7,087 matches
-
rezemate de-a lungul pereților, cu capetele plecate peste piept. Câte unul avea puterea să se țină pe picioare, târându-se cu mișcări smintite, Încete, parcă Încercând să scape din ghearele morții. Însă nici unul nu părea să depășească o linie imaginară aflată În dreptul peretelui din fund. Acolo, despărțite doar printr-o fâșie de spațiu gol, parcă Într-o alegorie a râului ce marchează hotarul cu Împărăția morților, se găseau băncile cadavrelor În așteptarea Îngropăciunii. Vii și morți laolaltă, se gândi Dante
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
din cap, trecu tava cu ceai celor doi arabi din spatele lui și spuse numai câteva cuvinte, dar care părură a-l descuraja pe Marcel. El își adună stofele, le băgă la loc în geamantan, ștergându-și fruntea de o sudoare imaginară. Îl strigă pe micul hamal și porniră către arcade. În prima dugheană, deși negustorul luase aceeași înfățișare olimpiană, lucrurile merseră ceva mai bine. - Uite ce mai aere își dau, spuse Marcel, parcă n-ar fi și ei tot negustori! Viața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]
-
fost ieri - în ciuda faptului că de atunci trecuseră aproape zece ani. Eu și Bea zăceam întinse pe spate cu orele, holbându-ne la petele de apă de pe tavanul camerei ei și visând, în cele mai mici detalii, la viața mea imaginară cu Randall. Începând cu nunta micuță de la ferma părinților mei - chiar sub mărul preferat al părinților mei, măr pe care-l plantaseră în prima zi când se mutaseră în casa aia. Eu și Randall aveam să ne scriem singuri jurămintele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
eu pe Baricadă, la metrou și în fața Bisericuței, adunat la un loc, se hotărăște Roja să iasă la atac. Nu-i nici o noutate, n-o să scăpăm tocmai de ce ne era frică, zice Croitorașul, fixîndu-și privirea în gol asupra unui punct imaginar. — Ce urmărești de fapt? reia Milițică puțin iritat, aștepți să ne facem cu toții mea culpa, să ți cerem iertare în genunchi, sau ce? — Ar fi și asta o soluție, că tot n-am avut ocazia să auzim pînă acum versiunea
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
afirmat în mod categoric că poluțiile nocturne sunt, de departe, cea mai mare amenințare a potenței masculine și a vitalității lor generale. Maestrul Chao Pi-chen aduce un argument interesant în ceea ce privește „visele umede” în cartea sa Yoga taoistă: Toate visele sunt imaginare, cu excepția poluției, care este urmată de eliminarea propriu-zisă a fluidului generativ... Bărbații de lume pierd și câștigă multe lucruri în visele lor, cum ar fi banii sau anumite obiecte, dar, când se trezesc, își dau seama că totul a fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
al orașului, În vreme ce Sabina era mereu pe podium. După fiecare ședință, Însă, mă simțeam tot mai bine. Într-o săptămână pozam, În următoarea priveam. Privind-o pe Sabina uitam că eram și eu dezbrăcată. Uitam de toate imperfecțiunile reale sau imaginare pe care mi le imputam când mie, când părinților, mă simțeam liberă, iar Szántó profita din plin de acele momente ale mele de absență ca să surprindă gesturi sau expresii altfel inaccesibile chiar și lui. A fost un exercițiu de emancipare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
orașul, dar acest lucru nu interesează pe nimeni, iar orașul avea atâția fii și fiice, Încât se Îndoia că ar mai avea sentimente și pentru el. De țară, ce să mai vorbim? Ar fi chiar indecent. În RIS-ul său imaginar, ar intra totuși câteva inițiale ale unui cod secret care ar deschide poarta unui cont sentimental aproape gol: A,W, T,N,M,P,I,V. Tot atâtea nume câte note Într-o gamă. Pe un portativ al trăirilor și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
să-l citească pe Heidegger. Știa totul despre filosoful german, dar el Însuși nu amintea prin nimic de el. Ca și cum nimic din ce știa sau aflase În ani și ani de cercetări n-ar fi folosit decât redactării unui op imaginar deocamdată, destinat fatalmente uitării și, de aceea poate, mereu amânat. Privea lumea ca pe un paragraf din Sein und Zeit, luminat la intervale regulate de strălucirea mată a coniacului Milcov. La o masă din apropierea lui, s-a așezat un bărbat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Încurca foarte ușor aici: În vorbire respectăm cu sfințenie protocolul strict al timpului prezent. Despre prezent vorbim la prezent, despre trecut la trecut. Însă timpurile noastre psihologice pot diferi foarte mult. Poate tocmai fiind scriitor (și nimic nu este mai imaginar decât timpul trecut În care este pusă pe hârtie prima formă a romanului, intens de vie și de prezentă), am observat de ceva vreme În eul meu naturalist următorul lucru: un recul disproporționat În orice experiență prezentă a naturii, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1911_a_3236]
-
proces de retragere din lumea normală - oricât de mult ar aparține, prin tema și suprafața lui, lumii normale - este inerent oricărui act de creație artistică și cu atât mai mult acelui gen special de scriere care tratează situații și personaje imaginare. Iar o parte din acea retragere trebuie să fie Întotdeauna În eul „sălbatic“, sau Îndeobște reprimat și disimulat În societate: Într-un loc alcătuind o complexitate dincolo de realitatea cotidiană, niciodată pe deplin Înțeleasă sau explicabilă, Întotdeauna mai mult potențială decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1911_a_3236]
-
Bătrânii trăiau cum trăisem eu în copilărie în camera cu poze, dar nu era joc ce făceau. Sau dacă era un joc, el era profund serios. Pe măsură ce realitatea mușca mai adânc din trupul lor, se refugiau mai mult în amintiri imaginare. Apoi am făcut legătura cu ce-mi spusese Arhivarul și dintr-odată subrealitatea acestui refugiu mi s-a părut copilăros de logică. Toți își lăsaseră cândva trecutul la arhivă, după care, cu timpul, profitând de faptul că nimeni, cu excepția Arhivarului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
din interpretarea miturilor superficialitatea, cum am alungat supranaturalul. Nu uita că în mituri și în legende simbolul e adesea periferic. Dacă Schiemann ar fi judecat așa, nu mai descoperea Troia. Ce zici? Homer a făcut un simbol al unei Troie imaginare, ca să aibă ce opune aheilor, nu-i așa? Celălalt suportă liniștit ironia: - Nu tăgăduiesc tot ce spui, dar îți aduc aminte iarăși că ești prea pătimaș în generalizări. - Nu generalizez de loc: te invit numai să ai un punct de
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
În această epocă a noastră Îngrozitoare, americanizată. Nu mai există intimitate, nu mai există decență. Jurnaliștii, reporterii, biografii sunt niște paraziți, niște lăcuste care devorează orice frunzuliță. Arta pe care o creăm... eforturile noastre... de a da naștere unor lumi imaginare... nu-i mișcă. Nu-i interesează decât faptele triviale. Mi se pare că e de datoria noastră să le refuzăm această satisfacție, să luptăm Împotriva lor. Când vom fi morți, când nu ne vom mai putea apăra, se vor iți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
i-a făcut pe cei cinci băieți. Barrie i-a cunoscut pe cei doi mai mari la o vârstă foarte fragedă, În timp ce erau cu bona În Kensington Gardens, și i-a Îndrăgit. Le spunea povești și jucau jocuri cu aventuri imaginare. Așa i-a și venit ideea pentru Peter Pan. Curând a devenit un apropiat al familiei. El Însuși nu avea copii, de aceea... Dar asta e o altă poveste. N-a existat și un divorț? Întreabă Peggy. — Ba da, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
a rupt relațiile cu Jukovski, Leon Edel afirmă că „nu putem decât să presupunem ce s-a Întâmplat la Posilippo“ - drept care am presupus. Întâlnirea lui Du Maurier cu preotul protestant din Malines, pe care i-o relatează lui HJ, este imaginară, dar În consonanță cu situația lui din perioada respectivă și cu opiniile lui de mai târziu. Excursia efectuată de Du Maurier și HJ la Staithes nu se bazează pe nici un document, dar HJ s-a deplasat până la Whitby să Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
rezultat. Și mi-e frică, nu pentru mine, ci ca nu cumva, cât eu sunt aici sau astfel, să nu fie nevoie de mine în altă parte. Și cât oare voi rămâne aici? De aici înainte îmi găsesc o cale imaginară de a călători. Ceva mai bine, mai încolo se vede că cineva, care nu e prins ca mine în neputință, încearcă să-mi vorbească. Deci nu există nici o amenințare generală, ceilalți sunt în regulă. Deci lumea nu este pierdută. Sentimentul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
clipi. Iar lumina verde expulză coaja de nucă a taximetrului în uriașul bol al intersecției bucureștene, șters pe dinăuntru de postavul gros, gri-albăstrui, al uniformelor sutelor de milițieni, printre care Genel slalomă cu talent, mieros, cu laba la un chipiu imaginar, salutîndu-i zâmbitor și înjurîndu-i fulgerător printre dinți. Depășind Piața Victoriei, hărăbaia se înscrise pe un binecunoscut și liniștitor segment al Căii Victoriei. Șoferul își abandonă tărăboanța într-o delectabilă viteză de croazieră. - Mare pișichier! Pehlivan nepereche al întregii nații române
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
ci admirația pupăcioasă a celorlalți mușterii, încîntați de halul în care umblai de troșcănit încă de la ora aia din dimineață. De altfel, prin zonă, nici taximetristul Genel nu-și saluta altfel cunoscuții, decât cu podul palmei rulat în jurul unui păhărel imaginar, pe care-l ciocnea de la distanță cu celelalte păhărele nevăzute, ridicate către el din stradă, din ganguri, din demisoluri, de la fiecare colțișor de oraș, de către spuma băutorilor profesioniști. Chiar Diavolul alesese, pentru a citi din poezia lui Cristian Popescu
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
pierderea parțială a capacității de fixare și recunoaștere, evocări preponderente ale faptelor petrecute în tinerețe, prestații lacunare asupra evenimentelor circumscrise ultimelor 24 de luni..." Frecventam eu și unele puseuri delirante, exersând umplerea unor goluri de memorie, cu câteva măgulitoare episoade imaginare. După externare, am constatat că, o dată cu subsemnatul, și borseta (cu tot cu bani, acte, memorator de adrese și telefoane, pe care o purtam pe sub cămașă) manifestase aceeași ticăloasă inspirație de-a se lăsa înghițită de mlaștina bazinului de decantare. Am deșertat bazinul
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
Ca, măcar în noaptea cu pricina, să încalce și să îmbobîrțeze la o fermecătoare. În seara aceea, fermecătoarea adormise în canapeaua cu căpătâiul întors către sud, pentru a putea, în somn, să-l întîlnească pe profesorul Mircea Eliade. Aventura sa imaginară cu Marele Bărbat era marea ei taină perversă, voluptoasă și religioasă, dacă aceste lucruri puteau exista împreună. Luxul și justificarea ei nemărturisită de femeie aleasă. De fapt, ori de câte ori își orienta acel căpătâi către sud, Maria C. Nicolici se trezea ea
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
lui din gaze de eșapament și, cu gâtlejul pipei ondulat, îi indica direcția și îi comanda lui pe unde s-o ia. Țaca, binecrescut, demară din strada Perone. Mușcă dreapta ușor pe strada Stoian Militaru. Se înscrise profi pe banda imaginară, hârjâind aproape locuințele de pe dreapta. Însă, chiar înainte cu 50 de metri înainte de-a călca sub anvelope umbrele Căminului de nefamiliști de pe stânga, mirosurile fermentate din luleaua strigoiului umplând până la refuz interiorul taximetrului, îl răzbiră. Încheieturile i se înmuiară
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
toată lumea din încăpere înmărmurea, privindu-l cum face. După aceea se lăudau peste tot cum că văzuseră ei înșiși concertul. Pinky avea un asemenea dar de a lua sub ocrotire, de a stăpâni și de-a întrebuința, pe rând, instrumentele imaginare, încît n-aveai cum să te minți. Văzusei, cu siguranță, concertul. Îi sorbisei, cu proprii ochi, pe cei patru membri ai trupei, potriviți în blocstarturile lor și, la pasajele caracteristice, pe fiecare cum ieșea în evidență. Nu era vorba de
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
unui intens pasaj de coloratură: - Ce faceți acolo, domnule Floyd? fu interpelat de o voce sosită din sectoarele reci, de pe margini, voce care nu pricepea nici s-o pici de ce domnul Floyd alerga, ca un bezmetic, pe la toate acele instrumente imaginare, căutând să facă el totul. - Cânt, doamnelor... sau, cel puțin încerc, i-ar fi stat pe limbă lui Pinky să le răspundă. Dar, în loc de aceasta, nu intră la râcă. Ridică din umeri și continuă să-și mângâie claviaturile). Publicul asculta
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
de pe chipul lui era limpede că nu înțelegea, nici măcar pe departe, la ce se referea femeia. Susan, conversația pe care am purtat-o a fost doar a noastră. Ce s-a întâmplat acolo..., a continuat el strâbându-și capul în direcția imaginară a debaralei cu așternuturi,... a fost numai al nostru. Nu avem nevoie de alt mobilier și alt decor pentru ca experiențele noastre să fie valide. Susan știa că tot ceea ce-i spusese el era perfect logic. Dar, cu ochii minții, ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
că e putred de bogat și are nevoie disperată de o femeie cu care să călătorească prin lume, o femeie care să testeze fantasticele servicii ale lanțului de spa-uri de lux. Julia și-a strâns degetele ca în jurul unui stilou imaginar. — Deci unde mama mă-sii trebuie să semnez? Ei, presupun că fiecare doarme așa cum își așterne, a râs Susan. Atâta timp cât nu te măriți cu el! —Să nu mă mărit cu el? Julia s-a uitat la ea nevenindu-i să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]