8,226 matches
-
a ridicat cu un gest stîngaci, gata să răstoarne masa, a mugit din gîtlej un "mmm" și l-a prins de umeri pe Popianu. "Bătrîne, bătrîne, ce naiba faci aici, cum ai dat de mine?!" Adjutantul s-a lăsat pupat, Bîlbîie mirosea bine, a lavandă ori a altă chestie pe care ți-o risipesc în cap și pe obraz frizerii de lux. S-a așezat încetișor o dată cu el, era atît de fericit că dăduse peste omul lui, încît l-a apucat brusc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
să nu dai peste cîte o jumătate de broască secționată dintr-o singură lovitură, de-a latul. Experiența lui Schmeltzer părea o scamatorie de bîlci privită din afară, însă pentru ei, școlarii, era unică și fascinantă. Acolo, în laboratorul care mirosea a iod și a formol, priviți din toate părțile de ochii sticloși ai păsăretului împăiat, văzîndu-și chipurile transfigurate, uneori livide în sticla borcanelor, unde pluteau într-un somn definitiv șopîrle și pești, șerpi de baltă știuți și lighioane nemaivăzute de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
ca pe un fel de ,,oaie rătăcită", un trădător (nu era un cuvînt prea aspru!) al nobilității adevărate, se simțea totuși legat cu o mie de fire nevăzute și datorii sacre față de persoana acestuia. Văzuse întîmplător, pe cînd mergea la Miroși, în vizită la Marghiloman, avea un conac de vară în care se retrăsese nu atît din cauza bătrîneții și a suferințelor, cît din pricina uitării care îl acoperise cu totul, chiar dacă trecea agale pe Calea Victoriei, încercînd să răspundă la vreun salut ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
cînd adjutantul, intrînd în casă și văzîndu-l după atîția ani, l-a împuns cu degetul în piept zicîndu-i "scăpași data trecută, prințe, dar să știi că data trecută nu înseamnă și ultima dată". Și cît era de nespălat și nedormit, mirosea îngrozitor a creozot, venise probabil multă vreme cu trenul ori dormise în săli de așteptare, prin Obor ori în Basarab, cît de jalnic era, tot reușise să-l înveselească rîzînd caraghios, arătîndu-și dinții acoperiți cu tartru, de la vinul negru de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
uită la el cu un aer profesional. Curiozitate și nimic mai mult. Și ce-ați făcut, excelență?" Șerban Pangratty închise pentru o clipă ochii, avînd în minte imaginea magaziei slab luminate, cu triumvirii țepeni, cu spaima lui Radul Popianu aproape mirosind, acru, el știa ce înseamnă să împuști un om, era poate singurul om care o mai făcuse, era vechi în meserie, probabil că blestema în gînd și clipa în care i-a trecut prin cap să se împotrivească Comitetului din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
Ce-i facem?! Ce puteam face? Nu vedeam nimic înaintea ochilor dar nici nu-mi dădeam seama că drumul spre care crezusem atâția ani că aveam dreptul să pornesc este închis acum pentru mine. - Și daca ne ducem noi la Miroși? zise tata cu un glas din care înțelesei că ezitase îndelung până să-mi spună acest trist lucru. La Miroși era o școală numită "de arte și meseni", cu o durată de patru ani, învățai în ea tâmplărie, tinichigerie, croitorie
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
care crezusem atâția ani că aveam dreptul să pornesc este închis acum pentru mine. - Și daca ne ducem noi la Miroși? zise tata cu un glas din care înțelesei că ezitase îndelung până să-mi spună acest trist lucru. La Miroși era o școală numită "de arte și meseni", cu o durată de patru ani, învățai în ea tâmplărie, tinichigerie, croitorie, cizmărie, fierărie (da, fierărie, să faci roți, potcoave, să dai zimți la seceriv să ascuți cazmale și otice, să faci
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
cărți! Se informase, deci, din timp, prevăzând ceea ce avea să se întîmple la Cîmpu-Lung, sau auzise toate astea din întîmplare și socotea acum că acest drum era totuși mai bun decât întoarcerea acasă? I-am răspuns să mergem și la Miroși, gândind în același timp că o să văd eu ce-o să fac pe urmă la anu, deși îmi dădeam seama că voi avea atunci șaisprezece ani și ce liceu sau școală normală m-ar fi putut primi atât de tîrziu? Aveam
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
gândirea noastră să nu slăbească deloc și să nu ocolească nimic, să bată cu degetul chiar și într-un gard. Dincolo de el s-ar putea să se găsească un om care să fie tocmai cel care îți trebuie. Aflarăm la Miroși îndată ce sosirăm că înscrierile nu s-au încheiat și că a doua zi chiar începeau examenele. Hotărârăm să nu ne ducem acasă, deși satul nostru era la câțiva kilometri. Trebuia să facem o cerere și să predăm actele și intrarăm
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
dai bani de tren! Ia vin încoace, Marinică! Și mă luă de braț și mă duse mai încolo, zicând că are să-mi spună ceva secret. Îmi șopti: - Bine că n-ai intrat la examene la Cîmpu-Lung. Examenul de-aici de la Miroși n-a fost greu și cu toate astea abia ai luat șapte la matematică și opt la română, iar la oral șapte. Ți-am văzut notele. Sunt rele. Șapte e nota de admitere, dar pentru bursă aveai nevoie de nouă
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
-i dea ceva. Nu mi-era gândul la viața lui, ci la a mea. Abia am observat cum a cucerit în câteva ceasuri o elevă în tren. Ulterior am aflat că avea două neveste, una la București, și alta la Miroși, cu copii și o mulțime de alți copii prin toată țara și că era totuși institutor, și din când în când profesor suplinitor la liceul "Mihai Viteazul". I-am scris mai pe urmă din dorința de a avea un mentor
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
picioarele. A doua zi spre prânz s-a afișat în hol lista celor reușiți la examenul de bursă. Eram în capul ei, pe toată școala, cu media generală zece. M-am îndepărtat nedumerit: atunci de ce ieșise așa de prost la Miroși? Fuseseră acolo examenele mai grele? Și dacă și la Cîmpu-Lung aș fi ieșit ca aici? Mai poate cineva să spună că n-ar fi fost tot așa!? Și în minte îmi veni, o dată cu un surâs și înainte ca toate acestea
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
Mai poate cineva să spună că n-ar fi fost tot așa!? Și în minte îmi veni, o dată cu un surâs și înainte ca toate acestea să rămână definitiv în urmă, o scenă care se petrecuse acolo în curtea școlii din Miroși. Câțiva din cei vechi ieșiră afară din ateliere să-i vadă și să stea de vorbă cu cei noi. Că de pe unde sunteți, c-o fi, c-o păți. În acest timp un domn corect îmbrăcat, dar nu prea îngrijit
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
îmi povestise viața lui plină de trădări... copii împrăștiați pe ici pe colo... trăia simultan cu mai multe femei (chiar la București avea una cu care făcuse doi copii și pe cea mai tânără, eroina în cauză, o ținea la Miroși, la librărie). Mă întrebam unde stătuse ea la București când mă vizitase la școală... îi făcuse și ei un copil... Falsul librar era cuzist; casa lui era înconjurată de zvastici în relief, colorate, iar pe unul din fii îl botezase
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
ea la București când mă vizitase la școală... îi făcuse și ei un copil... Falsul librar era cuzist; casa lui era înconjurată de zvastici în relief, colorate, iar pe unul din fii îl botezase Hitler. În septembrie îl vizitasem la Miroși. Avea aerul că a venit la putere, era euforic, vorbea de înnoirea neamului; nu purta totuși cămașă verde și la întrebarea mea dacă e legionar, s-a ferit să-mi răspundă. Este, este, mi-a șoptit soția lui cu un
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
într-o duminică, e foarte sensibil, îi face rău această amintire". Și nici ea nu vrusese să-mi spună. Cultiva misterul în jurul ei și al familiei din care provenea, de pe undeva din Moldova și nici cum ajunsese ea, tocmai în Miroși, sub forța de a-tracție a bărbatului pe care îmi sugera că îl ura, dar pe care nu-l părăsea... Am lăsat lacul și am luat-o spre Vatra luminoasă. Taina în care era învăluită viața fratelui orb și a sorei
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
cu el. Cum el era profesor acolo la Vatra luminoasă, și câștiga, ea vroia să-l scoată din acea casă (sinistră pentru cine nu era orb) și să-l aducă la ea... Într-adevăr pe coridoare și chiar în odăi mirosea parcă a orbi, un miros straniu, de ciment umed și murdar, deși murdar nu era, de ceva nespălat și rânced. Culorile erau întunecate peste tot, deși grija de casă o aveau văzători angajați, care ar li putut pune o culoare
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
mea cu Dostoievski. Ceva misterios însă mi se sugera și asta era nou pentru mine. Mizerabilii pe care îi citisem în ultima mea vacanță la țară (mă trimisese după această carte, undeva într-o comună la treizeci de kilometri de Miroși, soția falsului librar, călătorie miraculoasă pe care am făcut-o pe jos, străbătând satele ca un pelerin) era o traducere completă și îmi domina toate lecturile mele de atunci. Carte puternică, cu un suflu grandios pe care recitind-o mai
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
ales o cățea pe care o hrăneau toți, se îngrășase și toată ziua lătra trecând de la o vilă la alta... Heam, heam, heam... Radu Boureanu era foarte grijuliu cu ea, îi dădea oase, o mângâia... Aruncam în ei cu pietroaie... Mirosind miloșii în jurul vilei-cantină, veniseră cu duiumul, flocoși și poltroni, nu fugeau când îi goneam, știau că alții îi protejează. Se uitau urât la mine, ce-ai domnule cu ei?... Că nu iubesc animalele... îmi aminteam animalele... Bisisica... câinii la noi
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
dreapta, în paltonul meu ale cărei pulpane fluturau împinse de genunchii care se ridicau repede în mers. Îmi cunoșteam acest mers care parcă mă târa, înainte, unde-o fi, pe marginea pădurilor, a satului, a loturilor cu miriști pustii, de la Miroși la Siliștea, noaptea pe întuneric, dimineața lovindu-mă de tijele de floarea-soarelui, călcând în dovlecii de prin porumburi... Ajunsei într-o piață cu statuie. Piața era plina de coloane de indivizi în căciuli țărănești, dar și în șepci de elevi
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
se termina, paginile intrau la calandrare și rotativa intra în funcțiune. Formidabilă această rotativă, cum vuia, și din burta ei, după ce primea paginile sub formă de sul de plumb, țâșnea ziarul proaspăt în fiecare secundă Timpul, Timpul, cu titlul roșu, mirosind puternic a cerneală. Toată lumea care îl făcuse se afla adesea acolo și plecam toți cu el în buzunar, după ce îl răsfoiam să nu fi scăpat ceva... Se întîmpla rar de tot, totuși se întîmpla, uneori ne veneau cenzuri întîrziate: se
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
acel lucru la care vroiam să ajung la sfârșitul primului paragraf și la care n-am ajuns pentru că m-am luat cu vorba. Și anume, gaura din zidul unei camere de la demisolul unei clădiri. De acolo Andreas aude muzică și miroase parfumul lumii de dincolo. Care lume nu știu exact a ce miroase, nici Andreas nu cred că știe, nici trecătorii care se opresc să adulmece la geam, dar care sigur miroase a adevărat și a viață reală. Miroase însă în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
la care n-am ajuns pentru că m-am luat cu vorba. Și anume, gaura din zidul unei camere de la demisolul unei clădiri. De acolo Andreas aude muzică și miroase parfumul lumii de dincolo. Care lume nu știu exact a ce miroase, nici Andreas nu cred că știe, nici trecătorii care se opresc să adulmece la geam, dar care sigur miroase a adevărat și a viață reală. Miroase însă în ton cu culoarea mieroasă pe care Andreas o poate vedea pentru o
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
demisolul unei clădiri. De acolo Andreas aude muzică și miroase parfumul lumii de dincolo. Care lume nu știu exact a ce miroase, nici Andreas nu cred că știe, nici trecătorii care se opresc să adulmece la geam, dar care sigur miroase a adevărat și a viață reală. Miroase însă în ton cu culoarea mieroasă pe care Andreas o poate vedea pentru o secundă prin spărtura pe care cu greu a făcut-o în zid, înainte de a fi tras afară de polițiștii sanitari
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
muzică și miroase parfumul lumii de dincolo. Care lume nu știu exact a ce miroase, nici Andreas nu cred că știe, nici trecătorii care se opresc să adulmece la geam, dar care sigur miroase a adevărat și a viață reală. Miroase însă în ton cu culoarea mieroasă pe care Andreas o poate vedea pentru o secundă prin spărtura pe care cu greu a făcut-o în zid, înainte de a fi tras afară de polițiștii sanitari, care pun ordine în spleenurile deranjate (și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]