7,696 matches
-
că însușirile esențiale ale criticului și eseistului Gabriel Dimisianu sunt „înclinația spre echilibru și spre o eleganță discretă și sobră a exprimării”. Dacă în volumul de debut, Schițe de critică (1966), maniera de a scrie și percepția asupra literaturii se resimt încă de sechelele ideologiei realist-socialiste, în Prozatori de azi (1970) G. Dimisianu se realiază în chip hotărât de partea unei abordări a literaturii din perspectiva criteriului estetic. Prozatorii comentați (Marin Preda, Fănuș Neagu, Bănulescu, Breban, Ivasiuc, D.R.Popescu etc.) sunt
Schiță de portret: Gabriel Dimisianu by Iulian Bol () [Corola-journal/Journalistic/5678_a_7003]
-
imparțialități» (are alura unui arbitraj inteligent), ea nu e totuși «diplomatică», așa cum apare la nu puțini confrați, adică nu prezintă acea dexteritate vicleană a încercării de-a împăca toate părțile, a evitării subiectelor spinoase, a menajării cu osebire a celor resimțiți drept influenți”. Și în cartea Amintiri și portrete literare (2003) regăsim cumpănirea expresiei, echilibrul de atitudine și de ton, frazarea armonioasă sau expresia de o sobrietate deloc căutată, dimpotrivă, izvorâtă din chiar temperamentul criticului. Evident, trebuie să avem în vedere
Schiță de portret: Gabriel Dimisianu by Iulian Bol () [Corola-journal/Journalistic/5678_a_7003]
-
e atipic și spectaculos: atipic, fiindcă volumul nu are nimic din ariditatea cerută de canonul unei teze de doctorat; spectaculos, fiindcă tomul e pătruns de atmosferă duhovnică: e un cîmp afectiv născut dintr-o credință care absoarbe cititorul, făcîndu-l să resimtă lectura ca pe o inițiere într-o ordine nevăzută. Artistul scrie în legea lui, compilînd citate din sfinți, filosofi, deținuți politici, pictori sau critici plastici. Sub unghi emotiv, Horea Paștina e o natură retractilă, fără zvîcniri expansive de ambiție creatoare
Pictura văzduhului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5913_a_7238]
-
și deschidere. Interesant și incitant este capitolul dedicat studierii poveștilor de viață. Pe acesta l-am parcurs de câteva ori și, recunosc, de fiecare dată eram uimit să descopăr aspecte și interpretări noi. Adevărat este că nu poți să nu resimți o ușoară ,,strângere de inimă” citind despre povestea unor ființe care-și pierd sufletul cu fiecare noapte. Este clar că mediul familial Își pune o puternică amprentă asupra evoluției individului În plan fizic, psihic și spiritual. ,,Fetele nopții Povestiri de
Fetele nopţii : povestiri de viaţă by Daniela Mirela David () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1167_a_1953]
-
Și în câteva luni, Kulfi se mutase din căminul strămoșesc, masiv și amplu, chiar dacă apa picura prin acoperiș și vopseaua se scorojise, în camerele cele mici ale familiei Chawla din străzile abrupte ale Shahkot-ului. Cu timpul domnul Chawla ajunsese să resimtă o afecțiune exasperată pentru soția sa, chiar și atunci când deveni clar că ea nu era fiica normală a unei familii de nebuni, așa cum bănuise Ammaji, ci fiica nebună a unei familii de nebuni, așa cum presupusese el. Avea dreptate aproape întotdeauna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
prevestitoare de cataclism? Abia Blestemele lui Arghezi ne pot da un mare fior. Descoperim azi în ele un sentiment al apocalipsului. E o lume care se strâmbă, se destramă și putrezește. Efectul se obține prin aglomerare, care exprimă probabil teroarea resimțită de poet la apropierea cutremurului. Dar asta e interpretarea noastră de acum. Mai degrabă oamenii de rând au avut presentimentul viitorului dezastru. Prin ce? Prin neliniștea morală provocată, poate, de sentimentul păcatului, al insuficientei credințe, al culpei: nu trăim bine
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
demagogi pe cât de inculpați pe atât de lipsiți de scrupule și erau pierduți înainte de a putea emite în mod liber o judecată personală. Mai târziu se descoperi că, la fel cum un copil se răzbună pe progeniturile vecinilor pentru ura resimțită față de tatăl lui, un popor exploatat putea fi convins să urască pe oricine altcineva în afară de adevărații vinovați. Urmară schimbările de opinie, accesele de demență și de furie neînfrânată, dorința de a lovi mortal și toate frământările interioare și manifestările violenței
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
luptându-se pentru existență, activă focoasele proiectilelor distruse. Șaptezeci și două din ele explodară. Șaptezeci și două de bombe atomice, fiecare din ele capabilă să distrugă un oraș întreg, explodară ca un șir de artificii gigantice. Unda de șoc fu resimțită pe o rază de o sută cincizeci de kilometri, iar zgomotul provocat răzbătu până în clădirea conducătorilor de grup, unde Marin și membrii Consiliului prelungeau întrunirea. Dăduseră de mult alarma, ordonând populației să se ascundă la nivelele cele mai joase ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
mii de minute. — Revin la întrebarea mea - mi-ați vorbit despre ce fac avocații și despre lipsa de proceduri. Dar nu există și o teamă din partea judecătorilor să judece cazurile astea? — Nu știu ce să spun. Nu neapărat teamă, dar presiune oricum resimți. Iar asta te face să fii cât mai atent la dosar sau poate să scapi cât mai repede de acel dosar. Depinde de la judecător la judecător. Am întâlnit oameni foarte verticali și alții mai temători, dar asta e o chestiune
Eu votez DNA!De ce merită să apărăm instituţiile anticorupţie by Cristian Ghinea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1332_a_2898]
-
replica frânturii, acea fâșie pe care am trasat-o cu creionul. Am închis ochii și am simțit că ceva mă atrage spre tavan. Cineva mă cerea aproae, acolo undeva, în frântura aceea striga un glas, un glas pe care îl resimțeam în piept, aproape un destin care stătea încuiat înăuntrul meu și plângea cerându-se liber. Am luat un scaun care era aproape și m-am urcat pe el atingând tavanul. Am privit crăpătura din care începeau să iasă forme, linii
A doua oară unu by Cristi Avram () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92958]
-
uși spre problema morală. Și cea a comiterii avortului, dar și cea a opțiunilor. După cum a spus regizorul la conferința de presă animată - chiar dacă sala nu era plină -, oamenii au luat sub comunism nu numai decizii ale căror efecte le resimt de-abia azi. Una dintre întrebări s-a referit la opțiunea lui Mungiu de a arăta fetusul de pe gresia de la baie. Surprinzător, da, după discreția lui respectuoasă vizavi de cele două violuri. De altfel, toți bărbații ies prost din acest
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2165_a_3490]
-
din umeri cu o mișcare pe care o avea uneori și trase pe corp vestonul ajustat și prea subțire pentru sezon. Atunci când Lică clezmierda un pom, băga de seamă că cerul e albastru și se păunea în vestonul său subțire, resimțea invariabil una din acele porniri amoroase pe care obicinuia a le rezolva repede și care, astfel, nu turburau cu nimic buna lui stare fizică și morală. Azi totuși Lică nu putea urmări dog-cdrt-nl cu țigăncușă. Acest lucru adusese oarecari perturbări
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
repetiție aprobase tot pentru ca la a doua să schimbe tot. Elena îl ajuta, lua adesea înaintea dorințelor lui și, cum recunoscuse că totul trebuie reînceput, decisese animarea concertului. Deși data era fixată numai în principiu, orice modificare cerea demersuri numeroase, resimțite de la agenția Stuart până la secretara Norica ce bombănea pe noui-venit. Fără voie, Marcian revoluționase tot mecanismul. Drăgănescu, convocat de Elena anume, nu lipsise de la prima vizită a maestrului. Ca de obicei, venise cam spre sfârșit. Cei doi timizi, ce se
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
tandrețe. Reușesc cele a căror feminitate profundă dă pe dinafară sau cele al căror intelect produce spectacol pînă la harul artistic. Nourul translucid al talentului lor aco peră restul. În anturajul meu, se arată Însă auroral și altfel de prezențe. Resimt de Îndată emisiile Înviorătoare ale frumuseții. Unei asemenea femei nu numai că-i coboară firescul În gesturi, În expresie În genere, ci construiește, prin ocurența sa, Însăși naturalețea relaționării la alt eu. E greu să mă Înșel În privința frumuseții ei
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
la franceză și engleză. Moșu’ Ioan n-a apucat să mă vadă. La cîteva zile după ce mă scuturase, a căzut ca secerat pe coridor, sub o fereastră a spitalului. N-aș putea să spun că m-am bucurat. Dar am resimțit Întîmplarea ca pe o pedeapsă cuvenită pentru felul În care mă pusese pe jăratic. În mai puțin de o lună Însă, fiindcă mă Învinovățeam Într-un fel de moartea lui și nu conteneam a frămînta cele auzite de la dînsul, aveam
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
surprins cu echipamentul de emisie recepție În brațe. Finala a cîștigat-o un parizian de proveniență algeriană, cu origini În Munții Atlas. E unul dintre tot mai puținii vorbi tori de limbă berberă. Am devenit cu timpul buni prieteni. Nu am resimțit eșecul prea tare, eram trîntit pentru prima oară la un examen, dar o aveam alături pe Nicole, iar stră zile, grădinile și bistrourile Parisului ne stăteau la Îndemînă și aveam, vorba lui Romain Gary, toată viața Înainte. Tocmai o inauguram
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
interesul pentru Wells. Și sper că și pe al dumneavoastră, doctore Lal. — A, chiar l-ați cunoscut bine, spuse Lal. Și cât de clar prezentați lucrurile. Sunteți un condensator de prima mână. Aș vrea să am talentul dumneavoastră. I-am resimțit profund lipsa când mi-am scris cartea. — Cartea dumneavoastră, ce am apucat să citesc din ea, este foarte limpede. Sper că o veți citi până la capăt. Scuzați-mă, domnule Sammler, sunt buimac. Nu prea știu unde m-a adus doamna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
profund personal. Și chiar dacă istoria nu ne poate spune niciodată exact ce sens are muzica, muzica ne poate spune ceva despre istorie.“ Cartea lui, pledează Ross, „este secolul XX auzit prin muzica sa“. Dincolo de aceste precizări, cartea dedicată celor care „resimt o curiozitate efemeră față de acest enigmatic pandemoniu la periferia culturii“ oferă o cum nu se poate mai clară istorie adnotată a demonilor secolului trecut. Și, se poate spune, și a transmutării lor la începutul acestui veac. Printre cele mai pasionante
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]
-
și mișcare fizică, În care să-și exprime energia și talentul;spirit avid de cunoaștere și simt personal al valorilor; Integrarea copilului În clasa I marchează o cotitură În viața lui și Îndeplinește dorința preșcolarului de a deveni școlar, lucru resimțit din plin și de familie. În grădiniță preșcolarul interpretează rolul de elev, dar odată cu intrarea În școală el ajunge Într-o lume reală, organizată după reguli specifice. În momentul intrării În clasa I, copilul Începe o viață nouă concentrată pe
Caleidoscop by Constanta Manole () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91742_a_93350]
-
risipite ale unui mozaic spart, de prea puțină Însemnătate pentru Adam. Nu sunt nici persoane, nici chipuri, nici trupuri, nici măcar animale nu găsește În amintirile lui, dacă toate acestea ar avea de ce să fie numite amintiri. Existaseră momente când Adam resimțise dureros lipsa amintirilor. Cu câțiva ani În urmă, pe când hormonii pubertății Îl făceau lesne să se Înfurie, Îl tulburau și-l Împingeau să se poarte nebunește, a cerut să i se vorbească despre părinții lui. Îi reproșase lui Karl că
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
se Încețoșa și devenea de nepătruns pentru ochii minții. Întins În pat, cu clipocitul neîncetat al valurilor În urechi, a Început să priceapă că amărăciunea aceea nu avea să treacă nicio dată. Era un alt fel de tristețe decât cea resimțită până atunci. Își dădea Întru câtva seama că În casa asta nouă, alături de omul speriat și care Îl speria, avea să treacă peste acel sentiment. Erau multe lucruri de care să se teamă În viața asta nouă, dar teama nu
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
potrivească rostirii graiului local, dispărut Între timp. Scriind despre sectele musulmane din arhipelagul de est În Revue des Études Islamiques, apărută Înaintea războiului, un savant francez, Gaston Bosquet, sugerează că ar fi stâlcirea expresiei „pieds d’or“, aluzie la fascinația resimțită de călătorii apuseni la gândul că ar putea călca pe aur și la vederea Încălțărilor de pânză țesută cu fir de aur purtate de cei de spiță regală În secolul al șaptesprezecelea. Dată fiind relativa sărăcie a insulei, aceste explicații
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
cămin, Adam n-a avut de ce să se teamă de ceilalți copii și nici, de fapt, de orice altceva. Mult mai târziu avea să-și amintească de acel prim an cu un amestec de nostalgie și de amărăciune și să resimtă același neobișnuit sentiment de mâhnire și de dorință nedeslușită despre care se spune că ar fi o trăsătură proprie celor din sud-est, cu toate că obârșia lui se afla departe de aceste locuri. Adevărul este că pentru Adam, ca și pentru Karl
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
o să-ți revii. Era bine coaptă, moale și dulce. Adam a mâncat o repede și și-a șters degetele lipicioase pe haine. Poate că fusese datorită brizei răcoroase, poate că nu era decât o părere, dar tremurul pe care-l resimțea În coșul pieptului a Început să-i treacă și bătăile inimii i s-au potolit. și-a mijit ochii să nu-i intre praful În ei și a Întors spatele vântului. Stătea cu capul lângă Neng, Îi vedea micile cusururi
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
oare n-ar fi făcut și el un gest atât de mărunt? știa și că, dacă era ceva de spus, trebuia s-o facă numaidecât, altfel pierdea prilejul. Două, trei, patru, cinci secunde. Momentul s-a dus. Adam n-a resimțit vreo mustrare de cuget. Acum, pentru că mo mentul trecuse, nici măcar nu i se părea că ar fi făcut ceva rău. Karl i-a luat prosopul de pe cap și i l-a pus În jurul umerilor, lăsându-l să-i cadă În
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]