luându-se la harță cu o potârniche, un măgar, apoi un catâr, niște prostituate, unele foarte arătoase, altele cu stagii vechi de activitate, apoi niște legume care trebuie curățate, în speță o salată, un scuipat, un delfin, într-o continuare la bestiar, un cal de îmblânzit, dar și o furtună, o masă bine garnisită, niște curteni și curtezane, dar, ne amintim acum, și parfum, dansuri, o rochie... Tot atâtea ocazii, pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
bine decât să primești bani în schimbul unei munci? Nu prea credem... Aristip nu detestă, dar nici nu iubește banii. Contrar prefesioniștilor detestării, care nu izbutesc niciodată să mărturisească ceea ce iubesc de fapt în secret, cirenaicul consideră banii un mijloc - în speță, mijlocul de a nu-ți complica existența, de a n-o face mai dificilă decât este deja -, și nu un scop permițându-ți să te bucuri de câștigarea și de adunarea lor. Ca om liber, el nu este alienat nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
pure, Epicur aservește estetica unei funcții pragmatice și utile: ea calmează sufletul și trupul, alină și procură plăcere și satisfacție, are valoare prin efectele produse - validitatea artei rezidă în utilitatea ei, în faptul că reușește să producă niște efecte, în speță, că dă satisfacție. Plecând de la această dublă preocupare - utilitatea cathartică, eficacitatea hedonistă -, Epicur inventează un fel de prudență față de lume, de realitate, față de alții și de sine. Nici vorbă să nu reflectezi, să te supui pornirilor, să fii jucăria pulsiunilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
trebuie să acționeze raportându-se la o filosofie. Nu e nicidecum nevoie să reactivăm fantasma platoniciană a filosofului-rege, este suficient să ne gândim la condițiile în care este posibil un rege cât de cât instruit într-ale filosofiei îepicuriene, în speță!). Critica făcută de Philodemos politicului i-ar fi bucurat pe cinici sau pe cirenaici: implicându-te în această activitate, îți pierzi sufletul, liniștea, seninătatea. Invidia plebei, discreditarea politicienilor în ochii cetățenilor, situațiile riscante când te afli în fața mulțimilor înfierbântate, ingratitudinea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
plăcerile, suferințele țin de conștiință, care presupune ea însăși o configurație specială a materiei. O agregare mai adecvată, mai multă conștiință, deci mai multe afecte. Lipsiți de ceea ce face posibilă durerea, cum am putea oare să experimentăm o neplăcere? în speță, moartea. Cauza unui rău moare odată cu răul. Faptul de a muri ne scutește așadar, în mod paradoxal, de a mai suferi! Mor, deci nu mai sunt; nu mai sunt, deci nu mai sufăr - dar nici nu mă bucur. Rămân atomii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
nervoase, cum fac piruete ca la patinaj pe plasticul feței de masă. Câteodată spune lucruri destul de nerușinate cu vocea ei de prezentatoare de știri. Asta e exact ceea ce am admirat întotdeauna la Sheba: capacitatea de a spune lucruri de joasă speță și a le face să sune cât se poate de decent. N-avem secrete, eu și Sheba. Prima dată când l-am văzut dezbrăcat, știi la ce m-am gândit, Barbara? La verdețuri proaspete învelite într-o pânză albă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
atunci? Posibil. Dar lucrul cu elevii masculi de această vârstă e rareori lipsit de conotații sexuale. Școala secundară e un fel de supă hormonală. Toate acele corpuri îndesate unele în altele - clocotind de pubertate și de fantezii adolescentine de joasă speță - trebuie să producă o anumită atmosferă. Chiar și eu, femeie la șaizeci de ani și departe de a fi o cadră, am trezit din când în când curiozitatea elevilor mei de cincisprezece ani. E ceva cu care te obișnuiești. Rareori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]