7,964 matches
-
impresia unui sat intact; apoi, mi-amintesc de bustul lui Cioran, postat în fața casei sale natale, ulterior am încercat să evoc în scris acest episod... Totul mi s-a părut idilic desigur și fiindcă nu am ajuns să cunosc în profunzime locurile... fiindcă lucrurile, privite mai îndeaproape și în timp, nu-și mai păstrează acel caracter ingenuu... Și totuși această primă impresie pe care locurile natale ale lui Cioran mi-au lăsat-o, este de neșters în memorie. R.B.: Poate tocmai
Cu Friedgard Thoma, dincolo de Ușa interzisă by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/13992_a_15317]
-
care locurile natale ale lui Cioran mi-au lăsat-o, este de neșters în memorie. R.B.: Poate tocmai pentru a conserva această amintire "pitorească, idilică" a Rășinarilor, poate tocmai pentru a nu o deteriora, dar concomitent pentru a investiga în profunzime locurile, doriți să faceți o a doua călătorie într-acolo... nu ca invitată a unui colocviu, ci pur și simplu, particular... F.T.: Colocviul a fost un eveniment singular, extrem de interesant pentru mine, de frumos. Cred însă că i-am rămas
Cu Friedgard Thoma, dincolo de Ușa interzisă by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/13992_a_15317]
-
nu este intelectual pentru că ideile i-ar hotărî chipurile viața, ci fiindcă el, spre deosebire de semeni, poate să-și convertească emoțiile în expresia generală a unui limbaj inteligibil. Cu alte cuvinte, stilistica emoțiilor este ceea ce îl definește pe intelectual, și nu profunzimea ideilor. În fond, o idee nu este nimic altceva decît chipul pe care îl ia emoția atunci cînd a ajuns să îmbrace forma limbajului omenesc. Un intelectual fără emoții e o contradicție în termeni, iar amănuntul statistic că, printre intelectuali
Apusul intelectualilor by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10766_a_12091]
-
deosebirile dintre noi și italienii de sud nu sînt atît de mari; încetăm a fi... „altfel“. Asemenea observații merită a fi luate în seamă pentru a înțelege de ce este România „altfel“. Trebuie să ne adresăm nu aparențelor de suprafață, ci profunzimilor sociologice ale istoriei noastre. Explicații însemnate în această privință au dat - pentru situația românească - lucrările lui Radu R. Rosetti (1877-1949), Pămîntul, sătenii și stăpînii (1907) în Moldova și , bineînțeles, cele ale lui Pompiliu Eliade. Ele se referă la starea de
O incitantă lucrare incompletă by Alexandru Niculescu () [Corola-journal/Journalistic/2578_a_3903]
-
tren de marfă și imposibil de identificat. Avem de-a face, așadar, în Omul pierdut, cu o carte în care orice cititor sensibil la dramele, reveriile și iluziile omului modern va descoperi nu numai un spațiu de reflecție de certă profunzime (o instructivă lectură psihanalitică ne oferă, în final, d-na Vera Șandor, într-o Scurtă notă empatică de acompaniere terapeutică), ci și o scenă cu spectaculoase desfășurări de roluri, într-o regie mereu inventivă, ingenioasă în soluțiile ei. Și un
Ramon Goméz de la Serena în româneste by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/12246_a_13571]
-
porcului), al ,hărniciei supranaturale, al eficienței drăcești" (Stan Pățitul) ș.a.m.d. Uneori, spațiul deschis alternează cu cel închis, ca în Iliada (primul fiind reprezentat de tabăra aheilor, al doilea, de cetatea Troia). La fel, în Luceafărul, ,universul de o mare profunzime stelară" se află opus față de ,cămara" Cătălinei. |n continuare, Valeriu Cristea vine cu o abundență de exemple privind spațiul închis, numit și Domesticul interior. Acesta e divizibil în alte ,unități" mai mici: microspații și sub-spații. Criticul se întoarce la vechile
Informații false și false informații by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/12868_a_14193]
-
În perioada petrecută departe de țară, ea devenise o occidentală care iubește imaginea României atemporale (C, 69). La întoarcere, avea impresia de a fi parcă venetică în țara natală, după cum, la începutul exilului, se simțise străină în Franța necunoscută în profunzime (A fost o vreme când ascultând Marsilieza încercam un puternic sentiment de alteritate... Azi, situația s-a inversat: România este aceea care mi se pare altă țară, un loc pe jumătate străin, în ciuda limbii familiare și a fețelor cunoscute - C
Exilul, după exil by Alexandra Ciocârlie () [Corola-journal/Journalistic/7527_a_8852]
-
învățămîntul, cum se cheamă acum, preuniversitar, care mi-a displăcut după o scurtă trecere printr-însul. De profesie poet, sună ridicol. De profesie critic, mi se pare mai acceptabil. Dar chemarea lirică a rămas pînă azi, ca o expresie a "profunzimilor" ființei, ca un pariu cu dificultățile ei de-a fi, încercînd a se răsfrînge în ireductibilul limbaj metaforic. Evident, nu sînt tocmai eu în măsură a da o sentință valorică asupra propriei mele poezii. Pot spune doar că o consider
Gheorghe Grigurcu - "Viața mea la Târgu-Jiu? Neantul mobilat cu o bibliotecă..." by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16257_a_17582]
-
impunător decît reședința monarhică engleză. Totuși, la Buckingham, dincolo de butaforia propriu-zisă, se derulează o întreagă fenomenalitate culturală și istorică. Un segment semnificativ din caracterul britanic se regăsește în semiotica elaborată a Coroanei. Nu ai cum să separi identitatea genuină, de profunzime, a Angliei de tradiția sa conservatoare, aristocratică și, nu în ultimul rînd, regală. Pentru mulți dintre liberalii stîngiști ai prezentului, somptuozitatea ritualurilor din această zonă (a se vedea numai ritualul schimbării gărzii, desfășurat, cu precizie metronomică, în fiecare zi, la
România - o perspectivă londoneză by Codrin Liviu Cuțitaru () [Corola-journal/Journalistic/6875_a_8200]
-
pentru totdeauna într-un stil lapidar atât de caracteristic lui caracteristica oricărei tiranii. Nu vreau să comentez aici textul, ci să relev un singur aspect care m-a pus pe gânduri, recitind faimoasele pagini. După ce arată că răul produs în profunzime societății de către Domițian a fost atât de adânc, încât remediile pe care le-au încercat Nerva și Traian au fost prea târzii și, în consecință, nu foarte eficace, Tacit face următoarea observație despre consecințele unei tiranii care urmărea să dirijeze
Când lenea ajunge să fie iubită by Gheorghe CeauȘescu () [Corola-journal/Journalistic/16223_a_17548]
-
New York compozitorul, pianistul, muzicologul și folcloristul Bartók Béla. Născut în 1881 la Sânnicolau Mare, a studiat la Academia de Muzică „Franz Liszt“ din Budapesta, unde apoi a activat ca profesor de pian. A susținut numeroase concerte și a studiat în profunzime aspecte ale folclorului unguresc, românesc, slovac și al altor popoare, culegând peste 30 000 de melodii populare. Creația sa - concerte instrumentale, o operă, balete, cvartete, muzică simfonică, piese pentru pian și pentru vioară - a contribuit la revoluționarea limbajului muzical modern
Agenda2005-39-05-stiri () [Corola-journal/Journalistic/284248_a_285577]
-
un lucru e cu atît mai subtil cu cît e mai mic. În consecință, un spirit e rafinat în măsura în care surprinde elementarul, în vreme ce, pentru a fi subtil, același spirit trebuie să se miște cu ușurință pe spații mici. Prima însușire dă profunzimea de conținut, a doua dă finețea de expresie. Prima dă intuiția, a doua dă nuanța. Din îmbinarea lor se naște stilul, rafinarea născînd apetență pentru esențe, iar subtilitatea dînd putința de a le exprima concis. S-ar putea crede că
Cultura afectului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6226_a_7551]
-
participat și fostul președinte al României, Emil Constantinescu. Emil Constantinescu a ținut un discurs cu ocazia aniversării a 150 de ani de la înființarea Senatului. Iată cele mai importante declarații făcute de Emil Constantinescu: "Legea a fost coruptă și distorsionată în profunzime. Oficialii de orice fel doresc să se folosească în mod ilegal de puterea legislativă în propriul interes. Teoretic, știm cu toții că nimeni nu este de-asupra legii și toți trebuie să răspundem în fața legii, dar în România a venit societatea
Constantinescu CERE mai multe comisii pentru INVESTIGAREA instituțiilor statului by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/29388_a_30713]
-
comun, pictorul scoate această lume din accidental și din derizoriu, o reconstruiește cu inocența celui convins că totul poate fi luat oricînd de la început și, finalmente, o eliberează și o risipește în spațiile înalte, conferindu-i forță primordială, unicitate și profunzime mitologică. Dintr-o singură privire, e drept, una nu tocmai la îndemîna oricui, el descrie o scenă banală, de interior, pe care, în același timp, o fixează definitiv în hieratica unui ritual. ,,în toate zilele de sîmbătă, scrie Chagall pictînd
Spovedania unui înger by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/16880_a_18205]
-
creativitate impecabile. Răspunzând aplauzelor interminabile ale publicului, Trio ”Sternin” a mai cântat, în primă audiție, lucrarea Ecouri 2 de Ulpiu Vlad - o muzică onirică, de mare forță și finețe expresivă, dar cu o scriitură de o dificultate redutabilă pentru interpreți. Profunzimea intuirii fondului spiritual-metafizic al partiturii, s-a reflectat într-o interpretare de o subtilitate și expresivitate incredibile pentru niște instrumentiste care nu și-au încheiat încă studiile superioare! Le doresc să rămână împreună cât mai mult timp cu putință! * Concertul
Puncte cardinale by Despina PETECEL-THEODORU () [Corola-journal/Journalistic/83407_a_84732]
-
unei drame lăuntrice. Este punctul culminant al piesei și totodată semnalul reversibilității, al ”schimbării aparente”, căci totul revine, prin întoarcerea la flageolete, la stadiul primar, arhetipal. Mirajul acesta de esență metafizică a fost sesizat și restituit în detaliu și în profunzime de cei patru instrumentiști. Și, ca informație de ultimă oră, onorantă pentru noi: în primele zile ale lui Decembrie, piesa intitulată ”Pan”, pentru voce și trei flaute, a Doinei Rotaru, a fost cântată în premieră mondială la Teatrul Ranelagh din
Puncte cardinale by Despina PETECEL-THEODORU () [Corola-journal/Journalistic/83407_a_84732]
-
mai bine. Personajele din Provizorat sunt într-o fugă continuă, uneori inconștientă, de propriul trecut. Nu întâmplător, cele mai importante personaje, personajele din umbră, sunt șefii de la cadre. Vitea Gallocik știe tot despre tot și controlează paralizant toate existențele. În profunzime, Provizorat are meritul de a ataca teme esențiale ale societății noastre, inclusiv a celei de astăzi. Suntem unde suntem, pare a spune autoarea, pentru că avem, de generații, rădăcinile rupte, pentru că avem, de generații, psihologia unor indivizi hăituiți, obsedați doar să
Perspective epice asupra legionarismului by Andrei Bodiu () [Corola-journal/Journalistic/5794_a_7119]
-
Mircea Martin, Singura critică, se suprapune perfect peste impresia primă, la lectură. Aflată la a doua ediție, ea dovedește, după două decenii, o frapantă actualitate. Nu e vorba neapărat despre acea durată extinsă a operelor literare de vârf, rezistente, prin profunzime, complexitate și relevanță estetică, eroziunii timpului. Deși, trebuie spus, o veritabilă operă critică poate beneficia de aceleași avantaje pe termen lung, derivate din chiar meritele ei. Dincolo însă de excelența capitolelor și paginilor sale, Singura critică ridică niște probleme și
Despre obiectivitate by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/9138_a_10463]
-
te culcai și trezeai,/ oglindă cu tentacule// dragostea - o ușă/ peste o ușă/ peste încă o ușă/ închisă// eram în tine/ în loc de penis cu o umbră” (click). „Specialitatea” lui Alexandru Petria o reprezintă o ingenioasă asociere de frivolități și de profunzimi fulgurante. Ca și cum cele dintîi ar alcătui o pavăză în fața celorlalte, prea tulburătoare spre a fi receptate în sine. Notele porno ar fi un mijloc de protecție. O pereche de ochelari de soare împotriva dezlănțuirii luminii. Esența e altceva decît aparența
Procesarea lirică by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/3326_a_4651]
-
planeze o atitudine preconceput dubitativă. Jurnalul impune prin caracterul său de cronică vie, prin transmiterea unui conținut uman, a unor fapte de viață trăite nemijlocit, consemnate sub efectul senzațiilor imediate provocate în sensibilitatea și conștiința celui ce scrie. Înțelegând în profunzime toate aceste forme specifice ale literaturii subiective, Al. Săndulescu le-a aplicat cu desăvârșită competență în analiza scrierilor reunite sub genericul de memorialistică, elaborate și publicate la noi de la începutul secolului al XIX-lea până în contemporaneitate. Alături de Eugen Simion, care
Memorialiști români by Teodor Vârgolici () [Corola-journal/Journalistic/7473_a_8798]
-
un motiv artistic foarte serios, e o piesă foarte-foarte grea, iar pentru mine o provocare incitantă și excitantă“. Printr-o „montare în cheie majoră“, Felix Alexa și-a propus să scoată piesa lui Labiche din zona bulevardieră, văzând în ea „profunzimi și subtilități care țin de esența umanului. Când deprimarea umană e extremă, intrăm într-o zonă a absurdului“. „Distribuția pe sprânceană“, cum o consideră regizorul, e alcătuită din Zoltan Lovas, Claudia Ieremia, Cristian Szekeres, Romeo Ioan, Ion Rizea, iar scenografia
Agenda2003-39-03-16 () [Corola-journal/Journalistic/281512_a_282841]
-
cuvîntul autoarei noastre, care, pornind de la poezie, conspectează trăsăturile visului (deși ar fi putut proceda și invers): "O adevarată poezie a realului ar trebui să fie vizionara în simplitatea ei aparentă, simbolică și complexă, construită pe o structură mentală de profunzime, cu grijă ascunsă în straturile textuale. Selecția materialului (lumea sub toate formele ei haotice) aparține în această poezie unui Subiect care urmărește o coerentă semnificativă, incluzînd toate gesturile noastre mărunte, cele mai banale (repetînd elemente mitice uitate), scoase din mecanică
Poezia ca vis, visul ca poezie by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17914_a_19239]
-
trebuie să ne păzim de exaltările facile ale muzicii verbale. Ritmul din cuvinte se poate pune în slujba elocinței pur și simplu. Minciuna poate folosi acest ritm. În același timp însă, e vorba de un apel care ne atinge în profunzime, adresîndu-se emoțiilor noastre și busculîndu-ne lenevoasele convingeri. Prin această reînflăcărare a cuvîntului reîncepem să existăm, pe această cale pot reapărea - printre nu puține amăgiri - necesități și intuiții care reprezintă adevărata noastră natură, adevărul nostru esențial. Pentru că existența - această viață umană
„Ce bine că Turnul Babel s-a prăbușit!“ () [Corola-journal/Journalistic/2925_a_4250]
-
experimentat cu mai mare intensitate decît în cîteva poeme din Florile răului. Totuși, esențialul poeziei nu se află la acest nivel unde se degajă și se manifestă adevărul omenescului. El se află dedesubt, în însăși viața cuvintelor, și în această profunzime a cuvîntului trebuie să știm să regăsim acțiunea poeziei și, pornind de aici, să-i înțelegem importanța. Să înțelegem că poezia este baza vieții în societate. Să înțelegem că societatea va pieri dacă poezia se stinge, încetul cu încetul, în
„Ce bine că Turnul Babel s-a prăbușit!“ () [Corola-journal/Journalistic/2925_a_4250]
-
de spațiu rămâne disponibilă versului clasic. Și încă. La reapariția poetului Dinu Ianculescu în vitrina literară vorbeam de un element depășind, în sonetele și rondelurile lui, jocul de rime și articulații al genului, pretinzător de virtuozitate, însă puțin penetrant în profunzime, mă refeream la o coardă lirică de o mai adâncă vibrație - și care, totuși, nu trăda matca. Văr primar cu epigramistul, autorul de sonete/ rondeluri nu devine niciodată un demiurg, nici damnatul cu turn abolit, el rămâne un Călător răpit
În fericite aruncări de zaruri by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/6824_a_8149]