11,108 matches
-
ocupațională cosmopolită este formată, cel puțin potențial, de toți membrii ocupației respective. 8.1. Ghildele În limbile germanice, termenul ghildă, scris "gild", însemna la origine "fraternitățile tinerilor războinici practicând cultul eroilor" (Black, 1984: 3), iar apoi orice grup legat prin ritualuri și prietenie, oferind ajutor reciproc membrilor pe baza taxei de intrare (geld). În primul său uz cunoscut, undeva înainte de anul 450 d. Hr., termenul ghildă semnifica o masă rituală legată de sacrificiile religioase. Aceasta era acompaniată de libațiuni religioase și
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
face uneori chiar diferența între supraviețuire și dispariție. Acest ajutor este însă condiționat de plierea pe reglementările acceptate colectiv. Atitudinea antisocială echivalează cu excluderea din acest circuit. Tot în societățile primitive fără stat, ostracizarea și excomunicarea în sensul excluderii de la ritualuri joacă un rol important. Oricare ar fi combinarea posibilă a acestor trei maniere de exercitare a controlului social, mecanismul este același și privește reducerea accesului la beneficiile date de participarea la diferite aspecte ale interacțiunii sociale. Ca o a patra
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
apud. Popovici, 1935: 7). Heliade nu putea concepe geniul sustras acțiunii concrete, făuririi proiectelor menite să aducă schimbări fericite (n ordinea socială. Trecerea (ntr-o nouă etapă, construirea unei lumi noi necesita, pentru a putea fi o victorie deplină, echivalentul unui ritual de trecere, o purificare, o (ndepărtare de vechile practici. Pentru Heliade, sensul termenilor revoluție ș( evoluție este același, el utiliz(ndu-l pe cel dint(i pentru a-l desemna (n fapt pe celălat. Procesul constant de transformare pe care (l
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
era așezat în mormânt unde nimeni nu îl vedea pentru ca vraja sa să‑și poată face efectul și să ajute sufletul să rămână viu în această imagine. Egiptenii îl numeau uneori pe sculptor cel care menține în viață. Inițial, aceste ritualuri erau rezervate rege‑ lui dar nobilii de la curte au avut curând și ei mormintele lor mai modeste, 90 Cf. E. GomBriCh, o.c., 57‑58. CaP. i. arTa CreșTină: imaginea și iCoana 47 dispuse în mod regulat în jurul piramidei regale
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
tim‑ pului profan poate fi oprită periodic prin inserția timpului sacru manifestat în rituri, iar suma revelațiilor primordiale este constituită din mituri care poves‑ tesc istoria sacră 50. Reprezentarea oricărei istorii sacre se desfășoară de obi‑ cei sub forma unui ritual, un ceremonial derivat din tradiții vechi religioase care se desfășoară după anumite reguli într‑un cadru solemn cu un anumit caracter de spectaculozitate. Însă nimeni nu este mai mult ca un artist gata să‑și recunoască limita și să‑și
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
la acțiuni de cooperare. Astfel de activități necesită o supraveghere atentă, în special în primele zile, dar această stratagemă poate să întărească armistițiul. O altă caracteristică a comportamentului de grup la acest nivel de vârstă este tendința de a crea ritualuri de inițiere. De asemenea, pot apărea chiar activități ilegale, din dorința de a riposta surselor de autoritate, vinovate Ă în ochii elevilor Ă că au creat atât de multe restricții. R.L. Selman (1976) a studiat dezvoltarea raționamentului interpersonal la copii
[Corola-publishinghouse/Science/2106_a_3431]
-
jocurilor dintre tineri, fără amestecul animalelor mature. La populații umane primitive, în afara jocului copiilor, se observă o permanentă interacțiune între adulți și cei mici: copiii stau împreună cu adulții, dansează împreună, participă la mici vânători, cântă, ascultă povești, participă la unele ritualuri. Nu există însă o activitate „de predare” desprinsă de viața obișnuită. În societățile civilizate apare școala și predarea bazată în mod fundamental pe vorbire. Faptul de a scoate învățarea „din contextul acțiunii imediate” și a o transforma într-un act
[Corola-publishinghouse/Science/2106_a_3431]
-
artei, din tradițiile și specificul fiecărui popor și despre interculturalitate. Indiferent dacă părinții vor sau nu să transmită elevului valorile și credințele lor, el va absorbi o parte din ele prin simplu fapt că trăiește împreună cu ei și participă la ritualurile și tradițiile familiei. Astfel, el își va însuși semnificația acestora și va urma modelele de viață cu care intră în contact. Părinții nu ar trebui să impună copilului opiniile personale, ci ar trebui să îi prezinte credințele personale într-un
Familia şi şcoala în parteneriat pentru o educaţie de calitate by Mihaela Băsu, Angela Sava, Doina Helene Partenie, Adriana Petrovici () [Corola-publishinghouse/Science/1283_a_1956]
-
de "ocupare"a spațiului: imobile "etalate" în desfășurarea de camere comunicante, săli de primire, saloane, încăperi intime, alcovuri, străzi, locuri publice, muzee, conglomerate citadine. Orașul apare în literatura realistă ca un "actant colectiv, locul unde se pun în scenă numeroase ritualuri procesionare, purtătoare de semne, de iconuri sau embleme politice (...), locul unor cicluri succesive de expoziție"(6). Tradiția prozei imprimă relației spațiu-personaj însemnătatea bine știută, fundamentată pe motivația în cod realist. Natura metonimică se relevă cu deosebire, atunci cînd mediul / habitatul
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
cu piatră, "zugrăvite", templele așijderea. Obsesia textului rămîne opoziția în afară / înăuntru, justificată de atîtea puncte de trecere și porți păzite. Detalii în mișcare, numărul personajelor, configurația grupului, culorile, armonia sau persistența cromatică se notează, cum în această descriere a ritualului: "Înaintea vanului, pe două rînduri, mergeau șapte oameni purtînd șapte steaguri mici galbene. În spatele lor, venea călare un om care ducea în cîrcă scrisoarea hanului, înfășurată în galben. Deasupra capului celui care o purta și deasupra scrisorii împărătești, un alt
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
putem spune deja, împreună: solul (Milescu scrie despre el însuși la persoana a III-a) și askaniama (Ma La). Intrate în narațiune, le ascultăm certîndu-se, înregistrînd victorii diplomatice în chestiuni minore, aparent ridicole, dar care țin de importanța (și presiunea) ritualului. Survin episoade insolite, precum pierderea cailor în stepă, transformarea înalților dregători în căutători de perle (mai înainte, "askaniama spusese solului că uneori găseau mărgăritare care luminează noaptea"), întîlnirea cu idolii de piatră ("Unul era îmbrăcat ca un filosof, celălalt ca
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
vederea, în lectura-uitare: lectura comună, de...superficie. Detaliile recompun, în descrierea transmisă cititorului, imaginea rarefiată a întregului, pierdută întrucîtva la citirea globală. Cîte "amănunte" între care cititorul atent poate "stabili raporturi", cum ar spune un narator camilpetrescian! Criticul efectuează un ritual de recitire, găsind, cu perspicacitate, "desenul de covor" (uneori, nici scriitorului nu-i este dat să-l privească în lumină, ne reamintește Nicolae Manolescu). Alteori, recitirea este mult mai simplă decît forma de rescriere amintită mai sus, caz în care
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
nu dovedește nimic, tortura provine din îndoială, din epuizarea psihică pe drumul presupunerilor. O tiranie a "posibilităților închipuite" pare a lega finalul (misterios) al Irinei de romanul următor, al Ioanei. Desfăcut din îmbrățișarea castă a Ioanei, bărbatul se pregătește pentru ritualul său insomniac. "Vechile scene" ale vieții celor doi, imaginile unui trecut apăsător, descoperite cu voință, procură naratorului sentimentul coincidenței sensibile a celor două euri temporale distincte, suprapunere reflectată oarecum paradoxal, cu deplină luciditate. Ferit de "emoțiile prezentului", decantat interior și
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
bătrîn m-aș gîndi la întîmplări vechi, cu melancolie, dar fără zbucium" s.n.(1) Ca și cînd n-ar fi viața-mi..., topos eminescian strecurat o dată cu...titlul poemului. Golul de viață dimprejur, cerc necesar introspecției, apare ca impus de un ritual. Proustian, s-ar spune, aducînd cu retragerea între pereții ce opresc tumultul zgomotos al cotidianului, ai camerei căptușite cu plută. Aventura nocturnă a scrisului lui Marcel, chiar dacă doar vag ancorată intertextual în romanul holbanian, este un "tipar" de neșters. Cercetarea
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
cu toate că s-ar fi putut să aleg o altă scenă și să degajez tot atîtea vibrații, căci viața între noi n-a fost niciodată banală, și chiar clipele de plictiseală au avut un sens." Actul rememorării scenei, prezent cu tot ritualul înfățișat și îndeplinind o certă funcție metatextuală, act recuperator în ordinea temporală, are două concurente narative: pe de o parte, scena în sine (reprodusă ca joc de replici, "obiective" și imaginate, reconstruite de narator; pretext, de asemenea, pentru considerații laterale
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
la serviciu. Dar, ajuns în fața intrării în întreprinderea unde lucra, este uimit de faptul că nu se află nimeni acolo și se uită la ceas; era ora două dimineața. Crezând că a auzit deșteptătorul, pilotul său automat a declanșat toate „ritualurile” trezitului! Așadar, corpul are o memorie, corelând senzațiile cu răspunsuri motorii. Totuși, trebuie să menționăm că aceste deprinderi senzorio-motorii necesită un timp considerabil, uneori chiar mii de ore; este cazul șofatului, al cântatului la un instrument muzical sau al practicării
[Corola-publishinghouse/Science/1974_a_3299]
-
sub toate aspectele ei, într-un spațiu anume. Ea reprezintă muzică, literatură, dans, teatru, film, expoziții, muzee, televiziune, presa zilnică, idei despre lume, timp, spațiu, relații interpersonale, loisir, shopping, instituții de educație, sănătate, cult, istorie, morală, atitudine față de natură, tradiție, ritualuri, credințe, obiceiuri gastronomice, modă, valori în general. Cultura este „memoria durabilă” specifică unei comunități, valorile materiale și spirituale, ceea ce se transmite urmașilor care, fără a fi pietrificată, inertă, se poate îmbogăți pe parcursul timpului, remarcându-se unele elemente noi sau dispărând
?Cultura surzilor? ? repere conceptuale by Mariana P?rc?l?bescu () [Corola-publishinghouse/Science/84061_a_85386]
-
au apărut. Cultura reprezintă de fapt o moștenire care este transmisă de la o generație la alta cu ajutorul unor anumite „coduri” de comunicare cum ar fi gesturile, cuvintele rostite sau scrise, artele, mass media (presa, radioul, televiziunea), media interactivă (telefonul), ritualurile și instituțiile prin care acest lucru se realizează. Cultură în sensul arătat mai sus pot avea toate acele comunități care prezintă o identitate proprie și au la bază un capital ideatic cu obiective comune și legături interpersonale durabile. Dacă din
?Cultura surzilor? ? repere conceptuale by Mariana P?rc?l?bescu () [Corola-publishinghouse/Science/84061_a_85386]
-
să fie prezent și mulți copii instituționalizați care proveneau din vechiul regim au primit Sfânta Taină a Botezului, fiind încreștinați, devenind membri ai Bisericii. După anul 1997, prezența preotului în instituția DGASPC nu mai este doar una simplificată prin împlinirea ritualului de încreștinare. Legislația românească în privința desfășurării activității de asistență socială pe teritoriul țării noastre ia în calcul și Biserica. Acest aspect l-am prezentat mai pe larg în primul capitol al acestei lucrări. Spre a întări cele menționate anterior, am
Biserica şi asistenţa socială din România by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/899_a_2407]
-
conștiente a leadership-ului totalitar, care intenționează să mențină puterea, controlînd gradul de deschidere al regimului. În al doilea rînd, poate să apară dintr-o decădere inexorabilă a componentelor totalitare: o ideologie care se golește, o mobilizare care devine un simplu ritual birocratic, apariția de forme de rezistență față de partid sau a unor insule de o relativă autonomie, învechirea leadership-ului. În fine, post-totalitarismul poate fi rezultatul unei cuceriri sociale realizate de grupuri cărora, din diverse motive, a trebuit să li se recunoască
Curs de ştiinţă politică by Gianfranco Pasquino [Corola-publishinghouse/Science/941_a_2449]
-
sacră. Aceeași geometrie sacră avea să lase urme în alte culturi, precum în cea a hindusă, în cea a Greciei antice, în arhitectura gotică a bisericilor și catedralelor europene, în picturile lui Leonardo Da Vinci, fiind folosită chiar și în ritualurile masonice. Simbolul masonic este format dintr-un echer și un compas, singurele instrumente necesare în geometria sacră. Ce știau anticii și de ce considerau geometria ca fiind știința sacră cu ajutorul căreia „Arhitectul Universului” își structura creația ? Să revenim puțin în actualitate
Conexiuni by Florin-Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/667_a_1016]
-
depuse tot în osuarul de la Mausoleu, după cum ne-au declarat martorii acelor vremuri. Cei 7 germani au fost înhumați în latura de nord a Mausoleului, mormintele fiind deranjate în urma construcțiilor funerare contemporane de aici. Se pare că proprietarii au urmat ritualul ortodox de reînhumare a osemintelor, punându-le în saci de pânză și stropindu-le cu o gură de apaos. Cu oarecare întârziere, la prefectura din Vaslui începuseră să sosească adrese de la Plășile din subordine,care conțineau informațiile cerute de MAI
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
Lupu (46 de ani) din acest oraș, pentru faptul că astăzi, 10 februarie 1942, orele 12,20 a fost prins de gardianul public Munteanu Gheorghe, tăind 2 pui în curtea comunității evreiești de pe strada Ștefan cel Mare, nr. 91, în ritual iudaic pentru evreul Feldman Vigder din acest oraș, str. Gheorghe Lazăr. Puii confiscați s’au înaintat Primăriei Vaslui cu adresa nr. 32.850/ 10 februarie 1942. Rugăm dispuneți cele legale”. Ce-o fi făcut primarul Ion Rășcanu cu mortăciunile hahamului
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
curgătoare. Caloianului i se atribuie rolul de ajutor al Sfântului Ilie. Simbioza dintre elementele păgâne și cele creștine constă în aceea că denumirea obiceiului este luată din calendarul creștin, în timp ce forma și conținutul lui relevă un rit anterior creștinismului. Un ritual de secetă este și Paparuda sau Paparudele, în care se utilizează dansul mimic și măștile fitomorfe, combinate cu elemente de magie homeopatică (udatul cu apă al Paparudelor). Caloianul (păpușa de lut), Cămașa ciumei (momâia de paie îngropată în cămașă de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290104_a_291433]
-
ajunge treptat la convingerea unei transformări corporale. în cadrul tipului obsesivo-fobic sunt relativ frecvent întâlnite comportamente ritualice: de rugăciuni, de păstrare a curățeniei corporale, a perfecționismului, precum și de tip compulsiv: numărarea necontenită a scărilor sau a pietrelor reluată fără încetare, ritualuri conspirative de a asigura reușita la examene, temerile de a nu fi făcut ceea ce era necesar de făcut, frica de murdărie, de a vorbi obscenități, de a comite un act 43 grosolan etc. Depersonalizarea, sentimentele de neândeplinire, analiza raționalizată până la
Particularităţi în debutul schizofreniei : strategii de evaluare şi abordare terapeutică by Andrei Radu () [Corola-publishinghouse/Science/1840_a_92284]