7,705 matches
-
iasă, cu degetul pe trăgaci, până când, vulpea sătulă dar și destul de șireată, ca să simtă pericolul, o zbughi în zigzaguri, vânturând cu coada zăpada din urma ei, așa că nu se mai putea zări altceva decât un vârtej de pulbere albă și deasă. Vulpea dispăru apoi, nevătămată, în adâncul pădurii, în vreme ce maiorul risipea gloanțele în vânt. Se înserase de-a binelea, când trei lupi înaintară către noi. De astă dată, maiorul se cam grăbise: Detunăturile se succedaseră unele după altele, și cel mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
exclamă Jones, ascuns în norul său de fum. * Înserarea se așternea în jurul barului Night of Joy. Pe Bourbon Street luminile începuseră să se aprindă. Firmele de neon se aprindeau și se stingeau intermitent, oglindindu-se pe străzile umezite de ceața deasă care se lăsase de ceva timp. Taxiurile care aduceau primii clienți ai serii, turiști din vestul mijlociu și participanți la congrese, se auzeau împroșcând apa de prin bălți deoparte în amurgul rece. În bar mai intraseră câțiva clienți, un bărbat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
grămadă de mărfuri, în podul fabricii. Dar ușa se dădu în lături și în birou intră unul dintre cei mai mari oamenii pe care îi văzuse vreodată domnul Gonzalez în viața sa. Își scoase șapca verde, dând la iveală părul des și negru, lipit cu vaselină de țeastă, în stilul anilor douăzeci. După ce își scoase și pardesiul, domnul Gonzalez văzu un colac de grăsime strâns într-o cămașă albă strâmtă, împărțită pe verticală de o cravată lată și înflorată. Se părea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
să cânte, să danseze pe plajă. Nu exista nici un loc potrivit pentru ea în planurile lui cu Levy Shorts. Paisprezece Ignatius petrecu ziua la el în cameră, ațipind din când în când și atacându-și mănușa de cauciuc în momentele dese în care era treaz și îngrijorat. Telefonul din hol sunase toată după-amiaza, sporindu-i de fiecare dată enervarea și îngrijorarea. Se repezea asupra mănușii, brutalizând-o, împungând-o, învingând-o. Ca orice celebritate, Ignatius își atrăsese admiratori: rudele de rău
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
mare, Și, din lecții, de-o-ntrebare... Mamă dragă, mamă bună, Prima mea învățătoare! N Nuca este căsuța Ce se dă uța Pe-o creangă de nuc, Când cântă un cuc. Și-n nucul din curte, Căsuțe sunt multe; Din dese frunzare, Cad toamna-n cărare. Din casa cea mică, Din lemn și pitică, Eu miezul adun, Că-i dulce și bun. O Oul este un palat Văruit și curat: Fără ușă, Fără scară, Fără geam sau cutie poștală, Fără scaune
ANTOLOGIE DE POEZIE PENTRU COPII by Lucia - Gabriela Munteanu, Carla - Daniela Grădinaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/282_a_520]
-
din mașină și rămaseră În bătaia ploii. În spatele dubei care se apropia, Marea Nordului mugea, cenușie și uriașă, vântul Înghețat atingând pentru prima oară uscatul după fiordurile norvegiene. Mașina se opri și un individ indignat privi pe geam afară la ploaia deasă și la gunoaiele putrezite. N-o să vă topiți, la naiba! țipă Logan. Î dureau toate, era, Înghețat, ud și nu avea nici un chef de amânări. Un grup de patru agenți de la Biroul de Identificări, bărbați și femei, ieșiră fără tragere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
suv acoperișul de ardezie, cu o privire goală și ostilă. Mai jos, o ușă de culoare roșu-deschis cu numărul șase pictat pe ea. Fiecare din clădiri avea câte un număr mâzgălit cu vopsea albă. Fiecare suprafață era lucioasă din cauza ploii dese, reflectând lumina gri a zilei. — Ca acasă, spuse Logan, Încercând să spargă gheața. Apoi simți mirosul. — O, Doamne! Își duse imediat mâna la gură și la nas. Era mirosul scârbos și greu al descompunerii. Al cărnii lăsate prea mult timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Îmi pare rău, Jerry. Du-te să aștepți În mașină. E niște cafea Într-un termos sub scaunul șoferului. Să nu mânânci toți biscuiții cu ghimbir. Înjurând În barbă, fotograful coborî din mașină În mulțimea de jurnaliști și În ninsoarea deasă. — Așa, zise Logan În timp ce mergeau Încet prin viscol. Hai să fim siguri că regulile sunt clare: avem drepturile editoriale pentru orice articol. Noi dăm fotografiile. Dacă e ceva ce nu vrem să publici pentru că pune ancheta În pericol, nu publici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
privind către soare, m-a întrebat: --Știi ceva? --Dacă nu știi, ți-oi spune eu. Hai să ne facem a păși, fiindcă despre călător se spune că.... --Că îi șade bine cu drumul... Mergeam respectându-i pasul greu și opririle dese. Nici nu îndrăzneam să-l privesc în față când ne opream. Vedeam bine că neputințele lui îi dau o stare de jenă.... Când am ajuns la chilie, s-a oprit și, cu respirație grea, a pus o mână tremurândă pe
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
avea să consemneze un polemist creștin (despre care Însă nu sîntem siguri dacă și-a tălmăcit propria mărturisire, ori a citat opinia unui martor al scenei. Dacă nu era cumva pură invenție. De bună seamă că măslinul cu umbra sa deasă rămînea singurul fapt de netăgăduit al acestei istorioare neobișnuite despre minunea lui Simon). Deci Întîmplarea a vrut ca acolo să se nimerească Petru cu suita sa. Probabil, stîrnit de priveliștea nerușinată a Sofiei, unul dintre ucenici, Întorcîndu-și capul Într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
litieră, un trupșor ca de copil ori de bătrîn neputincios; oare și ăsta fusese tot vis, mîntuirea? Apoi cîntările și ochii tinerilor care-l purtau și care nu se Încumetau să și-i ridice spre el, le vedea doar sprîncenele dese de sub fruntea Îngustă, ca și pleoapele Întredeschise de sub gene; apoi gîturile țepene și dezgolite, iar pe scăfîrliile acelora care-l purtau Înaintea sa pe Malhus se răsfîngea lumina care cădea pieziș din Înălțime, ca din ceruri, ca din rai, În vreme ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
și Întețire, În jar și tăciune; Într-adevăr, aceea era lumina! Nu era lumina rece a lunii, ci lumina zilei lui Dumnezeu, lumina soarelui, care oricum răzbate prin pleoapele oblonite, lumina care, aidoma unei rumene văpăi, se strecoară prin Împletitura deasă a genelor, care se vîră sub porii trupului, lumina zilei care se simte cu fiece părticică a trupului ivit din bezna rece a grotei, lumina caldă și blîndă, lumina dătătoare de viață a zilei lui Dumnezeu! Dar vai, dacă era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
fi Îndepărtat degrabă și ai fi fugit; dacă nu ai fi Împietrit de groază. OGLINDA NECUNOSCUTULUI POVESTIREA nu va Începe in medias res, brusc, ci treptat, ca atunci cînd se-ntunecă În pădure. Într-o pădure de stejari, atît de deasă, Încît razele ultime ale amiezii străpung, ici și colo, coroanele rămuroase, pentru o clipă cîte-o frunză unduitoare, parcă ezitînd, cade agale pe pămînt, ca un strop sîngeriu, care se va mistui de Îndată. Fetița n-are cum desluși toate astea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
a luat poruncile În mână, Casey-Jones urcat-a la ca-ba-nă, Ultimul lui drum spre țara făgăduinței.“ INSTANTANEE CU TÂNĂRUL EGOIST Amory a petrecut aproape doi ani la Minneapolis. În prima iarnă a purtat mocasini care se născuseră galbeni, dar, după dese aplicări de cremă și murdărie, și-au asumat o culoare matură, un brun-verzui murdar. A purtat o pelerină gri cadrilată și o șapcă roșie, de forma unui tobogan. Câinele său, Conte Del Monte, i-a mâncat șapca roșie, așa că unchiu-său
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
căpitanul echipei de fotbal, zvelt și sfidător, conștient s-ar fi zis de faptul că anul acesta colegiul Își punea toate speranțele În el, că cele optzeci de kilograme ale sale trebuiau să se strecoare, fentând, spre victorie prin rândurile dese, albastre și carmin, ale jucătorilor. Fascinat, Amory a privit pe rând fiecare șir de băieți ce trecea prin dreptul său, cu brațele Înlănțuite, cu chipurile neclare deasupra tricourilor sport, a auzit vocile amestecate Într-un imn triumfal, iar apoi procesiunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
plimbi ca să faci mișcare sau ca să agăți pe cineva? - Număram valurile, i-a răspuns serios Amory. Mă Înnebunesc după statistici. - Nu mă lua peste picior, Doug. Au ajuns pe o stradă laterală necirculată și Alec a oprit mașina la umbra deasă. - Ce cauți aici În anotimpul rece, Amory? s-a interesat el, scoțând o butelie de Bourbon de sub covorașul de blană. Amory a ignorat Întrebarea. Nu avea nici o explicație plauzibilă pentru prezența sa pe litoral. - Îți aduci aminte de escapada noastră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
gulerul hainei; după el, trei sau patru perechi foarte zorite; după ele, câțiva oameni răzlețiți, ai căror ochi, de cum ieșeau, cercetau invariabil mai Întâi strada udă, apoi aerul impregnat de ploaie, iar la urmă cerul deprimant; la sfârșit, o masă deasă de lume, mergând agale, care l-a dezgustat cu miasma ei grea, compusă din mirosul de tutun al bărbaților și fetidul iz senzual al pudrei râncezite pe fețele femeilor. După grupul compact au ieșit alți spectatori răzleți - cam o jumătate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
În mijlocul unui șantier naval dezordonat de lângă doc. În jurul lui zări cocile multor ambarcațiuni În diferite faze de reparație. Mirosea a rumeguș și a vopsea și se simțea miasma abia distinctă a fluviului Hudson. Un om s-a apropiat prin pâcla deasă. - Hello, l-a salutat Amory. - Ai permis? - Nu. E o proprietate privată? - Este Hudson River Sporting and Yacht Club. - O. N-am știut. Mă odihneam doar. - Păi... a Început omul, șovăielnic. - Plec dacă vrei. Omul a produs În gâtlej câteva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
de acord să lupte împotriva comunismului - Leotis Dineen îl presa pentru datoria aia de un miar jumate, iar tipul nu era genul care să știe de glumă. Bungalow-ul lui Cohen era o construcție din bambus, înconjurată de o grădină tropicală deasă, făcută la comandă, ce servise drept camuflaj pentru trăgătorii lui Mickey pe vremea când el și Jack Dragna se războiau. Buzz trase în parcare, în spatele unui Packard alb, întrebându-se unde putea fi Cadillacul blindat al lui Mickey și cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
obraz lângă obraz, perechi exclusiv masculine. Fețele se lipeau unele de altele, astfel că nu puteau fi distinse individual. Danny focaliză imaginea, mărind distanța focală, micșorând-o, mărind-o iar, până când își apăsă din nou fața de geam, simțind crenguțele dese și ascuțite între picioare în timp ce ochii lui se agitau să găsească unghiurile potrivite, prim-planurile fețelor. Și mai multă ceață, brațe arcuite, picioare, un cărucior făcându-și brusc apariția și un bărbat în alb, cu un bol mare de punci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
atunci i-a trimis mereu de Crăciun câte o rață glazurată și o felicitare respectuoasă, iar Mal se gândea de fiecare dată cum să i-o paseze fratelui său - pe vremea când încă mai vorbea cu el. El. Desmond. Big Des. Marele Des. Desmond Confrey Considine, cel care l-a silit să pătrundă în casele întunecate și să devină polițist. Profesionist. Cu trei ani mai mare. Cu opt centimetri mai înalt. Un atlet și un tip foarte priceput când era să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
a trimis mereu de Crăciun câte o rață glazurată și o felicitare respectuoasă, iar Mal se gândea de fiecare dată cum să i-o paseze fratelui său - pe vremea când încă mai vorbea cu el. El. Desmond. Big Des. Marele Des. Desmond Confrey Considine, cel care l-a silit să pătrundă în casele întunecate și să devină polițist. Profesionist. Cu trei ani mai mare. Cu opt centimetri mai înalt. Un atlet și un tip foarte priceput când era să se prefacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
la dată - 17.08.1943 -, verifică încă o dată cadrele cu Loftis, apoi se uită din nou la hainele bandajatului. Era evident că în toate acele cadre părul lui Loftis era mult mai rar. Reynolds cel exagerat de tânăr avea părul des și lung. În trei dintre fotografiile de ansamblu bandajatul purta o cămașă în dungi. În planul apropiat mult prea tânărul Reynolds purta aceeași cămașă. Juan Duarte îi spusese lui Mal că „fratele mai mic” al lui Reynolds arăta exact ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
nouă trepte (niveluri). Vezi arborele cosmic care susține cu crengile sale cele șapte sau nouă ceruri. în alte variante, arborele (planta) crește la cer „ca o scară”. Vezi celebrul basm popular englez Jack și vrejul de fasole : „Erau atât de dese și de încolăcite, încât vrejurile formau o înlănțuire care, la prima vedere, semăna cu o scară. Uitându-se în sus, Jack nu putu zări capătul vrejului, care pierea pierdut în nori. Încercă scara ; descoperi că era solidă și numai bună
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
e.n., trăiește în Dacia „o adoratoare [= preoteasă] a zeilor munților”, o „femeie foarte superstițioasă” (Lactantius, De mortibus persecutorum, XI, 1), cunos- cută sub numele romanizat Romula, originară din regiunile „de dincolo de Dunăre” (ibidem, IX, 2) (208, pp. 61, 65). în urma deselor și puternicelor invazii ale carpilor, Romula se vede nevoită să se stabilească la sud de Dunăre, se pare în localitatea Serdica (lângă Sofia de azi). Emigrarea se produce probabil în jurul anului 245 e.n., când este atestat cel mai puternic atac
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]