7,387 matches
-
este greu. Voiam să uit toată chestia asta, dar Evona zice că au fost omorâte niște școlărițe. Vreau să fiu de ajutor, zău că vreau, dar mi-e greu. Mi-am aprins o țigară și i-am oferit pachetul. Ea scutură din cap. — Nu te grăbi, Helene, i-am zis. E vorba despre un client? Cineva care a venit pentru un masaj? — Nu va trebui să merg în instanță, nu-i așa? Nu zic nimic dacă asta înseamnă să merg în fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
un pic mai exactă? Ea ridică din umeri: — Da’ cine-oi fi eu, Hermann Göring? Rahat, nu știu ce fel de uniformă era. — Păi, era verde, neagră, maro sau cum? Haide, fato, gândește-te. E important. Trase cu furie din țigară și scutură din cap enervată: — O uniformă veche, ca alea pe care le purtau pe vremuri. — Vrei să zici ca un veteran de război? — Da, ceva de genul ăsta, numai că un pic mai... prusacă. Știți, mustață ceruită, cizme de cavalerist. A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
am spus calm. De-aia ești aici. Ca să ne ajuți la anchetă, cum se zice. Gottfried se ridică repede în picioare, umezindu-și cu limba buza de jos, cu țigara rostogolindu-se pe masă, acolo unde o aruncase. Începu să scuture din cap, fără să se oprească: Nu, nu, nu. Nu, ați arestat pe cine nu trebuie. Nu știu absolut nimic despre asta. Vă rog, trebuie să mă credeți. Sunt nevinovat. Și cum rămâne cu fata aia pe care ai răpit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
îmi luă din mână cartea de identitate și se uită cu atenție la urma aceea: — Da, ar putea. Dar nu văd relevanța. O amprentă concretă ar fi o cu totul altă poveste. Ar răspunde la multe dintre rugăciunile noastre. Am scuturat din cap: — Nu e un răspuns. E o întrebare. De ce s-ar deranja un psihopat să se uite la identitatea victimei sale? Vreau să zic, sângele indică faptul că era, probabil, deja moartă, presupunând că acesta e de la ea. Așa că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
bagaje de la Zoo Bahnhof. Cine e, întreb eu, dar el deja închisese. — Poți să-i descrii vocea? — Aș zice că era o voce educată, domnule. Și obișnuită să dea ordine și ca acestea să fie îndeplinite. Ca de ofițer. Își scutură capul mare: — N-aș putea să vă zic vârsta, totuși. — Vreun accent? — Doar o urmă de accent bavarez. — Ești sigur de asta? — Răposata mea nevastă era din Nürnberg. Sunt sigur. Și cum i-ai descrie tonul? Agitat? Vreun pic tulburat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
își face nevoile în Cancelaria Reich-ului. Câteva ore mai târziu eram înapoi la Zoo Bahnhof, unde Korsch deja distribuise fotografiile înfățișând cufărul întregului personal de la biroul de bagaje lăsate în păstrare. Ei s-au uitat ce s-au uitat, au scuturat din capete și și-au scărpinat bărbiile de grizzly, dar totuși nici unul dintre ei nu și-a putut aduce aminte de cineva care a lăsat cufărul din piele albastră. Cel mai înalt dintre ei, un bărbat purtând cel mai lung
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
se vărsa într-o imensă farfurie de împărtășanie, care era ținută de o oribilă caricatură a unui evreu. — Interesant, nu crezi? zise el. — Streicher publică întotdeauna genul ăsta de prostii, i-am replicat. Nimeni nu le ia în serios. Illmann scutură din cap și își recuperă țigara: Nici nu spun că ar trebui să le ia. Nu cred mai mult în crima rituală decât cred în Adolf Hitler, făcătorul de pace. — Numai că există desenul ăsta, corect? El aprobă din cap
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
institut la orice investigație cu privire la Streicher. Am dat încet din cap. — Îl anchetați pe Streicher? mă întrebă. — Confidențial? — Bineînțeles. — Sincer, nu știu. Deocamdată să zicem doar că sunt curios în legătură cu el. — Vreți să-i cer eu ajutorul doctorului Göring? Am scuturat din cap: — Nu în această fază. Dar mersi de ofertă. O să țin minte. M-am ridicat și m-am dus spre ușă: — Aș pune rămășag că probabil aveți o părere foarte bună despre primul-ministru, el patronând acest institut. Am dreptate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
Se pare că azi-noapte criminalul nostru a fost din nou ocupat, i-am explicat. O altă fată a dispărut în jurul orei la care eu și Korsch ne aflam în bar la Deutscher Hof, furnizându-i lui Streicher un alibi. Martin scutură din cap: — Ar fi fost prea mult să sperați că Streicher ar fi putut să lipsească din Nürnberg în toate zilele care vă interesează, zise el. Dar nu vă dați bătut. S-ar putea, totuși, să reușim să găsim un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
cheamă Sarah Hirsch. Atunci bărbatul a întrebat-o dacă e evreică și când ea i-a spus că da, el pur și simplu a pornit mașina și a plecat fără un cuvânt. — Ți-a dat o descriere? Se strâmbă și scutură din cap: — Era prea speriată ca să zică prea multe. Aveam cu mine doi polițai în uniformă și cred că ei au speriat-o. — Poți să o condamni? A crezut probabil că ai de gând să o arestezi pentru oferire de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
El nu e unul dintre noi. E un nenorocit de spion de-al lui Heydrich. Nu dă nici două cepe degerate pe Kripo. — Eu nu văd așa lucrurile, zise încet Korsch. Așa că, ce zici? Vedem arma aia sau nu? Deubel scutură din cap, zâmbi și clătină dintr-un deget spre mine: — Nu poți dovedi nimic. Absolut nimic. Știi asta, nu-i așa? Mi-am împins scaunul. Trebuia să fiu în picioare ca să spun ceea ce aveam de gând să spun: Așa o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
-ți pot zbura curu’ afară din Kripo. Deubel rânji batjocoritor: — Ești un prostănac, zise el. Și, după ce se uită la Korsch până când respirația lui mirosind a băutură îl obligă pe acesta să se întoarcă, Deubel ieși clătinându-se afară. Korsch scutură din cap: — Nu mi-a plăcut niciodată nemernicul ăsta, zise el, dar nu credeam că e... Își clătină din nou capul. M-am așezat obosit și m-am întins spre sertarul de la birou și spre sticla pe care o păstram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
închis. — Cum erau pălăriile lor? Ca de polițist? — Nu, erau pălării cu borul ascuțit. Mai degrabă ca ale unor ofițeri. Tati a fost ofițer în marină. — Altceva? Insigne, panglici, medalii, trese la guler? Ceva de genu’ ăsta? Ea continuă să scuture din cap. — Bine. Și acum, bărbatul care a vorbit cu tine. Cum arăta? Sarah își strânse buzele și apoi își făcu de lucru cu o șuviță de păr. Aruncă o privire spre tatăl ei: — Mai în vârstă decât șoferul. La
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
de Streicher și amicii lui antisemiți pentru a provoca un pogrom împotriva conducătorilor comunității evreiești din capitală. Sună fantastic, domnule general, numai dacă nu-l cunoști pe Streicher. El se opri și, vârându-și mâinile adânc în buzunarele de la pantaloni, scutură din cap: — Nimic legat de porcul ăla bavarez nu ar putea să mă mai surprindă. Lovi spre un porumbel cu vârful cizmei și rată: — Dar vreau să aud mai multe. — O fată a identificat fotografia lui Streicher ca putând fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
spre Prinz Albrecht Palais. — Fără nici o legătură, zise el în timp ce ne apropiam de propriul său sediu, tocmai am primit o știre importantă care ne afectează pe toți. Britanicii și francezii au semnat un acord la München. Führer-ul a obținut Sudeții. Scutură din cap, minunându-se: — Un miracol, nu-i așa? — Da, într-adevăr, am murmurat eu. — Cum, nu înțelegi? N-o să mai fie război. Cel puțin nu acum. Am zâmbit cu tact: — Da, este cu adevărat o veste bună. Înțelegeam perfect
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
Herr Vogelmann, cel puțin atunci vom putea fi siguri că cineva face tot ce-i stă în putință ca să încerce să o găsească. Nu vreau să fiu nepoliticos, Kommissare, dar așa s-a întâmplat. Am sorbit din cafea și am scuturat din cap: Înțeleg foarte bine, i-am zis. Probabil că și eu aș fi făcut la fel. Doar că îmi doresc ca acest Vogelmann să fi putut să o găsească. Nu se putea să nu-i admiri, m-am gândit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
mulțumim. I-am strâns mâna cu compasiune și apoi am plecat. De la farmacia de jos am cumpărat niște prafuri și am înghițit un plic în mașină. Becker mă privi cu dezgust: — Dumnezeule, nu știu cum de puteți să faceți asta, zise el scuturându-se. — Își face efectul mai repede așa. Iar după cele prin care tocmai am trecut nu pot zice că am băgat de seamă gustul. Urăsc să dau vești proaste. Mi-am trecut limba prin gură ca să scap de restul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
restul de praf. — Deci? Ce crezi despre asta? Mai ai vreo bănuială bazată pe instinct, ca mai înainte? — Da. Se tot uita la ea cu subînțeles. — Așa ai făcut și tu, dacă e să o luăm așa, i-am zis scuturând din cap. Becker rânji larg: — Nu era rea, nu-i așa? Presupun că acum o să-mi povestești și cum ar fi ea la pat, nu-i așa? — Mai mult genu’ dumneavoastră, mă gândesc, domnule. — Zău? Ce te face să spui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
pentru Rolf Vogelmann din luna iulie a acestui an. Mă întrebam doar de ce să mă fi angajat pe mine când ați fi avut mai multe motive să-l fi angajat pe el? Frau Lange clipi în mod deliberat și își scutură capul: — Mă tem că habar n-am. Am ridicat din umeri și mi-am permis un mic zâmbet: — Păi, cum vă zic, doar m-a nedumerit, atâta tot. Nimic important. Dumneavoastră semnați toate cecurile firmei, Frau Lange? Vreau să zic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
mic experiment al dumneavoastră. I-am spus că va plăti Kripo pentru tot. Zărind galbenul închis care indica o tonetă de țigări, am oprit și am coborât din mașină. Am cumpărat două pachete și am aruncat unul în torpedou. Am scuturat pachetul ca să scot o țigară pentru ea, apoi pentru mine, și le-am aprins pentru amândoi. Nu vi s-a părut ciudat că a neglijat, de asemenea, să întrebe câți ani are Emmeline, la ce școală merge, cum îl cheamă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
luați în considerare apelarea la serviciile unui medium care să vă ajute să vă găsiți fiica. Avea un accent educat și vorbea cu viteza unui om dintr-un loc precum Frankfurt. — Un medium? am zis. Vă referiți la spiritism? Am scuturat din cap: — Noi nu credem în astfel de lucruri. Voiam să aud ce-ar fi putut spune Rahn pentru a ne convinge de idee. El zâmbi cu răbdare: În ziua de azi, asta nu e o problemă de credință. Spiritismul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
Mai mult, e poponar. Am golit paharul și mi-am turnat încă unul, inhalând adânc din el pentru a mări efectul, simțind cum mă mănâncă buzele în timp ce țineam băutura în cerul gurii un pic înainte de a o înghiți. M-am scuturat nițel când am lăsat-o să alunece pe gât și am spus: — Vreau să îi aplici o lucrătură ca de la Brigada de Moravuri. — Da? Cât de dură? — Ca un vals îndrăcit. Becker rânji și își termină băutura: — Să-l obosesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
-te-ar naiba! Rănește-mă când îți spun! Am prins-o de încheietură când lovi din nou: — Mi-a fost de ajuns pentru o singură seară. I-am prins și celălalt braț: — Încetează. — Te rog, trebuie să o faci! Am scuturat din cap, dar picioarele ei s-au înfășurat în jurul pieptului meu și rinichii mei se strâmbară când coapsele ei puternice strânseră tare. — Încetează, pentru Dumnezeu! — Lovește-mă, nemernic prost și urât ce ești! Am zis și prost? Un polițai tipic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
Hering, nu-i așa? Bănuiesc că șofezi. Probabil chiar l-ai ajutat pe Kindermann să agațe corpul neînsuflețit a lui Hering ca să pară o sinucidere. — Nu, nu este adevărat. — Purtau uniformele lor SS, nu-i așa? El se încruntă și scutură din cap: Cum ați putea să știți asta? — Am descoperit o insignă SS înfiptă în carnea din palma lui Hering. Pariez că s-a luptat destul de mult. Spune-mi, bărbatul din mașină s-a luptat și el? Bărbatul care purta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
externare, și-a schimbat numele în Weisthor, iar restul - fără îndoială, îl cunoașteți, Reichsführer. Himmler aruncă o privire dosarului preț de un minut-două. În cele din urmă oftă și întrebă: — E adevărat, Karl? Weisthor, ținut de cei doi ofițeri SS, scutură din cap: — Jur că e o minciună, pe onoarea mea de gentleman și de ofițer. — Suflecați-i mâneca de la mâna stângă, am spus eu. Omu’ e dependent de droguri. Kindermann îi dă cocaină și morfină de ani de zile. Himmler
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]