7,756 matches
-
VANIA (fioros): Trebuie să poată!!! NORA:(speriată): De ce? VANIA: Pentru că altfel, mă-nțelegi... NORA: Niciodată n-ai vorbit așa. Astea nu-s vorbele tale! Ce-ai pățit? VANIA (se dezmeticește): Da... Ai dreptate... Semn că fiecare dramaturg pe limba lui piere, dar renaște pe a altora, și observația poate fi luată în serios. La rîndul lui, Caragiale însuși își trimite reprezentanții: prefectul ținutului este Tipătescu, la brațul iubitei sale Zoe, cei doi urmînd o căsnicie liniștită după ce aflăm că apriga femeie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
mă rup în figuri! Să-mi arăt limba spurcată, sarcastică și batjocoritoare! Și, după meci, o să pierd masa festivă de Ziua Recunoștinței pregătită de maică-mea, descendenta asta pistruiată și roșcovană a unor evrei polonezi! Ah, ce-o să le mai piară sângele din obraji, ce liniște de moarte o să se aștearnă când o să ridice copanul uriaș și-o să strige „Poftim! Ghici pentru cine-i!“, iar Ghici-Cine se dovedește a fi un dezertor! De ce am dezertat din familie? Poate că, așezați la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
vezi? Că taică-tău are un stadion-wagon cu carcasă de lemn? Ce mare brânză ai realizat la viața ta, păpușă, cu râtul ăla al tău de Doris Day? Din fericire, indignarea m-a năucit atât de tare, încât mi-a pierit graiul. Cum era să mă simt rănit într-un punct unde nici măcar nu eram vulnerabil? Ce ne păsa, mie și lui Kay, de, unu, bani și, doi, religie? Filosoful nostru preferat era Bertrand Russell. Religia noastră era religia lui Dylan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
de iubitor. Le era atât de bine împreună - un cuplu foarte fericit. Aveau acum o fetiță. Lotti născuse la PARIS gemeni, dar celălalt copil murise câteva ore mai târziu din cauza unor probleme de respirație. Lotti suferise îngrozitor. Devenise tristă, îi pierise zâmbetul și trăia cu sentimentul că au fost păcăliți. Treptat însă, cu ajutorul lui Richard, ea redevenise ființa blândă și iubitoare. Fetița, o frumusețe, le-a captat întreaga atenție. O țineau în brațe, o hrăneau, o sărutau. Uneori Lotti era copleșită
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93396]
-
ca un animal de povară gâtuit în jugul lui și deja n-ai mai fi în stare să-ți spui că, uite, muncesc, da’ știu pentru ce, mă descurc și le descurc și pe prietenele mele, și deja ți-au pierit cheful și curajul. Uită-te la Roșioara, bunăoară. Ei, cine să-i fi ținut treze curajul și cheful? Ba tocmai că într-o vreme Mirela încercase s-o ajute, luând-o la cantină și punându-și obrazul pentru ea la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
disperarea, osteneala, care atrag după sine îndoiala... Amâna pentru marțea viitoare, când revenea pe poziție hărțuindu-i pe nemernici, iarăși vrednici de milă pentru atâtea și atâtea crime care se vor întoarce înzecit asupra lor, maestre, pe limba lor vor pieri, limba lor păcătoasă, mincinoasă și smintitoare a întors pe dos mațele românilor și le-a-ntunecat mintea și sufletul, drept pentru care, de astă dată, nu-și mai punea vreo nădejde în mânia ori, în înțelepciunea poporului, neamul ăsta de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
pneumonii la care se adăugaseră și ravagiile dizenteriei, era clar pentru toată lumea că nu va putea supraviețui luptelor. Oricum, efortul lui se dovedise zadarnic. Îl scăpase din "fabrica morții" de pe linia întâi, doar ca să afle câteva săptămâni mai târziu că pierise la Hamburg, într-un bombardament aerian. Nu te voi întreba despre cauzele acestui comportament. Sincer să fiu, nici nu mă interesează. În ceea ce mă privește, sunt foarte satisfăcut că un combatant cu experiența bogată a frontului a fost detașat aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
oprindu-se în trunchiul unui copac. Se uită și vede o bucată de schijă cu dinți tăioși. Vreo doi din plutonul lui alunecă si se rostogolesc pe pantele abrupte ale muntelui. Disperați, încearcă să se prindă de cioturi și copaci. Pier, plonjând drept în prăpastie. Înainte! Pas alergător! urlă Marius cu voce răgușită. Pornește în fugă către culme, luând-o de-a curmezișul peste lespezile colțuroase, verzi-cenușii, apoi în sus, către creastă. Numai așa pot ieși de sub focul violent. Ajung aproape de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Pe de altă parte, părea destul de entuziast să mă ajute, mai ales că nu aveam atâția bani pentru echipament, transport și cazare. - Vă voi spune adevărul, am început. L-am cunoscut îndeaproape pe căpitanul de pe KM 103. Știu cum a pierit el și vasul lui. Mai știu că era austriac, îl chema Ludwig Adler și era intermediarul dintre Führer și un bijutier din Rio de Janeiro. I-am turnat o romanță cu mistere și pauze, cu un „se pare” bine plasat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
unde curățenia e sugerată prin sclipirile obiectelor. Scaunele ridicate pe mese aveau vârfurile picioarelor lustruite, ficușii se legănau unduitor, bucătăria era imaculată. Am simțat deodată că toată încrâncenarea pe care o acumulasem în mine de atâta timp se topește și piere. Am fost așa mulțumit, că am uitat să-l raportez pe Răzvan. Nu mă mai interesa nici măcar dacă colegilor le e ciudă sau nu. În definitiv, e obositor să urăști, iar în ziua asta trebuia să iau o pauză și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
spătarul scaunului. În mare parte, colegii de la facultatea mea erau entuziasmați de acest domeniu, dar era un entuziasm similar cu acela care-i cuprinde pe majoritatea chibiților în fața cuiva care desenează: dacă li se pune un creion în mână le piere absolut orice voință. Și totuși, nu-și dădeau seama cât de simplă și de frumoasă era Sociologia Spațială. Era cel puțin descumpănitor. - Nu-i ăsta filonul de aur al viitorului, spuse Mama Mare. Dădu fumul afară cu o răsuflare lungă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
spuneau ieri că Mallami a murit în timpul raidului feminist, azi că e teafăr și l-a omorât pe Jo, iar mâine Jo va învia și o va ucide pe Carol. Oamenii cred că dacă vreunul din acești lideri carismatici va pieri cu adevărat, războiul se va sfârși fiindcă trupele rămase fără conducător s-ar dezagrega. Nu e corect să se dea crezare acestor supoziții, care, oricât de bine ar fi argumentate, mai ales de către fermierii așa zis neutri, nu sunt altceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
că s-a terminat. Dar, așa cum a spus și Mallami, odată și odată tot trebuie să se sfârșească. E cu desăvârșire imposibil ca luptele să nu înceteze, fie și numai din pricina lipsei de resurse umane. Poate că luptătorii antrenați vor pieri până la unul, poate că fermierii pașnici vor pune și ei mâna pe arme și se vor nimici complet - însă e un scenariu prea pesimist. Cel mai probabil vor părăsi orașul din pricina distrugerilor cauzate. Operațiunea lui Yaman Jo, prin care se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
proiectil special care a explodat în mijlocul fabricii și a provocat un incendiu devastator, cu neputință de oprit. Focul a mistuit toată construcția metalică, făcând-o să se îndoaie, să pârâie, să crape. Apoi rezervoarele au explodat, și uite așa a pierit a doua sursă de venit din Whipie. A mai rămas una pe dealul Forsythe, controlată de Frank Sun. Era cea mai bine păzită din cele trei fabrici, înțesată de mitraliere, mine și soldați. Un om inteligent ca Sun a observat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
la strigătele de identificare ale camarazilor. După cinci minute, curtea redeveni vizibilă. Abia acum se putu observa carnajul la care mercenarii lui Frank se supuseseră singuri. Pe lângă pierderea și avarierea mitralierelor principale, ceea ce lăsa baza complet expusă unui eventual atac, pieriseră jumătate din cei din curte și fuseseră distruse camioanele de aprovizionare. Mărimea pagubelor dădea de bănuit că cineva declanșase la un moment dat chiar niște grenade, în disperarea de a-l opri pe Fitz. - Unde e? răcni Frank în culmea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
câine turbat. Dacă într-o bună dimineață oamenii ar începe să-și poată citi gândurile unul altuia, toți ar umplea pădurile și văgăunile neumblate, pitindu-se fiecare în câte o ascunzătoare nebănuită. Societatea s-ar desființa și rasa omenească ar pieri în curând. Femeile caste, din lipsă de temperament, au mai puțin dezvoltată pudoarea corpului, din cauza ecoului slab pe care-l trimite în conștiința lor feminitatea lor redusă. Se poate spune că literatura, care aproape în întregime nu-i decât zugrăvirea
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
spațiul sideral, De mii de ani aceleași frământări eterne În necuprins și-n clipele prea terne. Doar c-am pierdut de-atunci un Paradis, Tărâm ce l-am păstrat prea mult în vis. Și fiecare Eden împovărat de așteptări neîmplinite Pierit-a-nvins de diabolice ispite.
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93379]
-
Dumnezeu mama, unica ființă care nu se mai aseamănă cu nimic în lume și este atât de dragă copiilor ajunși maturi, nu știu. Ideea de mamă rămâne acolo, într-un colțișor de minte și într-unul din suflet care nu piere niciodată, indiferent câte mari iubiri ne întâmpină în viață. Prima și ultima mare iubire a cuiva este mama, pentru toată viața. Marea iubire din adolescență, atunci când întâlnim pentru prima dată femeia ideală, aceasta nu este decât o umbră față de iubirea
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
timpuriu, aerul se încingea până la sufocare, izuri și alte mirosuri urâte pluteau prin aer, apoi sângele răniților veniți de pe front, care ieșea prin bandajele albe, restricții la alimente, încetul cu încetul, uraganul de foc se ivea în zare, făcând să piară tot ce-i viață pe pământ. Apoi au urmat trupele germane și române în retragere, mărșăluind pe șoseaua care ducea spre centrul orașului. Noi, copiii, ne urcam pe poarta cea mare de la stradă și ne zgâiam la această oștire, câte
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
locatarul își mănâncă ficații, cu mobila în mijlocul casei, acoperită cu folii de polietilenă, călcând în picioare molozul și încărcându-și plămânii cu praf. Contabilii vorbesc, de obicei, în toiul balanțelor trimestriale de verificare și a bilanțului anual, când își scot pieri albi pentru că nu le iese trei bani; Generalul vorbește la un examen de grad când, la o temă de tactică militară, mută artileria pe locul infanteriei și infanteria aiurea, pe undeva, pe un loc descoperit, foarte la îndemâna inamicului (sau invers
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
sufletul fiecărui om să caute de-a lungul celor 7 vieți acel crâmpei de Rai pierdut. Iar dacă la sfârșitul celor 7 vieți sufletul său nu ajunge la cel de al 7-lea nivel al cunoașterii atunci sufletul său va pieri și astfel va pieri câte un crâmpei din lume și din Sufletul Universal! POVESTITORUL: Și pentru că Adam a ascultat cuvântul lui Dumnezeu muncind pământul toată viața și s-a străduit să facă fapte bune, ajutându-i pe oamenii săraci (Adam
Sceneta "Sensul vie?ii" by Claudia Furtun? () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83571_a_84896]
-
caute de-a lungul celor 7 vieți acel crâmpei de Rai pierdut. Iar dacă la sfârșitul celor 7 vieți sufletul său nu ajunge la cel de al 7-lea nivel al cunoașterii atunci sufletul său va pieri și astfel va pieri câte un crâmpei din lume și din Sufletul Universal! POVESTITORUL: Și pentru că Adam a ascultat cuvântul lui Dumnezeu muncind pământul toată viața și s-a străduit să facă fapte bune, ajutându-i pe oamenii săraci (Adam îi dă un coș
Sceneta "Sensul vie?ii" by Claudia Furtun? () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83571_a_84896]
-
nu-și va găsi liniștea și va fi chinuit în Iad în vecii vecilor! Și acest lucru nu te va afecta numai pe dumneata, ci întreg Universul, pentru că sufletul dumitale este parte din Sufletul lui Dumnezeu! Murind sufletul dumitale, va pieri și o parte din sufletul lui Dumnezeu! (se mai gândește puțin) Dar mai puteți face ceva: pentru a vă îndrepta greșeala trebuie să-l convingeți pe Mefisto să renunțe la contract! FAUST: Voi încerca, dar cred că va fi imposibil
Sceneta "Sensul vie?ii" by Claudia Furtun? () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83571_a_84896]
-
cu ochi căprui, mari și o nuia în mână, un băiețel cârlionțat se uita la oameni. - A cui îi bâătu’ ! întrebă Hortolomei. - A Mariței, a cui să fie ! - De ce-ai lăsat-o, măi, în trifoi ? Nu vezi că-ți piere vita ? Ochii copilului se făcură mari și tăcuți. Nu înțelegea. între timp, de la alte vite, se apropie un băiat subțirel și nalt, cu opinci late de gumă. Avea o față mică, delicată, de fată, cu spumă neagră de mustăcioară și
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
spumă neagră de mustăcioară și ochi limpezi, prostuți. - Tu de-a cui ești, măi ? Băiatul vorbi gros : - De-a lui Dumitru Ciursă. - Ia trage o fugă până la Costan și adă două căldări. Să-ți deie și-un țol, că-i piere vita copchilului istuia. Băiatul lui Dumitru Ciursă se supuse. între timp bătrânul își dezlegă cureaua. Făcând căluș, băgă un capăt gros de băț în botul vitei care se împotrivea : din bot duhni o putoare acră. Baba făcuse un șumuiog de
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]