6,522 matches
-
care ea Își accepta duplicitatea. Tânăra Își lipi de geam o față puțin albăstruie din cauza frigului. Ar fi putut fi un băiat care studiază cu aviditate tot ce se află Într-un magazin: briceagul, gadgeturile, resorturile ce-ți răsturnau farfuria, bombele care răspândesc mirosuri, brioșele care chițcăie. Dar tot ce i se oferea era Întunericul și propriile lor trăsături. — Crezi că se va mai Încălzi pe măsură ce Înaintăm spre sud? Întrebă ea de parcă ar fi fost În drum spre tropice. — Nu mergem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
Londra. Cineva va fi cu siguranță acolo. Spune-i că domnișoara Warren a luat Orient Expressul spre Viena. Nu-i va aduce interviul În noaptea aceasta; Îl va transmite telefonic mâine de la Viena. Spune-i că-i pe urmele unei bombe de pagina-ntâi. Acum repetă totul. În timp ce el se-mpletici cu Încetineală prin detaliile mesajului, ea rămase cu un ochii pe ceas. Unu treizeci și unu. Unu treizeci și unu și jumătate. — Așa. Ia-ți zborul. Dacă nu l-ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
ajuns la gura tunelului, din el a ieșit, în mare viteză, și rapidul internațional INTERSITI. Impactul frontal a fost fatal pentru motocicliști. O jale mare a cuprins lumea. Dar, ce folos? Vorba unuia: Jalea cu jalea și morții cu morții! Bomba de miere Un miliardar, hodorog și tâmpit, cu o curvușcă, abia ieșită de pe băncile liceale, printrun gest cât o furnică, au iascat o furtună cât un elefant, în imensul pahar cu apă, al societății românești contemporane. Nefericirea tuturor a făcut
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
și, vă invit să-i dăm dreptate. Că nu doar noi, spunem asta, ci, întregul curs al dragostei celor doi oameni anormali. Televiziunile lucrau al dracului de sincronizat. La scurtă vreme o nouă bombiță, cu napalm, sparge prima și marea bombă de miere. Monica a dat divorț, de Irinel Porumbaru. Divorț care s-a și înfăptuit. În afară de viteza cu care s-a finalizat cauza, izbind și pulverizând nervii lumii, în cauze și căuzuțe mai mici, de diverse nuanțe. Presa televizionistă pe
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
afla în locul lui Tom-Tom, iar ei veneau să-l cerceteze pe când dormea. Dumnezeule! De câte grozăvii ar avea ei parte dacă ar putea pătrunde în visele lui! Urechile lor nu vor fi auzit niciodată o șuierătură precum aceea a unei bombe cu napalm care explodează - căci nu se asemăna nici cu cel mai teribil tunet al celei mai neîmblânzite furtuni; iar ochii lor nu vor fi văzut - nici în măruntaiele celui mai asurzitor dintre vulcani - un asemenea infern. Bieți sălbatici, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
privi stăruitor. Nu sunt diamante în râurile astea? — Diamante? — Da. Diamante. Nu mai faceți pe niznaiul. Tot pământul ăsta are aur și diamante. Poate că aveți aici propriul dumneavoastră zăcământ. Știți că pentru un garimpeiro e lege să împartă o „bombă“... — Nu sunt garimpeiro. Aici nu sunt diamante. — Cum știți că nu sunt diamante, dacă nu sunteți garimpeiro? Trebuie să cauți ca să găsești. Cel de al treilea necunoscut, numitul Lucas, se apropie încet de fată și o privi foarte de aproape
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
să le găsească vreodată. Râurile Caroní în Venezuela, Japurá, Purué și Das Mortes în Brazilia, Napo în Ecuador, celebre pentru aurul și diamantele lor, suportau frecvent consecințele unei avalanșe de garimpeiros, atunci când se răspândea zvonul că se descoperise o nouă „bombă“. „Orașe-fantomă“ se iveau peste noapte, precum San Salvador de Paul, Diamantina, Porvenir, Cristálida... Și acolo unde înainte nu erau decât selvă și sălbatici, apăreau deodată cafenele de mâna a doua, bordeluri, cabarete, săli de jocuri de noroc, chiar și cinematografe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
mâna a doua, bordeluri, cabarete, săli de jocuri de noroc, chiar și cinematografe. Într-o lună, o tabără putea ajunge de la neantul absolut la cincisprezece mii de locuitori, ca să dispară în același fel luna următoare, devenind din nou neant, când „bomba“ era secătuită. Atunci, cei cincisprezece mii de căutători se împrăștiau, înghițiți de desișuri, luați de vânt spre cele patru puncte cardinale și umblau așa, precum câinii de vânătoare pe urma prăzii, până când se răspândea din nou zvonul despre un zăcământ
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
prăzii, până când se răspândea din nou zvonul despre un zăcământ. Garimpeiros nu admiteau altă lege decât pe cea a propriului lor cod; un cod nescris, dar pe care îl cunoșteau cu toții. Principiile lui stipulau că zăcământul mic este inviolabil, dar „Bomba cea Mare“ trebuie să fie împărțită. Se pot fura bani sau diamante, dar niciodată pușca sau ambarcațiunea. Trebuie să se respecte hotarele - zece metri pătrați - ale celor care au ajuns înainte; se cere respect pentru soția legitimă - dacă este albă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
a fost întotdeauna problema indigenilor. Dacă yubani-i vor ajunge să fie reinstalați în teritoriu huanga, Armata le va garanta viața și drepturile. — Cum? Unde era Armata când garimpeiros i-au invadat pe „audanas“ și i-au nimicit pentru că era o „bombă“ de diamante pe teritoriul lor? Nu cred că această garanție o să-i convingă pe yubani. Sunt izolați, dar nu sunt proști. Știu că duzini întregi de triburi au dispărut pentru că au consimțit să negocieze cu albii. Alte triburi, ca huanga
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
de plante, sfârșește prin a fi târât de apă și de vânt și devine sterp. Nu era foarte greu să înțelegi ceva atât de simplu, dar omul alb, civilizat - în stare să meargă pe Lună și să facă să explodeze bombele atomice - nu părea să o fi descoperit încă. Zi după zi, an după an, secol după secol, distrugea, și iar distrugea, fără să măsoare consecințele. Își aminti de ziua aceea când, vizitând Vechea Guatemala, i-a cerut călăuzei să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
transformau călătoria într-un martiriu. În trei zile, se putea face înconjurul pământului într-un avion de linie sau se putea ajunge pe lună într-o rachetă. În trei zile învia Cristos sau pământul dispărea sub greutatea a zece mii de bombe atomice, dar, tot în același timp, o ambarcațiune pe San Pedro, afluent al Marelui Amazon, nu străbătea mai mult de o sută de kilometri. În a doua noapte, așezați în jurul focului, pe malul stâng al râului, luna plină se ivi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
ființele iubite de la infernul serviciului militar pe „munte“. În Vizavi, dimpotrivă, nu existau străzi, nici piețe, biserici, hoteluri, prăvălii sau legi. Nu exista nimic altceva, decât colibe de paie și chirpici, trei crâșme cu rachiu de trestie de zahăr, o bombă cu carne de maimuță și ouă de broască țestoasă, două bordeluri și libertate absolută ca toți să facă orice le-ar fi poftit inima. Pungași, asasini, escroci, dezertori și renegați conviețuiau cu indienii huanga și cu ultimele rămășițe ale tribului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
strigă. José Correcaminos îl făcu să tacă și își ciuli urechile: — Se întoarce iar!, confirmă el de îndată. Din același loc... Îl auziră și ceilalți, mai târziu. Veni cu viteză, huruind și lăsă să-i cadă încărcătura peste colibele pustii. — Bombe de mână, spuse el. Avionul trecu o dată și încă o dată până când se sătură să aibă drept țintă satul singuratic și lansă grenadele asupra selvei dimprejur, căutându-i pe fugari. Nu reușiră decât să sfârtece mai multe maimuțe, pentru că bombele explodau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
pustii. — Bombe de mână, spuse el. Avionul trecu o dată și încă o dată până când se sătură să aibă drept țintă satul singuratic și lansă grenadele asupra selvei dimprejur, căutându-i pe fugari. Nu reușiră decât să sfârtece mai multe maimuțe, pentru că bombele explodau în aer, izbindu-se de ramurile copacilor. Apoi, aparatul se îndepărtă spre locul de unde venise și liniștea reveni în selvă odată cu căderea serii. Se înnopta când începură să sosească războinicii. Distanța de la care trebuie că auziseră exploziile probabil că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
pentru felicitări și du-te în p... mă-ti. Nu mai pot să dorm. Am luat o decizie de nezdruncinat. Închid telefonul și-l deschid doar cînd am nevoie. Este bine, multă liniște și pace. Dar dacă... cutremure, inundații, războaie, bombe atomice și alte chestii oribile? Dacă mă caută dom' președinte, dom' prim ministru și eu... Deschid blestematul ăla mic și-i spun că-l urăsc. Nu peste mult timp sună de credeam că acu, acu crapă. Da, răspund înțepat. L-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
de Soare, se topește și rămîne doar coada. Simplu ca bună ziua. Dar de ce se tem oamenii? Nu știu. Vezi? Se tem de sfîrșitul lumii. Dacă trăsnește pămîntul? Dispar toți coloneii... Ce-ai spus? Am glumit. Coloneii nu dispar nici cu bomba atomică. Ești șmecher tu, da? Nu ne învățați cum să scăpăm de atacul nuclear? Da? Mă scuzați. Te obrăznicești. La gard adunarea! Plutonul aleargă și cînd să ajungă la gard, se comandă: "La loc comanda!" și apoi tot așa. Cînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
și lăzi. Într-adevăr, biroul lui Hurmuzache era într-o hală imensă și delimitat prin plasă de sîrmă. Să vadă și el ce este frigul, pufnea noul promovat. După vestea minunată adusă chiar de șef, a urmat și o altă bombă. Dane, poate marcăm evenimentul cumva. Sigur, șefu', cum spuneți dumneavoastră... Hai să mergem atunci departe de ochii lumii. Mașina s-a descurcat de minune pe un drum forestier și într-o cabană ardea un foc ca și desenat. Pe o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
comenzile se repetă: La gard adunarea! La loc comanda! Lui Dinu îi curge sînge din nas, dar Tincu nu-i impresionat. Ce-i asta, Dinule? Cicatrice, abia răspunde studentul. De la ce? De la o schijă, răspunde acesta mecanic. Schijă, ai? De la bombe, nu? La gard adunarea! Pentru ziua aceea ne-a fost de ajuns. Au urmat și alte bucăți din povestea lui Popovici banditul. L-am secerat cu arma automată. Cînd am ajuns la el, avea ochii deschiși și era tot ciuruit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
începător în făcutul prostiilor. Geta sună prelung, Geta intră în casă, Geta îl înșfacă de după gît și tot Geta îl sufocă cu un sărut mai special, scos dintr-un colț pentru situații de urgență. După ce omul este eliberat de suflul bombei, i se adresează vesel: Ai făcut curat. Vai, ce drăguț! Avem mai mult timp pentru... a ne cunoaște. Vasilică a devenit mut și "sîngele de taur" s-a dovedit apă chioară. Poate că o Viagra... Dar cine s-o cumpere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
Bulhac umplea în ăst timp sacul, îl îndesa cu piciorul, aruncînd priviri spre femeia aceea cu un corp frumos, cu pielea albă și cu dinți de om negru. Nervii erau suprasolicitați, mușchii încordați și Gheorghe s-a transformat într-o bombă de terorist din vremurile noastre. Otava se dădea la o parte în căruță, focul ardea în vîlvătaie, Saveta se transformase în locomotivă cu aburi și cînd Bulhac a dat cu toată forța lovitura de grație, s-a auzit: Auuu, m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
Dacă acest "accident istoric", această întoarcere în vremurile de sălbăticie ar utiliza doar mijloacele timpurilor sale, adică bîta, piatra și, eventual, pumnul, efectul ar fi suportabil. Dar dacă se folosesc excavatoare pentru gropile comune, buldozere pentru împingerea cadavrelor, gloanțe, gaze, bomba atomică, bombe cu fragmentație, mine antiinfanterie? Ce scop au bombele care ucid ființele vii și lasă casele, apartamentele neatinse? Putem oare supraviețui pe planeta noastră dacă folosim tehnologii supersofisticate și avem dezactivate în creier centrele pornirilor primitive? Dacă valoarea unui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
accident istoric", această întoarcere în vremurile de sălbăticie ar utiliza doar mijloacele timpurilor sale, adică bîta, piatra și, eventual, pumnul, efectul ar fi suportabil. Dar dacă se folosesc excavatoare pentru gropile comune, buldozere pentru împingerea cadavrelor, gloanțe, gaze, bomba atomică, bombe cu fragmentație, mine antiinfanterie? Ce scop au bombele care ucid ființele vii și lasă casele, apartamentele neatinse? Putem oare supraviețui pe planeta noastră dacă folosim tehnologii supersofisticate și avem dezactivate în creier centrele pornirilor primitive? Dacă valoarea unui individ se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
ar utiliza doar mijloacele timpurilor sale, adică bîta, piatra și, eventual, pumnul, efectul ar fi suportabil. Dar dacă se folosesc excavatoare pentru gropile comune, buldozere pentru împingerea cadavrelor, gloanțe, gaze, bomba atomică, bombe cu fragmentație, mine antiinfanterie? Ce scop au bombele care ucid ființele vii și lasă casele, apartamentele neatinse? Putem oare supraviețui pe planeta noastră dacă folosim tehnologii supersofisticate și avem dezactivate în creier centrele pornirilor primitive? Dacă valoarea unui individ se rezumă la cîți semeni a reușit să omoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
omul este Satana. În fond, ce păcate a făcut Satana și nu le-a făcut omul? Am convingerea că omul a inventat păcate noi pe care Ucigă-l Toaca nu le-ar fi "descoperit" în veacul veacurilor. Ca de exemplu? Bombele atomice, chimice, biologice, meteorologice, n-au fost inventate de Satana. Satana are menirea să se concentreze numai spre rău. Ori, cercetînd perfecționarea răului, n-ajungi în veci la "încălzirea globală". Omul fiind cel mai puturos animal lăsat pe pămînt, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]