6,425 matches
-
rochii lungi aproape până la pământ la rochii scurte, nu mai trebuia să-mi controlez mișcările pentru că nu mă mai împiedicam mereu într-un jupon, puteam din nou să mă aplec, să mă las pe spate, de vreme ce, după două luni de chin, aruncasem fără regrete corsetul la gunoi". În timpul războiului, femeile, rămase în spatele frontului, se reprofilaseră, devenind lucrătoare agricole, metalurgiste, intendente. Doamnele și domnișoarele din cercurile înstărite, însărcinate cu operele de caritate în serviciul public sau transformate în infirmiere, fuseseră și ele
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
astfel încât aceasta să nu-i mai "refuze mâine aceste degete pe care arde de nerăbdare să le sărute". "N-a ținut", se vaită el îndurerat a doua zi. Chibzuita stăpânire de sine de care dăduse dovadă nu fusese decât un chin zadarnic. Nici n-apucasem bine să-i strâng mâna, că și-a și retras-o dintr-a mea", se lamentează cu năduf tânărul, pe 28 septembrie. De fapt, tânărul nu contenește să se mire de atitudinea schimbătoare a Louisei. Două
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
Styron, în Alegerea Sofiei, tot prin intermediul personajului Stingo, care nu este scutit de niciun fel de supliciu sexual. După ce fusese "torturat" de mai multe "virgine cu centuri de castitate", iar apoi amăgit de nesătula pupăcioasă Leslie, Stingo simte de-adevăratelea chinurile cumplite ale flirtului foarte avansat. Iar acest joc, această "aberație sexuală", departe de a-i potoli dorința, i se pare chiar mai pervers decât tot ce trăise până atunci. Mai rea chiar decât "domnișoara Tachinează-Penis" i se pare a fi
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
exemplu, este pur și simplu ironie; Madona, împreună cu alte două interprete, apar șezînd pe o platformă înălțată deasupra publicului, cu bigudiuri în păr și în halate de baie, cîntînd cu accente false, în falsetto și cu voci stridente. Imaginea prezintă chinurile și activitățile ridicole ale femeilor pentru a fi "frumoase" și ironizează idealul de "fată materialistă" (pe de altă parte, însă, Madona însăși este exemplul extrem al femeii care depune eforturi aproape supraomenești și cheltuie enorm pentru a arăta "frumoasă", o
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
unde arhitectura stranie a conacului e primul semnal că atât proprietatea, cât și locuitorii ei, se află sub imperiul unor forțe maligne, așteptându-și descătușarea. Geografia locului e un puzzle de tablouri ce prefigurează evenimente sângeroase: După câteva mile de chin pe un drum de pământ vălurit, tot nimic nu găsești, decât praf și cactuși. Apoi, dintr-odată, apare casa, la fel de șocantă ca un meteorit căzut din cer. Masivă, înaltă, sfidătoare și cu-adevărat de pe altă lume, crestează deșertul ca un
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]
-
muceniciei, mărturisind refuzul de a se lepăda de credința lor și de a da pe față legămîntul lor și pe cei legați prin el. Taina ar fi deci cea a credinței întru a cărei iubire oamenii îndură cele mai crunte chinuri. Este adevărat că fiecare mișcare, de la creștini pînă la socialiști, păstrează rămășițele fricii față de pericolul din afară, acela de a fi descoperită, precum și față de pericolul dinăuntru, trădarea. Ele continuă să se comporte ca și cum ar face parte din același tip de
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
Sub alba haină de noapte de la gât în jos se trădau boureii sânilor și mânuțele și brațele ei albe și goale pân’ în umeri se 'ntinseră spre dânsul și el le inundă cu sărutări” Nuanța de tristețe fermecătoare, de dulce chin pe care o presupune ipostaza terestră a feminității se pierde însă odată cu sublimarea iubirii care are loc pe parcursul textului. Sentimentul erotic este practic dematerializat complet în Sărmanul Dionis. El este, în această fază a creației eminesciene, mai mult o aspirație
Incursiuni în universul epic by Ana Maria Ghiban () [Corola-publishinghouse/Science/1223_a_1930]
-
-i curvă!, nu văd de ce și tînărul nostru dramaturg n-ar da piesei sale un titlu deocheat. Mai ales că titlul e motivat de una din fixațiile eroinei, Paula, de fapt actrița Paula Chiuaru, persoană reală, care a murit în chinuri groaznice în 1979. Paula, nemulțumită de angajamentul la Teatrul din Piatra Neamț, vrea să se mărite cu marele dramaturg Teodor (Mazilu), care-i promite că va scrie și un rol pentru ea, ajutînd-o să cucerească Bucureștiul. Din păcate, scriitorul din piesă
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
deoarece după o lună de la avanpremieră trecea Dincolo... Spectacolul morții este un testament artistic. Ion Vartic, Marta Petreu, Roxana Croitoru ș. a. ne-au oferit un volum cutremurător prin subtext (eroul lui Will dispare odată cu regizorul), dar și interesant prin propunerile, chinurile, dubiile, întristările, renunțările și efuziunile creatorului. Filmul devenirii importantei reprezentații clujene e seducător. Pentru spectatori, interpreți și alți oameni de teatru. O să punctez aici întîmplări, soluții, sfaturi, propuneri, idei care mi s-au părut antologice: Horatio ar trebui să fie
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
numărul ori poate că nici nu cumpărase lozul, i-a zis doar așa, de gura ei, că îl tot îmboldise să joace. Pepa câștigase, într-adevăr, deci numărul lozului era corect, dar până a afla sigur asta trece prin toate chinurile iadului. C. este și un foarte bun traducător în dialect, încă netipărit din păcate. Are, în manuscris, Tărâmul izvoarelor, o proză poematică a lui Teohar Mihadaș, Domnișoara Cristina de Mircea Eliade, precum și piesa Macbeth de Shakespeare. SCRIERI: Nihita turnari, pref.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286153_a_287482]
-
-i că l-a născut întru preamărirea Domnului. Maică-sa își făcea planuri mari în ceea ce-l privea, repetându-i asta necontenit, dar, ca și cum ar fi prevăzut soarta fiului, avea mereu glasul învăluit într-o durere nemărginită, copilul simțindu-i chinul necontenit: Nu vreau să dai cu ciocanul toată ziua, aplecat peste bancul de cizmar, ca taică-tău. Vom izbuti, numai ce o să mai crești oleacă, să cumpărăm un catâr ca să poți să muncești cărând poveri dintr-un sat în altul
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
rămase o clipă în tăcere ca și cum ceva l-ar îngrijora sau supăra, apoi cu mâna făcu gestul de a alunga un gând plicticos, deschise manuscrisul și citi: Tu, plantă ce ne faci să lăcrimăm, asemeni lui Amor, deși a mele chinuri sunt nestemate și opreliști doar tu, goală, verzi muguri dai la iveală, din pântecul ce te-a născut smulsă afară. Cum așa? O poezie dedicată cepei? Ce poate avea atât de special ceapa dacă la nevoie ea poate fi culeasă
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
acasă și tot îmi zic că băiatul știe prea multe lucruri, are prea multă putere și iese învingător în toate întrecerile cu cei de-o vârstă cu el, ba chiar și cu flăcăii mai răsăriți din tot ținutul. Un adevărat chin. Aș vrea să-i aud vorbind la cârciumă; deja nu mai au nicio stavilă, chiar în fața mesei mele de cismar. O țin tot într-o bârfă, aruncând ulei pe foc... Iar tu ți-ai dori cumva să-l vezi trăind
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
răspundă. Supliciul a durat cam patruzeci de ore în șir; ancheta s-a desfășurat fără întreruperi. În plus, pentru a-l face să recunoască că nu este nebun, ci doar vinovat și viclean, l-au supus la tot felul de chinuri fizice: l-au pârjolit la subsori, i-au înfipt așchii de lemn ascuțite sub unghii, i-au tăiat genele. El, pentru a nu-și pierde stăpânirea de sine, n-a încetat să acuze temnicerii și înverșunarea de a-l face
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
necreștină. În ciuda respectului său față de creștinism, pentru el adevărații adoratori ai divinității sunt cei care o demonstrează printr-o viață virtuoasă. Prin acesta ne prezintă un criteriu de evaluare a creștinilor; vorbește cu venerație despre martirii creștini, care au înfruntat chinuri îngrozitoare, murind pentru credința lor, criticând comportamentul și controversele clerului roman. Tot el considera, foarte instructiv, că episcopului Romei, ca episcop al orașului etern, i se cuvine cea mai înaltă autoritate; arată o cunoaștere a oficiilor ecleziastice, evidențiind informația despre
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
și a lui Marcus Aurelius (161-180), au adus dovezi explicite despre evenimentele din Palestina. Cu această ocazie, creștinii, chemați de rebelul Bar Koechba să se înarmeze împotriva romanilor (rebeliunea din 132-135), au refuzat cu hotărâre preferând să fie masacrați după chinuri atroce, dar nu să trădeze Imperiul. În urma acestui eveniment, Hadrian a dispus printr-un edict imperial ca nici un iudeu să nu mai aibă permisiunea de a intra în Ierusalim, cu excepția creștinilor. Mai apoi, adresându-se împăraților romani, sfântul Iustin spunea
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
lumea. Sufletul nemuritor locuiește într-un cort muritor, tot așa, și creștinii sunt ca niște pelerini în călătorie printre lucrurile supuse stricăciunii, dar așteaptă incoruptibilitatea cerească. Sufletul, privat de mâncăruri și băuturi, devine mai bun. Tot așa, și creștinii, expuși chinurilor, cresc zi de zi ca număr. Dumnezeu i-a așezat într-un loc așa de nobil, pe care nu au permisiunea să-l părăsească. Folosind repetat expresii preluate din epistolarul paulin, autorul ne vorbește cu discreție despre cultura societății în
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
concentrat atenția asupra acestui oraș, de unde Eusebiu ne-a transmis numele unor soldați martirizați aici: Besa, care a fost decapitat; Makarios, libian de neam, ars de viu; Alexandru și Epimah, după ce au fost mai multă vreme întemnițați și au pătimit chinuri, schingiuiri și biciuiri, au fost arși cu var clocotitor; o întreagă trupă de ostași: Ammon, Zenon, Ptolomeus, Ingenuus și Theophilus torturați până la spasmul final. În Epistola 34, Ciprian evocă alți doi soldați: Ignațiu și Laurențiu. După o scurtă perioadă de
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
a ucis pe Filipi, a emis edicte de condamnare la moarte, pentru a-i persecuta și a-i ucide pe creștini, al șaptelea după Nero, și i-a trimis pe foarte mulți dintre sfinți, ca însoțitori ai lui Cristos, la chinurile lui. Așadar, Lui Filip care domnise șapte ani i-a urmat Decius care, din ură față de Filip, a dezlănțuit o persecuție împotriva Bisericii. Prin el, legislația romană a devenit clară și precisă în termenii și intențiile sale: nu mai tolera
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
a crede într-o viață mai bună și să disprețuim viața prezentă“. Guvernatorul a spus: „După cum văd, deja ai renunțat la viață. Totuși este mult mai demn ca, cel care nu se pleacă în fața unui consiliu omenesc să disprețuiască și chinurile, pe care vei putea să le eviți numai aducând sacrificii, altfel ai să vezi cât vor fi de îngrozitoare“. Văzând că nu putea să-l înduplece pe fericitul Ferreolus prin amenințări, a poruncit să fie arestat și torturat cu cruzime
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
Să nu-i fie posibil să stea în picioare; chiar și șezut lanțurile să-l tragă în jos; chiar și culcat o plasă de lanțuri fixe să-l consume; până când va fi destinat unei încercări mai puternice, să experimenteze toate chinurile stabilite împotriva celor vinovați“. Spunând aceste lucruri, îndată slujitorii guvernatorului l-au aruncat în închisoare pe preafericitul Ferreolus plin de lanțuri, iar cei rânduiți cu paza lui au început să-i facă de gardă, pentru ca să-l poată prezenta din nou
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
a răspuns mult mai accentuat: „Ți-am spus odată și ți-o mai repet: eu sunt creștin și lupt pentru Regele regilor și nu pot dezerta din fața Stăpânului și Regelui meu. Vouă, care din proprie inițiativă mă supuneți la asemenea chinuri, vă sunt pregătite chinuri veșnice. Cele ce tu consideri a fi chinuri pentru mine, nu reprezintă nimic“. Tribunul i-a spus: „Dacă până acum nu ai simțit aceste chinuri, e pentru că vor urma altele mult mai mari“. Theogenes a răspuns
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
accentuat: „Ți-am spus odată și ți-o mai repet: eu sunt creștin și lupt pentru Regele regilor și nu pot dezerta din fața Stăpânului și Regelui meu. Vouă, care din proprie inițiativă mă supuneți la asemenea chinuri, vă sunt pregătite chinuri veșnice. Cele ce tu consideri a fi chinuri pentru mine, nu reprezintă nimic“. Tribunul i-a spus: „Dacă până acum nu ai simțit aceste chinuri, e pentru că vor urma altele mult mai mari“. Theogenes a răspuns: „Eu nu sufăr aceste
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
mai repet: eu sunt creștin și lupt pentru Regele regilor și nu pot dezerta din fața Stăpânului și Regelui meu. Vouă, care din proprie inițiativă mă supuneți la asemenea chinuri, vă sunt pregătite chinuri veșnice. Cele ce tu consideri a fi chinuri pentru mine, nu reprezintă nimic“. Tribunul i-a spus: „Dacă până acum nu ai simțit aceste chinuri, e pentru că vor urma altele mult mai mari“. Theogenes a răspuns: „Eu nu sufăr aceste lucruri: nici nu le simt! Iar voi nu
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
Regelui meu. Vouă, care din proprie inițiativă mă supuneți la asemenea chinuri, vă sunt pregătite chinuri veșnice. Cele ce tu consideri a fi chinuri pentru mine, nu reprezintă nimic“. Tribunul i-a spus: „Dacă până acum nu ai simțit aceste chinuri, e pentru că vor urma altele mult mai mari“. Theogenes a răspuns: „Eu nu sufăr aceste lucruri: nici nu le simt! Iar voi nu puteți face nimic împotriva mea; prin mijloacele voastre nu puteți nici măcar mâhni spiritul meu, care e întărit
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]