7,774 matches
-
se întîlnește cu lirismul propriu-zis, individual. E ca un joc de dilatări și replieri ale unui suflet totodată generic și personalizat. Poetul se exprimă și pe sine prin tema sa dominantă, obsesivă, ca și cum vorbind mulțimii la un megafon, ar face mărturisiri intime: "N-ai ce să cauți/ În visele în care/ Nu te-așteaptă/ Ochii lui Dumnezeu./ Odată și-odată/ Se vor limpezi/ Și apele Prutului./ Prundișul de gloanțe/ Mut va sticli pe fundul/ Chinuitului rîu./ Frate cu frate/ Nu va
Poezia de patrie by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13686_a_15011]
-
posibil răspuns îl oferă Gheorghe Crăciun însuși: "Am redeschis ziarele și revistele în care am publicat în ultimii ani și am alcătuit o carte nu știu cît de necesară în care formulez îndoieli, fac constatări, îmi asum principii, nu evit mărturisirea biografica, bat cîmpii uneori. Propun acest dialog." Primele două secțiuni ale cărții adună articole din 1994, 1996, 1998 și chiar 1999. Temele sînt dintre cele mai diverse, iar caracterul, nu de puține ori urgent al avertismentelor, își păstrează actualitatea în
Pe scările lui Gheorghe Crăciun by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/17890_a_19215]
-
nu reușesc. Afirmația această m-a descumpănit oarecum, pentru ca, citînd cartea, nu mi s-a părut că ar fi valabilă. Nu vreau să anticipez prea mult, în acest stadiu al prezentării, problematică românului, așa că mă rezum la a spune că mărturisirea autorului e importantă pentru a demonstra cum Cronică unei morți anunțate își derivă strategiile de construcție și semnificare din felul în care se raportează, uneori parodic, alteori cu o stîngăcie voita, la convențiile de gen ale românului polițist. Nucleul tramatic
O dragoste din crimă by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17806_a_19131]
-
lui Ceylan, actor, scriitor, editorialist, dar și proprietar al unor case închiriate nevoiașilor pe care nu-i prea iartă cu plata, nu înțelege veșnica nemulțumire a familiei sale, o soră și o tânără nevastă. Le ascultă cu răbdare dojana uneia, mărturisirea alteia, nefericita soție, dar tot nu pricepe de ce nu este de ajuns să te opui răului pentru a fi un om moral. Generozitatea fără un program avantajos îi este străină, din gesturile amabile răzbate. cinismul. Deși se vorbește mult despre
Cannes 2014: Am auzit, deja, foșnetul unei Palme d Or by Corespondență specială de la Magda Mihăilescu () [Corola-journal/Journalistic/62234_a_63559]
-
de spiritul considerațiilor lui Toma Pavel. Disputa dintre Alceste și Philinte pornește de la atitudinea pe care cei doi o au față de cuvinte, nu față de lucruri, întîmplări. Și «drama lui Racine se constituie, de la început, doar din vorbe, declarații, minciuni, perifraze, mărturisiri» (p. 31). Fedra este considerată o tragedie a vorbirii, în care regina e, oximoronic, "prea înghețată în dogoare" (p. 78), iar Hipolit, acuzat pe nedrept, refuză să se apere: "simțind că izvoarele discursului au fost contaminate, șelț preferă să tacă
Cuvinte despre cuvinte by Mariana Neț () [Corola-journal/Journalistic/13894_a_15219]
-
limita instalării unei stări de criză. Acest experiment profund al Danielei Chirion, un experiment care nu privește mijloacele neconvenționale și gesticulația șocantă, ci scufundarea în sine pentru a redescoperi valorile uitate ale unei umanități amnezice la rîndu-i, este, simultan, o mărturisire directă și o acțiune maieutică, adică o formă discretă și răbdătoare de a ușura nașterea unui nou orizont al privirii. Acela în care Sinele, al autorului, al picturii și al lumii înseși, cu întregul său halou de magie și de
Chipuri, măști, efigii, reverii by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/10317_a_11642]
-
„Le Figaro litéraire” din 7 februarie discută, pornind de la trei cărți, despre preferinț ele și mărturisirile scriitorilor referitoare la animalele lor de companie. Unii, cu pisicile, alții, cu câinii. Scriitorul american H.Ph. Lovecraft considera că un câine se atașează de obicei de un stăpân „banal”, ”un tip bine, constructiv, nici preț de o centimă morbid
Câinii și pisicile scriitorilor () [Corola-journal/Journalistic/3864_a_5189]
-
timp, o dimensiune existențială, și una discursivă, de retorică a (auto)ficțiunii, fiind mai aproape, ca eficiență explicativă, de ionicul înțeles ca forma mentis stilistică a individualismului modern; desigur, genul confesiv în sine e mult mai vechi, venit pe filiera mărturisirii creștine, dar ne referim strict la avatarul său modern(ist). Eficacitatea e, oricum, sporită în raport cu lucrările la temă ale unor Al. Protopopescu, Gh. Lăzărescu sau Dumitru Micu, care foloseau drept operator psihologicul sau căutarea autenticității. Totuși, nu conceptualizarea reprezintă punctul
Individualitate și stil by Paul Cernat () [Corola-journal/Journalistic/3315_a_4640]
-
Turandot, arie devenită emblemă să, Pavarotti spunea: Când închei cu acele note înalte, Vinceró! Vinceró!, parcă îți pierzi cunoștință. Este ceva fizic, animalic, dincolo de control. O clipă mai tarziu ești înapoi pe pământ și deții complet controlul". Este în această mărturisire o posibilă definire a artei marelui cântăreț - combustie interioară totală și performanța fizică atletica. S-au scris tomuri despre cum cântă "cel mai mare tenor al lumii", despre timbrul unic, inegalabil al vocii sale, despre legato-ul desăvârșit în cantabile
Un pact cu diavolul publicitătii by Elena Zottoviceanu () [Corola-journal/Journalistic/17684_a_19009]
-
Munca și Cultura/ Și-astfel treci în nemurire, Domnule Simeon Bura!" Cu fină intuiție artistică, Cornel Ungureanu nu compune portretul personajului său într-un registru stilistic exclusiv burlesc. El adaugă și o notă de dramatism autentic, reproducând, de exemplu, o mărturisire a lui Petru E. Oance care, dacă ar fi fost făcută de Rimbaud, ne-ar fi tulburat profund: " Am spus de multe ori că am impresia că aș fi intermediarul unui poet mort, ce a scris foarte mult și nu
O epopee critică eroi-comică by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17157_a_18482]
-
o molipsitoare atmosferă sufletească. E în Anania un tipar mental care vorbește fără voia lui. În concluzie, deși inegală, avem de-a face cu o carte mare, a cărei primă jumătate este cu adevărat excepțională. Prin franchețea fără tertipuri a mărturisirilor cuprinse și prin ținuta adeseori nemăsluită a adevărurilor spuse, cartea are o înălțime pe care astăzi, într-o epocă atît de previzibilă sub unghiul ideilor ce urmează a fi spuse, nu o mai întîlnim. "Memoriile mele sunt departe de a
Împlinirea unui suflet by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6988_a_8313]
-
De aceea, astăzi, de la ora 22.15, TVR Cultural difuzează o emisiune-portret dedicată sopranei Angela Gheorghiu, cu ocazia împlinirii a 20 de ani de carieră internațională. Emisiunea realizată de Luminița Constantinescu cuprinde imagini în exclusivitate din arhiva TVR, imagini și mărturisiri ale sopranei, dar și momente din spectacolele de operă care i-au marcat cariera. Pornită din Adjud și ajunsă pe cele mai mari scene din Londra, New York, Milano, Viena, Paris și alte orașe ale lumii, cariera internațională a Angelei Gheorghiu
TVR Cultural aniversează 20 de ani de carieră ai sopranei Angela Gheorghiu () [Corola-journal/Journalistic/66933_a_68258]
-
Cartea râsului și a uitării (Ed. Humanitas, 24 lei); Liviu Bleoca - Erotikon (Ed. Polirom, 16,90 lei); Gaston Bachelard - Poetica reveriei (Ed. Paralela 45, 21,90 lei); Mary Hartley - Limbajul trupului la serviciu (Ed. Polirom, 16,90 lei); Irena Talaban - Mărturisirile unui psihanalist (Ed. Paralela 45, 12,50 lei); John Grisham - Mediatorul (Ed. RAO, 35,90 lei); Lyn Birkbeck - Înțelepciunea astrelor: științe, dragostea și puterea din astrele tale (Ed. Polirom, 23,90 lei); Colin Forbes - Valul ucigaș (Ed. RAO, 32,39
Agenda2005-34-05-timp liber () [Corola-journal/Journalistic/284113_a_285442]
-
și față de sine și față de ceilalți - nu e moralist, nu e nici "intrigant" - preferînd să rămînă un organism al intermediarului, undeva la limita imperceptibilă a indiferenței. Metafizic vorbind, el se sustrage morții cu aceeași voluptate cu care refuză viața socială. Mărturisirea lui e un crez emoționant al respingerii, în fond, a literaturii a cărei glorie, dacă se datorează existenței, este meschină: Cînd am renunțat la critică n-a fost un capriciu și nici o eroare, cum s-a zis. Am renunțat la
Un Sancho Panza al bătrîneții by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/11601_a_12926]
-
lectură. Dintre toate incertitudinile pe care le cultivă romanul, aceasta e singura care nu-și schimbă, nici o clipă, statutul. Lăsat baltă, bărbatul rătăcește, alternativ, prin birouri și prin apartamentele unor sectanți, descoperindu-și când vocația disimulării, când pe aceea a mărturisirii și povestindu-se când la persoana întâi, când la cea de-a treia. Nu e foarte clar, în ordine biografică, unde se sfârșește egoismul confesiunii și unde începe dărnicia confesională. În ambele situații, Andi e iremediabil singur, iar vocile paralele
Rrromanul by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7516_a_8841]
-
Seksik despre un fiu al marelui fizician, suferind de schizofrenie și internat într-un azil elvețian la începutul anilor 1930. ”Fiul meu este singura problemă rămasă fără soluție”, va scrie foarte târziu Einstein unui apropiat, aceasta fiind, de altfel, singura mărturisire pe care a făcut-o vreodată, referitoare la fiul său. N-a avut niciodată tăria de a-l vizita la azil, deși, se pare, că îl iubea. Eduard avea mari calități: cânta de copil Brahms la pian, îi citea încă
Fiul lui Albert Einstein () [Corola-journal/Journalistic/3257_a_4582]
-
m-am răzvrătit: n-am spus niciodată cele o sută de avemaria. - Vrei să te odihnești puțin, unchiule? - Nu. La douăzeci și doi de ani m-am îndrăgostit. Au rămas o clipă tăcuți. Din adâncul amintirii, a țâșnit o nouă mărturisire: - Îl chema Miquel, ca pe tine, Miquel. - Câteva secunde a rămas pierdut în amintirile lui. - Miquel Rossell. N-am spus nimănui. - Nici mie nu-i nevoie să-mi spui. - Ba e nevoie. Ai să vezi. - Și-a-ndreptat privirea spre noptieră. - Așa
Umbra eunucului by Jana Balacciu Matei () [Corola-journal/Journalistic/12501_a_13826]
-
Cassian la ceea ce, pe urmele lui François Furet, s-ar putea numi sfîrșitul unei iluzii. Altfel spus, jurnalul din perioada 1948-1953 dă măsura unei sublime și generoase iresponsabilități. Urmează trezirea din 1975, camuflată în text de teama represiunilor politice, și mărturisirea plenară a lucidității dobîndite, după stabilirea în Statele Unite ale Americii, de unde chipul înfricoșător al regimului comunist putea fi privit ca o hîdă mască de carnaval. Din punctul de vedere al cititorului de azi partea cu adevărat interesantă a acestei cărți
Zburdălniciile inimii și ale minții by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/13360_a_14685]
-
natură, un estet, dar devine pe nesimțite unul atunci când ceea ce are de spus se confundă cu metafora a ceea ce are de spus. Ce rezultă de aici e un efect mai degrabă poetic decât romanesc. Anume alegoria expresiei. Din această perspectivă, mărturisirea de pe coperta a patra deconcertează în mai mică măsură: "Romanul ăsta e o geamandură care arată unde încep apele mele adânci. O parte din el l-am scris într-un orășel dobrogean fierbinte, într-o cameră coșcovită și crăpată în
Romanul nimănui by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6883_a_8208]
-
tînărul Negruzzi iese rapid din această fază incipientă și se aruncă în brațele romantismului de ultimă generație (Hugo, Pușkin, Balzac), sechele ale primei sale formațiuni rămîn detectabile pînă tîrziu. Poeziile lui Negruzzi sunt, în acest sens, mai elocvente decît orice mărturisire. Versul său nu iese din tiparele secolului al XVIII-lea, afișînd sentimente potolite, stări de suflet moderate: Căci plăcerile sunt multe care vin din bucurie, însă nu puține are și dulcea Melancolie; Ș-un om simțitor alege decît agere clătiri
Nașterea prozei by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/8189_a_9514]
-
celei mari, dar în variantă nocturnă. Trăise multe acolo, nu plăcute. Știa să spele vasele mai bine ca înainte, să țină furculița neapărat de coadă cînd o clătește și alte asemenea inutilități. Nu vorbea prea mult despre asta, iar unele mărturisiri nu eram eu, atunci, pregătită să i le ascult. Iar P., care a avut un umor real, nu s-a scandalizat să mai aibă-n familie, pe lîngă Baciu, care făcuse pușcărie ca episcop greco-catolic în clandestinitate, încă un deținut
Grădina by Marta Petreu () [Corola-journal/Journalistic/5680_a_7005]
-
expozițională, că Nichita Stănescu desena cu multă dezinvoltură, iar Marin Sorescu a avut chiar tentative concrete de a-și sistematiza, în expoziții, desenul și pictura. De departe cea mai notorie este situația lui Tudor Arghezi, cel înzestrat, după propria-i mărturisire, în egală măsură pentru poezie și pentru pictură. Faptul că a optat pentru prima se datorează, spune el cu un anumit umor, împrejurării că poezia are nevoie de o recuzită extrem de sumară, pe cînd pictura cere o mult mai costisitoare
Ut pictura poesis by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/14755_a_16080]
-
la ei acasă, în confort sau, mai adesea, în înghesuială, amenințați de provizorate și visând, cu expresia care va face școală, la o cameră separată. E un preambul cum nu se poate mai potrivit pentru ce urmează, un șir de mărturisiri ale scriitorilor de azi, despre casele de demult, odăile copilăriei, despre navete între orașe sau între cartierele aceluiași oraș, despre coincidențe surprinzătoare și întoarceri nebănuite într-un acasă pierdut. Semnează, contribuind la această reconstituire ilustrată (de arhitectul Răzvan Luscov), ca
Pereții amintirilor by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/2434_a_3759]
-
După șocul inițial al discuției cu ei, atât de necesar ca să depășesc starea de pasivitate și timiditate stângace în relația cu scrisul, cartea și-a găsit natural formula ei. Odată ce curentul a fost pus în mișcare, am căpătat curaj. Uneori, mărturisirile mele stimulate de întrebările lor alternează cu un dialog în trei, pe care sper ca cititorul să-l găsească revelator pentru diverse momente ale formării mele ca regizor, începând cu anii studenției la Institutul de Teatru din București. Le sunt
O biografie by Andrei Serban () [Corola-journal/Journalistic/10649_a_11974]
-
Aceste avataruri dezvăluie un fapt psihologic semnificativ, cu mai multe fațete: proteismul personalității lui N. Steinhardt avea tendința de a se ascunde, pentru că, din pudoare sau din alte cauze, avea ceva de tăinuit. Pare curios pentru un intelectual cu vocația mărturisirii. E iarăși semnificativ că un volum de convorbiri cu Ioan Pintea se intitulează Primejdia mărturisirii (1993), cu un tâlc la care trebuie să luăm aminte. Nu știm foarte multe despre anii tinereții, ai liceului urmat la "Spiru Haret" în 1922-1929
N. Steinhardt îndrăgostit by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/11724_a_13049]